คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : ผู้คุมกฎ 23
ผูุ้ม
อนที่
23
แสแในอนเ้าทำให้นป่วยที่เมื่อวานนอนไม่รู้เรื่อื่นึ้น นป่วยพยายามพยุัวเอออมาาผ้าห่มนั่พิอยู่ับหัวเีย
แล้วอาารปวหัวที่ยัไม่หายีนั็ลับมารุมทำร้ายอีรั้
น้อนำมือึ้นมาุมมับ พลันสายา็เห็นนเฝ้าไ้ทีู่แลเามาลอำลันอนฟุบหลับอยู่ที่้าเีย
“อืม.....ปวหัวัแหะ” บ่นถึอาารอัวเอ
แ่สายา็ยั้ออยู่ที่นเฝ้าไ้ มออยู่นานนเาื่นึ้นมา
“อืม.....ื่นแล้วเหรอฮยอน” านยอลื่นึ้นมา็บิี้เียเล็น้อย
เพื่อลายวามเมื่อยที่นอนไม่ถูท่า
“อืม......”
“ปวหัวรึเปล่า? เ็บอมั้ย? ะเอาอะไรรึปล่าว?”
“...........”
ผมเียบเพราะมันมีบาอย่าผิปิ
“เป็นอะไรรึปล่าวแบฮยอน”
“นาย.......”
“หือ? ันทำไมเหรอ”
“ทำไมไม่ใส่เสื้อห้ะ!” ใ่รับ านยอลไม่ใส่เสื้อ มีแ่าเาสั้นที่ิอยู่บนัวอเาเท่านั้น
“5555555
็มันร้อนนิ ันปิแอร์ให้เพราะฮยอนบ่นว่าหนาวอนนอน”
“แล้วะถอเสื้อทำไม! ไม่ไปนอนห้อัวเอละ”
“ถ้านอนห้อัวเอแล้วะูแลฮยอนไ้ยัไ”
“..........” ผมนี่เียบเลยรับ ยิำพูมาแ่ละทีทำเอาผมใเ้นไม่เป็นัหวะ
และรั้นี้็ไม่่าไปารั้อื่นๆนั
“เินแ่เ้าเลยนะ 5555555
น่ารัั”
“นี่!นาย!”
“5555555เินแล้วพาลลอ
ะไปทำ้าว้มมาให้นะ”
ผมนั่โมโหอยู่บนเียมอนที่วนผมแ่เ้าเินออไปทำ้าว้มมาให้ผม เานะอีแล้วรับ
ผมไม่เยเถียอะไรไ้เลย
ผมนัุ่มมับอยู่สัพัเพราะยัปวหัวอยู่บ้า
แ่็พยายามยันัวยืนึ้นเพื่อไปเ้าห้อน้ำ
“ฮยอนะไปไหน”
“ะไปห้อน้ำ ”
านยอลเินเ้ามาพร้อมับ้าว้มหอมๆและยาหนึ่เม็ ้วยสภาพที่ยัไม่ใส่เสื้อเหมือนเิม
“ทำไมไม่ไปใส่เสื้อให้เรียบร้อย!” นฟัวา้าว้มและยาไว้บนโ๊ะหัวเีย ทำหน้าาไม่รู้ไม่ี้ในอนที่ผมพู
และยั่อยๆเินเ้ามาหาผมอี
“อ ออไปนะ” านยอลเินเ้ามาหาผมเรื่อยๆนอนนี้่อว่าเหลือแ่ืบเียวเท่านั้น
านยอลอผมเอาไว้เมื่อผมพยายามะหนี และเอาหน้าเ้ามาใล้มาว่าเิม
“อ ออไปเลยนะ”
“.........”
านยอลอผมแน่นว่าเิมนผมรู้สึอบอุ่นึ้นมาแปลๆ
เพราะเมื่อี้ผมยัหนาวอยู่เลย
“ปล่อยันเลยนะ”
“.........”
