ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ทหารไทยตะลุยในต่างโลก

    ลำดับตอนที่ #16 : สงครามทางบก

    • อัปเดตล่าสุด 19 มิ.ย. 64


    คนเขียน:โทดทีที่ไรท์ออกช้านะพอดีย้ายมาเรียนที่ใหม่เลยต้องทำความคุ้นเคยซักหน่อย ตอนนี้มันจะสั้นไปหน่อยนะ
    ถ้าว่างเมื่อไหร่เดี๋ยวจะออกอีกเรื่องให้
    ____________________________


    หลังจากที่กองทัพเรือของจักรวรรดิพาร์ลอวถูกจัดการไปโดยกองเรือและเครื่องบินปริศนา ก็ทำให้แต่ละประเทศต่างสนใจเกี่ยวกับกองเรือนั่นรวมถึงเครื่องบินปริศนาที่มีความเร็วมากกว่าเครื่องบินของมหาอำนาจจักรวรรดิพาร์ลอว
    ที่มีวิทยาการพอๆกับประเทศมหาอำนาจอันดับ1ของโลก

    "สรุปแล้วยังไม่รู้สินะว่ากองเรือและเครื่องบินที่มาทำลายกองทัพเรือของเราจนหมดนั่นมาจากไหน"

    ฝ่ายเสนาธิเผ่าออร์คการถามผู้บัญชาการเผ่าก็อบลินกองทัพเรือที่เหลือรอดจากเหตุถูกโจมตีเมื่อตนนั้นโดยใข้เวทย์แห่งความทรงจำตรวจสอบข้อมูลดู 

    "ครับท่าน มันบินได้เร็วมากแถมยังยิงลูกไฟแปลกๆออกมาจนทำให้กองเรือของเราพ่ายแพ้ไปในพริบตาเลยครับ"

    "อืม ถ้าอย่างงั้นตอนนี้เราเหลือแต่กองทัพบกกับอากาศแล้ว ท่านพระราชาอยากจะรวบรวมทวีปแห่งนี้โดยเฉพาะอาณาจักรโทปาจนใจจะขาดเพราะอาหารการกินที่อุดมสมบูรณ์ "

    ฝ่ายเสนาธิการเผ่าออร์คหันไปมองทางหน้าต่างด้วยสีหน้าเรียบเฉยก่อนจะพูดคำหนึ่งออกมา

    "ชักรู้สึกสังหรใจไม่ค่อยดีแล้วสิทางที่ดี เตรียมตัวไว้ก่อนจะดีที่สุดก็แล้วกัน

    3วันต่อมาทางจักรวรรดิพาร์ลอวก็ส่งกองทัพบกกับกองทัพออกกาศเคลื่อนทัพมาที่อาณาจักรโทปาทันที

    "ว่ะว่ายังไงนะพวกนั้นส่งทหารหลายแสนนายมาเลยที่นี่เลยเหรอ!!!"ราชา

    ราชาเผ่าคนแคระถึงไปชั่วขณะ เพราะด้วยจำนวนขนาดนี้ ทางอาณาจักรโทปาไม่มีทางด้านไหวแน่ ที่สำคัญกำลังทางทหารของอาณาจักรโทปานั้นนับว่าล้าหลังเป็นอย่างมากเนื่องจากเอางบประมาณส่วนใหญ่ไปกับการพัฒนาประเทศให้มีความทันสมัยยิ่งขึ้นเพื่อความเป็นอยู่ของผู้คนในดินแดนนี้

    "ตอนนี้จักรวรรดิพาร์ลอว์กำลังเคลื่อนทัพมาที่นี่ คาดว่าน่าจะถึงชายแดนในอีก3วันครับ!!"

    ผู้เป็นฝ่ายเสนาธิการเผ่าเอลฟ์อธิบายเกี่ยวกับการบุกของจักรวรรดิพาร์ลอว

    ในห้องประชุม ต่างก็เต็มไปด้วยความตึงเครียด เนื่องจากตอนนี้พวกเขาไม่พร้อมที่จะรบเป็นอย่างมากหลังจากที่ส่งกองทัพไปเมืองลิมเพื่อปิดศึกให้เร็วที่สุดพร้อมกับกองทัพสยาม



    เทือกเขาโรส เปฺ็นเทือกเขาที่เปรียบเสมือนกับพรมแดนธรรมชาติระหว่างอาณาจักรโทปากับจักรวรรดิพาร์ลอว ซึ่งที่แห่งนี้ทั้งสองได้ทำการค้าขายกันเมื่อในอดีตก่อนที่จะกลายมาเป็นศัตรูกันเฉกเช่นทุกวันนี้

    บริเวณพรมแดนของทั้งสอง ไม่มีทหารคอยประจำการอยู่ เนื่องจากไม่จำเป็นที่จะต้องเอากองทัพทหารมาให้มากนักเพราะมีภูเขาเป็นแนวป้องกัน แต่ทางด้านของจักรวรรดิพาร์ลอวนั้นกลับกำลังเตรียมการอะไรบางอย่างไว้อยู่

    "รีบๆหน่อย เร็วเข้า!!!"

    ทหารจักรวรรดิพาร์ลอว ได้ขนวัตถุอะไรบางอย่างมา ก่อนจะวางเรียงหน้าเทือกเขาไว้ยาวถึง500เมตร

    3

    2

    1

    ระเบิดเวทย์ทำงาน!!!


    ตู้ม!!!!

