คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 1 จุดเริ่มต้นของความซวย
ตอนที่ 1 . จุดเริ่มต้นของความซวยที่แท้จริง
Luhan Part
เช้าวันเสาร์ เก้าโมงเช้า อากาศกำลังดี เหมาะแก่การที่ลู่ฮานคนนี้นอนหลับพักผ่อนอยู่ที่บ้าน แต่มันกลับไม่ใช่อย่างนั้นเพราะ ตอนนี้ต้องมาเยือนร้านเสริมสวยที่คนอย่างเขาไม่คิดที่จะย่างกร่ายเข้าไปแม้แต่นิดเดียว แต่วันนี้จำใจต้องเข้าไปพร้อมกับเพื่อนๆในกลุ่มเดียวกับเขาอีก 5 ชีวิต รวมกับเขาก็ 6 ชีวิตพอดี หลังจากที่พวกเขาเข้ามาในร้านแล้ว ช่างเสริมสวยแต่ละคนก็เข้ามารุมทึ้งพวกเราแต่ละคน
เริ่มตั้งแต่หัวยันเท้าที่ต้องทำการขัดตัว ทำผม แว๊กขนหน้าแข่ง บลาๆ อีกหลายๆอย่างรวมกัน ซึ่งลู่ฮานคนนี้โครตทรมานเลย ยิ่งตอนแว๊กขนนะ อยากจะร้องออกไปดังๆ ก็กลัวเสียหน้าคนแมนๆ(?)หมด เลยได้แต่ตะโกนดังๆในใจ แต่ในร้านกลับเต็มไปด้วย เสียงร้องของ เพื่อนๆในสภาของพวกเขา ที่ตะโกนแหกปาก ดังไปทั่วร้านแล้วตอนนี้ หลังจากนั้นก็ต่อด้วยการต่อผม ทำสีผม บลาๆ ซึ่งจะให้เขามานั่งบอกจนหมดก็กลัวจะกินหน้ากระดาษไปสัก 10 หน้าจะได้ (งั้นมาเข้าเรื่องเลยล่ะกันเนอะ)
เหตุการณ์ที่พวกเขาทั้งหมดต้องมาทำอะไรแบบนี้น่ะหรอ แล้วทำไมต้องทำ เดี้ยวลู่หานคนนี้จะเล่าให้ฟังเอง ย้อนไปเมื่อวันศุกร์ เนื่องจากโรงเรียนของเขาเนี้ย ต้องการหานักเรียนไปแลกเปลี่ยนที่โรงเรียนอื่น คิดว่ามันก็คงไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมล่ะ แค่เรื่องแค่นี้เอง แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นเลย เพราะโรงเรียนที่เราต้องส่งนักเรียนไปแลกเปลี่ยนนี้ เป็นโรงเรียนที่ขึ้นชื่อว่า มีนักเรียน เกเรๆ อยู่เต็มไปหมด แถมโรงเรียนนั้นก็ต้องการแต่นักเรียนหญิงทั้งนั้น แต่ให้ตายเถอะ โรงเรียนของพวกของเนี้ยมีแต่ลูกคุณหนูทั้งนั้น ให้ไปแลกเปลี่ยนกับโรงเรียนแบบนั้น ก็ไม่มีใครไปน่ะสิ
