I'm a priest not a villian girl ข้าคือบาทหลวงนะ มิใช่นางร้าย

ตอนที่ 57 : ตอนพิเศษ:ซีโนเอลxวิลเลี่ยม

*คำเตือน

*ซีโนเอลกับวิลเลี่ยมเป็นคู่รักกัน

*วิลเลี่ยมไม่ปิดกันเรื่องรักร่วมเพศ

*วิลเลี่ยมไม่ได้เป็นบาทหลวง

---------------

ชายหนุ่ม?ฮัมเพลงในระหว่างที่ทำอาหาร มือหยาบกร้านของเขาหยิบอาหารทำอย่างคล่องแคล่ว รอยยิ้มอันอ่อนโยนน่าหลงใหลปรากฎขึ้นมาบนใบหน้าของเขา

"ทำอะไรอยู่หรือขอรับ"

ซีโนเอลกล่าวขึ้นมา เทวาหนุ่มกอดเอววิลเลี่ยมจากด้านหลัง คางของเขาเกยขึ้นมาบนไหล่ของวิลเลี่ยม ชายหนุ่ม?มนุษย์หันหน้าไปมองอีกฝ่ายเล็กน้อย

"ทำอาหารเช้าน่ะ...เจ้าอยากกินอะไรล่ะ ข้าว่าจะทำข้าวต้มนะ"

เจ้าชายแห่งเทวากระชับอ้อมแขนที่กอดเอวอีกฝ่ายแน่นขึ้นเล็กน้อย มือข้างหนึ่งปล่อยแล้วขยับขึ้นมาถอดหน้ากากเขาออก ดวงตาสีอความารีนจ้องมองมือของวิลเลี่ยมที่ซอยผักอยู่

ใบหน้าอันหล่อเหลาของซีโนเอลขยับไปใกล้ๆลำคอของชายอีกคน จมูกโด่งสวยได้รูปของเทวาหนุ่มซุกไซร้ไปมาที่ลำคอสีขาวซีด

"อื้อ...."

วิลเลี่ยมร้องออกมา ใบหน้าของเขาเริ่มร้อนผ่าว...ถึงแม้เขาจะดูตายด้านหรือแทบไม่รู้สึกทางอารมณ์ใดๆแต่ใช่ว่าเขาจะแสดงออกมาทางสีหน้าไม่ได้ ความจริงแล้วตั้งแต่เกิดยันปัจจุบันร่างกายของวิลเลี่ยมยังบริสุทธิ์ผุดผ่องไร้มนทิล แม้นกระทั้งจูบแรกยังไม่เคยถูกช่วงชิงไปด้วยซ้ำ ไม่สิ กระทั่งหอมแก้มวิลเลี่ยมก็ยังไม่เคย

ต้องบอกตรงๆเลยว่าวิลเลี่ยมนั้นรักนวลสงวนตัวเสียยิ่งกว่าอะไร จนกว่าจะแต่งงานแล้วเข้าหอ วิลเลี่ยมจะไม่ยอมทำอะไรเกินเลยกว่าจับมือเด็ดขาด

แต่เพราะแบบนั้นจึงทำให้เขาไม่ค่อยประสีประสาอะไร ซีโนเอลได้ฉวยโอกาสทำสิ่งที่แปลกไปจากความรู้ของวิลเลี่ยมในเรื่องแบบคู่รักคือ การไซร้คอ งับแก้ม งับหู เพราะนอกจากการจูบ หอมแก้ม หรือกอดกันวิลเลี่ยมก็ไม่รู้อะไรเลยนอกจากนั้น

ทำให้ซีโนเอลลวนลาม? ชายอีกคนได้โดยไม่โดนต่อว่าอะไร วิลเลี่ยมร้องออกมาอีกครั้งเมื่อซีโนเอลงับคอเขาแรงขึ้น เจ้าตัวเองก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงร้องขึ้นมาเองโดยที่ควบคุมไม่ได้? แต่ก็ไม่ได้ห้ามเทวาหนุ่มที่เริ่มกอดรัดเอวเขาแรงขึ้นทั้งยังพรมจูบไปทั่วลำคอเขา

"ข้าอยากกินท่าน..."

เจ้าชายแห่งเทวากล่าวออกมาวิลเลี่ยมหันขวับไปมองทันที

"เทวาเป็นเผ่ากินเนื้อกระนั้นหรือ?"

