ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FNAF]ผมเป็นยามครับ คุณหมีเฟรดดี้ [Freddy x Mike]

    ลำดับตอนที่ #2 : Night 2

    • อัปเดตล่าสุด 11 ธ.ค. 59


    Night 2

    "บ๊ายบาย พี่เฟรดดี้"
    "พี่บอนนี่~ บ๊ายบายค่า~"
    ไมค์ยืนมองเด็กๆที่โบกมือลาหุ่นยนต์ทั้งสามตัวบนเวที

    เขาคิดถึงประโยคที่เมื่อคืนบอนนี่กับชิกก้าบอกกับเขา
    "You should have looked for another job"[คุณควรหาอาชีพอื่นทำ]
    "You should have said to this place good-bye"[คุณควรบอกลากับที่เเห่งนี้]

    ยิ่งพูดอย่างนี้ เขาก็ยิ่งอยากรู้ แถมเขายังไม่เจอ 'เฟรดดี้' และ 'ฟ็อกซึ่' ด้วย

    ธรรมชาติของมนุษย์ คือ การหาความจริง

    โหยหาสิ่งที่ต้องการ

    เขาก็ด้วย

    23:50 am.
    ไมค์อยู่ในชุดยามเรียบร้อย เขาเดินไปห้องเดิมทีืเมื่อวาน เขานั่งนานกว่า 6 ชม.

    บนโต๊ะมีคัพเค้กหน้าตาน่ารักแต่สำหรับเขามันดูไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย เพราะกระดาษที่ถูกคัพเค้กวางทับ

    'วันนี้เราจะมาเล่นอีกนะ คุณไมค์
    Bonnie,Chica'

    ทันทีที่ไมค์อ่านข้อความจบ เขาก็พยายาม 'เขี่ย'คัพเค้กให้อยู่ห่างตนเองมากที่สุด

    ยาพิษรึเปล่า

    ยานอนหลับรึเปล่า


    ชวิ้ง ชวิ้ง ชวิ้ง
    เสียงประหลาดคล้ายกับเหล็กลากไปกับพื้น ดังขึ้นเป็นจังหวะ เรียกสติไมค์ที่คิดอะไรไม่ดีในหัว

    "หมาจิ้งจอก...fox...คงจะเป็นฟ็อกซี่สินะ"

    อากาศช่วงนี้ของประเทศอังกฤษค่อนข้างเย็น และห้องนี้ก็เย็นทั้งสภาพอากาศภายนอกและพัดลม แต่ไมค์กลับรู้สึกร้อนอย่างน่าแปลก



    3:00 am night 2 battery 62%
    ค่ำคืนนี้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว มีบอนนี่กับชิกก้าเดินไปมาบริเวณทางเดินให้ขนลุกเล่น

    ตึก! ตึก! ตึก! ตึก! ตึก! ตึก!

    เสียงอะไรบางอย่างวิ่งมาด้วยความเร็วสูง ไมค์รีบเปิดกล้องวงจรปิด เห็นฟ็อกซี่วิ่งมาหาเขาด้วยความเร็วสูง สัญชาตญาณของไมค์ทำให้เข้ากดสวิตช์ปิดประตูทันที

    กรึก!
    ปัง! ปึ่ง! ปึ่ง! ปึ่ง! ปึ่ง!

    ทันทีที่ประตูปิด ก็มีเสียงอะไรบางอย่างกระแทกประตุอย่างแรง ต้มด้วยเสียงทุบรัวๆ

    ปึ่ง! ปึ่ง! ปึ่ง!
    "คุณไมค์ ์วันนี้พวกเราจะมาเล่นกับคุณนะครับ"
    ปึ่ง! ปึ่ง! ปึ่ง!

    ไมค์หันขวับไปข้างหลัง ชิกก้ายืนอยู่หน้าประตูฝั่งขวา เคราะห์ดีที่เขาปิดประตูทัน

    ปึ่ง! ปึ่ง! ปึ่ง!...ตึก ตึก...ตึก...ตึก...

    เสียงฝีเท้าห่างออกไป ไมค์เปิดประตูออก ฟ็อกซี่และชิกก้าหายไปแล้ว

    ไมค์ถอนหายใจอย่างโล่งออก เปิดกลองวงจรปิดดู ฟ็อกซี่และชิกก้าไปที่ห้อง party แล้ว
    เฟรดดี้ก็ยังคงอยู่บนเวที เหมือนเมื่อวาน มันหันหน้ามามองกล้องฉายตาสีฟ้าเป็นประกายสดใส ถึงจะดูน่ากลัว แต่วันนี้รู้สึกอบอุ่นกว่าเมื่อวาน

    ตึกตัก ตึกตัก

    หัวใจเต้นระรัวอีกครั้ง ดวงตาสีฟ้านั้นแลดูมีชีวิต มีจิตใจ อย่างบอกไม่ถูก

    ไมค์ปิดกล้องวงจรปิดก็ต้องสะดุ้ง!
    ที่ใบพัดของพัดลมสะท้อนภาพเด็กชายผมม่วง และมือก็จับพยักเก้าอี้เขาอยู่

    ไมค์หันขวับไปอย่างรวดเร็ว เด็กชายหน้าตาละม้ายคล้าย บอนนี่ เจ้าหุ่นยนต์กระต่าย

    "อ...เอ่อ เจ้าหนูเข้ามาได้ไงน่ะ นี่เวลาปิดร้านแล้วนะ"

    ไมค์สังเกตุดีๆ เด็กคนนี้ใส่ชุด'เหมือน'บอนนี่ และมีหูกระต่ายประดับบนศีรษะด้วย

    "อ้าว~ คุณไมค์ไม่เจอกันคืนเดียว...ไม่สิ วันนี้ผมก็มาหาเเล้วหนิ :) ลืมแล้วเหรอครับ....?"

