คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : _Begin_[sassy girl ]
_Begin_[sassy girl ]
ความรักสอนให้ฉันเข้มแข็งขึ้น
พร้อมที่จะยอมรับความผิดหวัง
กล้าที่จะยอมรับความเจ็บปวด
“ความรักไม่เคยทำให้คนเสียเวลา
แม้จะต้องจบด้วยการจากลา
ก็ไม่เรียกว่าเสียเวลาเลย”
เฮ้อ สอบเสร็จซะที รีบกลับบ้านดีกว่า
เอ๊ะ รถของเรา ใครจะไปไหน อ่า
ทำไม ของมันเต็มหน้าบ้านอย่างนี้ล่ะ หรือว่า….
“แม่ !!! พี่เพ !!! จะเอาของไปไหน จะย้ายบ้านหรอ ไปไหน อ่า แม่ นั่น มันของหนูนะ แม่จะเอาไปไหน พี่เพ นั่นตุ๊กตา เค้านะ เอาไปไหน อ่ะ นั่น หนังสือ การ์ตูนของเค้าพี่เพใส่กล่องทำไม
แม่นั่น” ก่อนที่ฉันจะโวยวาย ต่อ แม่ก็ขัดขึ้นมาเสียงก่อน
“ยัยพาย!! ลูกหยุดโวยวานซะทีได้มั๊ย แม่รำคาญแล้วนะ ฟังแม่พูดก่อน พี่พายเตรียมไปเรียนต่อที่กรุงเทพน่ะ แกก็รู้ว่าพี่แกสอบเข้ามหาลัยได้” แม่พูดแบบ เหนื่อยๆ กับลูกสาว
“แล้ว เกี่ยวอะไรกับหนูด้วยอ่ะ ขนของหนูมาทำไม เอ๊ะจะเอาไปทิ้งใช่มั๊ย หนูไม่ยอมนะ ” ฉันพูดอย่างไม่พอใจ
“พาย ฟังพี่นะ ก็พี่สอบเข้ามหาลัยได้ใช่มั๊ย แล้วแกก็เตรียมจะเข้าม.ปลาย พี่เลยจะพาแก ไปเรียนที่นั่นเลย เป็นไง พี่แกฉลาดใช่ป่ะ” พี่เพ พูดแบบว่า ตัวเอง ฉลาด นั่นล่ะ แต่ มันก็จริง
“ง่ะ แล้วโง่ๆๆ อย่า พาย จะไปสอบเข้าโรงเรียนอย่างงั้นได้งัย พี่เพก็ ไม่คิดเลย” ฉันทำหน้าแบบหน่ายๆๆ
“ พี่รู้ว่าน้องพี่น่ะ กินหญ้าเป็นอาหาร แต่แกไม่ต้องห่วงหรอก แม่ให้แกเข้าเรียนโรงเรียนเอกชน
ที่เพื่อนแม่เป็น ผอ. แกวางใจได้ว่าแกมีที่เรียนแน่ๆ”พี่เพพูดอย่างมั่นใจ
“พี่เพ”ฉันเรียกพี่ชายสุดที่รักอย่างสงสัย
“ทำไม แกมีอะไรสงสัยอีก”พี่เพหันมาอย่างอารมณ์ดี
“ที่พี่ว่าเค้ากินหญ้าเป็นอาหาร หมายความว่าไงหรอ”ฉันถามอย่างสงสัย
“แกเนี่ยนะ โง่ยังงัย ก็โง่แบบนั้น แล้วแกว่าอะไรกินหญ้าล่ะ” พี่เพอมยิ้มขณะที่ถามฉัน
“ก็มีกวาง กระต่าย วัว ควาย อะไรอีกนะ อืม แล้วไงอ่ะพี่เพ” ฉันก็งงอยู่ดีอ่า
“แกเอาไปคิดนะ เรียงความคิดตั้งแต่ต้นนะ พี่ไปเก็บของก่อนล่ะ”พี่เพหัวเราะ และไปเก็บของต่อ
“พี่เพ พูดอะไรอ่า ไม่เห็นเข้าใจเลย อืม กินหญ้า หรอ อืม ตัวกินหญ้า”ฉันงงต่อไป
1 นาที
2นาที
3นาที
4นาที
5 นาที
“กริ๊ด ๆๆๆ พี่เพ!! พี่เพ อยู่ไหน!! มาว่าเค้าเป็นควายอ่า พี่เพ บ้า พี่บ้า”ฉันโวยวาย บ้านแทบแตก ข้างบ้านเค้าคงรู้ดีว่าฉันเป็นงี้ประจำ
วันรุ่งขึ้น…..
“เพ ดูน้องด้วยนะ ลูกคงรู้นะว่าน้องหน่ะซื่อแค่ไหน พอถึงบ้านคุณป้า แม่ฝากความคิดถึงป้าด้วยนะ ดูแลตัวเองนะลูก มีอะไรก็โทรหาแม่นะ”แม่พูดกับพี่เพ
“พายลูกต้องเชื่อฟังพี่กับคุณป้าด้วย อย่าดื้อล่ะ อย่าให้ใครหลอกง่ายๆๆนะ แม่เป็นห่วง ดูแลตังเองดีดีนะลูก อย่าร้องสิลูก ลูกโตแล้วนะ”แม่พูดกับฉันด้วยความเป็นห่วง
“แม่ พายคึดถึงแม่ แม่โทรหาพายทุกวันนะ พายรักแม่นะ แม่กินข้าวเยอะๆนะ แม่ห่มผ้าด้วยนะ เดี๋ยวไม่สบาย แม่อย่าทำงานหนักนะ แม่ ฮือๆๆ พายไปนะแม่ ”ฉันพูดทั้งน้ำตา ก็รักแม่อ่า
“แม่คับไปแล้วนะ รักแม่นะ”พี่เพพูดด้วยเสียงสั่น
“รีบไปเถอะ คุณลุงขับรถรอนานแล้ว ถึงแล้วโทรบอกแม่ด้วย ตั้งใจเรียนนะ แล้วกลับมาเยี่ยมแม่นะ แม่รักลูก”แม่พูดด้วยน้ำตานองหน้า
รถจิ๊ปสีดำก็เคลื่อนออกจากบ้านหลังใหญ่ อย่างช้าๆๆ พร้อมกับ การจากลา
ความคิดเห็น