ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Hope and Honor
ยาน Aurora พุ่งผ่านอวกาศวาร์ปไป แสงจากดวงดาวรายรอบพุ่งผ่านไปเป็นเส้น กัปตันนั่งอยู่ในหอบังคับการพร้อมด้วยนายทหารอาวุโสรวมไปถึง Yenart ด้วย ภาพบนจอแบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนหนึ่งแสดงภาพดาวเบื้องหน้าและอีกส่วนแสดงตำแหน่งของยานซึ่งเข้าใกล้ระบบ Palises มากแล้ว Yenart ค่อยๆเคลื่อนออกมาด้านหน้าแล้วมองไปยังจุดหมาย แล้วยานก็พุ่งออกจากวาร์ปอย่างนุ่มนวลด้วยฝีมือการขับของ Charles
“ยกเกราะ เตรียมอาวุธ” กัปตันสั่งทันที “เซ็นเซอร์ รายงาน”
“กัปตันครับ พื้นที่ในส่วนนี้เคลียร์ครับ” Quinn รายงานขึ้นมาหลังจากัปตันสั่งไม่นาน
“ตั้งทิศทางไปที่ดาวดวงที่ 4 ในระบบ” Yenart กล่าว
ยาน Aurora เคลื่อนไปท่ามกลางฉากที่เปี่ยมไปด้วยดวงดาว ในเวลาไม่นาน ดาวสีเขียวเข้มก็ปรากฏขึ้นต่อหน้า รายรอบนั้นมีซากฐานอวกาศอยู่กระจัดกระจายกันเต็มไปหมด Yenart มองดูด้วยสีหน้ากังวลใจและหดหู่ แล้วกัปตัน Walls ก็ลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วมองไปข้างหน้าซักพักหนึ่ง ก่อนกดปุ่มเครื่องสื่อสารภายใน
“Stewart คุณนำทีมสำรวจลงไปค้นหาผู้รอดชีวิตด้วย” เขาเรียกหัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยผ่านระบบสื่อสาร “เอาคนไปให้พอล่ะ”
“รับทราบครับ” เสียงทุ้มๆดังตอบกลับมา
“ฉันจะไปกับพวกเขาด้วยก็แล้วกัน” Yenart กล่าวแล้วเดินจากไปในทันที
“Charles คุณไปกับพวกเขาด้วยก็แล้วกัน” ต้นเรือสั่ง “พวกเขาอาจต้องการชั้นยอดอย่างคุณ”
Charles ลุกขึ้นและเดินตาม Yenart ไปอย่างไม่รอช้า ลูกเรือคนอื่นรีบเข้าแทนที่ Charles ในทันที
ยานขนาดเล็กถูกปล่อยออกจากโรงจอดยานเล็กด้านข้างยาน Aurora ยานรูปร่างคล้ายกระสวยอวกาศในยุคแรกๆพุ่งออกไปและลดระดับลงสู่ผิวดาว ผ่านชั้นบรรยากาศที่เต็มไปด้วยเมฆหมอกสีเทาหม่น ยานยังคงเคลื่อนลงไปเรื่อยๆและพบกับฝนที่ตกลงสู่พื้นผิวด้านล่าง เม็ดฝนปะทะผิวยานส่งเสียงแผ่วๆออกมา ยานเคลื่อนที่ต่ำลงไปเรื่อยๆและโฉบผ่านแนวป่าด้านล่าง ยานค่อยๆร่อนลงจอดในลานเล็กๆที่ Yenart ชี้ให้ดู
Charles ดับเครื่องยานและลุกขึ้น หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยลุกขึ้นพร้อมกดรหัสเปิดกล่องอาวุธ เขาหยิบปืนยาวและส่งให้ลูกเรือที่เขาพามาด้วย 4 คน แล้วเขาก็ส่งปืนพกให้กับ Charles และตัวเขาเอง Yenart ดึงดาบสั้นโค้งออกมาจากซองที่เอวเธอ บนดาบมีภาษา Neju สลักเอาไว้สั้นๆ แล้วทุกคนก็ออกจากยานไป Charles หยิบรีโมทออกมาและกดปุ่มล็อคไว้ทันทีที่ทุกคนออกมากันแล้ว
“เอาล่ะ ฟังนะทุกคน จากแผนที่ที่ Yenart ให้เรามา จะมีพื้นที่อาณานิคมอยู่ทางเหนือไปราว 2 กิโลเมตร จากข้อมูลล่าสุดอาจจะมีกองกำลังฝ่าย Shea อยู่ด้วย พวกเขาจะโจมตีเราก่อนได้ ฉะนั้นจงระวังไว้ให้ดี” Stewart เอ่ย
การเดินทางในช่วงแรกๆของพวกนั้นนั้นราบเรียบดี ไม่มีกองกำลังฝ่ายตรงข้ามให้เห็นเลย แต่ขณะเดียวกันก็ไม่มี Neju อยู่เลย ซ้ำด้วยความเงียบที่เข้าปกคลุมทำให้เกิดความวังเวงในบริเวณที่เดินผ่านไป ทุกคนต่างเดินไปด้วยความกังวลใจ ยกเว้น Stewart และ Yenart ที่เก็บอารมณ์ได้มิดชิดอย่างมาก พวกเขาเดินผ่านป่าไปช้าๆราวครึ่งชั่วโมงพวกเขาก็โผล่มาที่ลานกว้างซึ่งดูจะเคยเป็นที่จอดยาน สังเกตได้จากซากยานที่ถูกยิงขาดครึ่งลำหนึ่ง หลังจากเดินมาอีกซักพักก็พบว่าพืชพรรณดูจะเหี่ยวแห้งไปหมด สภาพภูมิประเทศเริ่มเปลี่ยนไป เริ่มมีถนนคอนกรีตให้เห็นและยังมีอาคารโผล่มาให้เห็นลิบๆอีกด้วย
“ฉันคิดว่ามันมีอะไรแปลกๆที่นี่นะ” Yenart กล่าวขึ้นหลังจากเดินเงียบกันมานาน
“ในแง่ไหนรึ” Charles พูดขึ้น แต่แล้วเขาก็พบคำตอบเมื่อเห็นซากโครงกระดูกในกองสสารคล้ายๆขี้เถ้าสีดำ
