ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    End of Peace

    ลำดับตอนที่ #9 : The Fall of Vladivostok

    • อัปเดตล่าสุด 13 ก.ย. 47


       เสียงระเบิดดังมาแต่ไกล ขณะที่แสงยามเช้าสาดมากระทบชายฝั่งทางตะวันออกของโซเวียต Borolev นอนเอาหลังพิงกับรถถังต่อต้านอากาศยาน Shilka III อย่างเงียบๆ เสียงระเบิดดูจะไม่รบกวนเขาเลยแม้แต่น้อย มันดังมากว่า 2 วันแล้ว เขาชินกับมันเสียแล้ว เขาตั้งหน้าตั้งตาหลับให้ได้มากที่สุดเพราะวันที่เหน็ดเหนื่อยมักจะมาถึงโดยไม่ได้คาดหมายไว้ อีกไม่กี่ชั่วโมงจากนี้ เขาจะพบว่ามันเป็นจริง

       เขานอนได้ซักพักเสียงฝีเท้าเดินมาก็ดังขึ้นไม่ไกลออกไป เขาลืมตามาข้างหนึ่งแล้วพบว่านั่นคือ Roshinya เพื่อนสนิทของเขาที่กลับมาจากโรงอาหารพร้อม Vodka ขวดหนึ่ง Borolev ลืมตาขึ้นแล้วเตรียมลุกขึ้น แต่ Roshinya นั่งลงอย่างไม่รีรอและโบกมือบอก Borolev ไม่ให้ลุก ว่าแล้ว Roshinya ก็เปิดขวดออกและรินใส่ฝากระติกก่อนยื่นให้ Borolev ที่ตั้งหน้าตั้งตาคอยอยู่

       พวกเขายังจิบได้ไม่ทันไร เสียงสัญญาณเตือนภัยก็ดังขึ้น Roshinya รีบเก็บ Vodka แล้วปีนขึ้นไปบนป้อมปืนรถ Shilka III ขณะเดียวกัน Borolev ก็ทิ้งตัวลงในที่นั่งในตำแหน่งพลขับ แล้วไม่กี่วินาทีต่อมา Torin ผู้บังคับการรถถังก็โผล่มาแล้วสั่งให้พวกเขาเตรียมรถถังให้พร้อมรับการโจมตี เรดาร์ตรวจพบเครื่องบินกำลังมุ่งหน้าเข้ามาอย่างรวดเร็ว Roshinya ปลดล็อคระบบยิงและเปิดไกออกมา เขาหันไปหา Torin แล้วรายงานสภาพระบบ Torin ไม่รอช้า เขาสั่งยิงในทันที ปืนกล 30 mm บรรจุกระสุนแบบแตกอากาศเริ่มหมุนจากช้าๆและเร็วขึ้นๆ พอความเร็วได้ที่ Roshinya ก็กดไกปืนในทันที เสียงปืนดังขึ้นเป็นชุด ถ้าพวกเขาไม่ได้สวมที่ป้องกันเสียงไว้แล้วคงหูแตกเลยทีเดียว สายกระสุนพุ่งกระจายไปบนท้องฟ้าเป็นแถบ การรบในวันนี้เริ่มขึ้นแล้ว

       การระดมยิงดำเนินไปราว 20 นาที Torin ก็สั่งให้หยุด ดูเหมือนว่าการระดมยิงจะไร้ผล เครื่องบินศัตรูนั้นยังคงเหลืออีกมากมาย มีเพียงไม่กี่ลำที่พวกเขาสามารถยิงตกลงมาได้ Torin ออกคำสั่งให้ย้ายที่ Borolev เข้าเกียร์และเริ่มกลับรถ เขาขับออกไปตามถนนที่ไม่ได้ลาดยางแล้วมุ่งหน้าไปยังฐานบัญชาการหลัก ขณะเดียวกันเสียงระเบิดก็ดังมาจากพื้นที่รอบๆ แม้ว่าพวกเขาจะไม่เห็นการระเบิดก็ตาม