ชายสูงวัยกล่าวออกมาอย่างใสซื่อ ดวงตาสีนภาคู่คมช้อนมองชายอีกคนอย่างสงสัยใคร่รู้ ซีโนเอลหัวเราะออกมาเบาๆ

"เปล่าขอรับ...กระผมล้อเล่นน่ะ"

รอยยิ้มที่เดาได้ยากผุดขึ้นมาบนใบหน้าของเจ้าตัว วิลเลี่ยมพยักหน้าหงึกๆพลางทำอาหารต่อ มือเรียวหนาของชายที่โอบกอดเขานั้นเริ่มจับสะโพก?ของเขาแน่นขึ้น ทั้งยังลูบไปมา วิลเลี่ยมร้องออกมาเป็นระยะๆด้วยความรู้สึกแปลกๆ น่าจะจั๊กจี้ล่ะมั้ง? วิลเลี่ยมคิดอย่างไม่แน่ใจ

เมื่อทำอาหารเสร็จเขาก็นำชามมาใส่ข้าวต้มแล้ววางไว้บนโต๊ะอาหาร

วิลเลี่ยมกับซีโนเอลนั่งลงแล้วทานอาหารไปด้วย แต่ก่อนหน้านั้นต้องสวดบทก่อนรับประทานอาหารก่อน

วิลเลี่ยมเริ่มตักข้าวต้มกินอย่างช้าๆดูสง่างาม? ในขณะที่ซีโนเอลจะมองใบหน้าของชายหนุ่ม?มนุษย์มากกว่าที่จะตักข้าวต้มกิน วิลเลี่ยมเงยหน้ามองอีกคนที่มองมาทางเขาด้วยสีหน้าอ่านยาก แต่เพราะแบบนั้นจึงทำให้ข้าวต้มติดรอมฝีปากเขาโดยไม่ตั้งใจ

เมื่อเห็นดังนั้นเทวาหนุ่มจึงขยับไปใกล้ๆแล้วประกบปากกับริมฝีปากนุ่มสีเชอร์รี่

"อื้อ?!!!"

วิลเลี่ยมหลุดร้องออกมาเสียงหลงด้วยความตกใจ ใบหน้าอันเคร่งขรึมของเขาหายไปในทันที มือหนาหยาบกร้านดันอีกคนออก

วิลเลี่ยมลุกขึ้นยืนในทันที ใบหน้าเริ่มเปลี่ยนไปเป็นสีชมพูระเรื่อเพราะเลือดที่สูบฉีด เหงื่อไหลมาตามใบหน้าของเขา ดวงตาของวิลเลี่ยมเบิกกว้างด้วยความตกใจ เขาเอามือปิดปากตนเองแล้วหันหน้าหนีไปจากซีโนเอลทันที

"ร-เราไม่ควรทำแบบนี้ก่อนจะได้ต-แต่งงาน"

เขาพูดตะกุกตะกัก ใบหน้าเริ่มขึ้นสีเข้มกว่าเดิม ซีโนเอลเลียริมฝีปากของตนเอง

"จะแต่งตอนไหนดีล่ะ คืนนี้เลยดีไหมขอรับ?"

กล่าวเสียงนุ่มพลางเดินไปโอบเอวชายสูงวัย วิลเลี่ยมเงยหน้ามองอีกฝ่ายทันที เขาเม้มปากแน่นพลางส่งเสียงร้องอู้อี้ เขาไม่สามารถทำใบหน้าเงียบขรึมหรือควบคุมเสียงตนเองให้เย็นชาได้เหมือนปกติ เพราะสิ่งที่เกิดขี้นเมื่อครู่...

"ร-เร็วไป"

พูดเสียงตะกุกตะกักอีกครั้ง เทวาหนุ่มเชยคางชายคู่รักของตนเองให้มามองใบหน้าของเขา วิลเลี่ยมรีบหลบตาทันที

"ทำไมมองไปทางอื่นล่ะ ซีโน่หน้าตาน่าเกลียดขนาดนั้นเลยหรือ"

เขาแสร้งพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ 

"ม-ไม่ใช่..."

วิลเลี่ยมพูดเสียงสั่นก่อนจะค่อยๆมามองใบหน้าหล่อเหลาของอีกคน 

"ซีโน่จะไปบอกแม่แล้วกันว่าจะมีงานแต่งเร็วๆนี้"

เขาผละออกไปทันที วิลเลี่ยมยืนประมวลผลสักพักก่อนจะวิ่งตามอีกฝ่ายไป

"ซ-ซีโนเอล ม-มันเร็วเกินไป!"

เป็นไม่กี่ครั้งที่วิลเลี่ยมจะตะโกนออกมา....

-------

จากตอนล่าสุดมีหลายคนร่ำไห้? กันเยอะมาก เลยทำอะไรให้นิดๆหน่อยๆ 555//ตบหัวแล้วลูบหลังชัดๆ

เอนจอยกับการอ่านตอนนี้นะครับ ด้วยรักจากไรท์ แล้วก็ช่วงนี้าจไม่ค่อยได้อัพถี่นักนะ ไรท์มีคิวอ่านหนังสือกับทำงานเพียบเลย //รักเสมอ ^^