หลังจากนั้นตอนเลิกเรียน พวกเขาทั้งหมด ที่เป็นสภานักเรียน ประกอบด้วย พี่อี้ชิง ซิ่วหมิน ซูโฮ แบคฮยอน ดีโอและลู่ฮานคนแมนคนนี้ ถูกเรียกให้มาพบที่ห้อง อ.ซองมิน ซึ่งเป็น หัวหน้าฝ่ายกิจกรรมนักเรียน แถมยังเป็นหลาน ผอ.เหมือนกับซิ่วหมินและซูโฮ อีก เรียนง่ายๆก็เป็นอาหลานกับเพื่อนเขาเนี้ยแหละ ตอนแรกเขาก็กะจะไม่มาหรอกน่ะ แต่ น้าฮีชอลอ้อนพี่อี้ชิงบอกว่ามีงานที่สำคัญแถมเป็นความลับสุดยอดมาให้พวกเขาทำ โถ่ก็รู้ๆอยู่ว่าพี่อี้ชิงแพ้ลูกอ้อนแบบนี้ แน่นอนงานนี้ไม่รอด เพราะเจ๊แกรับปากไปแล้วว่าจะช่วย ลู่ฮานคนนี้เลยต้องทำตามที่เจ๊แกสั่ง ไม่งั้นนะ ลู่ฮานคงนี้ได้นอนเป็นศพอยู่ที่ห้องนั้นแน่ จนสุดท้ายก็มาจบที่ห้องนี้แหละ
“อ.ซองมิน มีเรื่องอะไรให้พวกเราช่วยหรอครับ”พี่อี้ชิงถามออกไปหลัวจากที่พวกเขานั่งลงแล้ว
“ก็.....มีเรื่องให้ช่วยนิดหน่อยน่ะ ถ้าไม่ใช่พวกเธอ อ.ก็ไม่รู้จะไปพึ่งใครแล้วละอี้ชิง”อ.ซองมินพูด พร้อมทำเสียงออดอ้อนพี่อี้ชิง เหอะไม่ต้องเดาก็รู้ว่าต้องเป็นเรื่องใหญ่ แน่นอนลู่ฮานคนนี้ ฟันธง
“มีอะไรก็บอกมาเถอะครับ พวกเรายินดีช่วยเต็มที่เลยครับ ใช่ไหมพวกเรา”แหม่ พี่อี้ชิงเจ้าขา เหตุใดถึงใจดีจังเลย พูดจบก็หันมาถามความเห็นของแต่ละคน
“จริงๆพวกเรา 4 คนรู้แล้วล่ะว่าเป็นเรื่องอะไร มีแต่อี้ชิงกับลู่ฮานที่ยังไม่รู้”ซิ่วหมินตอบออกมา โหยถ้าไม่อย่ ต่อหน้าอ.เนี้ย จะกระโดบถีบขาคู่ให้เลย มีความลับกับเพื่อนหรอห๊ะ!!
“อะไรกัน ไม่เห็นแฟร์เลย ทำไมพวกเขารู้ก่อนเราอ้ะพี่อี้ชิง แถมยังไม่ยอมบอกพวกเราอีก”หันไปฟ้องพี่อี้ชิงซะเลย
“เอาหน่าลู่ อ.ก็กำลังจะบอกอยู่นี้ไงว่าเรื่องอะไร”จ้า ใจดีกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว แต่ขอเตือนไว้ก่อนเลยนะ อย่าคิดมาท้าทายพี่อี้ชิงเด็ดขาด ถ้าของขึ้นเมื่อไหร่ คนนั้นตายเมื่อนั้นครับ ถือว่าเตือนแล้วนะ
“เอาหล่ะๆ เรื่องที่อ.จะขอร้องให้พวกเธอทำก็คือ.......”อ.ซองมินพูดแค่นั้นก็เงียบไป ตอนนี้ทั้งห้องเงียบกริบ ได้ยินแต่เสียงหายใจแรงๆของ อ.ซองมินเท่านั้น
“อยากให้พวกสภานักเรียนไปแลกเปลี่ยนที่โรงเรียน Dark School แทนนักเรียนหญิงที่ไม่มีใครยอมไปเลย”
“นี้อ.จะบ้ารึไง โรงเรียนนั้นจะเอาแต่ นักเรียนผู้หญิงนะ แล้ว...”
