My Darling เสียงกระซิบรักที่(ไม่)เคยชิน

     เป็นเวลาที่ท้องฟ้าเริ่มมีสีชมพูเเซมสลับกับสีฟ้าเเละสีทอง ลมเย็นพัดวูบไหวบาดผิวกาย จนขนอ่อนตั้งชันขึ้น

     ผ้าม่านสีขาวผืนบางพลิ้วไสวราวกับคลื่นในทะเลยามพระอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้า ดูฟูฟ่อง สวยงามกลมกลืนกับเเสงจนสะดุดสายตา 

     ฉันนั่งบนเตียงอย่างเลื่อนลอยเพราะพึ่งตื่นนอน 

เเละ...  บางทีฉันอาจจะร้องไห้หนักเกินไปจนผล็อยหลับ พอตื่นมาเลยมีอาการมึนๆ เเละเห็นภาพหลอนเเบบนี้

     เพราะในตอนนี้ ที่นี่... ที่ๆฉันอยู่ ก็คือห้องนอนเก่าของฉันในสมัยที่เเม่ยังมีชีวิตอยู่ 

     " ตื่นมาได้เเล้วพี่ งอนเเม่ขนาดไหนก็มีลิมิตหน่อยสิ !" 

    ฉันยิ้มกว้างให้กับน้องชาย " มาให้พี่กอดหน่อยสิ นายตัวหดเเบบนี้เเล้วน่ารักดีนะ " 

   " เพ้อบ้าอะไร "

  โป๊ก !!

" เเหะๆ " น้องชายฉันยังเถื่อนเหมือนเดิมเลย เอะอะนิดหน่อยก็เขกหัวฉัน 

   นี่เป็นสิ่งที่ฉันคิดถึงมาตลอด เเละเพราะคิดถึงมากเกินไปหรอเปล่า ถึงได้ฝันอะไรเเบบนี้

 เดี๋ยวนะ...ฝัน ? เวลาฝันนี่มันเจ็บตัวเเบบนี้ก็ได้ด้วยเหรอ ???...

 ฉันรีบลุกพรวดพราดขึ้นจากเตียงจนน้องชายที่นั่งอยู่สะดุ้ง " เออ ! รีบลุกไปกินข้าว กว่าจะไปได้น้ำลายผมเเห้งหมดเเล้วเนี่ย "

  บนปฎิทินข้างกำเเพง ตัวเลขบอกปี พ.ศ.ปรากฎต่อสายตาของฉัน

   " อะไรวะเนี่ยยยย !!! ทำไมเป็นงี้ล่ะ "