คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : CHAPTER I :: JOKE is OVER 30%
CHAPTER I :: JOKE is OVER
ตึก ตึก ตึก ตึก
เสียงพื้นยางของรองเท้ารองเท้าผ้าใบกระทบกับกระเบื้องปูหลังคาบ้าน
ตามตรงแล้วถ้าไม่จำเป็นก็ไม่อยากทำนักหรอกไอ้การมาวิ่งบนหลังคาชาวบ้านเขาน่ะ
ถ้าไม่ติดว่าข้างล่างมีซอมบี้นับร้อยรอฉีกกระชากร่างของพวกเขาอยู่น่ะนะ
ในสถานการณ์วันโลกดับอย่างนี้
ไม่ว่าเจอใครหน้าไหน สัญชาตญาณของหนุ่มนาธานก็ดันบอกว่าเป็นคนดีไว้ใจได้ไปซะหมด
เพียร์ซ ซิลวาเนีย เด็กหนุ่มที่หัวสีปกติที่สุดในกลุ่ม
จะบอกว่าเขาโชคดีมากก็ได้นะ เพราะตอนที่เนทไปเจอเข้าข้างทางก็ยังมึนๆงงๆ
ไม่เข้าใจสถานการณ์บ้านเมืองกับเขาซักเท่าไหร่เลยจับพ่วงติดมาเผื่อใช้งาน(?)
โดมินิค อีเมอร์สัน หนุ่มหัวฟ้าตาฟ้าสวยสะดุดตาโดยเฉพาะตอนกลางวัน
เป็นคนที่เนทไม่อยากเอาออกไปโชว์นอกเขตปลอดภัยมากที่สุด
เพราะไอ้หัวสีล่อเป้าเจ้ากรรมนั่นมันก็พาซวยมาหลายรอบแล้ว ยิ่งเจ้าตัวพึ่งจะหายไข้มาหมาดๆ
ตอนเจอในโรง’บาลก็เกือบสับทิ้งเพราะคิดว่าเป็นพี่บี้ไปแล้ว ดีที่เจ้าตัวยังพูดได้
แม้เสียงมันจะเรียกพวกมันมาบ้างแต่ก็ไม่ได้ตามต้นเสียงมาจนเจอตัวเลยพอเลี่ยงๆได้
เอล็กซานดร้า วอลเลอร์ เพศแม่คนเดียวในกลุ่ม
จะบอกว่าตอนเจอแม่นี่ก็ค่อนข้างจะโคดีปนโชคร้าย โชคดีคือได้ที่พักปลอดภัยสบายหายห่วงรับประกันจากเจ๊เอล็กซ์สาวถึกคนนี้นี่เอง
ส่วนโชคร้ายน่ะหรอ?
นายเจคอบมันโดนซอมบี้รุมโต๊ะจีนเป็นเป็นอาหารว่างยามเย็นเมื่อวันก่อนน่ะสิ
พูดตามตรงนะ
ตอนนี้ก็ไม่ใช่ว่าเนทมันจะทำใจได้อะไรเท่าไหร่หรอก ตอนแรกมันก็ช๊อคเกือบวิ่งตามเสิร์ฟโต๊ะจีนอยู่
แต่ยังดีที่ยังรั้งไว้ทันไม่งั้นเนื้อเรื่องนี้มันคงเดินต่อไม่ได้ ยิ่งเหล่า4สหายอ้ายมาสี่คนเดินกันเป็นกลุ่มนี่ยิ่งกลัวโดนตีตี้แตก
ดีที่แต่ละคนยังสุขภาพร่างกายแข็งแรงกันดีเลยชวนปีนตึกหนีภัยข้างล่างกันมาได้ แม้มันจะมีบางตัวอยู่ดีๆก็โผล่มาจากในตัวบ้านหรือมองตามกันส่งเสียงครางแฮ่ๆมองตาเป็นมันบ้างก็ตาม
แต่ก็ถือว่าโชคยังดีอยู่บ้างที่มันปีนตามมาไม่ได้
ถึงจะพึ่งรู้จักกันมาได้แค่2วัน
แต่สถานการณ์แบบนี้มันยิ่งทำให้พวกเราเหล่ามาชุมนุมประชุมใจรักสมัครสมาน แม้บางกลุ่มในเมืองมันจะแตกคอกันก็ตาม
แต่ไอ้กลุ่มนี้มันดันใช้ประโยชน์กันและกันได้จนเรื่องบาดหมางใจไม่ค่อยจะมีกันนัก
พูดถึงเรื่องเป้าหมายในยุคซอมบี้บุกโลกมันคงไม่พ้นการอพยพออกนอกเมือง
เช่นเดียวกับสี่สหายจำเป็น พวกเขาเองก็ต้องรีบอพยพออกนอกเมืองก่อนรัฐบาลจะทิ้งเมืองนี้จริงๆ
เมื่อวานก็เริ่มเห็นพวกทหารที่ลงมากวาดล้างลาดตระเวนอพยพคนแล้วบ้าง
แต่ก็ไม่พ้นบางคนที่ต้องกลายเป็นซอมบี้ไป
--------------------------------------------
มาก่อนค่ะ กดดันตัวเองเอาไว้ว่าต้องมาต่อ 555555555 เดี๋ยวเรื่องนู้นขอวางโครงเเล้วก็เขียนไปซักพักก่อนค่อยลง คิดถึงแคสซี่กันมั้ยเอ่ยยยย จริงๆนี่รอคนมาสมัครRPของไรท์อยู่นะ มาสมัครกันเหอะ อยากเขียนจริงจัง 5555 จิ้ม โอเคโฆษณาพอละ ถ้าใครสังเกต ความจริงเเล้วชื่อตอนมันไม่เกี่ยวกับเนื้อหาเลยค่ะ มันเกี่ยวกับวิธีเขียนของไรท์มากกว่า ถถถถถถ
ความคิดเห็น