“เงียบก่อนลู่ฮาน ฟังให้อ.พูดให้จบก่อนสิ ค่อยพูด คือ อ.ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว นักเรียนหญิงแต่ละคนไม่มีใครยอมไปเลย อ.เลยอยากให้พวกเธอช่วยปลอมเป็นผู้หญิงไปแลกเปลี่ยนที่โรงเรียนนั้นที แต่ไม่ต้องห่วงนะ เรื่องนี้จะเก็บเป็นความลับที่สุดจะไม่ให้นักเรียน โรงเรียนนี้รู้เด็ดขาดว่า พวกเธอไปแลกเปลี่ยนที่นั้น จะทำทีว่าพวกเธอไปแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศ เป็นเวลา 1 เทอม” แหม่ อ.ซองมินก็พูดได้หนิ แต่เรื่องอะไรจะให้เขาแต่งเป็นผู้หญิงเพื่อไปแลกเปลี่ยนที่นั้น ลู่ฮานคนแมนคนนี้ไม่ไปเด็ดขาด
“ไม่มีทาง ผมไม่มีทางยอมทำเรื่องบ้าๆแบบนี้เด็ดขาด ใช่ไหมพี่อี้ชิง”พูดจบก็หันไปมองหน้าพี่อี้ชิง เพื่อขอคำตอบ
“คือ ผมคิดว่าคงไม่ดีมั้งครับที่เราจะไปหลอกโรงเรียนนั้น ผมคิดว่าคงช่วยอะไรเรื่องนี้ไม่ได้หรอกครับ อ.ซองมินต้องขอโทดด้วยครับ”ดีมากพี่อี้ชิง มันต้องอย่างนี้สิ
“อ้าวหรอจ๊ะ หลานรัก แต่น้าว่าอี้จะต้องช่วยเรื่องนี้อย่างช่วยไม่ได้แล้วหล่ะ เพราะว่าน้าเนี้ยโทรไปหาคุณพี่แล้วล่ะ น้าเห็นว่าน่าสนใจดี เลยโทรไปเล่าให้แม่เราฟังเรียบร้อยแล้วหล่ะ แถมคุณพี่ยังเห็นดีเห็นงามด้วยนะ ไม่เชื่อโทรไปถามคุณพี่ได้เลยจ๊ะ หลานรัก”อ้าวๆ ทำไมน้าฮีชอล ขี้เผือก ขนาดนี้ว่ะ เดียวปัดกระโดดถีบขาคู่เลย
“ทำไมน้าขี้เผือก เห้ย ผิดๆ ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นนักห๊ะ” ชอบยุ่งไม่เข้าเรื่อง
“อ้าว ทำไมล่ะ สนุกดีออก ดูอย่างเพื่อนลู่สิ ยังไม่เห็นโวยวายอะไรเลย ใช่ไหมจ๊ะ ซิ่วหมิน ซูโฮ”แหม่ มันน่ากระโดดถีบน้าตัวเองจริงๆ เห็นแล้วหมั่นไส
“จริงๆ พวกเราก็อยากปฏิเสษอยู่เหมือนกันกัน แต่พ่อกับแม่น่ะสิ บังคับให้ทำถ้าไม่ทำก็จะไม่ให้เงินค่าขนมพวกเรา เราเลยต้องทำ แถบยังสนับสนุนเรื่องนี้เต็มที่อีก”เฮ้อ ผอ.นี้ก็อีกคน อยากให้ลูกตัวเองแต่งหญิงซะงั้น
“ฮ่าฮ่าฮ่า จริงหรอเนี้ย อ.นึกว่าเต็มใจทำเหมือน แบคฮยอน กับดีโอซะอีก”อ.อึนฮยอก หัวเราะออกมาหลังจากที่ซิ่วหมินพูดจบ
“แหม่ อ.จะพูดออกมาทำไมครับพวกเราอายน่ะครับ”แหม่ ขนาดนี้แล้ว ถ้าอายจริงคงไม่ยอมทำง่ายๆแบบนี้หรอกน่ะ อีแบค เดี้ยวเถอะจบเรื่องเมื่อไหร่ แม่จะเอาคืนคอยดูเถอะ
“ใช่ อ.ไม่น่าพูดเลย ผมก็อายนะคับ”แหม่ นิสัยเหมือนกันจริงๆน่ะ ดีโอ ถึงว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกันได้ดีจริงๆ
“เห้ย ทำไมพวกมึงยอมทำง่ายๆ แบบนี้ว่ะ แต่งหญิงเลยน่ะเว้ย ไม่ใช้เล่นขายของ สัส มันเป็นเรื่องที่โครตน่าอายสำหรับคนแมนๆอย่างพวกเราเลยนะเว้ย”เรื่องนี้ยอมไม่ได้โว๊ย!!!