       “Roshinya เครื่องบินข้าศึก 6 นาฬิกา” Torin ตะโกนผ่านเสียงเครื่องยนต์ที่ดังกระหึ่ม

       “รับทราบๆ” Roshinya ตอบอย่างทันควันแล้วหมุนป้อมปืนไปกลับหลังไป เขากดไกในทันที

       จรวด 2 ลูกพุ่งเข้ามา Torin ตะโกนเสียงหลง Borolev รับหักหลบจนสุด เสียงระเบิดดังขึ้น แรงอัดมหาศาลจากระเบิดขนาดกว่า 200 ปอนด์ถึง 2 ลูกผลักรถถังเบาทั้งคันให้พลิกขึ้นและตีลังกาไปรอบหนึ่ง ประกายไฟแลบแปลบปลาบไปทั่วทั้งคัน Borolev ยังคงได้สติอยู่ ในส่วนของคนขับนั้น รถถังไม่ได้เสียหายมากนัก เขาเปิดฝาปิดด้านบนออกแล้วค่อยๆคลานออกมา เสียงระเบิดยังคงดังอยู่รอบๆตัวเขา เมื่อออกมาได้แล้วเขาหันกลับไปดูสภาพรถถัง ป้อมปืนนั้นถูกแรงอัดและกระแทก ปืนบิดเบี้ยวไป ควันลอยฟุ้งออกมา เขารีบเข้าไปดูทันที Torin นั้นเลือดไหลปรี่ออกจากบาดผลที่หัว ส่วน Roshinya นั้นโดนเศษโลหะปักเข้ากลางคอ Borolev หลับตาและเบือนหน้าหนี เขารีบหันไปดู Torin ปรากฏว่าลมหายใจของ Torin ไม่มีเหลือแล้ว เขามองดูฐานย่อยที่เขามาประจำไว้ ตอนนี้เหลือเพียงแต่ซากและควันที่คุกกรุ่น ทหารเหลือเพียงไม่กี่นายกำลังหาที่หลบ

       เขาชักปืนพกออกมาแล้วค่อยๆเดินกลับไปที่ฐาน การโจมตียังคงไม่หยุด เครื่องบิน 2 ลำวกกลับมา ดูท่าจะเป็นเครื่องบินสนับสนุนการรบในระยะใกล้ ปืนกลเริ่มกราดลงมาด้านล่าง Borolev ตัดสินใจอย่างกะทันหันวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิตและพุ่งตัวเข้าหลบหลังซากกำแพงคอนกรีตหนาซึ่งเคยเป็นบังเกอร์มาก่อน เขาหลบได้อย่างเฉียดฉิว ฝุ่นการการกราดยิงลงมาฟุ้งไปทั่ว เขาถอนใจแล้วนั่งพิงไป



       การโจมตีดำเนินไปราวๆครึ่งชั่วโมงแต่สร้างความเสียหายอย่างมหาศาล ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา Borolev กำลังมารวมพลกับทหารที่เหลือจากฐานแห่งนี้ ดูเหมือนว่าจากทหารราวๆ 100 คน ตอนนี้เหลืออยู่เพียง 20 คนเท่านั้น แถมแต่ละคนก็บาดเจ็บกันไม่มากก็น้อย นายทหารยศสูงที่สุดที่ยังหลงเหลืออยู่ก็มีจ่าคนหนึ่งเท่านั้น ดูเหมือนว่าเขาจะคาดการณ์ว่าศัตรูจะต้องส่งกองทหารราบเข้ามาโดยเฮลิคอปเตอร์อย่างแน่นอน