“นั่นล่ะคือคำตอบ” Yenart กล่าวด้วยเสียงสั่นนิดๆ “พวก Shea คงใช้อาวุธเคมีบางอย่าง” ว่าแล้วเธอก็หยิบเครื่องสแกนขึ้นมาแล้วหันไปรอบๆ “มีตะกอนสารที่สลายตัวแล้วของ Erorum”
“Erorum รึ” Stewart ถามขึ้นอย่างแปลกใจ
“เป็นชื่อเรียกสารเคมีที่ Shea ขู่ว่าจะผลิตเพื่อมาใช้กับเราเมื่อหลายปีก่อน สารนี้จะทำให้องค์ประกอบอินทรีย์แตกตัว มันจะมีฤทธิ์อยู่ราวๆ 20 นาทีหลังจากนำมาใช้ในสภาพบรรยากาศเพราะ Nitrogen จะทำให้มันเป็นกลางและค่อยๆสลายไป” Yenart อธิบาย เมื่อเห็นสีหน้าที่บ่งชี้ถึงความสงสัยเธอจึงกล่าวต่อ “เราจับนักวิทยาศาสตร์ของมันได้ประมาณ 2-3 ปีมาแล้วและทำการสอบสวนสืบค้นข้อมูลเกี่ยวกับสารชนิดนี้อยู่ แต่เราก็ไม่เคยเห็นมันจนกระทั่งตอนนี้”
“ถ้าเช่นนั้น เราคงสรุปได้ว่า…” Stewart ยังกล่าวไม่ทันจบก็มีแสงสีเขียวปราดลงมาใส่ทหารคนหนึ่งล้มลง Stewart รีบตะโกนขึ้นทันใด “หาที่กำบัง”
ว่าแล้วเขาก็ลากทหารผู้เคราะห์ร้ายไปและยิงสวนกลับไปโดยไม่เล็ง ทหารต่างช่วยกระหน่ำยิงคุ้มกันให้ ดูเหมือนว่าทหาร Shea จะซุ่มรออยู่ซักพักแล้ว Yenart พุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็วโดยที่ Stewart ห้ามไว้ไม่ทัน เธอโดดขึ้นไปบนอาคารที่คาดว่ามี Shea ซ่อนตัวอยู่ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที Stewart พยายามตามไปอย่างทุลักทุเลจากการหลบแนวลำแสงที่ยิงมา เขาตาม Yenart ไปเมื่อเขาขึ้นถึงชั้นบนก็พบกับภาพอันน่าตื่นเต้นอย่างมาก Yenart กำลังใช้ดาบของเธอฟาดฟันพวก Shea อยู่ พวก Shea นั้นมีรูปร่างแปลกออกไป พวกมันมี 4 ขาและ 4 แขนคล้ายกับพวกสัตว์ใน subphylum Arachnid หรือพวกแมงมุม แมงป่อง แต่ส่วนลำตัวนั้นคล้ายๆกับสัตว์เลื้อยคลาน ส่วนหัวที่ยาวไปด้านหลังคล้ายกับ Ghokarus มาก ผิวของมันเต็มไปด้วยรอยคล้ายผิวแรดและมีสีออกม่วง Yenart ฟันแขนของพวกมัน 2 ตัวขาดกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง เลือดสีดำไหลปรี่ออกมา คละไปด้วยเสียงร้องอย่างตกใจ เธอตวัดดาบตัดหัวมันขาดตกลงมาบนพื้นอย่างคล่องแคล่ว เธอหันมาและเขวี้ยงดาบไปปักหัว Shea ตัวที่ 3 ข้างหลัง Stewart อย่างไม่ลังเล
“เราไปจากที่นี่กันดีกว่า ยังมีพวกมันซ่อนตัวอยู่อีกแน่ๆ” เธอกล่าวแล้วเดินไปดึงดาบออกมาจากศพและแทงซ้ำ Stewart ยังคงอึ้งจากลีลาการต่อสู้ของเธอ
Quinn มองดูหน้าจอเซ็นเซอร์อยู่เงียบๆ แต่แล้วค่าบางอย่างก็เริ่มแปรปรวน เขาค่อยๆดูมันแล้วพบว่ามียานเคลื่อนเข้ามาในระบบดาว เขารีบตรวจยานแล้วหันไปหากัปตันอย่างรวดเร็ว “กัปตันครับ มียานกำลังเข้ามาทางนี้ 4 ลำ ตามข้อมูลของ Neju พวกมันคือ Shea ครับ”
“ยกเกราะ เตรียมอาวุธ” ต้นเรือแทรกขึ้นทันที
“ช้าก่อน ยกเกราะอย่างเดียวพอ” กัปตันยกมือห้าม
“พวกนั้นคือ Shea ศัตรูของ Neju นะครับ” ต้นเรือแย้ง
“ใช่ แต่ไม่ใช่ศัตรูของสหพันธ์” Rick กล่าวอย่างไม่รีรอ
“แต่เราไม่ควรไว้ใจพวกมันมากนักนะ…” ต้นเรือแย้งขึ้นอีกแต่ก็ถูกกัปตันห้ามไว้
“พวกเขาคงจะโจมตีเราทันทีถ้าเราเตรียมอาวุธไว้” เขาหยุดไปชั่วขณะ “แต่ถ้าเรายังคงสถานะนี้อยู่ เราจะสามารถคุยกับพวกเขาได้บ้าง”
“ครับ” Shang ตอบด้วยเสียงที่แผ่วลง
“Quinn เตือนผมทันทีที่พวกเขาเข้ามาในระยะมองเห็น” กัปตันหันไปสั่งแล้วหันกลับมาช้าๆ
ประมาณ 15 นาทีต่อมา Quinn ก็เตือนขึ้น กัปตันก็สั่งให้โชว์ภาพทันที ในเวลาไม่นานต่อมาแผนกสื่อสารก็ได้รายงานว่าพวก Shea กำลังติดต่อ เข้ามา การดำเนินการเป็นไปอย่างรวดเร็ว ภาพของ Shea ซึ่งมีหน้าคล้าย Ghokarus โผล่ขึ้นมาบนจอ ด้านหลังนั้นสภาพยานดูจะมืดทึมไปหมด
“พวกเราคือ Shea ที่นี่เป็นพื้นที่ขัดแย้ง ไม่ว่าพวกท่านเป็นใครก็ตาม ขอให้ออกไป ไม่งั้นเราจะใช้กำลัง” Shea คนนั้นกล่าวด้วยเสียงทุ้มๆ
“เราจะออกไปทันทีที่ทีมสำรวจของเรากลับมาจากดาว” กัปตันตอบกลับไปเรียบๆ
