ผมแตกต่างจากคนอื่น มองเห็นสิ่งที่คนอื่นไม่เห็น สัมผัสสิ่งที่ทุกคนไม่อาจสัมผัสได้ ถูกมองว่าเป็นตัวประหลาดจากคนรอบข้างและครอบครัว
"เรย์ หลานยาย หลานรู้ไหมว่าหลานไม่ใช่คนของโลกนี้" น้ำเสียงแหบแห้งเนื่องจากถึงวัยชรา เอ่ยออกมาแบบคาดไม่ถึง
"ครับ?" ผมได้แต่ตอบรับอย่างมึนงง
" 555 เมื่อหลานอายุครบ 25 ปี ก็จะรู้เอง" ยายผมพูดออกมาด้วยความอ่อนโยน พร้อมยื่นมือมาลูบหัวผมเบาๆ อย่างน้อยๆก็มีแค่ยายที่ไม่กลัวผมและยังเลี้ยงดูผมเหมือนลูกแท้ๆ ตอนนั้นผมเพียงยิ้มรับและพยักหน้าให้ยายสบายใจเท่านั้น โดยไม่ได้เก็บมาคิดอะไร...
สวัสดีค้าาา
เป็นนิยายเรื่องแรก เพราะเกิดจากความว่างและหานิยายอ่านไม่ถูกใจ เลยแต่งเอง 555 ถ้าผิดอะไรก็บอกกล่าวได้เลย เรย์จะพยายามปรับแก้
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น