เมื่อผมเกิดใหม่ในโลกคู่ขนาน+แฟนตาซีพร้อมกับพลังสุดโกง

ลำดับตอนที่ #10 : ข่าวที่แพร่สะพัด

หลังจากเหตุการณ์ในครั้งนั้นจบลง ข่าวการปรากฎตัวของชายปริศนาก็โด่งดั่งไปทั่วประเทศรวมถึงทั่วโลก ทั่วทุกประเทศทำให้ทุกประเทศ ต่างก็จับตามองบุคคลปริศนาผู้นี้ด้วยความสนใจ

ณ คฤหาสน์ของตระกูลพยัคสมิงค์ตอนนี้ มีแต่ความวุ่นวายเต็มไปหมดอนักข่าวและสภาเวทย์มนต์ต่างก็ต้องการเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ พ่อของสมิงค์จึงได้แต่พยายามกันคนออกไปให้ได้มากที่สุดก่อนที่เหตุการณ์ทุกอย่างจะคลี่คลายไปได้ด้วยดี

"เฮ้อ! ไอ้พวกนักข่าวบ้านั่นกับพวกสภาเวทย์มนต์ ทำไมต้องกรูมากันตอนนี้ด้วยเนี่ย"ไกรศร

พ่อของสมิงค์บ่นออกมาด้วยความเบื่อหน่าย ก่อนจะเดินไปที่ห้องรับแขกซึ่ง แม่ของสมิงค์ตัวของสมิงค์ น้องสาวของสมิงค์และเบนก็อยู่ที่นั่นด้วย

ภายในห้องรับแขกนั้นถูกตกแต่งไปด้วยสถาปัตยกรรมอันเลื่องชื่อมากมาย อีกทั้งยังคงความกลิ่นอายในโลกแฟนตาซีไว้อย่างดีไม่นานพ่อของสมิงค์ก็เดินมาถึงก่อนจะนั่งลงที่โซฟา

"เป็นไงบ้างคะที่รัก พวกนักข่าวกับพวกสภาเวทย์มนต์ไปกันหรือยัง?"ทิพย์พาร์

"พวกนั้นไปกันหมดแล้วล่ะ เอาล่ะตอนนี้ก็อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันซักที"ไกรศร

พ่อของสมิงค์พูดจบ ก็จ้องมายังเบนที่กำลังนั่งไขว้ขาอยู่ก่อนจะเอ่ยพูดออกมา

"ยินดีต้อนกลับนะเบน"ไกรศร

"ยินดีต้อนรับกลับจ้ะ"ทิพย์พาร์

พ่อและแม่ของสมิงค์ ทั้งคู่ต่างก็ยินดีต้อนรับการกลับมาของเบน ซึ่งในชาติก่อนเบนก็เปรียบเสมือนลูกชายคนที่สองของพวกเขาตั้งแต่ที่ครอบครัวของเบนตายในเหตุการณ์ครั้งนััน และสมิงค์เองก็เป็นคนที่คอยปลอบใจและให้กำลังใจเบนอยู่เสมอมาจนสภาพจิตของเบนดีขึ้น ส่วนทางด้านของน้องสาวของสมิงค์นั้น เธอได้แต่ทำหน้างงงวย เรื่องจากพ่อแม่และพี่ชายของตัวเอง ทั้งสามต่างก็รู้จักบุคคลปริศนาผู้นั้นและปฎิบัติราวกับเป็นคนในครอบครัว ซึ่งสิ่งนี้มันได้ทำให้ลาล่าสงสัยอยู่ไม่น้อย

"พ่อคะแม่คะ! นี่มันอะไรกันทำไมหนูไม่เห็นรู้เรื่องเลย!?"ลาล่า

ลาล่าพูดออกมาด้วยความน้อยใจที่พ่อกับแม่ของตัวเองรู้จักกับบุคคลคนนั้นโดยที่ตัวเองไม่รู้อะไรเลย