“แหม่ ดอกลู่ มึงพูดไม่ดูสารรูปตัวเองเลยน่ะ ดูหน้ามึงหวานกว่าผู้หญิงอีก ไหนจะนิสัยมึงอีกที่ชอบอ้อนพวกกู ไหนว่ะความแมนมึงอยู่ตรงไหนกัน” แหม่ สัส เล่นเอาพูดไม่ออกเลย
“แต่ถึงกูจะอ้อนก็อ้อนกับพวกมึงเท่านั้นแหละ”ก็มันจริงนี้หน่า อ้อนก็แค่กับพวกมันเท่านั้น
“พอๆ จะเถียงกัน โปรดเกรงใจอ.บ้าง อ.ก็ยังอยู่นะ เถียงกันข้ามหัวอ.อยู่ได้”แหม่ ใครใช่ให้ไปนั่งตรงนั้นหล่ะ ชิ
“แล้วตกลงจะช่วยรึเปล่าเนี้ย ว่าไงนักเรียน”เหอะ ใครจะช่วยก็ช่วยเถอะแต่ไม่ใช่ลู่ฮานคนนี้แน่นอน
“ตกลงครับ พวกเราจะช่วย”เชี้ยยยยย นี้พี่อี้ชิง มันเพี้ยนไปแล้วหรอว่ะ ถึงได้รับปากแบบนั้น
“เห็น เจ๊อี้ทำ...”
“หยุดลู่ แล้วฟังให้จบ เมื่อกี้หม่าม๊าโทรมาหา เจ๊บอกว่าให้พวกเราช่วยอ.เขาซะ แถมยังบอกว่าห้ามขัดคำสั่งอีกเด็ดขาด ไม่งั้นไม่ได้ค่าขนมตลอดทั้งเดือนแน่ รู้ยังทำไมเจ๊ถึงยอมช่วย”โถ่ ม่ายยยยยย หม่ามาน่ะหม่าม๊า เห็นมันเป็นเรื่องสนุกรึไง ก็รู้อยู่ว่าเขานะแมน(?)แต่ยังไปให้ทำเรื่องแบบนั้นคนแมน รับไม่ได้
“งั้นก็ตกลงตามนี้น่ะ ขอบใจทุกคนมากที่ช่วย เอาหล่ะ พรุ่งนี้เก้าโมงเช้า เจอกันที่ร้านสริมสวย อ. มาให้ตรงเวลาห้ามสายเพราะพวกเธอต้องทำหลายอย่าง เข้าใจไหม”อ.ซองมินก็พูดง่ายนิ ไม่ได้ ไปเองซะหน่อย นี้ถ้าไม้ใช่คำสั่งหม่าม๊า เขาไม่ยอมไปหรอก พูดจบก็เดินออกไปพร้อมกับ อ.อึนฮยอกเลย
“อย่าลืมน่ะจ๊ะ หลานรักทั้ง2ของน้า พรุ่งนี้เก้าโมงเช้า ห้ามสายน่ะ”โถ่ อีน้าชอบเผือก ไปไกลๆเลยนะ เดี้ยวกระโดดถีบขาคู่หรอก ฮึ่ย!!