“ขอให้ออกไปทันที” Shea คนนั้นยังยืนกราน
“ผมจะไม่ยอมทิ้งลกเรือคนไหนของผมไว้เบื้องหลังเด็ดขาด” กัปตันเริ่มขึ้นเสียง
“นี่เป็นการเตือนครั้งสุดท้าย ขอให้ออกไปทันที” Shea ยังคงพูดคำเดิมแล้วจอภาพก็ตัดไป
“พวกเขาเพิ่มพลังให้อาวุธแล้ว” Quinn รายงานขึ้น ไม่ทันขาดคำยานก็สั่นครั้งหนึ่ง “พวกเขายิงเตือนครับ”
“เอาล่ะ ดูเหมือนว่าเราจะไม่มีทางเลือกมานักนะครับ กัปตัน” ต้นเรือเอ่ย “เตรียมอาวุธ”
“อาวุธพร้อมแล้ว” มีเสียงตอบมา
“รูปแบบการโจมตี Gamma-23” กัปตันสั่งทันที
ยาน Aurora โฉบหลบลำแสงสีเขียวที่ยิงมาพร้อมยิงปืนใหญ่ Ion กลับไป ยาน Shea มีรูปร่างคล้ายๆตัวหนอนกำลังชูหางและมีส่วนหัวกว้าง ยานเหล่านั้นเริ่มเข้ามาล้อมยิง ปืนทั้งหมดของยาน Aurora ต่างพยายามสวนกลับอย่างหนัก แต่ก็เป็นผลได้ไม่มาก แม้ยาน Shea จะไม่ทนทานมากนักแต่ว่าจำนวนที่มากกว่าทำให้ยาน Aurora เสียเปรียบพอควร ประกายไฟวาบขึ้นไปตลอดทั้งลำยาน Aurora
“เสริมพลังงานให้เกราะ” ต้นเรือกล่าว
“กระหน่ำยิงยานที่นำหน้าด้วยทุกอย่างที่มี” กัปตันสั่งแทรกขึ้นโดยไม่รอช้า
ลำแสง Ion กราดยิงใส่ยาน Shea แล้วซ้ำด้วยกระสุน Proton เมื่อถึงจุดนั้นเกราะก็ยานลำนั้นก็หายไป ปืนใหญ่ก็ได้ยิงซ้ำไปชุดใหญ่ ปิดท้ายตามด้วยลำแสง Ion อีกครั้ง ยานลำนั้นถูกเจาะทะลุกลางลำ ควันพวยพุ่งออกมาจากจุดที่ทะลุแล้วยานก็ระเบิดออกขาดครึ่ง ยาน Aurora ใช้จังหวะที่ยาน Shea เสียรูปขบวนตีฝ่าวงล้อมออกไป แต่ก็ยังคงโดนติดตามไปโดยยาน Shea ที่เหลือ
“รายงานความเสียหายทั้งหมด” กัปตันกล่าวขึ้น
“เครื่องยนต์ทำงานได้ 76% แนวอาวุธยังคงทำงานได้เต็มที่ ระบบเซ็นเซอร์เสียหายเล็กน้อย เกราะอยู่ที่ 42% ครับ” ต้นเรืออ่านรายงานจากหน่วยต่างๆแล้วบอกกัปตันไป
“เตรียมทิ้งทุ่นสัญญาณฉุกเฉินบอกทีมสำรวจให้รอเรากลับมารับ” กัปตันสั่งขณะยานสั่นอีก 2 ครั้ง “ตั้งทิศทางออกไปจากที่นี่ด้วยวาร์ป ความเร็วสูงสุด”
ว่าแล้วยานก็พุ่งหายไปในห้วงอวกาศวาร์ปโดยที่ยาน Shea เลิกตาม
กลับมาที่ทีมสำรวจ พวกเขาได้รวมพลในตึกแห่งหนึ่งซึ่งดูเหมือนจะเป็นร้านค้า Stewart ได้เลือกสถานที่ที่มีทางเข้า 2 ทางและสามารถหนีออกหลังคาได้ถ้าจำเป็น Yenart ถือดาบรอไว้ข้างประตูหน้า คนอื่นๆได้นำเครื่องเรือนมาตั้งไว้สำหรับกำบังและตั้งรับบริเวณทางเข้า ศพของ Shea จำนวนหนึ่งนอนกองกันหน้าประตูหน้า และมีอีกศพนอนอยู่ที่ประตูหลัง Stewart ได้คุมเชิงที่หน้าต่างอย่างเงียบๆ ดูเหมือนว่าในขณะนั้นพวก Shea ได้ส่งกำลังสนับสนุนมาเพิ่มบ้างแล้ว
ทันใดนั้น Shea 2 คนก็โดดเข้ามาด้านหน้า คนหนึ่งโดนกระหน่ำยิงจนเกรียมและอีกคนโดน Yenart ฟันแขน 2 ข้างและหัวไปตามลำดับ Shea 5 คนวิ่งมาตามถนน Stewart กราดยิงลงไปโดนพวกมันตายไป 2 แต่ถูกสวนกลับจนต้องหลบเข้ามา ทหาร 2 คนโผล่ไปยิง Shea ล้มลงไปอีก 2 แต่ถูกยิงสวนบาดเจ็บคนหนึ่ง Stewart สบถ 2-3 คำแล้วโผล่ไปยิงคนสุดท้ายล้มลงกองกับพื้น
“เขาเป็นอะไรมากมั้ย” Stewart ถามขึ้นพร้อมปาดเหงื่อที่ไหลลงมาโซมหน้าเขาจนชุ่ม
“ไม่เป็นไรมากครับ” ทหารคนหนึ่งตอบแล้วให้ทหารที่บาดเจ็บนอนถือปืนคุมเชิงไว้ใกล้ๆประตู
Charles มองออกไปและเห็น Shea อีก 3 คนเดินเข้ามาพร้อมอาวุธหนัก เขารีบดึงหัวหน้ารักษาความปลอดภัยออกจากหน้าต่างทันที ในวินาทีต่อมากำแพงส่วนนั้นก็ระเบิดออกด้วยแรงอัดจากอาวุธหนักนั้น Charles ใช้ม่านฝุ่นในการซุ่มยิงทั้ง 3 คนแล้วทำลายอาวุธหนักไปด้วยกัน เขาหันกลับมาหาคนอื่นๆอย่างไม่รีรอ
“เป็นไงบ้าง” เขาถามขึ้น Stewart ก็ยกมือขึ้นชูนิ้วโป้งเป็นคำตอบ
“ไม่มีทางไหนนอกจากกลับไปที่ยานเพื่อที่จะติดต่อยาน Aurora เลยรึ” Stewart เอ่ยขึ้น
“ไม่มีครับ” Charles ตอบทันควัน
“ฉันได้เปิดทุ่นสัญญาณของ Neju ไว้แล้ว จะมียานมาในเร็วๆนี้ล่ะ” Yenart แทรกขึ้น