"เอ่อ เรื่องมันยาวน่ะลูก ถ้าลูกได้ฟังลูกต้องทึ่งแน่ๆ"ไกรศร

ไกรศรบอกกับลูกสาวตัวเองก่อนที่สมิงค์จะพูดต่อจากพ่อตัวเอง

"ลาล่า เธอพอจะรู้จักเกี่ยวกับต่างโลกมั้ย?"สมิงค์

"ต่างโลกงั้นเหรอคะ?"ลาล่า

ลาล่าเมื่อได้ยินแบบนั้นก็หันหน้ามาและพูดด้วยความสงสัยพร้อมกับเอียงคอไปด้วย

"คืองี้นะ พอดีแม่ พ่อและสมิงค์พี่ชายของลูกได้รับความทรงจำมาจากอีกโลกน่ะ เลยเป็นอย่างที่เห็นนี่แหละ"ทิพย์พาร์

เมื่อลาล่าได้ยินแบบนั้น ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างราวกับกำลังอึ้งและสับสนไปด้วย

"ว-ว่าไงนะคะ ในเมื่อทำไมพ่อกับแม่และพี่ชายได้รับความทรงจำมาจากอีกโลกแล้วทำไมหนูถึงไม่ได้มาล่ะ!?"ลาล่า

"เพราะว่าในโลกนั้น เธอดันตายก่อนที่ผมจะมาเจอกับเธอก่อนน่ะสิ"

น้ำเสียงอันนุ่มนวลนั่นไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นเบนที่กำลังพูดกับลาล่า

"ห-ห๋า!!!!!! ว่าไงนะคะ!!! ชั้นเนี่ยตายก่อน!!!!"ลาล่า

ลาล่าพูดออกมาด้วยความตกตะลึงก่อนที่เบนจะพูดต่อ

"นั่นก็เพราะ เหตุการณ์ของสงครามระหว่างตระกูลนั้นพวกสิงห์ครามได้ส่งนักฆ่ามาลอบสังหารเธอก่อนที่ผมจะมาอยู่ในตระกูลนี้อีกไม่กี่เดือน หลังสิ่งมีชีวิตที่มีชื่อว่าก็อตซิลล่าได้พรากทุกสิ่งทุกอย่างไป"เบน

"ของแบบนั้นมันจะเป็นไปได้ด้วยเหรอคะ! ตัวหนูก็มีพลังเวทย์ที่เก่งกาจและได้รับการสั่งสอนมาอย่างดีจนสามารถจัดการได้แม้กระทั่งนักฆ่า และอีกอย่างก็อตซิลล่านั่นมันอะไรกัน!?"ลาล่า

ลาล่าพูดตะโกรฃนออกไปอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง ก่อนที่เบนที่นิ่งเงียบฟังเธออยู่ จะหยิบอะไรบางอย่างออกมาวางลงบนโต๊ะ

"นี่คืออะไรคะ?"ลาล่า

"ดูเองละกัน เพราะทุกอย่างมันอยู่ในนี้หมดแล้ว"เบน

ไม่นานนัก ภาพโฮโลแกรมก็ปรากฎขึ้นมาแน่อนว่ามันได้สร้างความตกใจให้กับลาล่าอยู่ไม่น้อย