    เสียงระเบิดดังสนั่นไปทั่วบริเวณเทือกเขา จนทำให้สัตว์ป่าน้อยใหญ่ต่างวิ่งหนีกันอลหม่านราวกับวันสิ้นโลก เทือกเขาที่เคยตั้งตระหง่านอยู่ทั้งสองดินแดน บัดนี้ได้เกิดช่องโหว่ขนาดใหญ่ที่สามารถให้ทหารเป็นกองทัพสามารถขนไปมาได้อย่างสยาย

    กรี๊ด!!!

    เกิดอะไรขึ้น!!

    หนีเร็ว!!!

    เสียงของฝูงชนของทางอาณาจัดรโทปา ที่มีบ้านอยู่ใกล้กับเทือกเขาโรส ต่างหนีตายกันอลหม่านเนื่องจากเศษหินเศษดินต่างกระจัดกระจายไปทั่วทั้งบริเวณ บ้างก็ถูกลูกหลงจนตายไปหลายคน

    "ฮ่าๆๆ นี่คือบทลงโทษสำหรับประเทศที่ฝ่าฝืนจักรวรรดิ์พาร์ลอว ตอนนี้ก็ไม่มีเทือกเขามาคอยกั้นเอาไว้แล้ว อีกไม่นานพวกแกจะต้องถูกพวกข้าขยี้ไม่เหลือชิ้นดี!!!"

    นักเวทย์ของจักรวรรดิพาร์ลอวยืนดูเหตุการณ์ความวุ่นวายอย่างสนุกสนาน ก่อนจะประเคนพลังเวทย์ใส่ผู้คนแต่ละเผ่าพันธุ์อย่างไม่ใยดี

    ทางด้านของเมืองหลวงอาณาจักรโทปา ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยความอลหม่านภายในพระราชวัง เนื่องจากมีรายงานทางวิทยุเวทย์มนต์อย่างไม่หยุดหน่อน จาการโจมตีที่บริเวณเทือกเขาของดินแดนโทปา เหล่าผู้นำรัฐบาลที่นั่งอยู่ในห้องประชุม ต่างก็มีสีหน้าเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด

    "พวกเราจะทำยังไงกันดีครับ พวกนั้นเล่นระเบิดเทือกเขาเพื่อเปิดช่องทางการเคลื่อนทัพมาที่นี่ให้เร็วกว่ากำหนดการที่คาดไว้ คาดว่าภายใน1วันก็จะมาถึงเมืองหลวงครับ!!!"เสนาธิการ

    ผู้ที่เป็นฝ่ายเสนาธิการกล่าวออกมา

    "งั้นต้องส่งกองทัพเข้าไป-

    "ไม่ได้เด็ดขาด ตอนนี้กองทหารของเราอ่อนล้ามาก และที่สำคัญอาวุธและทหารของเรามีไม่มากพอที่จะต่อกรกับกองทัพขนาดใหญ่แบบนั้นได้หรอก"

    ภายในห้องประชุมตอนนี้ต่างก็เต็มไปด้วยความตึงเครียมถึงขีดสุด โดยที่ราชาคนแคระได้แต่นั่งเงียบพร้อมกับจ้องมองไปที่ประตุห้องที่อยู่ตรงหน้าของเขาราวกับรออะไรบางอย่าง


    ก่อนที่ไม่นานนักก็ได้มีชายสวมสูทคนหนึ่งเดินเข้ามาภายในห้องประชุมจนทำให้ผู้คนในห้องต่างก็เงียบและหันหน้าไปทิศทางเดียวกันพร้อมกับราชาคนแคระทีาเอ่ยปากพูดออกมา

    "มาแล้วสินะ ท่านทูต"ราชา

    กลับไปที่ชายเเดน ตอนนี้เหล่าชาวเมืองและชาวบ้านต่างหนีตายกันอลหม่านโดยที่มีทหารไม่กี่สิบนายคอยคุ้มกันให้กับเหล่าชาวเมือง

    "บ้าเอ้ย ไม่นึกเลยว่าพวกบ้านั่นจะระเบิดภูเขาแล้วเคลื่อนทัพมาทางนี้!!!

    ทหารนายหนึ่งโวยวายใส่จักรวรรดิพาร์ลอว พร้อมกับช่วยเหลือชาวเมืองไปด้วย

    ตอนนี้ฝ่ายจักรวรรดิ์พาร์ลอวได้เคลื่อนทัพเข้ามาโดยมีทหารจำนวน4แสนนาย รถถัง
    1พันคัน เรือเหาะ1ร้อยลำ และเครื่อนบินเวทย์มนต์จำนวน50ลำ เคลื่อนที่เข้ามาเป็นกองทัพขนาดใหญ่ โดยตามรายทางได้ทำการกวาดล้างชาวบ้านไปจนเกือบหมด

    "ฮ่าๆๆ สะใจจริงๆที่ไม่ได้ออกรบมานาน คราวนี้จะทำจนหนำใจไปเลย!!!"

    เฮ้!!!!

    หทารจักรวรรดิพาร์ลอวต่างส่งเสียงร้องเพื่อข่มศัตรู 


    ในระหว่างนั้นเอง ที่พวกนั้นกำลังเคลื่อนทัพเข้ามา จู่ทหารทั้ง4แสนนายก็ได้ยินเสียงแปลกๆอยู่เสียงหนึ่ง แต่พวกนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไรก่อนจะเดินทัพกันต่อไปจนกระทั่ง

    "ฮ่าๆๆ พวกแกจงตายซะ-

    ฟู่ว!!!!!!!!

    "หื๋อ นั่นมันอะไรวะ-

    ตู้ม!!!!!!!

    ไม่นานนักร่างของทหารทั้ง37นายก็หายไปจากโลกนี้ทันที

    ______________________________________
    ตอนต่อไป การเปิดตัวของฝ่ายมนุษย์


    </
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×