“ผมก็หวังเช่นนั้น” Charles พูดขึ้นลอยๆ
Fora นั่งสงบอยู่ในหอบังคับการยาน Growan เสียงของยานดังมาแผ่วๆอย่างสม่ำเสมอ แต่แล้วบางอย่างที่ผิดปกติก็ดังขึ้น เสียงเตือนดังเป็นจังหวะถี่ๆ Fora หันไปที่ยังต้นตอของเสียงซึ่งก็คือสถานีสื่อสาร ลูกเรือที่ดูเด็กมากคนหนึ่งกำลังพยายามแยกสัญญาณบางอย่างอยู่
“มีอะไรรึ Kunnach” เขาถามไปด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
“มีสัญญาณขอความช่วยเหลือมาจากระบบ Palises ครับ” Kunnach กล่าว
“ตั้งทิศทางไปยังระบบดาวทันที” Fora สั่งอย่างไม่รีรอ “ความเร็ววาร์ปสูงสุด”
“รับทราบครับ” ลูกเรือจากสถานีควบคุมยานตอบรับ
ยาน Growan เริ่มถูกปกคลุมด้วยแสงจ้าแล้วก็หายไป ยานเข้าไปสู่ห้วงอวกาศวาร์ปอย่างรวดเร็ว แสงจากดาวต่างๆเห็นเป็นสายไปตลอดทาง ยานพุ่งไปด้วยความเร็วสูงเป็นเวลาราวๆครึ่งชั่วโมงก่อนพุ่งออกสู่อวกาศปกติที่ขอบระบบดาว Palises แล้วลอยลำนิ่งๆไว้
“ตรวจพบยาน Shea 3 ลำที่ดาวดวงที่ 4 ครับ จากแผนที่แล้ว ดาวนั้นมีอาณานิคมของเราตั้งอยู่ด้วยครับ” ลูกเรือจากสถานีเซ็นเซอร์รายงานอย่างรีบร้อน
“ทุกคนประจำสถานีรบ” Fora กล่าวห้วนๆก่อนหันไปหา Leetis ต้นเรือของเขา “เตรียมหน่วยบินที่ 3”
“รับทราบค่ะ” เธอตอบกลับสั้นแล้วกดปุ่มส่งข้อความบางอย่างผ่านระบบภายใน
ยาน Growan เคลื่อนเข้าสู่ระบบดาวอย่างรวดเร็ว ยาน Shea ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าในไม่ช้า และแล้วยานเล็กประมาณ 10 ลำก็ถูกปล่อยออกจากที่เก็บยานด้านล่าง ยานเหล่านั้นพุ่งเข้าหายาน Shea อย่างไม่รอช้า ตามไปติดๆด้วยยาน Growan ซึ่งแนวอาวุธเริ่มเปล่งแสงออกมาจางๆแล้ว ยาน Shea แปรขบวนหลบการโจมตีจากยานขับไล่แล้วพุ่งเข้าโจมตียานรบหนักของ Neju แต่ยาน Growan เตรียมพร้อมไว้แล้ว ลำแสงสีฟ้าสาดเข้าไปที่ยานลำหนึ่ง ซ้ำด้วยกระสุน Photon จากแนวยิงด้านบน ซ้ำด้วยกำลังการยิงจากป้อมปืน ยาน Shea ลำนั้นโดนเข้าไปอย่างหนักและลอยค้างไปในอวกาศเหมือนซากเก่าๆอันหนึ่งเท่านั้น
ยานขับไล่แฉลบเข้าโจมตียานอีกลำหนึ่ง ระเบิด Plasma พุ่งกระทบเกราะเป็นประกายวูบวาบ และการระดมยิงชุดสุดท้ายทำให้เกราะทางกราบซ้ายของยานหายไปหมด ยาน Growan กราดยิงด้วยลำแสง Plasma ฉีกยาน Shea ออกเป็นสองท่อนในทันที แล้วในอีกวินาทีต่อมายานก็ระเบิดกระจุยไป
“ยานลำสุดท้ายกำลังหนีไปครับ” ลูกเรือรายงาน
“จัดการมันให้สิ้นซาก” Fora ออกคำสั่งอย่างเฉียบขาด
การระดมยิงเจาะเกราะด้านหลังยานได้อย่างรวดเร็วแล้วยาน Shea ลำนั้นก็ระเบิดเป็นจุลไป
“กัปตันครับ” เสียงเรียกดังขึ้นจากสถานีเซ็นเซอร์ “มียานรบหนัก Shea เพิ่งออกจากวาร์ปครับ”
“เตรียมตัวให้พร้อม” Fora สั่ง เขารู้อยู่แก่ใจดีว่ายาน Growan ไม่อาจทานกำลังยานรบหนักของ Shea ได้ถ้าจะต้องสู้กันตัวต่อตัว ว่าแล้วเขาก็หันไปหา Leetis “ส่งหน่วยบินทั้งหมดออกไป”
เธอพยักหน้ารับ แล้วรีบถ่ายทอดคำสั่งไป ฝูงบินขับไล่อีก 2 ฝูงถูกส่งออกไป ทั้ง 3 ฝูงตอนนี้ได้เข้าประจำตำแหน่งหน้ายาน Growan เรียบร้อยแล้ว ไม่นานต่อมายานรบหนัก Shea เริ่มปรากฏขึ้น ยานรูปร่างคล้ายกันยานที่ส่งมาก่อนหน้านี้เพียงแต่ว่าโครงสร้างกลางยานมีลักษณะที่เป็นโครง 2 ชิ้นแยกจากกัน ยานชนิดนี้ดูใหญ่กว่ายานรุ่นก่อนหน้านี้หลายเท่า ฝูงบินทั้ง 3 เริ่มทำการโจมตี ลำแสงสีเขียวกราดยิงออกมาจากยานรบหนักนั้นใส่ฝูงบินอย่างรวดเร็ว สร้างความสูญเสียให้กับฝูงบินทีละน้อย ลำแสง Plasma กราดยิงเข้าไปซึ่งก็โดนยานรบนั้นแต่ก็ไม่ได้ทำให้มันลดหย่อนสมรรถภาพลงเลย ยานรบลำนั้นฝ่าฝูงยานขับไล่มาได้และยิงถล่มยาน Growan อย่างหนักโดยเฉพาะทางกราบซ้าย ยาน Growan เริ่มเสียท่าโดนกระหน่ำจนเสียหาย
