พอเลยไอ้กิจ กูไม่อยากติดใจ [มี E-Book]

หลังเลิกงาน...

“พอกันทีกับไอ้พวกหล่อแต่ไม่มีไรจะแดก” เสียงแหวชินหูมาพร้อมกับภาพเหตุการณ์ที่ชินตา ขณะผมกำลังถอดเสื้อทำงานลายสก็อตแขนยาวออกมาพาดบ่า

“ฟังกิจพูดก่อนดิวะปลา ทำไมไม่ฟังเหตุผลกันมั่ง” ดูท่าทางฝ่ายชายจะยังไม่ละความพยายาม พลางยื้อยุดฉุดกระชากผู้หญิงตรงหน้าจนเสื้อผ้ายับยู่ยี่

“พี่เอกช่วยพูดให้ผมทีดิ” ว่าแล้วไอ้หนุ่มหน้าตาดีขณะรั้งท่อนแขนเรียวเล็กอยู่ก็หันหน้าแหกปากตะโกนเข้ามา

“ไม่เอาอะ...ขี้เกียจ มันจะไปก็ให้มันรีบไปเถอะรำคาญ” ผมเอ่ยอย่างไร้เยื่อไย แล้วหยิบบุหรี่มาจุดสูบพ่นควันโขมงด้วยสีหน้าเรียบเฉย

“ไปแน่จ้าไม่ต้องมาไล่ อยู่ไปก็ไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นสักกะอย่าง เชิญทำงานก่อสร้างให้ตายไปเลยค่ะ” สาวเสื้อแขนกุดกางเกงยีนขาสั้นยันง่ามก้น แสยะปากแดง ๆ ยิ้มเหยียด

“เฮอะ...มึงให้มันไปเลยไอ้กิจ เดี๋ยวก็เป็นอีหรอบเดิมแหละ” แน่นอนว่าผมย่อมรู้ดีที่สุดถึงได้พูดออกมาอย่างมั่นใจ เพราะทะเลาะกันทีไรก็เห็นหอบเสื้อผ้าหนีแบบนี้ตลอด แต่อีกไม่กี่วันก็กลับมาออเซาะเหมือนเดิม จะว่าไปก็แอบนึกเวทนาฝ่ายผู้ชายอยู่เหมือนกัน แม่งเมื่อไหร่จะตัดขาดกับผู้หญิงพรรค์นี้ได้ซะที หน้าตามันก็ไม่ใช่ขี้ริ้วขี้เหร่ซะหน่อย

..............

นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจาก จินตนาการ+ประสบการณ์+รสนิยม ของคนเขียนเอง เส้นเรื่องจึงเป็นแบบ เมะXเมะ หากมีสิ่งใดไม่ตรงใจไม่ถูกจริตท่านผู้อ่าน ไรท์ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้