"น-นี่มันอะไรกัน! เวทย์มนต์!?"ลาล่า

"สิ่งนี้มันไม่ใช่เวทย์มนต์ แต่มันคือวิทยาศาสตร์ต่างหาก และดูซะ"เบน

พอเบนพูดจบภาพก็ฉายให้เห็นถึงวิวทิวทัศน์อันสวยงามรวมถึงตึกรามบ้านช่อง แน่นอนว่าลาล่าที่ได้เห็นที่แบบนี้เป็นครั้งแรก เธอก็รู้สึกทึ่งเกี่ยวกับสถาปัตยกรรมที่ดูล้ำสมัยรวมถึงผู้คนที่ไม่ได้ใช้เวทย์มนต์เลยซักนิด ไม่นานนักภาพก็ตัดไปที่ตระกูลพยัคสมิงค์ และตระกูลสิงห์ครามที่ได้ประกาศสงครามใส่กัน แต่ไม่ได้เป็นการต่อสู้เพียงอย่างใด แต่เป็นการต่อสู่กันด้วยฐานะทางการเงินและรวมถึงอำนาจที่มีอยู่ในมือ แน่นอนว่าตระกูลสิงห์ครามกลับเล่นสกปรก มันได้ส่งนักฆ่ามาเพื่อหวังจะสังหารคนในตระกูลพยัคสมิงค์ แต่ก็ถูกพ่อของสมิงค์ที่เป็นถึงผู้บัญชาการทหารบกและเป็นอดีตหน่วยรบพิเศษ จัดการกับพวกนักฆ่านั่นอย่างง่ายดาย แต่ถึงหยั่งงั้นก็ยังไม่สามารถปกป้องลาล่าได้เนื่องจากอีกฝ่ายมีมากจนเกินไป

ติ๋ง

ลาล่าที่ได้ดูอยู่ถึงกับน้ำตาซึมออกมาและพายามขอคืนคำพูดเมื่อกี๊ให้กับเบน แต่เบนก็ไม่ถือสาอะไรพร้อมกับดูภาพที่ฉายต่อ

หลังจากนั้นภาพก็ตัดไปที่ครอบครัวของเบน พวกเขาอยู่นั้นอยู่กันอย่างมีความสุขดีก่อนที่ความสุขเหล่านั้นจะถูกพรากไปโดยสิ่งมีชีวิตที่ชื่อก็อตซิลล่า

"น-นั่นน่ะเหรอก็อตซิลล่า!"ลาล่า

วิดีโอได้ฉายไปจนถึงฉากที่ก็อตซิลล่าบึกทำลายเมืองต่างๆทั่วโลก และทั่วทั้งโลกก็ไม่สามารถจัดการมันได้จนมีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมาก

ทางด้านของลาล่าในตอนนี้ เธอได้แต่มองดูภาพนั่นด้วยความโศกเศร้าและหวาดกลัวสัตว์ประหลาดตัวนั่นอยู่ในใจ ก่อนที่วิดีโอจะฉายถึงฉากที่เบนและสมิงค์ต่างก็สู้ก็อตซิลล่านั่นด้วยอาวุธชนิดใหม่ แต่สามารถทำให้มันมีบาดแผลได้แค่ไม่กี่นาที่ก่อนที่มันจะเปลี่ยนร่างจน จมเรือรบไปหลายลำและเบนก็เป็นหนึ่งในผู้บาดเจ็บจนไม่สามารถลุกหรือหนีไปไหนได้จนสมิงค์ได้พยายามเข้ามาช่วย

"นายรีบขึ้นฮอไปซะ ไม่งั้นมันจะไม่ทันการซะก่อน!!"เบน

เบนพูดกับสมิงค์ที่ตอนนี้กำลังพยายามจะแบกเพื่อนตัวเองที่บาดเจ็บอยู่

"ไม่ได้เด็ดขาด! ชั้นจะไม่ยอมทิ้งเพื่อนตัวเองไปง่ายๆหรอก-

"ไอ้โง่!!!"เบน

เสียงตะโกนด่าของเบนได้ทำให้สมิงค์หยุดชะงักไปชั่วขณะ 

"เบน!!?"สมิงค์

"นายรีบขึ้นไปซะ เพราะขืนแบกชั้นไปมันจะไม่ทันการเอาแถมตอนนี้ชั้นก็รู้ตัวแล้วว่าไม่มีทางรอดแน่ๆ ฉะนั้นไปซะ!! นี่ถือว่าเป็นคำขอสุดท้ายของชั้นแล้วกัน!!"เบน

สมิงค์ที่ได้ยินแบบนั้นก็พยายามกลั้นความรู้สึกตัวเองไว้ก่อนจะวิ่งไปที่ฮอที่กำลังจอดรออยู่

เบนในตอนนี้เขากำลังนอนอยู่กับพื้นพร้อมกับหยิบรูปครอบครัวขึ้นมาดู เป็นภาพที่เขาในตอนเด็กถ่ายรูปกับครอบครัวกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา

บนอวกาศตอนนี้หัวรบนิวเคลียร์ที่ติดตั้งบนดาวเทียมถูกบรรจุเสร็จสิ้น ก่อนที่มันจะถูกปล่อยออกไป

ซุ่ม!!