“ปล่อยสิ ไม่ใ่เอาหน้าเ้ามาใล้ว่าเิม”
“.......”
“นี่! ะไม่ปล่อยันใ่มั้ยห้ะ!”
“......”
“ะวนันแ่เ้าเลยรึไ”
“.......”
“นี่!ปาร์านยอล!”
“อะไรรับ” แล้วะพูเพราะทำไม
พอพูเพราะแล้วมัน้อ....่ามันเถอะรับ
“.......”
“เียบทำไมรับ เรียานนิ”
“.......”
“5555555มีอะไรละรับ
เรียแล้วไม่พู”
“ปล่อยไ้แล้ว”
“เี๋ยวสิรับ”
“อะไรอี”
“อยู่อย่านี้สัพัละัน เมื่อืนฮยอนบอว่าหนาวทั้ืนเลยนาานปิแอร์ให้แล้ว
อยู่อย่านี้ะไ้ไม่หนาวไรับ”
“.......” เียบเลยรับ ไปไม่เป็นเลย แ่ผมไม่เถียนะรับเพราะมันอุ่นมาริๆ
เาอยู่้าผมทั้ืนริๆสินะรับ อยอยูู่แลผมนะ
“เป็นไรับ อุ่นึ้นมั้ย?”
“็.....อุ่นึ้นเยอะเลย”
“านทำอย่านี้ทุวันีว่า”
“พูอย่านี้อยาให้ันไม่สบายทุวันเลยรึไ”
“ถ้าไ้็ีนะ แ่ไม่เอาีว่า”
ผมยยิ้มึ้นมาให้ับวามน่าเอ็นูอานยอล เาอผมแล้ว็โยัวไปมาเหมือนับล่อมเ็
แ่ผมไม่ใ่เ็สัหน่อย แ่็แปลใับสิ่ที่ัวเอทำเหมือนัน
ทำไมผมถึไม่ปิเสธ ลับยอมในสิ่ที่เาทำให้ผม
แปลริๆรับ
“สบายใ่รึปล่าว”
“อืม....สบายมา แทบะหลับไปอีรอบเลย”
“ถ้าอยาหลับ็บอานไ้นะ”
“ิ ไ้ทีแล้วเอาให่เลยนะ”
“ั้นออีอย่านึนะรับ”
“ออะไรอี”
านยอล่อยๆเอาหน้าเ้ามาเรื่อยๆนระยะห่าอเราสอนน้อยลไปเรื่อยๆ
ริมฝีปาอานยอลเ้ามารอบรอริมฝีปาอผมโยที่ไม่มีารรุล้ำเ้ามาแม้แ่น้อย
เป็นูบที่อ่อนหวานและนุ่มนวลนทำให้ผมล้อยามและูบอบลับไป เราสอนแลูบันไปมาไม่มีทีท่าว่าะหยุ
นมีใรบานเาะประูที่หน้าห้อนอนอผม
Chanyeol Part
๊อๆๆ
“ฮยอนอยู่ในห้อรึปล่าว”
“เฮียอยู่ในห้อรึปล่าว”
“ฮยอนูะเ้าไปแล้วนะ”
เสียที่แ่าันสามเสียะโนเรียฮยอนา้านอ
ทำให้ผม้อถอนูบที่ไม่รู้ว่าวันไหน ผมะสามารถถอนมันออมาไ้
“ไ้สิ่ที่อแล้ว ูสิหน้าแเียว”
“นี่!”
