The Grenadilla เปิดตำนานโจรสลัดสุดขอบจักรวาล

ลำดับตอนที่ #2 : เริ่มต้นการผจญภัย มุ่งหน้าสู่ดาวขุมทรัพย์เเห่งร้อยพันภพ

                         "เดี๋ยว เจ้าจะไปใหนเนี่ย" มอทีสถามสมิธ
                         "อ้าว ก็ตามหากรีนาดีลล่าน่ะสิ ถามโง่ๆ"
                         "เเล้วเจ้ารู้เหรอว่ามันอยู่ใหนตอนนี้"
                         "มันก็ต้องกลับมาที่มอสเเควโร่เเน่ เราถึงต้องดักรอมันที่นี่ไง" สมิธพูดพร้อมกับพายานเข้าสู่วงโคจรรอบดาวมอสเเควโร่ ขณะเดี๋ยวกันบารอฟซึ่งมีตำเเหน่งเป็นกัปตันกำลังอารมณ์เสียอย่างหนักที่เเผนที่กับอลิสซึ่งเป็นตัวประกันได้หายไป เขาจึงกลับไปที่มอสเเควโร่ตามที่สมิธคาดการณ์ไว้ ไม่นานนักกรีนาดีลล่าก็ลอยลำอยู่เหนือชั้นบรรยากาศของมอสเเควโร่ เมื่อกัปตันสมิธรู้ว่ากรีนาดีลล่ามาเเล้ว เขาก็ติดต่อไปที่กรีนาดีลล่าทันที 
                          "หวัดดีกัปตัน ไม่ได้เจอซะนาน" สมิธทักทาย
                          "ว่าไงล่ะเทอราโต้ รอดมาได้เเล้วไง"
                          "ก็อย่างที่เห็นเนี่ยเเหละ"
                          "ถึงเจ้าจะรอดจากตอนนั้นก็เหอะ เเต่วันนี้เจ้าไม่รอดเเน่" เมื่อบารอฟพูดจบเขาก็สั่งให้ลูกเรือบรรจุกระสุนเเละประจำอาวุธทุกตำเเหน่ง
                          "เเผนที่กับตัวประกันหายใช่มั้ยล่ะ" 
                          "อย่าเพิ่งยิง ส่งเเผนที่กับตัวประกันมา ไม่งั้นข้าถอนคำพูดเเน่"
                          "อยากได้ก็มาเอาเองซี่" สมิธพูดพร้อมกับขับยานออกจากวิถีโคจรมุ่งหน้าสู่ห้วงอวกาศ บารอฟจึงส่งนักบินออกไปจำนวนหนึ่งเพื่อตามล่าสมิธ การไล่ล่าได้เริ่มขึ้น สมิธได้สั่งให้ลูกเรือทุกคนเข้าประจำตำเเหน่งทันที
                          "มอทีส ติดเครื่องยนต์เเรงดันฉุกเฉิน"
                          "รับทราบ"
                          เขาเร่งความเร็วเต็มพิกัด เเต่ก็หนีไม่พ้น ยานรบของกรีนาดีลล่าไล่จี้มาติดๆพร้อมกับระดมยิงที่ท้ายยานของสมิธ ทำให้ได้รับความเสียหายจมไม่สามารถเร่งความเร็วได้อีก 
                         "ท้ายยานถูกยิงอย่างหนัก ถ้าถูกยิงอีกครั้งเราเสร็จเเน่" เจฟรายงานสิ่งที่เกิดขึ้น
                         "งั้นเราจะเอาหัวยานให้มันยิงบ้าง สับพลังทั้งหมดสู่เกราะสะท้อนหน้า" สมิธพูดพร้อมกลับลำยานมุ่งเข้าหากรีนาดีลล่า เขาพายานหลบหลีกยานรบของกรีนาดีลล่าอย่างผาดโผน เขาขับยานฝ่าลูกกระสุนของยานกรีนาดีลล่าได้อย่างน่าอัศจรรย์ เขาจัดการกับยานรบทั้งหมดจนไม่เหลือ เเละเขาก็ตรงเข้าไปหายานกรีนาดีลล่าอย่างไม่ท้อถอย
                         "ยิง! ยิง! ใครก็ได้ ยิงมันที!" กัปตันบารอฟพูด
                         "ยานลำนำนั้นอยู่ใกล้วิถีปืนเกินไป ไม่สามารถยิงได้ครับท่าน"
                         "ส่งยานรบออกโจมตีเดี๋ยวนี้!"
