ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จอมปลอม >intro
[Fic] จอมปลอม
intro
“วันนี้ฉันเล่นข้างเรียวเฮนะ”
“เอ....จะดีหรอ เออ ฉันเล่นข้างเคตะนะ”
“จิงหรอ ต๊ายยยย เคตะเค้ามือใหม่นี่นา หน้าตาก็ดีด้วย เอาจิงนะหล่อน”
เสียงสาวๆคุยกันในผับที่เหม็นไปด้วยบุหรี่และการพนัน กลิ่นของความใคร่มี่เหม็นเน่าไปทั่ว ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้น แต่นี่เป็นแหล่งหากินสุดท้ายของเขาแล้วล่ะ ชายหนุ่มตัวเล็กในสูทที่ทำขึ้นอย่างพิถีพิถัน ริมฝีปากที่อวบอิ่มน่าลิ้มลอง ผมปอยแดงที่ปิดบังหน้าเล็กน้อย มันถูกเสยขึ้นหลังจากที่เสียงไพ่ใบสุดท้ายดังขึ้น
“ควีนกับเอดำ ฉันชนะแล้วโว้ย....!!!”
“เฮ้ยยยย....!!! แพ้อีกแล้วหรอ” เสียงของอีกฝ่ายดังขึ้น
“ว้าววว เรียวเฮชนะอีกแล้วหรอ วันนี้เลี้ยงเหล้าฉันนะ” เสียงสาวๆที่อยู่ข้างหลังเขาดังขึ้นวี๊ดว้ายกันใหญ่
ใช่แล้ว เขาคือเรียวเฮ....จิบะ เรียวเฮ เขาคือมือหนึ่งของคลับใต้ดินแห่งนี้
เรียวเฮอ่อนแอ
เรียวเฮอยู่คนเดียวมาตลอด
เรียวเฮไม่มีคำว่าครอบครัว
ไม่มีคำว่าเพื่อน
ไม่มีคำว่ารัก
มีแต่...
การต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด
ก๊อก........ตุบๆๆๆ แกร็ก........
“เคตะยอดเลย เสิฟทีลงไป3หลุมเลยแฮะ”
“ผมก็ไม่ได้เล่นสนุ๊กเกอร์มานานแล้วล่ะครับพี่” เสียงคนตัวโย่งบอกแล้วก็ส่งอีกลูกลงหลุมไปที่มุมโต๊ะสนุ๊กฯ
“ว่าแต่วันนี้ไม่ลองเล่นไพ่ดูล่ะ”
“อืม ผมก็ว่าจะลองเหมือนกัน เพิ่งมาที่นี่วันแรก เออ...ไม่ทราบว่าโต๊ะพนันอยู่ไหนหรอฮะ” ร่างโย่งนั้นถามอย่างอายๆ อีกฝ่ายก็ชี้ไปทางที่เรียวเฮนั่ง
“นั้นเลยๆ รับรองว่าถูกใจนายแน่ๆ” แล้วเคตะก็ไม่รอช้ารีบวางไม้ในมือแล้วเดินไปที่โต๊ะที่เรียวเฮนั่งทันที
“อา....คือ.....ผมเพิ่งมาวันแรก ช่วยออมมือด้วยนะครับ” เคตะนั่งลงที่อีกด้านนึงของโต๊ะยาวนั้น
“เรียวเฮ เอาให้หงายไปเลยนะ....”
”นั้นสิๆๆแต่อย่าเลยน่าเรียวเฮ เด็กใหม่มันน่าสงสารนะ” เสียงสาวๆกรี๊ดกร๊าดข้างหลังเรียวเฮ แต่นั้นไม่ทำให้เรียวเฮเสียสมาธิเลยซักนิด
“อืม.... รู้วิธีเล่นนะ.....” เรียวเฮถามอย่างเป็นต่อ
“ครับ....” เคตะผงกหัวเล็กๆ แล้วเริ่มจับไพ่
“อ๊ะ.......คุณคือ เรียวเฮที่เค้าพูดถึงกันหรอครับ” เคตะเอ่ยขึ้นหลังจากที่เกมส์ผ่านไปแล้วซักพัก
เรียวเฮมองมาทางเคตะ
“อือ....ทำไมหรอ”
“เอางี้ดีกว่า....ในเมื่อเล่นไพ่ก็ต้องพนันกันจริงม่ะ....”