“โอ๊ย ลู่จะบ้าตาย นี้ลู่ต้องทำจริงๆใช่ไหม เจ๊อี้”
“ก็ต้องทำนะสิ ปฏิเสษหม่าม๊าได้ที่ไหนล้ะ”ก็จริงของเจ๊อี้ แต่จะให้ทำใจมันทำยากนี้หว่า
“โถ่ ไอ้ลู่ มึงจะบ่นทำไมว่ะ แม่งน่าสนุกดีออก”มึงสิสนุกคนเดียวอีแบค
“มึงไม่เป็นกูมึงไม่เข้าใจหรอก จะให้คนแมนๆ แบบกู ทำอย่างนั้น แม่งรับไม่ได้ว่ะ”
“
มึงแม่งไม่ต้องคิดมากหรอก มึงดูนู่นไอ้ซูโฮ ที่แม่งบอกว่าตัวเองแมนกว่าทุกคนยังใม่บ่นอะไรเลย”มันพูดพร้อมไปทางซูโฮ
“แม่งไรของมึง กูอยู่ของกูดีๆ มากัดกูอีกหล่ะ เดี้ยวเอาตระก้อครอบปากเลย”แหม่ ปากไว จริงนะ ซูโฮ
“พอๆ แยกย้ายกันกลับบ้านได้ล่ะ แล้วเจอกันพรุ่งนี้ อย่าลืมนะเว้ย กูไปล่ะ บาย”ซิ่วหมินบอกพร้อมจูงมือซูโฮ ออกไป เพราะเห็นว่ามันกำลังจะตบกับอีแบค
“เออ งั้นพวกกูก็กลับล่ะ ไปน่ะเจ๊อี้”ดีโอบอก พร้อมโบกมือลา
“ไปลู่ พวกเราก็กลับบ้านได้ล่ะ ”พี่นี้ไม่เคยเครียดเรื่องอะไรเลยใช่ไหม ทำไมนะทำไม ไม่เห็นมีใครเข้าใจความรู้สึกของเขาคนนี้เลยนะ
กลับมาสู่ปัจจุบัน ก็นั้นแหละ เรื่องราวการที่พวกเขาต้องมาทำเรื่องบ้าๆแบบนี้ เห้อ คิดแล้ว แม่งยังเคืองไม่หายเลย ถ้าไม่ใช่พวกโรงเรียนนั้นมาขอแลกเปลี่ยนกับโรงเรียนเรา เรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้นกับพวกเขาแน่นอน ลู่ฮานฟันธง
โอ๊ะ.....นี่ใครเนี้ย ผู้หญิงคนไหนอยู่หน้ากระจกตอนนี้ว่ะ สวยชิบหาย ผมยาวเลยหัวไหล่ ตัดหน้าม้า ผมดัดลอนนิดๆ สีผมออกไปทางสีแดงอ่มม่วงนิดๆ โอ๊ยเหี้ย นี้มันกูนี่หว่า ทำไมสวยจังว๊ะ เห็นหน้าตัวเองแล้วยังไม่เชื่อเลยว่าเป็นกูน่ะเนี้ย แม่งเล่าไปเล่ามาก็เสร็จหมดทุกอย่างล่ะ แล้วคนอื่นอยู่ไหนว๊ะเนี้ย หันมองทางซ้ายมือ
โหย นั้นพี่ซิ่วหมินป่ะว๊ะ ดูแม่งเหมือนเด็กผู้หญิงชิบ ผมยาวกว่าของเขานิดหน่อย ดัดลอนเหมือนกันแต่แตกต่าที่สีผม ของซิ่วหมินสีผม ออกไปทางเหลืองทองนิดหน่อย แต่เป็นผมเสกกลางไม่มีหน้าม้า
หันมาข้างขวา อือหือ นี้น่ะ คนที่เคยพูดว่าแมนที่สุดในกลุ่ม ดูหน้ามันสิ ผมยาวถึงกลางหลัง สีดำ ตัดหน้าม้า เลยทำให้ดูหน้าเล็กลง รวมๆแล้วแม่ง ผู่หญิงชัดๆเลยครับ ไอ้ซูโฮ
