[FNAF]ผมเป็นยามครับ คุณหมีเฟรดดี้ [Freddy x Mike]

ลำดับตอนที่ #5 : Night 3.5

Night3.5

ปัง! ปึ่ง! ปึ่ง!

เสียงทุบประตูรัวๆ ของฟ็อกซี่ สร้างความหวาดผวาให้กับไมค์ที่ค่อยๆ หันมาทางขวาช้าๆ

"แอ้~ แอ้~ แอ้!~~~~!!!!" เฟรดดี้ที่เป็นหุ่นยนต์หมีโผล่เข้ามา

ตุ้บ

ตามด้วยเสียงร่างบางของไมค์ถึงขั้นหมดสติ ตกจากเก้าอี้ นอนสลบราบไปกับพื้น

เฟรดดี้เดินเข้ามานั่งลงข้างๆร่างบาง พร้อมกับยิ้มร้ายๆ

มือที่ทำจากเหล็กและพลาสติกบางส่วนค่อยๆยื่นมาปัดผมที่ปรกหน้าไมค์ออก

ใบหน้าขาวที่มีคราบน้ำตาและเหงื่อเม็ดเล็กๆ แก้มสีชมพูอ่อนไม่ได้แต่งแต้ม เป็นธรรมชาติ ทำให้มือของเฟรดดี้ชะงัก

มือของเฟรดดี้ยื่นไปหาไมค์อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ถ้าดูดีๆ มันดูเหมือนมือของคน ที่อยู่ภายใต้ถุงมือสีขาวมากกว่า

มือทั้งสองเอื้อมไปจับบ่าเล็ก ให้นั่งพิงกับขาโต๊ะ เเลิงเลื่อนมาบริเวณรักเเร้ แล้วอุ้มร่างบางที่ไร้สติขึ้นมานั่งบนเก้าอี้

ตามีฟ้าของเฟรดดี้มองไมค์ตั้งแต่หัวจรดเท้า

เฟรดดี้ถอดถุงมือข้างขวาออก แล้วเอื้อมไปจับที่บรอเวณคอขาว แต่ก็เปลี่ยนมาปัดผมสั้นๆสีน้ำตาลเข้มที่ปรกหน้าของไมค์แทน

เขากำลังทำสิ่งที่ขัดกับระบบหุ่นยนต์อยู่

เขาหลอกไมค์

เพราะระบบสั่งการหุ่นยนต์ สั่งให้หลอก(ฆ่า)ยามทุกคน

ตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจตนเอง ไม่เข้าใจชิกก้า ไม่เข้าใจบอนนี่ ไม่เข้าใจฟอกซี่ ไม่เข้าใจระบบนี้

แต่เมื่อถึงเวลากลางคืน ก็เดินเตร็ดเตร่ไปทั่วร้าน และเมื่อเห็นยาม...

พริบตาเดียว สมองก็ปรับภาพยามเหล่านั้นให้กลายเป็น endoskeleton

รู้สึกอีกที ก็เห็นหุ่นยนต์ Funtime Freddy ที่มีเลือดไหลออกทางตาและปาก ดวงตาของยามแต่ละคนที่ทะลักออกมา และเครื่องแบบยามทีาเผยออกมาตามข้อต่อของชุด ก็อยู่ตรงหน้าแล้ว

ทุกคนพูดเหมือนกัน

แต่ตอนนี้เขากำลังทำสิ่งที่ขัดกับโปรแกรมใสตัวเขา

มือเย็นๆของเฟรดดี้ จับแก้มสีขาวอมชมพูที่อุ่นๆของไมค์ และหายใจเข้าลึกๆ

ร่างตรงหน้าเหมือนกับต้องมนตร์เขา

ใบหน้าของเขาเข้าใกล้ แก้มใสของร่างบางมากขึ้น มากขึ้น

เฟรดดี้ใช้จมูกกดลงที่แก้มไมค์ และสูดกลิ่นกายร่างตรงหน้า

ฟืด....ฟืด....

เฟรดดี้รู้สึกผ่อนคลาย เขาหลับตาลง มือซ้ายที่ยังสวมถุงมือสีขาวจับแก้มอีกข้าง

ฟืด.....ฟืด....

หายใจเข้า และออกช้าๆ ร่างตรงหน้ายังหลับตาพริ้มไม่รู้ตัวงว่าโดนทำอะไรไปบ้าง

มือของเฟรดดี้อุ่นขึ้น เขารู้สึกว่าตนเองเป็นมนุษย์จริงๆในรอบหลายปี

มือที่เย็นเฉียบอุ่นขึ้น

สมองสั่งการได้เอง

รู้สึกมีลมหายใจ

คนนี้ทำให้เขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก...

เฟรดดี้มองร่างบางอย่างหลงไหล

มือหนาลูบผมของไมค์ที่ปรกหน้าผาก

จุ้บ

แล้วจุมพิตเบาๆที่หน้าผาก แล้วมองร่างตรงหน้าอย่างเอ็นดู

"อ...อือ" ไมค์คราวออกมาเบาๆ พร้อมกับเปลือกตาที่ขยับเล็กน้อย กล้ามเนื้อที่เริ่มขยับ ทำให้เฟรดดี้ต้องถอยออกมา

...แล้วมองแบตเตอร์รี่ที่เหลือประมาณ 10% กับอีก 2 ชม.

อีกไม่นานเกินรอ...

เดี๋ยวจะมาหานะ...

ตึก ตึก ตึก....

ฮ่าาาาาาาาาาาา

หายไปเป็นเดือนเลยง่าาา

เดาเลยว่ารีดเดอร์ต้องคิดถึงไรต์(ฟิคไรต์)แน่ๆ ^ ^;

เก๊าไม่ผิดน้าาาาาา แค่....ดอง ' ' ; ไปเป็นเดือนเองง่าาาาาา

งันจะพยายามกลับมาอัพนะคะ ^_^