แล้วทันใดนั้นเอง ยาน Aurora ก็พุ่งออกมาจากวาร์ปแล้วระดมยิงด้วยลำแสง Ion และกระสุน Proton เกราะส่วนหน้าของยานรบหนัก Shea เริ่มอ่อนกำลังลง ยาน Growan รีบยิงซ้ำเขาไปทันที เมื่อเกราะส่วนหน้าหมดกำลัง ยานลำนั้นก็หันกลับและหนีไปในที่สุด ทุกคนต่างลุกขึ้นดีใจกันถ้วนหน้า มันจบแล้วสำหรับตอนนี้
“ยกเกราะ เตรียมอาวุธ” กัปตันสั่งทันที “เซ็นเซอร์ รายงาน”
“กัปตันครับ พื้นที่ในส่วนนี้เคลียร์ครับ” Quinn รายงานขึ้นมาหลังจากัปตันสั่งไม่นาน
“ตั้งทิศทางไปที่ดาวดวงที่ 4 ในระบบ” Yenart กล่าว
ยาน Aurora เคลื่อนไปท่ามกลางฉากที่เปี่ยมไปด้วยดวงดาว ในเวลาไม่นาน ดาวสีเขียวเข้มก็ปรากฏขึ้นต่อหน้า รายรอบนั้นมีซากฐานอวกาศอยู่กระจัดกระจายกันเต็มไปหมด Yenart มองดูด้วยสีหน้ากังวลใจและหดหู่ แล้วกัปตัน Walls ก็ลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วมองไปข้างหน้าซักพักหนึ่ง ก่อนกดปุ่มเครื่องสื่อสารภายใน
“Stewart คุณนำทีมสำรวจลงไปค้นหาผู้รอดชีวิตด้วย” เขาเรียกหัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยผ่านระบบสื่อสาร “เอาคนไปให้พอล่ะ”
“รับทราบครับ” เสียงทุ้มๆดังตอบกลับมา
“ฉันจะไปกับพวกเขาด้วยก็แล้วกัน” Yenart กล่าวแล้วเดินจากไปในทันที
“Charles คุณไปกับพวกเขาด้วยก็แล้วกัน” ต้นเรือสั่ง “พวกเขาอาจต้องการชั้นยอดอย่างคุณ”
Charles ลุกขึ้นและเดินตาม Yenart ไปอย่างไม่รอช้า ลูกเรือคนอื่นรีบเข้าแทนที่ Charles ในทันที
ยานขนาดเล็กถูกปล่อยออกจากโรงจอดยานเล็กด้านข้างยาน Aurora ยานรูปร่างคล้ายกระสวยอวกาศในยุคแรกๆพุ่งออกไปและลดระดับลงสู่ผิวดาว ผ่านชั้นบรรยากาศที่เต็มไปด้วยเมฆหมอกสีเทาหม่น ยานยังคงเคลื่อนลงไปเรื่อยๆและพบกับฝนที่ตกลงสู่พื้นผิวด้านล่าง เม็ดฝนปะทะผิวยานส่งเสียงแผ่วๆออกมา ยานเคลื่อนที่ต่ำลงไปเรื่อยๆและโฉบผ่านแนวป่าด้านล่าง ยานค่อยๆร่อนลงจอดในลานเล็กๆที่ Yenart ชี้ให้ดู
Charles ดับเครื่องยานและลุกขึ้น หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยลุกขึ้นพร้อมกดรหัสเปิดกล่องอาวุธ เขาหยิบปืนยาวและส่งให้ลูกเรือที่เขาพามาด้วย 4 คน แล้วเขาก็ส่งปืนพกให้กับ Charles และตัวเขาเอง Yenart ดึงดาบสั้นโค้งออกมาจากซองที่เอวเธอ บนดาบมีภาษา Neju สลักเอาไว้สั้นๆ แล้วทุกคนก็ออกจากยานไป Charles หยิบรีโมทออกมาและกดปุ่มล็อคไว้ทันทีที่ทุกคนออกมากันแล้ว
“เอาล่ะ ฟังนะทุกคน จากแผนที่ที่ Yenart ให้เรามา จะมีพื้นที่อาณานิคมอยู่ทางเหนือไปราว 2 กิโลเมตร จากข้อมูลล่าสุดอาจจะมีกองกำลังฝ่าย Shea อยู่ด้วย พวกเขาจะโจมตีเราก่อนได้ ฉะนั้นจงระวังไว้ให้ดี” Stewart เอ่ย
การเดินทางในช่วงแรกๆของพวกนั้นนั้นราบเรียบดี ไม่มีกองกำลังฝ่ายตรงข้ามให้เห็นเลย แต่ขณะเดียวกันก็ไม่มี Neju อยู่เลย ซ้ำด้วยความเงียบที่เข้าปกคลุมทำให้เกิดความวังเวงในบริเวณที่เดินผ่านไป ทุกคนต่างเดินไปด้วยความกังวลใจ ยกเว้น Stewart และ Yenart ที่เก็บอารมณ์ได้มิดชิดอย่างมาก พวกเขาเดินผ่านป่าไปช้าๆราวครึ่งชั่วโมงพวกเขาก็โผล่มาที่ลานกว้างซึ่งดูจะเคยเป็นที่จอดยาน สังเกตได้จากซากยานที่ถูกยิงขาดครึ่งลำหนึ่ง หลังจากเดินมาอีกซักพักก็พบว่าพืชพรรณดูจะเหี่ยวแห้งไปหมด สภาพภูมิประเทศเริ่มเปลี่ยนไป เริ่มมีถนนคอนกรีตให้เห็นและยังมีอาคารโผล่มาให้เห็นลิบๆอีกด้วย
“ฉันคิดว่ามันมีอะไรแปลกๆที่นี่นะ” Yenart กล่าวขึ้นหลังจากเดินเงียบกันมานาน
“ในแง่ไหนรึ” Charles พูดขึ้น แต่แล้วเขาก็พบคำตอบเมื่อเห็นซากโครงกระดูกในกองสสารคล้ายๆขี้เถ้าสีดำ
“นั่นล่ะคือคำตอบ” Yenart กล่าวด้วยเสียงสั่นนิดๆ “พวก Shea คงใช้อาวุธเคมีบางอย่าง” ว่าแล้วเธอก็หยิบเครื่องสแกนขึ้นมาแล้วหันไปรอบๆ “มีตะกอนสารที่สลายตัวแล้วของ Erorum”
“Erorum รึ” Stewart ถามขึ้นอย่างแปลกใจ