“ว่ามา…” เรียวเฮพูดออกไปอย่างราบเรียบเพราะต่อให้พนันอะไรไปเรียวเฮก็มั่นใจอยู่ดีว่าตัวเองจะชนะ
“ผมชอบเรียวเฮนะ....ถ้าผมชนะ เรียวเฮ...ไปเป็นสัตว์เลี้ยงของผมได้มั้ย”
“หา....!! พูดอะไรบ้าๆวะ คนนะ ไม่ใช่สัตว์!!” เรียวเฮตบโต๊ะแล้วลุกพรวดด้วยอารมโมโห
“ถ้าผมแพ้วันนี้ผมจะซื้อรถให้คันนึงเลย เอ้า....” เคตะบอกแล้วมองดูไพ่ในมือตัวเองอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว...
“ท้าทายดีนี่ โอเคเลย... ถ้านายอยากพนัน ฉันก็จะพนัน แต่ถ้าฉันชนะ นายก็ต้องมาเป็นเบ้ให้ฉันนะ เดิมพันด้วยชีวิตต่อชีวิต...เอามั้ยล่ะ นาย.....” เรียวเฮชะงักไปเมื่อจะพูดถึงชื่อของอีกฝ่าย
“ทาจิบานะ เคตะ...รับเดิมพันครับผม”
“เอาล่ะๆชักมีไฟแล้วสิ....” เรียวเฮพูดกับตัวเองเพราะไม่เคยรู้สึกสนุกกับการเล่นไพ่มาก่อน
“หึๆ เด็กหนอเด็ก” เคตะบ่นเบาๆและเริ่มเล่นไปตามเกมส์
จนกระทั้ง...
ตุบ......!!!
“คิง กับ แจ็ค......เอ3 ฉันชนะนะ เคตะคุง” เรียวเฮพูดขึ้นท่ามกลางความเงียบที่เกิดขึ้นมาอย่างยาวนาน
เกมจบลงแล้ว นี่คือการจบของการพนันด้วยชีวิตซึ้งเป็นเรื่องเล็กมากๆของเรียวเฮ
แต่นั้นคือจุดเริ่มต้นของเกมรักของเขา
START!!
intro
“วันนี้ฉันเล่นข้างเรียวเฮนะ”
“เอ....จะดีหรอ เออ ฉันเล่นข้างเคตะนะ”
“จิงหรอ ต๊ายยยย เคตะเค้ามือใหม่นี่นา หน้าตาก็ดีด้วย เอาจิงนะหล่อน”
เสียงสาวๆคุยกันในผับที่เหม็นไปด้วยบุหรี่และการพนัน กลิ่นของความใคร่มี่เหม็นเน่าไปทั่ว ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้น แต่นี่เป็นแหล่งหากินสุดท้ายของเขาแล้วล่ะ ชายหนุ่มตัวเล็กในสูทที่ทำขึ้นอย่างพิถีพิถัน ริมฝีปากที่อวบอิ่มน่าลิ้มลอง ผมปอยแดงที่ปิดบังหน้าเล็กน้อย มันถูกเสยขึ้นหลังจากที่เสียงไพ่ใบสุดท้ายดังขึ้น
“ควีนกับเอดำ ฉันชนะแล้วโว้ย....!!!”
“เฮ้ยยยย....!!! แพ้อีกแล้วหรอ” เสียงของอีกฝ่ายดังขึ้น
“ว้าววว เรียวเฮชนะอีกแล้วหรอ วันนี้เลี้ยงเหล้าฉันนะ” เสียงสาวๆที่อยู่ข้างหลังเขาดังขึ้นวี๊ดว้ายกันใหญ่
ใช่แล้ว เขาคือเรียวเฮ....จิบะ เรียวเฮ เขาคือมือหนึ่งของคลับใต้ดินแห่งนี้
เรียวเฮอ่อนแอ
เรียวเฮอยู่คนเดียวมาตลอด
เรียวเฮไม่มีคำว่าครอบครัว
ไม่มีคำว่าเพื่อน
ไม่มีคำว่ารัก
มีแต่...
การต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด
ก๊อก........ตุบๆๆๆ แกร็ก........
