ทหารไทยตะลุยในต่างโลก

ลำดับตอนที่ #13 : สงครามทางทะเล

หลังจากที่กองทัพจักรวรรดิพาร์ลอวได้ถูกกองทัพอาณาจักรโทปารวมถึงกองทัพสยามจัดการจนอยู่หมัดจนสามารถยึดเมืองคืนกลับมาได้ ทำให้ชาวเมืองที่เหลือรอดเพียงน้อยนิดต่างส่งเสียงโห่ร้องแสดงออกมาด้วยความดีใจราวกับมีเทพเจ้ามาช่วยเหลือพวกเขา

ผ่านไปช่วงค่ำคืน ชาวเมืองที่เหลือรอดประมาณ50คนได้ช่วยเหลือทหารโทปาและกองทัพสยามช่วยกันเข็นศพผู้เสียชีวิตไปเผาและยังดีที่ยังมีนักบวชเหลือรอดอยู่คนหนึ่ง จึงได้ทำการสวดภาวนาให้กับดวงวิญญาณ ก่อนที่จะมีแสงสีฟ้าอ่อนๆลอยออกมาจากตัวของผู้เสียชีวิต

"นี่มันสวยมากเลย แต่มันก็แฝงไปด้วยความเศร้าโศกล่ะนะ"

จากนั้นนายทหารไทยคนนั้นก็หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูปพร้อมกับวีดีโอทันที

3วันผ่านไป ณเมืองหลางอาณาจักรโทปา

"รายงานเอกสารฉบับนี่ว่ามาแบยนี้แหละครับ"

"ขอบใจมาก เจ้าออกไปได้แล้ว"

ตอนนี้สถานการณ์ทุกอย่างก็เริ่มเข้าที่เข้าทาง เนื่องจากจักรวรรดิพาร์ลอวได้ถูกจัดการจนเสียรูปจนทำให้เสียหทารไปหลายนาย แต่แน่นนอนว่าสงครามยังไม่จบ และจักรวรรดิพาร์ลอวได้เตรียมเรือรบเอาไว้หลายลำพร้อมกับกองทัพบกเอาไว้เป็นจำนวนมากเพื่อเตรียมตัวเข้าสู่สงครามเต็มรูปแบบ

ส่วนตอนนี้ทางด้านของสยาม พวกเข้าก็ได้รีบเสริมกำลังทางทหารเช่นกันโดยอัดงบประมาณเข้าไปถึง50ล้านดอลลาร์ และแน่นอนว่าตอนนี้ค่าเงินสามารถใช้กับโลกนี้ได้แล้วโดยเริ่มจากอาณาจักรโทปาเป็นต้น

"อืม ดูเหมือนว่าต่อให้มีสงครามกันอยู่แต่เศรษฐกิจก็ยังไปได้สวยอยู่สินะ"เจมส์

"ค่ะ และตอนนี้ประชากรของเราก็เพิ่มขึ้นมาเป็น9แสนคนแล้ว ส่วนตอนนี้กองทัพเรือก็กำลังอยู่ในช่วงใกล้เสร็จแล้วค่ะ"

หญิงสาวเผ่าหมาป่าที่เจมส์เคยช่วยไว้ตอนนี้เธอได้ดลายเป็นเลขาส่วนตัวของเขา แถมเธอคนนี้ยังเรียนรู้ได้ไวกว่ามนุษย์เป็นอย่างมากจนสามารถอ่านออกเขียนได้และทำความเข้าใจกับเทคโนโลยีสมัยใหม่ได้มากขึ้น

"เอาล่ะ ตอนนี้กองทัพบกและกองทัพของเราก็เริ่มแข็งแกร่งขึ้นมาแล้ว ส่วนกองทัพเรือนี่...."เจมส์

เจมส์ได้หยุดพูดไปซักพักก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาดูตารางงาน

"คงต้องรีบหน่อยแล้วล่ะ ถึงแม้เราจะเสกมันมาได้ก็เถอะ แต่มันต้องใช้พลังงานอย่างเยอะนี่สิ"เจมส์

ทางด้านของจักรวรรดิพาร์ลอว

ตึง!!!

"นี่มันหมายความว่ายังไงกัน!!!

จักรพรรดิ์ ผู้ซึ่งเป็นเจ้าแผ่นดินของจักรวรรดิทุบขอบโต๊ะบรรลังก์ที่ตัวเองนั่งจนเกิดรอยร้ายขึ้นมา 

"ตามรายงาน กองทัพที่ส่งไปยึดเมืองลิม ได้ถูกพวกนั้นจัดการจนหมดเลยครับ รวมถึงผู้บัญชาการอัลเบิร์ตด้วยครับ

มือขวาของจักรพรรดิเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้กับจักรพรรดิ์ของตัวเองให้ฟัง

"แล้ว ทำไมไอ้พวกล้าหลังนั่นถึงสามารถจัดการกับกองทัพของพวกเราได้กันล่ะ หรือไอ้จักรวรรดิพาลาเดียนั่นช่วยเหลือพวกมันกัน!?"จักรพรรดิ์

"ไม่ขอรับครับ เพราะตามรายงานกองทหารที่อยู่เมืองลิมตอนนั้นได้บอกมาว่า ได้เข้าปะทะกับรถเหล็กอันทรงพลัง รวมถึงเครื่องบินของพวกทะนก็ยังบินได้เร็จดุจดั่งนกฟินกส์อีกครับ ยังไม่รวมถึงอาวุธปืนที่สามารถยิงได้เรื่อยๆจากระยะไกลและแม่นยำกว่าอาวุธของพวกเราเป็นอย่างมากด้วยครับ"

จักรพรรดิ์ เมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็คิดทหารของเขาคงสติแตกมากกว่าเพราะจากที่รายงาน มันเหลือเชื่อจนเกิน เพราะไม่มีทางที่จะมีเครื่องบินที่เร็วขนาดจนเครื่องบินของพวกเขาตามไม่ทัน รวมถึงรถเหล็กอันทรงพลังที่ไม่อาจทำลายได้อีกด้วย

"หึ ช่างเถอะ ตอนนี้ทางกองทัพเรือเป็นยังไงบ้างล่ะ?"จักรพรรดิ์

"ขอรับ ตอนนี้กองทัพเรือของพวกเรามีเรืออยู่จำนวน4,000ลำขอรับ และมีน้ำตาเทพวายุที่ทำให้เรือเร็วขึ้นจำนวน10,000อันขอรับ"

"ดีมาก และก็ไปบอกพวกนายพลรวมถึงเสนาธิการให้วางแผนการรบครั้งต่อไปซะ!!!"จักรพรรดิ์

เวลา06:34 น. ทะเล นิลเบิร์นของอาณาจักรโทปา

"หือนั่นมันอะไรน่ะ"

ชาวประมงคนหนึ่งสังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่ห่างออกไปไกลมากๆ ก่อนที่สิ่งนั่นจะเข้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

"ชิบหายเลี้ยว! นั่นมันกองทัพเรือจักรวรรดิพาร์ลอว-

ฟิ้ว!!!!

ตู้ม!!!!!!

______________________________________

ตอนต่อไป สงครามทางทะเล2

พรุ่งนี้ถ้าว่างจะออกเรื่องตายแล้วเกิดใหม่เน้อ และก็นิยายที่ไม่ได้ออกมานานแล้วด้วย

</