“เป็นชื่อเรียกสารเคมีที่ Shea ขู่ว่าจะผลิตเพื่อมาใช้กับเราเมื่อหลายปีก่อน สารนี้จะทำให้องค์ประกอบอินทรีย์แตกตัว มันจะมีฤทธิ์อยู่ราวๆ 20 นาทีหลังจากนำมาใช้ในสภาพบรรยากาศเพราะ Nitrogen จะทำให้มันเป็นกลางและค่อยๆสลายไป” Yenart อธิบาย เมื่อเห็นสีหน้าที่บ่งชี้ถึงความสงสัยเธอจึงกล่าวต่อ “เราจับนักวิทยาศาสตร์ของมันได้ประมาณ 2-3 ปีมาแล้วและทำการสอบสวนสืบค้นข้อมูลเกี่ยวกับสารชนิดนี้อยู่ แต่เราก็ไม่เคยเห็นมันจนกระทั่งตอนนี้”
“ถ้าเช่นนั้น เราคงสรุปได้ว่า…” Stewart ยังกล่าวไม่ทันจบก็มีแสงสีเขียวปราดลงมาใส่ทหารคนหนึ่งล้มลง Stewart รีบตะโกนขึ้นทันใด “หาที่กำบัง”
ว่าแล้วเขาก็ลากทหารผู้เคราะห์ร้ายไปและยิงสวนกลับไปโดยไม่เล็ง ทหารต่างช่วยกระหน่ำยิงคุ้มกันให้ ดูเหมือนว่าทหาร Shea จะซุ่มรออยู่ซักพักแล้ว Yenart พุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็วโดยที่ Stewart ห้ามไว้ไม่ทัน เธอโดดขึ้นไปบนอาคารที่คาดว่ามี Shea ซ่อนตัวอยู่ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที Stewart พยายามตามไปอย่างทุลักทุเลจากการหลบแนวลำแสงที่ยิงมา เขาตาม Yenart ไปเมื่อเขาขึ้นถึงชั้นบนก็พบกับภาพอันน่าตื่นเต้นอย่างมาก Yenart กำลังใช้ดาบของเธอฟาดฟันพวก Shea อยู่ พวก Shea นั้นมีรูปร่างแปลกออกไป พวกมันมี 4 ขาและ 4 แขนคล้ายกับพวกสัตว์ใน subphylum Arachnid หรือพวกแมงมุม แมงป่อง แต่ส่วนลำตัวนั้นคล้ายๆกับสัตว์เลื้อยคลาน ส่วนหัวที่ยาวไปด้านหลังคล้ายกับ Ghokarus มาก ผิวของมันเต็มไปด้วยรอยคล้ายผิวแรดและมีสีออกม่วง Yenart ฟันแขนของพวกมัน 2 ตัวขาดกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง เลือดสีดำไหลปรี่ออกมา คละไปด้วยเสียงร้องอย่างตกใจ เธอตวัดดาบตัดหัวมันขาดตกลงมาบนพื้นอย่างคล่องแคล่ว เธอหันมาและเขวี้ยงดาบไปปักหัว Shea ตัวที่ 3 ข้างหลัง Stewart อย่างไม่ลังเล
“เราไปจากที่นี่กันดีกว่า ยังมีพวกมันซ่อนตัวอยู่อีกแน่ๆ” เธอกล่าวแล้วเดินไปดึงดาบออกมาจากศพและแทงซ้ำ Stewart ยังคงอึ้งจากลีลาการต่อสู้ของเธอ
Quinn มองดูหน้าจอเซ็นเซอร์อยู่เงียบๆ แต่แล้วค่าบางอย่างก็เริ่มแปรปรวน เขาค่อยๆดูมันแล้วพบว่ามียานเคลื่อนเข้ามาในระบบดาว เขารีบตรวจยานแล้วหันไปหากัปตันอย่างรวดเร็ว “กัปตันครับ มียานกำลังเข้ามาทางนี้ 4 ลำ ตามข้อมูลของ Neju พวกมันคือ Shea ครับ”
“ยกเกราะ เตรียมอาวุธ” ต้นเรือแทรกขึ้นทันที
“ช้าก่อน ยกเกราะอย่างเดียวพอ” กัปตันยกมือห้าม
“พวกนั้นคือ Shea ศัตรูของ Neju นะครับ” ต้นเรือแย้ง
“ใช่ แต่ไม่ใช่ศัตรูของสหพันธ์” Rick กล่าวอย่างไม่รีรอ
“แต่เราไม่ควรไว้ใจพวกมันมากนักนะ…” ต้นเรือแย้งขึ้นอีกแต่ก็ถูกกัปตันห้ามไว้
“พวกเขาคงจะโจมตีเราทันทีถ้าเราเตรียมอาวุธไว้” เขาหยุดไปชั่วขณะ “แต่ถ้าเรายังคงสถานะนี้อยู่ เราจะสามารถคุยกับพวกเขาได้บ้าง”
“ครับ” Shang ตอบด้วยเสียงที่แผ่วลง
“Quinn เตือนผมทันทีที่พวกเขาเข้ามาในระยะมองเห็น” กัปตันหันไปสั่งแล้วหันกลับมาช้าๆ
ประมาณ 15 นาทีต่อมา Quinn ก็เตือนขึ้น กัปตันก็สั่งให้โชว์ภาพทันที ในเวลาไม่นานต่อมาแผนกสื่อสารก็ได้รายงานว่าพวก Shea กำลังติดต่อ เข้ามา การดำเนินการเป็นไปอย่างรวดเร็ว ภาพของ Shea ซึ่งมีหน้าคล้าย Ghokarus โผล่ขึ้นมาบนจอ ด้านหลังนั้นสภาพยานดูจะมืดทึมไปหมด
“พวกเราคือ Shea ที่นี่เป็นพื้นที่ขัดแย้ง ไม่ว่าพวกท่านเป็นใครก็ตาม ขอให้ออกไป ไม่งั้นเราจะใช้กำลัง” Shea คนนั้นกล่าวด้วยเสียงทุ้มๆ
“เราจะออกไปทันทีที่ทีมสำรวจของเรากลับมาจากดาว” กัปตันตอบกลับไปเรียบๆ
“ขอให้ออกไปทันที” Shea คนนั้นยังยืนกราน
“ผมจะไม่ยอมทิ้งลกเรือคนไหนของผมไว้เบื้องหลังเด็ดขาด” กัปตันเริ่มขึ้นเสียง
“นี่เป็นการเตือนครั้งสุดท้าย ขอให้ออกไปทันที” Shea ยังคงพูดคำเดิมแล้วจอภาพก็ตัดไป