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”เสียงใครว๊ะ แม่ง
“เห็นพวกมึงดูกูๆ กูสวยว๊ะ แม่งขนาดกูเห็นหน้าตัวเองกูยังไม่เชื่อเลย”เสียงอีแบคนี้เอง มันเรียกให้ไปดูมัน โอ้โห....ขนาดกูเห็นยังตกใจ ผมมันดัดลอลเหมือนกับของเขา ผมยาวกว่าพี่ซิ่วหมิน แสกกลาง สีผมออกสีน้ำตาลอ่อนๆ รวมๆแล้วแม่ง เข้ากับมันดีน่ะ ดูเหมือนนางร้ายดี เหมาะกับมันเลยทรงดี
“เงียบๆหน่อยได้ไหม แบค มันหนวกหู”โหย แม่งด๊โอเดินออกมาพูดกับแบค เล่นทำเอาอึ้งไป นี้มันดีโอจริงๆหรอว๊ะ สวยชิบ ทรงผมมันตัดสันปะบ่า หนีบผมนิดหน่อย สีผมออกสีส้มๆทองๆนิดหน่อย หน้าม้าปัดข้าง รวมๆ แล้ว แม่งดูดีสุดๆ
“พอกันทั้งคู่นั้นแหละ”ให้ท้ายเสียงใคร ใครกันที่ผมยังไม่ได้พูดถึง นั้นไงเดินมานั้นแล้วไง แหม่เจ๊อี้ของเรานี้เอง โหย เจ๊แม่งดูเซ็กซี่ดีว่ะ ผมยาวเท่าของเขา แสกกลาง สีผมสีน้ำตาลอมม่วงนิดหน่อย แต่รวมๆ แล้วแม่งเซ็กซี่สุดๆไปเลย เจ๊อี้
“โหยพี่อี้ชิง สวยมากอ่า!!”ดีโอกับแบคฮยอนพูดพร้อมกัน
“แหม่ อะไร แบคกับดีโอก็สวยเหมือนกันแหละหน่า”พี่อี้ชมกลับ
“แต่มีคนที่สวยที่สุดอยู่ในนี้อีกน่ะ นู้นลู่ฮานนู้น ที่นั่งเงียบไม่พูดอะไรเลยสักคำ สงสัยคงตกใจตัวเอง ฮ่าฮ่าฮ่า”ซูโฮพูดจบทุกคนก็หัวเราะเขา
“ยังกับทุกคนไม่ตกใจหน้าตัวเองนั้นแหละ”ก็มันน่าตกใจไหมล่ะ จากที่เคยผมสั้นเป็นผู้ชาย พอต่อผมยาวๆกลับเป็นผู้หญิง
“เด็กๆทำผมเสร็จแล้วก็ขึ้นไปหา อ.ซองมินที่ข้างบนเลยนะจ๊ะ”พี่ช่างทำผมบอกพวกเรา หลังจากนั้นพวกเราก็ขึ้นมาข้างบนห้อง อ.ซองมิน ซึ่งมีน้า ขี้เผือกของเขา กับอ.อึนฮยอก อยู่ด้วย พร้อมกระเป๋า ใบใหญ่ๆ อีก 6 ใบ
“โอ้โห สวยทุกคนเลยนะ ไหนมาดูใกล้ๆหน่อยสิ”น้าฮีชอล พูดพร้อมเรียกพวกเขาไปใกล้ๆพร้อมกลับหมุดตัวพวกเราเป็นวงกลมทุกคน
“แหม่ เหมือนจริงๆเลย ดูไม่ออกเลยนะเนี้ยว่าเป็นผู้ชาย ฮุฮุฮุ”แหม่หัวเราะได้อุบาดจริงๆเลยนะ