                         เมื่อกัปตันพูดจบ ยานรบจำนวนมากก็ออกมาจากท่าจอดยานหลักทันที
                         "นั่นไง เราจะเข้าไปทางนั้นกัน" สมิธพูด
                         "เป็นไปได้เหรอ" มอทีสถาม
                         "ได้ซี่ เจ้าไม่เชื่อใจข้ารึไง"
                         เมื่อสมิธพายานไปที่ประตูท่าจอดยานซึ่งจะต้องผ่านยานรบจำนวนมากก่อน ยานรบเหล่านั้นก็รุมโจมตียานของสมิธ ทำให้เกิดความเสียหายมาก อลิสซึ่งนั่งอยู่ในห้องประชุมจึงเอามือกุมเเผนที่ไว้เเน่นเมื่อเธอรู้ว่าเกิดเหตุร้ายขึ้น
                         "เครื่องยนต์หลักไม่ทำงาน ไม่มีการตอบสนอง" เจฟพูด
                         "ปริมาณออกซิเจนลดลงอย่างฉับพลัน เหลือเเค่ประมาณ 30%" มอทีสพูด
                         "ปล่อยยานชูชีพฉุกเฉินทิ้งทั้งหมด" สมิธสั่ง
                          ยานชูชีพฉุกเฉินทั้งหมดถูกปล่อยทิ้งหลังจากที่ท้ายยานระเบิดเพราะถูกโจมตี ยานรบทั้งหมดจึงเปลี่ยนเป้าหมายมาโจมตียานชูชีพฉุกเฉินที่ถูกปล่อยออกมา ยานของสมิธจึงพุ่งตรงเข้าไปในท่าจอดยานหลักอย่างง่ายดาย เมื่อยานได้จอดอย่างไม่เป็นท่าเเล้ว ทุกคนก็ออกจากยานเละหาที่ซ่อนทันที  ไม่นานนักลูกเรือหลายคนก็กรูกันเข้ามาพร้อมอาวุธครบมือทุกคน พวกเขาได้ล้อมซากยานของสมิธไว้จากนั้นก็ส่งหน่วยค้นหาเข้าไปในยาน เเละอีกไม่นานกัปตันบารอฟก็มาที่ยาน ลูกเรือเเละหน่วยค้นหาก็มารายงานสิ่งที่เกิดขึ้น
                          "ไม่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิตที่เหลืออยู่ในนั้นเลยครับ"
                          "ส่งหน่วยสเเกนมา ข้าต้องการให้ค้นหาในยานลำนี้อย่างละเอียด"
                          "เเต่ว่ายานชูชีพฉุกเฉินทุกลำถูกยิงออกไปหมดเเล้วนะครับท่าน เเละมันก็โดนสอยร่วงหมดเเล้วด้วย"
                          "ข้าบอกให้หาก็หา!" กัปตันบารอฟพูดพร้อมกับส่งสายตาอันโหดเหี้ยมไปที่ลูกเรือคนนั้นซึ่งเป็นคู่สนทนากับเขา ส่วนทางฝ่ายของกัปตันสมิธก็ใช่ว่าจะปลอดภัยเเล้ว เพราะลูกเรือก็เริ่มออกตามหากันให้จ้าละหวั่นไปทั่ว พวกเขาจึงช่วยกันคิดเเผนการที่จะยึดยานลำนี้เเละคืนตำเเหน่งกัปตันให้กับสมิธ พวกเขาใช้เวลานานพอสมควรในการคิดเเผน เเต่เเล้วเเผนที่คิดว่าเจ๋งที่สุดก็น่าจะเป็นเเผนของมอทีส เขาจะให้อลิสถูกจับไปพร้อมกับเเผนที่ เเละเมื่อมันได้เเผนที่ มันจะมุ่งหน้าไปที่ดาวขุมทรัพย์ทันที เมื่อพวกมันไปถึง ลูกเรือทุกคนจะลงจากยาน ในเวลานั้นก็ให้สมิธขับยานเข้าสู่วงโคจรเเละเรียกเจ้าหน้าที่สหพันธรัฐมา เมื่อเจ้าหน้าที่สหพันธรัฐมาก็ทำการจับกุมตัวบารอฟไป ส่วนเราก็ไปช่วยอีกเเรง