“พวกเขาเพิ่มพลังให้อาวุธแล้ว” Quinn รายงานขึ้น ไม่ทันขาดคำยานก็สั่นครั้งหนึ่ง “พวกเขายิงเตือนครับ”
“เอาล่ะ ดูเหมือนว่าเราจะไม่มีทางเลือกมานักนะครับ กัปตัน” ต้นเรือเอ่ย “เตรียมอาวุธ”
“อาวุธพร้อมแล้ว” มีเสียงตอบมา
“รูปแบบการโจมตี Gamma-23” กัปตันสั่งทันที
ยาน Aurora โฉบหลบลำแสงสีเขียวที่ยิงมาพร้อมยิงปืนใหญ่ Ion กลับไป ยาน Shea มีรูปร่างคล้ายๆตัวหนอนกำลังชูหางและมีส่วนหัวกว้าง ยานเหล่านั้นเริ่มเข้ามาล้อมยิง ปืนทั้งหมดของยาน Aurora ต่างพยายามสวนกลับอย่างหนัก แต่ก็เป็นผลได้ไม่มาก แม้ยาน Shea จะไม่ทนทานมากนักแต่ว่าจำนวนที่มากกว่าทำให้ยาน Aurora เสียเปรียบพอควร ประกายไฟวาบขึ้นไปตลอดทั้งลำยาน Aurora
“เสริมพลังงานให้เกราะ” ต้นเรือกล่าว
“กระหน่ำยิงยานที่นำหน้าด้วยทุกอย่างที่มี” กัปตันสั่งแทรกขึ้นโดยไม่รอช้า
ลำแสง Ion กราดยิงใส่ยาน Shea แล้วซ้ำด้วยกระสุน Proton เมื่อถึงจุดนั้นเกราะก็ยานลำนั้นก็หายไป ปืนใหญ่ก็ได้ยิงซ้ำไปชุดใหญ่ ปิดท้ายตามด้วยลำแสง Ion อีกครั้ง ยานลำนั้นถูกเจาะทะลุกลางลำ ควันพวยพุ่งออกมาจากจุดที่ทะลุแล้วยานก็ระเบิดออกขาดครึ่ง ยาน Aurora ใช้จังหวะที่ยาน Shea เสียรูปขบวนตีฝ่าวงล้อมออกไป แต่ก็ยังคงโดนติดตามไปโดยยาน Shea ที่เหลือ
“รายงานความเสียหายทั้งหมด” กัปตันกล่าวขึ้น
“เครื่องยนต์ทำงานได้ 76% แนวอาวุธยังคงทำงานได้เต็มที่ ระบบเซ็นเซอร์เสียหายเล็กน้อย เกราะอยู่ที่ 42% ครับ” ต้นเรืออ่านรายงานจากหน่วยต่างๆแล้วบอกกัปตันไป
“เตรียมทิ้งทุ่นสัญญาณฉุกเฉินบอกทีมสำรวจให้รอเรากลับมารับ” กัปตันสั่งขณะยานสั่นอีก 2 ครั้ง “ตั้งทิศทางออกไปจากที่นี่ด้วยวาร์ป ความเร็วสูงสุด”
ว่าแล้วยานก็พุ่งหายไปในห้วงอวกาศวาร์ปโดยที่ยาน Shea เลิกตาม
กลับมาที่ทีมสำรวจ พวกเขาได้รวมพลในตึกแห่งหนึ่งซึ่งดูเหมือนจะเป็นร้านค้า Stewart ได้เลือกสถานที่ที่มีทางเข้า 2 ทางและสามารถหนีออกหลังคาได้ถ้าจำเป็น Yenart ถือดาบรอไว้ข้างประตูหน้า คนอื่นๆได้นำเครื่องเรือนมาตั้งไว้สำหรับกำบังและตั้งรับบริเวณทางเข้า ศพของ Shea จำนวนหนึ่งนอนกองกันหน้าประตูหน้า และมีอีกศพนอนอยู่ที่ประตูหลัง Stewart ได้คุมเชิงที่หน้าต่างอย่างเงียบๆ ดูเหมือนว่าในขณะนั้นพวก Shea ได้ส่งกำลังสนับสนุนมาเพิ่มบ้างแล้ว
ทันใดนั้น Shea 2 คนก็โดดเข้ามาด้านหน้า คนหนึ่งโดนกระหน่ำยิงจนเกรียมและอีกคนโดน Yenart ฟันแขน 2 ข้างและหัวไปตามลำดับ Shea 5 คนวิ่งมาตามถนน Stewart กราดยิงลงไปโดนพวกมันตายไป 2 แต่ถูกสวนกลับจนต้องหลบเข้ามา ทหาร 2 คนโผล่ไปยิง Shea ล้มลงไปอีก 2 แต่ถูกยิงสวนบาดเจ็บคนหนึ่ง Stewart สบถ 2-3 คำแล้วโผล่ไปยิงคนสุดท้ายล้มลงกองกับพื้น
“เขาเป็นอะไรมากมั้ย” Stewart ถามขึ้นพร้อมปาดเหงื่อที่ไหลลงมาโซมหน้าเขาจนชุ่ม
“ไม่เป็นไรมากครับ” ทหารคนหนึ่งตอบแล้วให้ทหารที่บาดเจ็บนอนถือปืนคุมเชิงไว้ใกล้ๆประตู
Charles มองออกไปและเห็น Shea อีก 3 คนเดินเข้ามาพร้อมอาวุธหนัก เขารีบดึงหัวหน้ารักษาความปลอดภัยออกจากหน้าต่างทันที ในวินาทีต่อมากำแพงส่วนนั้นก็ระเบิดออกด้วยแรงอัดจากอาวุธหนักนั้น Charles ใช้ม่านฝุ่นในการซุ่มยิงทั้ง 3 คนแล้วทำลายอาวุธหนักไปด้วยกัน เขาหันกลับมาหาคนอื่นๆอย่างไม่รีรอ
“เป็นไงบ้าง” เขาถามขึ้น Stewart ก็ยกมือขึ้นชูนิ้วโป้งเป็นคำตอบ
“ไม่มีทางไหนนอกจากกลับไปที่ยานเพื่อที่จะติดต่อยาน Aurora เลยรึ” Stewart เอ่ยขึ้น
“ไม่มีครับ” Charles ตอบทันควัน
“ฉันได้เปิดทุ่นสัญญาณของ Neju ไว้แล้ว จะมียานมาในเร็วๆนี้ล่ะ” Yenart แทรกขึ้น
“ผมก็หวังเช่นนั้น” Charles พูดขึ้นลอยๆ
Fora นั่งสงบอยู่ในหอบังคับการยาน Growan เสียงของยานดังมาแผ่วๆอย่างสม่ำเสมอ แต่แล้วบางอย่างที่ผิดปกติก็ดังขึ้น เสียงเตือนดังเป็นจังหวะถี่ๆ Fora หันไปที่ยังต้นตอของเสียงซึ่งก็คือสถานีสื่อสาร ลูกเรือที่ดูเด็กมากคนหนึ่งกำลังพยายามแยกสัญญาณบางอย่างอยู่