ฟู่ว!!!!

ตัดกลับที่เบน เขากำลังมองภาพการทำลายล้างของก๊อตซิลล่าที่กำลังทำลายทุกสิ่งอยู่บนผืนน้ำ มันได้พ่นลำแสงไปรอบๆบริเวณ เบนที่นอนอาบเลือดอยู่ก็ยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะกล่าวคำหนึ่งออกมา

"ถึงเวลาชำระแค้นของเราแล้วลาก่อน!!!"เบน

หลังจากที่เบนพูดเสร็จหัวรบนิวเคลียร์ก็พุ่งลงมาก่อนที่จะระเบิดทันที

ฟู่ว!!!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ตู้ม!!!!!!!!

ฉากจบสุดท้าย เป็นสิ่งที่น่าสะเทือนใจสำหรับสมิงค์เป็นอย่างดี รวมถึงพ่อและแม่ของสมิงค์ด้วย ทางด้านของลาล่าเธอก็ได้แต่นิ่งเงียบไม่พูดอะไรและก็ได้แต่ก้มหน้าอย่างเดียว

ปิ๊บ

พอวิดีโอจบภาพโฮโลแกรมก็หยุดฉายทันที ก่อนที่พ่อและแม่ของสมิงค์จะรีบเข้ามากอดเบนพร้อมกับน้ำตาไหลออกมา

"เธอคงจะผ่านอะไรมาเยอะแล้วแต่ไม่เป็นไร ชาตินี้เธอต้องตั้งใจดูแลครอบครัวของตัวเองให้ดีๆด้วยนะ"ไกรศร

พ่อของสมิงค์พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

"ค-ครับ!"เบน

จากนั้น เบนก็ได้พูดคุยกับครอบครัวของสมิงค์ต่ออีกนิดก่อนจะรีบกลับไปเข้าเรียนทันที

อีกด้านหนึ่งของทวีปอันไกลโพ้นที่มีลักษณะคล้ายกับทวีปยุโรปผสมอเมริกา ณ สถานที่แห่งหนึ่ง ได้มีหญิงสาวผมสีดำยาวสลวยพร้อมกับดวงตาสีแดง กำลังอาบน้ำในอ่างที่ดูหรูหราพร้อมกับจ้องมองไปยังวิวทิวทัศที่สวยงาม ก่อนที่ไม่นานนักจะมีข้ารับใช้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องอาบน้ำ

"ของที่ให้ไปหามา ได้หรือยัง?"

หญิงสาวคนนั้นถามข้ารับใช้ของตัวเองด้วยน้ำเสียงที่ชวนให้เคลิบเคลิ้มชวนหลงไหลก่อนจะหันหน้าไปหาข้ารับใช้หญิงคนนั้น

"นี่ค่ะ คุณหนู"

จากนั้นข้ารับใช้หญิงก็เอาแผ่นอะไรบางอย่างที่บันทึกข้อมูลบางอย่างเอาไว้ ยืนให้กับหญิงสาวคนดังกล่าวก่อนจะออกจากห้องน้ำไป

ทางด้านของหญิงสาวคนนั้น เธอมองดูสิ่งนั้นก่อนที่ไม่นานจะยิ้มออกมา

"ในที่สุดก็เจอเธอแล้ว"

(แสยะยิ้ม)

_____________________________________

ตอนต่อไป การแข่งขันbattle school1