“เคตะยอดเลย เสิฟทีลงไป3หลุมเลยแฮะ”
“ผมก็ไม่ได้เล่นสนุ๊กเกอร์มานานแล้วล่ะครับพี่” เสียงคนตัวโย่งบอกแล้วก็ส่งอีกลูกลงหลุมไปที่มุมโต๊ะสนุ๊กฯ
“ว่าแต่วันนี้ไม่ลองเล่นไพ่ดูล่ะ”
“อืม ผมก็ว่าจะลองเหมือนกัน เพิ่งมาที่นี่วันแรก เออ...ไม่ทราบว่าโต๊ะพนันอยู่ไหนหรอฮะ” ร่างโย่งนั้นถามอย่างอายๆ อีกฝ่ายก็ชี้ไปทางที่เรียวเฮนั่ง
“นั้นเลยๆ รับรองว่าถูกใจนายแน่ๆ” แล้วเคตะก็ไม่รอช้ารีบวางไม้ในมือแล้วเดินไปที่โต๊ะที่เรียวเฮนั่งทันที
“อา....คือ.....ผมเพิ่งมาวันแรก ช่วยออมมือด้วยนะครับ” เคตะนั่งลงที่อีกด้านนึงของโต๊ะยาวนั้น
“เรียวเฮ เอาให้หงายไปเลยนะ....”
”นั้นสิๆๆแต่อย่าเลยน่าเรียวเฮ เด็กใหม่มันน่าสงสารนะ” เสียงสาวๆกรี๊ดกร๊าดข้างหลังเรียวเฮ แต่นั้นไม่ทำให้เรียวเฮเสียสมาธิเลยซักนิด
“อืม.... รู้วิธีเล่นนะ.....” เรียวเฮถามอย่างเป็นต่อ
“ครับ....” เคตะผงกหัวเล็กๆ แล้วเริ่มจับไพ่
“อ๊ะ.......คุณคือ เรียวเฮที่เค้าพูดถึงกันหรอครับ” เคตะเอ่ยขึ้นหลังจากที่เกมส์ผ่านไปแล้วซักพัก
เรียวเฮมองมาทางเคตะ
“อือ....ทำไมหรอ”
“เอางี้ดีกว่า....ในเมื่อเล่นไพ่ก็ต้องพนันกันจริงม่ะ....”
“ว่ามา…” เรียวเฮพูดออกไปอย่างราบเรียบเพราะต่อให้พนันอะไรไปเรียวเฮก็มั่นใจอยู่ดีว่าตัวเองจะชนะ
“ผมชอบเรียวเฮนะ....ถ้าผมชนะ เรียวเฮ...ไปเป็นสัตว์เลี้ยงของผมได้มั้ย”
“หา....!! พูดอะไรบ้าๆวะ คนนะ ไม่ใช่สัตว์!!” เรียวเฮตบโต๊ะแล้วลุกพรวดด้วยอารมโมโห
“ถ้าผมแพ้วันนี้ผมจะซื้อรถให้คันนึงเลย เอ้า....” เคตะบอกแล้วมองดูไพ่ในมือตัวเองอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว...
“ท้าทายดีนี่ โอเคเลย... ถ้านายอยากพนัน ฉันก็จะพนัน แต่ถ้าฉันชนะ นายก็ต้องมาเป็นเบ้ให้ฉันนะ เดิมพันด้วยชีวิตต่อชีวิต...เอามั้ยล่ะ นาย.....” เรียวเฮชะงักไปเมื่อจะพูดถึงชื่อของอีกฝ่าย
“ทาจิบานะ เคตะ...รับเดิมพันครับผม”
“เอาล่ะๆชักมีไฟแล้วสิ....” เรียวเฮพูดกับตัวเองเพราะไม่เคยรู้สึกสนุกกับการเล่นไพ่มาก่อน
“หึๆ เด็กหนอเด็ก” เคตะบ่นเบาๆและเริ่มเล่นไปตามเกมส์
จนกระทั้ง...
ตุบ......!!!
“คิง กับ แจ็ค......เอ3 ฉันชนะนะ เคตะคุง” เรียวเฮพูดขึ้นท่ามกลางความเงียบที่เกิดขึ้นมาอย่างยาวนาน
เกมจบลงแล้ว นี่คือการจบของการพนันด้วยชีวิตซึ้งเป็นเรื่องเล็กมากๆของเรียวเฮ
แต่นั้นคือจุดเริ่มต้นของเกมรักของเขา
START!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น