ทหารไทยตะลุยในต่างโลก

ลำดับตอนที่ #18 : สงครามที่นองเลือด

ปั้งๆๆๆๆ

เปรี้ยงๆๆๆ

ฟิ้ว!!!

ตู้ม!!!!

เสียงปืนเสียงระเบิดดังไปทั่วทุกสารทิศ เสียงร้องโหยหวนของสิ่งมีชีวิตและเสียงร่ำไห้ของประชาชนชาวโทปาที่ได้สูญเสียสมาชิกครอบครัวไปจากการโจมตีของจักรวรรดิพาร์ลอวอย่างหนักหน่วงจนทั่วทุกทีแทบกลายเป็นทะเลเพลิง

"ใครก็ได้ช่วยลูกผมด้วย!!!"

เสียงตะโกนของชายเผ่าเอลฟ์ ร้องขอความช่วยเหลือจากทุกๆคนที่วิ่งผ่านไปมา เพราะหนีจากระเบิดของฝ่ายจักรวรรดิอย่างทุรนทุราย ไม่นานนักระหว่างที่ชายเผ่าเอลฟ์คนนั้นกำลังร้องขอความช่วยเหลืออยู่นั้น จู่ๆก็ได้มีบุคคลชุดเขียวจำนวนมาก เคลื่อนทัพผ่านพร้อมกับยานพานะรูปร่างดุดันเคลื่อนผ่าน2พ่อลูก

ครึ่กๆๆๆ

บรื้น!!

"คุณครับ เป็นอะไรมั้ยครับ!?"

ชายชุดเขียวคนหนึ่งที่มีตราพยาบาลติดตรงไหล่เสื้อเดินเข้ามาหาชายเผ่าเอลฟ์ที่กำลังร้องขอความช่วยเหลือ

ทางด้านของแนวรบ ตอนนี้ได้กลายเป็นสนามรบที่ฝ่ายจักรวรรดิพาร์ลอวถูกละเลงเลือดอยู่ฝ่ายเดียว เพราะการโจมตีที่รวดเร็วและหนักหน่วงจนทำให้ไม่สามารถตั้งตัวได้
ฝ่ายจักรวรรดิพาร์ลอวต่างตอบโต้ทุกวิถีทางแต่ก็ถูกสกัดกั้นเอาไว้ได้หมด

"ว-ว่ายังไงนะ ที่พูดมาเป็นความจริงงั้นเหรอไม่โกหกแน่นะ!!!"ผ.บ

ผู้บัญชาการเผ่าดาร์กเอลฟ์ตกใจกับสิ่งที่เสนาธิการเผ่าก็อปลินพูดออกมา

"จริงๆครับท่าน ข้าเห็นเต็มตาของผมเลยครับ พวกมันคือเผ่ามนุษย์ที่เคยสูญพันธุ์ไปเมื่อนานมาแล้ว พวกมันหน้าตาเหมือนในหนังสือของทางจักรวรรดิที่ผมเคยเรียนมาเลยครับ และท่านก็น่าจะเคยเรียนมาแล้วนิครับ"

พอเสนาธิการพูดแบบนั้น ผู้เป็นผบ.ก็นั่งครุ่นคิดภาพเมื่อสมัยที่ตัวเองยังเคยเป็นนักเรียนเตรียมทหารในกองทัพอยู่ ภาพของมนุษย์ที่เคยถูกบันทึกลงในหนังสือมีหลากหลายหน้าตา ไม่ว่าจะเป็นเพศชายหรือหญิง พวกเขานั้นมีหน้าตาคล้ายกับเผ่าเอลฟ์และคนแคระมาก

"ในเมื่อมันเป็นแบบนี้ต่อให้ข้ารายงานไปให้พวกเบื้องบนที่อยู่เมืองหลวง พวกนั้นมันต้องไม่เชื่อแน่"ผ.บ

"แล้วท่านจะทำยังไงเหรอครับ?"เสนาธิการ

"คงมีแต่ต้องรบต่อไปนั่นแหละ ยังไงซะพวกเราก็ยังเยอะกว่าพวกนั่นอยู่ดีแถมวิทยาการของเรายังล้ำหน้ากว่าพวกนั้นอีก"

ตัดกลับมาทางแนวรบตอนนี้เต็มไปด้วยเสียงระเบิดจำนวนมหาสารจากบุคคลขุดเขียวหรือฝ่ายสยามพวกเขาใข้ทุกอย่างที่มีในการกพจัดฝ่ายตรงข้ามที่มีจำเยอะกว่าให้เร็วที่สุดเพื่อที่จะได้ผลักดันแนวรบให้ฝ่ายจักรวรรดิพาร์ลอวถอยทัพออกไปและจะได้สร้างแนวป้องกันที่แถบชายแดนขึ้นมา

รถถังM1A2 AbramและรถถังType 10 จำนวน10คัน ระดมยิงใส่รถถังของอีกฝ่ายราวกับยิงเป้านิ่งจนกลายเป็นเพียงเศษเหล็ก ส่วนเฮลิคอปเตอร์อาปาเช่จำนวน6ลำระดมยิงใส่ทัพที่ขนเสบียงมาจน
เเตกกระเจิงไปคนละทิศคนละทาง

ปั้งๆๆๆๆๆๆๆ

ปืนกลขนาด30มม ถูกยิงออกมาจากปากกระบอกปืนจำนวนมากใส่กองเสบียงของฝ่ายจักรวรรดิพาร์ลอวพร้อมกับจรวดไฮดราขนาด 70 ม.ม.
ยิงใส่รถถังและเรือเหาะเวทย์มนต์ที่ถูกขนย้ายเข้ามาจนเวลาได้ผ่านไป1วะนในที่สุดการต่อสู้ก็จบลงโดยที่ฝ่านจักรวรรดิพาร์ลอวสูญเสียทหารไป356,765นายและรถถังอีก1,000คัน เรือเหาะอีก50ลำ เครื่องบินเวทย์มนต์20ลำ

________________________________
ตอนต่อไป การฟื้นฟู