       “เอาล่ะ ฟังทางนี้ทุกคน” จ่า Mirov เริ่มขึ้น “เราจะจัดกำลังเท่าที่มีในการป้องกันพื้นที่ส่วนนี้ จากอาวุธเท่าที่เราเหลือ…” ว่าแล้วเขาก็หันไปดู พบปืนกลหนัก 2 กระบอกเท่านั้นที่พอจะต่อกรกับเฮลิคอปเตอร์ได้ ที่เหลือล้วนเป็นอาวุธเบาทั้งสิ้น “เราจะจัดปืนกลอยู่หลังซากบังเกอร์ มันจะช่วยคุ้มกันพลปืนจากปืนกลข้าศึกได้ในระดับหนึ่ง กระสุนเรามีจำกัด ดังนั้นพยายามระดมยิงไปที่เครื่องยนต์ แต่ละจุดจะมีพลกระสุน 2 คนคอยช่วยป้อนและขนส่งกระสุน ที่เหลือจะแยกกันคุ้มกันพลปืนกล เข้าใจกันมั้ย”

       “ครับ” ทหารส่วนใหญ่ตอบทันที

       “จ่าครับ” Borolev ยกมือแล้วถามขึ้น “แล้วเราจะต่อกรกับพวกมันได้นานแค่ไหนละครับ”

       “นานที่สุดเท่าที่เราจะทำได้” เขาตอบห้วนๆแล้วหันไปมองดูรอบๆ “ในเมื่อไม่มีใครมีคำถามอะไรแล้ว ผมจะจ่ายงานให้กับพวกคุณแต่ละคน”

       ไม่นานต่อมา Borolev ก็ได้รับมอบหมายหน้าที่เป็นพลคอยส่งกระสุนเนื่องจากว่าเขาเป็นพลขับรถถังที่ไม่ค่อยได้ออกมารบแบบทหารราบมากนัก



       เสียงเครื่องยนต์เริ่มดังขึ้น ทหารที่ซุ่มอยู่พยายามอยู่ให้นิ่งที่สุด เฮลิคอปเตอร์ 3 ลำบินมาพร้อมด้วยทหารจำนวนหนึ่ง จ่า Mirov ยกมือห้ามไว้ก่อน และแล้วเฮลิคอปเตอร์ทั้ง 3 ลำก็ลอยลำนิ่งๆ เขาก็สั่งยิงทันที เสียงปืนกลดังขึ้นทันที ทหารที่ซุ่มอยู่โผล่ออกมายิงอย่างไม่รอช้า ทหารข้าศึก 2-3 คนร่วงลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ แล้วพลแม่นปืนคนหนึ่งก็ยิงพลปืนกลที่ตำแหน่งของ Borolev ตายไป Borolev ไม่รอช้ารีบโดดเข้าไปแทนที่และกราดยิง เฮลิคอปเตอร์ที่ถูกกระหน่ำรีบถอยออกไป อีกลำเข้าแทนที่ แต่คราวนี้ Borolev ไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไป เขายิงที่แพนหางจนใบพัดหลุดออก เฮลิคอปเตอร์ลำนั้นเริ่มหมุนและร่วงลงมา เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งรีบบินเข้ามาคุ้มกัน กราดยิงทหารโซเวียตด้วยปืนกล Borolev กลิ้งตัวหลบได้อย่างเฉียดฉิว อีกลำบินลงมาพร้อมปล่อยทหารข้าศึกลงภายในออกมา คราวนี้ทั้ง 2 ลำก็กลับตำแหน่งกัน Borolev เข้าประจำปืนและเริ่มยิงทหารที่ลงจากเฮลิคอปเตอร์มา แต่แล้วระเบิดมือลูกหนึ่งก็ตกเข้ามาข้างๆเขา มันสายไปแล้ว เขาคงถึงจุดจบแน่ๆ

       เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างสนั่นหวั่นไหวพร้อมประกายไฟแลบออกมา



       การโจมตีดำเนินไปอย่างหนัก ทหารโซเวียตในเมืองเริ่มล่าถอยหลังจากการรบอย่างหนักหลายชั่วโมง เรือลำเลียงพลของอเมริกาเริ่มส่งกำลังพลเสริมเข้ามาเรื่อยๆ ในที่สุดกองทัพโซเวียตก็ต้องล่าถอย ทิ้งซากยานพาหนะ ทหารและสิ่งก่อสร้างไว้เกลื่อนกลาด ในที่สุดการโจมตีวันนี้ก็จบลง

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×