“เอาหล่ะ ในเมื่อทุกคนเสร็จหมดแล้ว ก็ไม่มีอะไรต้องพูดอีก กระเป๋าที่เห็นอยู่ก็จะเป็นของใช้ทุกคนที่จะต้องเอากลับไปด้วย มีทั้งเสื้อผ้าผู้หญิง ยกทรง กางเกงใน และก็เครื่องบำรุงผิวต่างๆที่พวกผู้หญิงชอบใช้ พวกช่างทำผมคงสอนวิธีใช้แล้วก็วิธีแต่งตัวแล้วใช่ไหม”แหม่ อ.ซองมินอะไรมันจะเยอะขนาดนั้น กระเป๋าแม่งเกือบเท่าตู้เย็นใหย่ๆอันนึ่งเลยล้ะ แล้วเรื่องสอนนี้ก็เหมือนพวกกระเทยทำนั้นแหละ
มีการสอนใน ยกทรง ชั้นในผู้หญิง สอนเดินใส่ร้องเท้าส้นสูง แล้วก็การแต็บนั้นแหละ แล้วก็อีกหลายอย่างบลาๆๆ สอนจนจำเข้าสมองไปหมดแล้วเนี้ย
“ครับ ผมพี่เขาสอนพวกเราหมดทุกอย่างแล้วครับ”พี่อี้ชิงตอบออกไป พร้อมกับที่พวกเราอีก5คนพยักหน้าตอบ
“ดี งั้นก็เดี้ยวจะบอกนะ ว่ากระเป๋าของใคร ใบไหนบ้าง เอาหล่ะ ของลู่ฮานสีขาว ของอี้ชิงสีฟ้า แบคฮยอนสีแดง ดีโอสีชมพู สีน้ำตาลของซิ่วหมิน แล้วก็นั้นใบสุดท้ายสีเทาของซูโฮ แล้วก็พวกเธอทุกคน ต้องไปนอนบ้านของ อ.ฮีชอล เพราะตอนเดินทางไปที่นั้นจะได้ รับไปทีเดียวเลย อีกอย่าง อ.กลัวนักเรียนเราเห็นพวกเธอ ที่มีสภาพที่กลายเป็นผู้หญิงแล้วแบบนี้ เข้าใจไหม”อ้าว นอนที่ไหนก็ได้นิหน่า ตอนไปโรงเรียนก็ให้คนขับรถของพวกเราไปรับไปส่งก็ได้ไม่เห็นอยาก
“ทำไมต้องไปนอนด้วยกันด้วยล่ะครับ?”ดีโอถามพลางกรอกตากลมๆไปมา
“ก็ พวกเธอจะต้องไปอยู่ที่หอของโรงเรียนนั้นน่ะสิ อ.ก็พึ่งรู้นะ ว่านักเรียนแลกเปลี่ยนจากโรงเรียนเราต้องไปอยู่หอที่นั้น ตลอด1เทอม”เห้ย นี้มันเรื่องอะไรอีกเนี้ย แต่งตัวเป็นหญิงไม่พอแถมยังต้องไปนอนที่หอที่รงเรียนนั้นอีก อ.ซองมินที่พูดมามันไม่จริงใช่ไหม
“อ้าว ทำไมอ.พึ่งมาบอกพวกเราตอนนี้ล่ะครับ”พี่อี้ชิงถามกลับไป
“อ.ก็พึ่งรู้ เมื่อเช้านี้เอง ยังไงก็ช่วยอ.หน่อยล่ะกัน ยังไงก็ช่วยไปแล้วนิ แค่นี้แค่นี้เอง ไม่มีปัญหาหรอก ไม่มีใครจับได้แน่นอนว่าพวกเธอเป็นผู้ชาย”แหม่ พูดมันก็ง่ายนิ อ.ซองมิน -*-
“เฮ้อ พวกผมจะทำยังไงได้ล่ะครับ โดนมันมือชกขนาดนี้แล้วนิ ก็ต้องยอมๆไปนั้นแหละครับ”โหย ถ้าพี่อี้ชิงพูดออกมาแบบนี้ ลู่ฮานคนนี้จะไปขัดใจอะไรได้ล่ะ ยังมีเรื่องของหม่าม๊า อีก คิดแล้วหัวจะระเบิด