“มีอะไรรึ Kunnach” เขาถามไปด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
“มีสัญญาณขอความช่วยเหลือมาจากระบบ Palises ครับ” Kunnach กล่าว
“ตั้งทิศทางไปยังระบบดาวทันที” Fora สั่งอย่างไม่รีรอ “ความเร็ววาร์ปสูงสุด”
“รับทราบครับ” ลูกเรือจากสถานีควบคุมยานตอบรับ
ยาน Growan เริ่มถูกปกคลุมด้วยแสงจ้าแล้วก็หายไป ยานเข้าไปสู่ห้วงอวกาศวาร์ปอย่างรวดเร็ว แสงจากดาวต่างๆเห็นเป็นสายไปตลอดทาง ยานพุ่งไปด้วยความเร็วสูงเป็นเวลาราวๆครึ่งชั่วโมงก่อนพุ่งออกสู่อวกาศปกติที่ขอบระบบดาว Palises แล้วลอยลำนิ่งๆไว้
“ตรวจพบยาน Shea 3 ลำที่ดาวดวงที่ 4 ครับ จากแผนที่แล้ว ดาวนั้นมีอาณานิคมของเราตั้งอยู่ด้วยครับ” ลูกเรือจากสถานีเซ็นเซอร์รายงานอย่างรีบร้อน
“ทุกคนประจำสถานีรบ” Fora กล่าวห้วนๆก่อนหันไปหา Leetis ต้นเรือของเขา “เตรียมหน่วยบินที่ 3”
“รับทราบค่ะ” เธอตอบกลับสั้นแล้วกดปุ่มส่งข้อความบางอย่างผ่านระบบภายใน
ยาน Growan เคลื่อนเข้าสู่ระบบดาวอย่างรวดเร็ว ยาน Shea ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าในไม่ช้า และแล้วยานเล็กประมาณ 10 ลำก็ถูกปล่อยออกจากที่เก็บยานด้านล่าง ยานเหล่านั้นพุ่งเข้าหายาน Shea อย่างไม่รอช้า ตามไปติดๆด้วยยาน Growan ซึ่งแนวอาวุธเริ่มเปล่งแสงออกมาจางๆแล้ว ยาน Shea แปรขบวนหลบการโจมตีจากยานขับไล่แล้วพุ่งเข้าโจมตียานรบหนักของ Neju แต่ยาน Growan เตรียมพร้อมไว้แล้ว ลำแสงสีฟ้าสาดเข้าไปที่ยานลำหนึ่ง ซ้ำด้วยกระสุน Photon จากแนวยิงด้านบน ซ้ำด้วยกำลังการยิงจากป้อมปืน ยาน Shea ลำนั้นโดนเข้าไปอย่างหนักและลอยค้างไปในอวกาศเหมือนซากเก่าๆอันหนึ่งเท่านั้น
ยานขับไล่แฉลบเข้าโจมตียานอีกลำหนึ่ง ระเบิด Plasma พุ่งกระทบเกราะเป็นประกายวูบวาบ และการระดมยิงชุดสุดท้ายทำให้เกราะทางกราบซ้ายของยานหายไปหมด ยาน Growan กราดยิงด้วยลำแสง Plasma ฉีกยาน Shea ออกเป็นสองท่อนในทันที แล้วในอีกวินาทีต่อมายานก็ระเบิดกระจุยไป
“ยานลำสุดท้ายกำลังหนีไปครับ” ลูกเรือรายงาน
“จัดการมันให้สิ้นซาก” Fora ออกคำสั่งอย่างเฉียบขาด
การระดมยิงเจาะเกราะด้านหลังยานได้อย่างรวดเร็วแล้วยาน Shea ลำนั้นก็ระเบิดเป็นจุลไป
“กัปตันครับ” เสียงเรียกดังขึ้นจากสถานีเซ็นเซอร์ “มียานรบหนัก Shea เพิ่งออกจากวาร์ปครับ”
“เตรียมตัวให้พร้อม” Fora สั่ง เขารู้อยู่แก่ใจดีว่ายาน Growan ไม่อาจทานกำลังยานรบหนักของ Shea ได้ถ้าจะต้องสู้กันตัวต่อตัว ว่าแล้วเขาก็หันไปหา Leetis “ส่งหน่วยบินทั้งหมดออกไป”
เธอพยักหน้ารับ แล้วรีบถ่ายทอดคำสั่งไป ฝูงบินขับไล่อีก 2 ฝูงถูกส่งออกไป ทั้ง 3 ฝูงตอนนี้ได้เข้าประจำตำแหน่งหน้ายาน Growan เรียบร้อยแล้ว ไม่นานต่อมายานรบหนัก Shea เริ่มปรากฏขึ้น ยานรูปร่างคล้ายกันยานที่ส่งมาก่อนหน้านี้เพียงแต่ว่าโครงสร้างกลางยานมีลักษณะที่เป็นโครง 2 ชิ้นแยกจากกัน ยานชนิดนี้ดูใหญ่กว่ายานรุ่นก่อนหน้านี้หลายเท่า ฝูงบินทั้ง 3 เริ่มทำการโจมตี ลำแสงสีเขียวกราดยิงออกมาจากยานรบหนักนั้นใส่ฝูงบินอย่างรวดเร็ว สร้างความสูญเสียให้กับฝูงบินทีละน้อย ลำแสง Plasma กราดยิงเข้าไปซึ่งก็โดนยานรบนั้นแต่ก็ไม่ได้ทำให้มันลดหย่อนสมรรถภาพลงเลย ยานรบลำนั้นฝ่าฝูงยานขับไล่มาได้และยิงถล่มยาน Growan อย่างหนักโดยเฉพาะทางกราบซ้าย ยาน Growan เริ่มเสียท่าโดนกระหน่ำจนเสียหาย
แล้วทันใดนั้นเอง ยาน Aurora ก็พุ่งออกมาจากวาร์ปแล้วระดมยิงด้วยลำแสง Ion และกระสุน Proton เกราะส่วนหน้าของยานรบหนัก Shea เริ่มอ่อนกำลังลง ยาน Growan รีบยิงซ้ำเขาไปทันที เมื่อเกราะส่วนหน้าหมดกำลัง ยานลำนั้นก็หันกลับและหนีไปในที่สุด ทุกคนต่างลุกขึ้นดีใจกันถ้วนหน้า มันจบแล้วสำหรับตอนนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น