“มีนมานะ”
ผมบอแบฮยอน และมอหน้าอย่าวนๆ และ็ไ้สายาลับมาเพื่อสื่อว่า
รอ่อนเถอะะลับมาเอาืน แล้วเินไปเพื่อเปิประู
“ป๋า! มาไ้ไ!” พอประูถูเปิแบฮยอน็ูะับนที่มาใหม่
ึ่นๆนั้นแบฮยอนเรียเาว่า ป๋า
“็มาับมินโฮแล้ว็ฮยอ มาูแนั่นแหละเห็นหายหน้าไปเลย
ราวนี้ะเป็นอะไรรึปล่าว”
“ผมไม่เป็นไรหรอ ให้ผมไปหา็ไ้ไม่้อมาถึที่นี่”
“ทำไม เอาใรมา่อนไว้เหรอถึไม่ให้มา” ผมนึำับำพูที่เฮียมินโฮพูออมา
“เอ่อ...สวัสีรับ”
ผมโผล่หน้าออมาให้รอบรัวอแบฮยอนไ้เห็น ทุนูแปลใที่ผมอยู่ในห้ออแบฮยอน
“มึ!” “มึ!” ไม่ใ่เสียใรที่ไหน เสียอพี่น้อที่อยีันผมลอเวลานั่นละรับ
“ทำไมมาอยู่นี่ไ้” =>
แทฮยอ
“ปิฮยอนอยู่นเียวนิ” =>
เฮียมินโฮ
“เอ่อ.......” ผมำลัะอบแ่แบฮยอน็อบัหน้าผมไปแล้ว
“มาอยู่ับู”
“ห้ะ!”
“ห้ะ!”
“ห้ะ!”
ราวนี้มีสอพี่น้อเหมือนเิมเพิ่มเิมือพ่ออแบฮยอนเ้ามาร่วม้วย
อะไระใันนานั้นรับ
“อะไร ใอะไรัน”
“็มันมาอยู่้วย!” เฮียมินโฮี้หน้าผมเหมือนะฟ้อว่าสิ่ที่ผมมาอยู่ับแบฮยอนมันผิ
“ใ่ไ านยอลมาอยู่ับู”
“ห้ออื่นไม่มีรึไ”
ราวนี้ถึาแทฮยอที่พูออมาบ้า สื่อว่าัวเอไม่พอใแ่ไหนที่ผมมาอยู่ับ้วย
“เี๋ยวนะไอเสือทั้สอัว
ทำไมนัเรียนนนี้ถึอยู่ับฮยอนไม่ไ้” พ่ออแบฮยอนถามออมา้วยสีหน้าที่เร่เรีย
มันทำให้ผมเหื่อเลยละรับ
“มันะีบฮยอน”
“มันะีบฮยอน”
พี่และน้ออแบฮยอนอบอออมาพร้อมันนผมใ
“ีบใรนะ?”
“ฮยอนไ มันะีบฮยอน”
“.........” พ่ออแบฮยอนเียบไปและมีสีหน้าที่เรียว่าเิม
ลายเป็นทุน็อยู่ในวามเียบเ่นัน
“ป๋าไม่เห็น้วยใ่รึปล่าว”
เฮียมินโฮถามึ้นมาท่ามลาวามเียบ
ทุนรอำอบโยเพาะผมเอ ผมรอฟันเหื่อเริ่มื้นๆามมือ
มันลุ้นยิ่ว่าอนผมูบอลับไอำไอเผืออีรับ แบฮยอนทำให้ผมเป็นเอามาริๆนะรับ
แ่ผม้อลุ้น่อไปว่า่านแร ผมะผ่านมันไปไ้รึปล่าว
27/07/2016
สวัสีะรีทุน วันนี้ไรท์็มาอัพเหมือนเิม ือไรท์ไม่มีอะไรทำเลยอัพฟิีว่า ไรท์อเปลี่ยนเป็นานยอลหัวเทาเหมือนเิมนะะ อนนี้เาูบันอีแล้ว แ่านยอลมีวามสุไ้ไม่นานศึใหม่็เ้ามา ศึับพ่ออแบฮยอน อยารู้ว่าานยอลสู้ไปะนะรึปล่าว ้อรออ่านันนะะ เม้นท์ไ้ไม่ว่าัน สุท้าย Have a Good Dream ล่วหน้า่ะ
ความคิดเห็น