มัดใจยัยไฮโซ

นามปากกา CarryCher

เรื่อง มัดใจยัยไฮโซ

ตอนที่ 1 

      “มีนา เย็นนี้ไปกินไอศกรีมกันที่ร้านหน้ามหาลัยกันนะ “ เพื่อนสุดที่รักที่นั่งข้างๆฉันสะกิดชวนไปกินไอศกรีมหลังเลิกเรียน

      “ไปสิ” หุหุ วันนี้ฉันต้องได้กินไอศกรีมฟรีๆ จากยัยแก้ม เพื่อนสนิทของฉันที่ขี้งกที่สุด ดีล่ะ ฉันจะถือโอกาสนี้กินเยอะๆ ไปเลย [เป็นคนรักเพื่อนจิ๊งจริง] 

      555+ ^_^! โม้มาตั้งนาน ฉันคนสวยที่สุด ชื่อ นามิกา   รัตนบดินทร์ ชื่อเล่นก็ มีนา ไม่ต้องบอกก็รู้ ฉันน่ะหน้าตาดี จัดว่าสวย แถมพ่อยังรวย นิสัยก็ดี ครบเลย [หลงตัวเองสุดพลัง] ตอนนี้ฉันกับยันแก้มกำลังศึกษาในระดับปริญญาตรี ปี 1 วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนวันแรก ฉันกะยัยแก้มเพื่อนรักก็เรียนในคณะเดียวกัน เราสองคนเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่มัธยมต้น จนถึงตอนนี้เราสองคนก็ยังดำรงความสนิทกันมาอย่างยาวนาน ความจริงกลุ่มของฉันมีกัน 4 คน แต่ที่เหลืออีกสองคนน่ะ เรียนคนละคณะ ก็มี ยัยตังค์ทอน ผมยาวดูเซ็กซี่ แล้วก็ยัยอาริ อ้วนนิดหน่อย 

      จึก จึก 

      “นี่ แก่คิดอะไรอยู่เหรอ มีนา”

      “เปล่านะ อาจารย์สอนอะไรเยอะจัง เบื่อแล้วอ่ะ แก้ม” ฉันเริ่มคร่ำครวญกับเพื่อนรักอย่างออกรส เพราะอะไรล่ะ ก็อาจารย์น่ะสิ สอนได้น่าเบื่อมากกกกก แล้วยังสอนได้ง่วงสุดๆ 

      จึก จึก 

       “นี่ เธอชื่ออะไรเหรอ ?” แน่ะ เมื่อกี้นี้ยัยแก้ม แล้วตอนนี้ใครที่ไหนก็ไม่รู้มาสะกิดฉันอีกแล้ว 

      “เออ...ฉันชื่อ มีนา น่ะ ละ...แล้ว นะ..นาย ชื่ออะไรเหรอ” โอ้ยยยยย ฉันตอบแบบตะกุกตะกักออกไป ไม่ต้องสงสัยอะไรเล้ยยยย เพราะอีตาบ้าที่ถามชื่อฉันเมื่อกี้นี้น่ะ โคตรหล่อ หล่อโฮกกกกก หล่อมากกกก เหมือนหลุดมาจากนิยายเล่มไหนสักเล่มที่ฉันเคยอ่านมา ก็ด้วย ปากนิด จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาที่ประกายสดใส มองแล้วน่าหลงใหลสุดๆ ผิวก็ขาวยังกะหยวกกล้วย แล้วยิ่งหมอนี่ยืนเต็มความสูง ซึ่งน่าจะสูงประมาณ 190 กว่านั้น ทำให้ฉันแถบเคลิ้มเลยยยยย 

      “เธอ มีเพื่อนรึยังเหรอ ฉันมาคนเดียวไม่มีเพื่อนน่ะ ฉันขอเป็นเพื่อนเธอหน่อยสิ” 

      “ได้สิ ฉันก็มีเพื่อนแค่คนเดียวเอง” ตอนที่ฉันตอบ ฉันมองหมอนั่นตาไม่กระพริบ คนบ้า นายหล่อมาก 

      “ฉันชื่ออากัสนะ” หมอนั่นบอกชื่อตัวเอง หน้าก็หล่อ ชื่อก็ยังหล่ออีกอ่าาาาา ไม่ได้ ไม่ได้ ต้องเก็กขึมไว้

      จึก จึก 

      “มีนา เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เธอจะไปด้วยกันไหม”

      “ไม่ล่ะ เธอไปเถอะ” เอ๋......ทำไมวันนี้ฉันโดนสะกิดหลายครั้งเลย

      “นี่ มีนา”

      “หื้อออ ว่าไง”

      “ฉันขอเบอร์เธอหน่อยสิ” ห๊ะ!!! อะไรนะ อีตาหน้าหล่อนี่ขอเบอร์ฉันหรอเนี่ย แล้วฉันก็กดเบอร์ติดต่อลงในโทรศัพท์ของอากัสสุดหล่ออย่างเรียบร้อยและง่ายดาย จะเล่นตัวทำไม หล่อๆแบบนี้ -.,- 

      กริ้ง กริ้ง เสียงเลิกเรียนของตึกคณะดังขึ้น

      “เย็นแล้วอ่ะ กลับบ้านกัน แก้ม”

      “อื้อ ไปสิ แก่โทรตามคนขับรถที่บ้านแล้วเหรอ”

      “นี่ แก่ลืมอะไรไปหรอเปล่า ยัยแก้ม”

      “อ๋อ พี่อินมาส่งพวกเรานี่” พี่อินที่ยัยแก้มเอ่ยถึง คือ อิน พิธาน  รัตนบดินทร์ พี่ชายสุดหล่อของฉันเอง ซึ่งยันแก้มเพื่อนสนิทของฉันชอบพี่อินมากๆ แต่พี่อินไม่รู้ตัวสักที >0< 

      “อือ งั้นค่อยไปกินไอศกรีมเย็นพรุ่งนี้เนอะ”

      “อ่าหะ” ฉันกับยัยแก้มก็กำลังเดินออกจากห้องเรียน เพื่อที่จะกลับบ้าน โดยมีพี่อินขับรถมารับ 

      “มีนา เธอกลับบ้านยังไงเหรอ” อีตาหน้าหล่อถาม

      “อ๋อ พี่ชายมารับน่ะ” อากัสหน้าถอดสีเล็กน้อยแต่แค่แว็บเดียวเท่านั้นแหละ

ภายในห้องนอนสีฟ้าสดใส ที่ถูกตกแต่งด้วยสถาปนิกมือดี ที่คุณพ่อจ้างมาตกแต่งห้องนอนของฉัน 

      “นี่ มีนา ฉันว่านะ อากัสต้องชอบเธอแน่ๆเลย” ยัยแก้มเปิดฉาก พูดออกมาตรงๆ ยัยนี่ถ้าจะบ้า เพิ่งจะเจอกับอากัสครั้งแรก ก็หาว่าอากัสชอบฉันสะแล้ว -__-!

      “บ้าน่าาา ยัยแก้ม” ฉันตอบไปอย่างน่ารำคาญ แต่ความจริงฉันก็อยากให้เป็นอย่างนั้น อิอิ 

                ไว้มาต่อใหม่นะคร่าาาาา