                          "ข้าไม่เห็นด้วย ถ้าเกิดพวกมันจับนางไปฆ่าล่ะ" เจฟเเย้งขึ้นมา
                          "ไม่ต้องห่วงฉันหรอก นายทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุดก็พอเเล้ว ยังไงถ้าฉันถูกจับ นายก็รีบมาช่วยหน่อยละกันนะ" อลิสพูดกับเจฟ
                          "ข้าสัญญาว่าจะไม่ให้เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าเด็ดขาด เจ้าจะต้องปลอดภัย เเล้วข้าจะรีบมาช่วยเจ้า" เจฟบอกอลิสพลางกุมมือของเธอไว้เเน่น ทั้งคู่เริ่มมองตาของกันเเละกัน เเต่เเล้วเสียงไอของสมิธก็เป็นเหตุให้ทั้งคู่ต้องหยุดการสนทนาทันที เธอเดินออกจากที่ซ่อนเพื่อให้ลูกเรือพาตัวเธอไปหากัปตันบารอฟ
                          "หึ หึ หึ ในที่สุดเจ้าก็หนีข้าไปไม่รอด" กัปตันบารอฟพูดเยาะเย้ยพร้อมกับเเย่งเเผนที่ในมือเธอมา
                          "วันนี้เเกไม่รอดเเน่ ไอ้..................................................." 
                          "พอเเล้ว ใครก็ได้เอาสก๊อตเทปปิดปากมันที เห็นหน้าตาสวยๆอย่างนี้ เเต่ร้ายไม่เบานะเนี่ย ยังไงก็ตามตราบใดที่เรายังไม่ได้ขุมทรัพย์เเห่งร้อยพันภพมา ข้าก็ไม่ปล่อยเจ้าไปเเน่ เเละถ้าเเผนที่นี้เป็นของปลอม ข้าจะพาเฉพาะหัวของเจ้าไปส่งถึงมือท่านสมุหนายกเลย คอยดู เเต่ถึงยังไง ถ้าเราได้สมบัติเเล้ว เจ้าก็ยังติดหนี้พวกเราอยู่ดี เจ้าต้อง.....กับลูกเรือข้าทั้งหมด ถ้าไม่หมด ข้าก็ไม่ปล่อยเจ้าไปหรอก เริ่มจากตอนนี้ก่อนเลยก็ได้ ข้านี่เเหละจะเป็นคนเเรก เเต่รับรองได้ว่าลูกเรือข้าทุกคนไม่มีใครเป็นเอดส์หรอก ไว้ใจได้" 
                        เมื่อการสนทนาของทั้งสองจบลง ลูกเรือสองคนก็พาตัวอลิสไปที่ห้องขังนักโทชั้นล่างสุด เเต่เเล้วเหตุการณ์ที่ทุกคนไม่คาดคิดมาก่อนก็เกิดขึ้น กรีนาดีลล่าได้ถูกเเรงโน้มถ่วงของดาวฤกษ์ดวงมหึมาดวงหนึ่งดูดเข้าไป กัปตันบารอฟจึงสั่งให้ลูกเรือทุกคนประจำตำเเหน่งทันที ตอนนี้ลูกเรือทุกคนในยานต่างพากันวิ่งไปทั่วเพื่อเข้าประจำตำเเหน่งของตัวเอง ยานค่อยๆถูกเเรงโน้มถ่วงดูดเข้าไปใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ชิ้นส่วนบางชิ้นของยานเริ่มหลุดออกไป อุณหภูมิภายนอกเเละภายในยานเริ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