    "...'บอนนี่'...ครับ"

    "บ..."
    "บอนนี่?"

    "ใช่~ไม่ได้มาคนเดียวนะ :)"

    "ไม่ได้มาคนเดียว...?"

    ไมค์หันมองไปรอบๆจนถึงประตูฝั่งขวา

    เขาเห็นเด็กผู้หญิงอีกคน เด็กคนนั้นมีผมสีเหลือง ประดับด้วยขนไก่ และผ้ากันเปื้อน
    และเด็กชายที่ดูเป็นชายหนุ่มผมสีแดงเลือดหมู มีหูจิ้งจอก ในชุดโจรสลัด

    สามรุมหนึ่งไม่ดีน้าาาาา~~

    "..."
    ไมค์กายใจเข้าออกแรงๆ ชีพจรเต้นเร็วเหมือนเมื่อวาน

    "ผมบอกแล้วนะว่า"บอนนี่พูดพลางเอามือวางบนไหล่ไมค์

    "วันนี้จะมาเล่นด้วย"ชิกก้าคว้าหมวก รปภ. จากศีรษะไมค์

    "We've been all alone.Stuck in our little zone"[พวกเราอยู่คนเดียว ติดอยู่ในที่เล็กๆของพวกเรา]ฟ็อกซี่เดินมาใกล้


    "ว้า~ มาช้าไปเหรอเนี่ย~"บอนรี่กล่าวด้วยน้ำเสียงกวนๆ

    "เอาเป็นว่า"ฟ็อกซี่พูดยิ้มๆ

    "พรุ่งนี้เราจะมาใหม่นะ~"ชิกก้ากดหมวกลงบนศีรษะไมค์จนผมยังตา

    6:00 am night 2

    "เย้~" เสียงเอฟเฟคดังขึ้นอีกครั้ง

    ไมค์ดึงหมวกออกจากศีรษะ ทำให้ผมสีน้ำตาลจนออกดำฟูยุ่ง

    เขาลูบผมให้กลับมาเรียบเหมือนเดิม และวางหมวกบนศีรษะตนเอง

    อีกคืนที่โหดร้ายผ่านไปแล้ว

    จนถึงวันนี้เขาก็ยังไม่เข้าใจเจ้าหุ่นพวกนั้นอยู่ดี

    "...จะมาเล่น..."
    "You should have looked for another job"
    "You should have said to this place good-bye"
    "...แต่ถ้า'เฟรดดี้'ออกมา..."

    คืนที่2 ผ่านไปเขาก็ยังไม่พบเฟรดดี้เลย...

    ดูรักสันโดษเนอะ...

    แต่ 2 คืนที่ผ่านมา เจ้าหุ่นพวกนี้ก็ไม่ได้ทำร้ายเข้า

    เพียงแค่เข้ามา 'หยอก' เล่นเท่านั้นเอง

    ไมค์มองบนโต๊ะทำงาน คัพเค้กที่ประมาณ 6 ชม.ก่อน เขาดันมันจนสุดขอบโต๊ะ ตอนนี้มันมาอยู่ข้างๆพัดลมแล้ว พร้อมกับกระดาษโน้ตที่เมื่อเช้าวางไว้ แต่มีข้อความเพิ่มขึ้น

    'วันนี้เราจะมาเล่นกันอีกนะ คุณไมค์
           +ไว้พรุ่งนี้มาใหม่นะ:p
    Bonnie,Chica +Foxy:D'

    ไมค์หยิบกระดาษโน้ตและคัพเค้กแล้วมุ่งหน้ากลับบ้าน

    หงับ
    พลางกัดคัพเค้กเข้าปาก

    "ก็ไม่ได้แย่หนิ" 
    ไมค์เคี้ยวคัพเค้กช้าๆ มันไม่ได้มียาพิษอย่างที่เขาคิดไว้ ก็แค่คัพเค้กสีชมพู น่ารัก(?) น่ากิน(?) ชิ้นหนึ่ง พร้อมข้อความจากใจ(?)เท่านั้นเอง





    เย้~~~~
    คืนที่ 2 ลงแล้ว!
    อย่าเพิ่งเบื่อนะคะ! ตามตัวเกมส์คือ เฟรดดี้ใน 2 คืนแรก จะไม่ขยับจนกว่าไฟฟ้าจะหมด(อ้างอิงจาก Beary Channel)
    สุดท้ายก็เจียดเวลาช่วงสอบมาอัพจนได้ TvT
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×