“ดีแล้วๆ อ.ขอบใจที่ช่วยนะ เดี้ยววันนี้ก็กลับบ้านไปนอนเอาแรงแล้วค่อยเจอกันวันจันทร์นะ กระเป๋าแต่ละคนนี้ให้พวกคนขับรถขับไปส่งไว้ที่บ้าน อ.ฮีชอลน่ะ อ่อ แล้วก็ก่อนกลับนะ ไปแต่งชุดผู้หญิงซะนะ ขืนเดินออกไปแบบนี้ ได้ดดนหัวเราะแน่ ว่าผู้หญิงอะไรแต่งตัวเป็นผู้ชาย ฮ่าฮ่าฮ่า”พอ อ.ซองมินพูดจบ พวกอ.ก็หัวเราะกัน
“แหะๆ พวกเรารู้แล้วคับ งั้นพวกเราขอตัวก่อนนะคับ เจอกันวันจันทร์เลยนะคับ อ.”พอพี่อี้ชิง พอจบ พวกเราก็ไปเปลี่ยนชุดแล้วก็สั่งคนขับเราของพวกเราให้ไปเอากระเป๋าไปส่งที่บ้านน้าฮีชอล
“เฮ้อ วันนี้แม่งเหนื่อยชิบเลยว่ะ เป็นผู้หญิงนี่มันไม่ง่ายเลยจริงๆ ”แหม่ มาบ่นอะไรตอนนี้ ตอนแรกเห็นอยากทำไมใช่หรอไอ้แบค
“บ่นไปจะได้อะไรขึ้นมา ทำๆไปเหอะ ยังไงก็ปฏิเสษไม่ได้”ซุโฮพูดจบก็เดินไปที่รถของบ้านมันทันที
“เห้ย แม่งรอด้วยดิว่ะ มึงจะทิ้งพวกกูรึไงว่ะไอ้ซูโฮ”ดีโอตะโกนบอก พร้อมกับที่พวกเราวิ่งตามซูโฮไปทันที
“แม่งก็พวกมึงยืนบ่นอะไรกันไม่รู้ กูขี้เกียจรอมันร้อน”แหม่ได้ทีเอาใหญ่เลยน่ะไอ้ซูโฮ นี้ถ้าพวกกูไม่กลัวเจอพวกนักเรียน โรงเรียนพวกกู กูไม่ไปกับมึงหรอ ชิ!
“แหม่ เดี้ยวมึงจะโดน ไอ้ซูโฮ”ตอนนี้ไอ้แบคกับไอ้ซูโฮกำลังจะตีกันแล้วครับ ท่านผู้ชม
“พอกันทั้งคู่นั้นแหละ ออกรถไปได้แล้ว พี่อยากพักผ่อนแล้ว”ฮ่าฮ่าฮ่า โหย ไอ้เหี้ย กูขำ ดูพวกมันดิเงียบกริบเลย หลังจากที่พี่อี้ชิงพูดจบก็ไม่มีใครพูดอะไรอีกเลย จนกระทั้งถึงบ้าน น้าฮีชอลนั้นแหละ เฮ้อวันนี้เหนื่อยชิบ นี้แค่ยังไม่ได้เข้าไปเรียนนะ เหนื่อยขนาดนี้ แล้วถ้าวันเข้าไปเรียนมันจะขนาดไหนว่ะ ลู่ฮาน ไม่อยากจะคิดเลย งึมงึมงึม
แต่ตอนนี้ไม่ไหวหล่ะ ตาจะปิดต้องขอตอนไปนอนก่อนนะ แล้วเจอกันวันจันทร์ บายยยย คร่อกกกก zzz ฟี่zzz
คุยกันๆ อาจจะยังติดๆขัดบ้าง แต่ก็ขอบคุณคอมเม้นนะ ที่ทำให้มีกำลังใจอยากจะแต่งต่อ เดี้ยวตอนหน้า พระเอกกับนายเอกจะได้เจอกัน แล้ว รับรองแซ่บแน่นอน แต่เดี้ยวจะแยกเป็นพาทใครพาทมันนะตอนเจอกันของแต่ละคู่ๆ รับรองมันส์แน่ๆ ฟันธง ^^
ความคิดเห็น