Death Pen ปากกามรณะ #CutterDeath

บทนำ

ตุบ ตุบ ตุบ

“ใครก็ได้ช่วยด้วย ช่วยด้วย!!!!! ”

ฉันแหกปากตะโกนทุบประตูห้องนํ้า...ทำไมประตูถึงเปิดไม่ออก ตอนเข้ามาก็เช็คเรียนร้อยแล้วนะว่ากลอนประตูได้พังรึเปล่า ทำไมอยู่ ๆ ประตูห้องนํ้าถึงเปิดไม่ออก

“ปากกาเหรอ? ”

ฉันถอยหลังเล็กน้อยเสียงปากกากลิ้งฉันจึงกมมอง อุ้ย! ปากกาฟรีต้องเก็บเสียแล้ว ปากกาฟรี ๆ ไม่ได้มีมาให้เห็นบ่อย ๆ 

ตึ้ง ตึ้ง

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ฉันจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ห้องแช๊ตของห้องเรียนของฉันส่งรูป เมื่อกดเข้าไปดูก็พบกับไฟล์ใบเช็คชื่อ ซึ่งฉันก็หนี อะไรวะเนี่ย! ก็ฉันถูขังไว้ในห้องนํ้า พวกเพื่อนร่วมห้องนี่จะต้องเป็นคนขังฉันไว้แน่

“หึ”

ฉันเค้นเสียงหัวเราะในลำคอ แม้คอจะพังแล้วเพราะตะโกนมากไปหน่อย

คนที่ฉันสงสัยที่จะขังฉันก็มีแค่นุ่นนั้นแหละ คราวก่อนก็ขังฉันไว้ในห้องเรียน กว่าฉันจะได้ออกมา กว่าจะได้ออกมาต้องปีนหน้าต่างไปห้องข้าง ๆ 

ในมือก็มีปากกา ใช่ฉันจะต้องเขียนแช่งมัน เพื่อระบายความเครียดออกมา ฉันค่อย ๆ จรดหมึกปากกาลงบนผนังห้องน้ำว่า‘ขอให้ I พิมลวรรณ ทองสว่างพัฒนา ยัยคนที่เกิดวันนี้ตาย โดยอากาศระยะหนึ่งเมตรหายไป’

“ช่วยด้วย ๆ ”ฉันกลับมาตะโกนเรียกอีกครั้ง

“คัตต้า? ”คนที่เรียกฉันน่าจะเป็นนานาชิแน่ ๆ เธอคนนี้ก็มักถูกคนอื่น ๆ เกลียดเหมือนกัน และฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นที่เกลียดเธอ เพราะเธอพูดภาษาไทยไม่ได้ ฟังออกอย่างเดียว เหอะ อยู่มาก็ตั้งหลายปี

“ใช่ ใช่ ฉันเอง”

แล้วเธอก็เปิดประตูให้

“เธอร้องไห้”

“(-_- )( -_-)(-_- )( -_-)”

“เลขบนหัวเธอคืออะไรน่ะ”

เห็นเห็นเลขบนหัวของเธอเป็นเลขสีแดง 54,11,13

“えっ、何番？”(เอ๊ะ เลขอะไร)

เธอพูดและจับไปที่หัวของตัวเอง สาเหตุที่ฉันต้องพูดภาษาญี่ปุ่นกับเธอน่ะเหรอ? เพราะเธอพูดภาษาไทยไม่ได้ 

“ช่างเถอะ”

“彼女は学校をスキップするようにチェックされた。 すみません、あなたがトイレに閉じ込められているのを知りません。ピモンワン冗談。”(เธอถูกเช็คให้โดดเรียนแน่ะ ฉันขอโทษนะไม่รู้ว่าเธอถูกขังไว้ในห้องนํ้า ฉันคิดว่าพิมลวรรณพูดเล่น)

ระหว่างที่ฉันเดินมาที่ห้องเรียนฉันเห็นเลขบนหัวทุกคนหมดเลย เลขแต่ละครจะไม่เหมือนกัน นี่มันอะไรกันน่ะ

“อยู่ ๆ พิมลวรรณก็ตาย เธอออกไปแก้โจทย์แล้วล้มลงไปตอนแรกครูก็คิดว่าเธอเป็นหน้ามืดเลยล้มลงไป แต่ไม่เธอขาดอากาศ”

“ได้ยินมั้ย? ”

ฉันแทบจะไม่เชื่อหูของตัวเอง พิมลวรรณตายเพราะฉันเขียนบนผนังห้องนํ้าเหรอ? อย่าบอกนะว่าผนังห้องนํ้านั่นจะมีอาถรรพ์เหมือนเรื่องเด็กใหม่ The Series 

“กะ”

“ห๊า! กระเหรอ? ”

ฉันพูดและชี้บนใบหน้า

“ええと、はい。”(เอิ่ม อื้อ)

จากที่ฉันเห็นตัวเลขบนหัวของผู้คนแล้ว ฉันจึงไปส่องกระจกที่บันได แต่ฉันมีเลขสี่เลข ผิดกับคนอื่น ๆ ที่มีเลขสามเลข 25,72,30,03 คือเลขที่อยู่บนหัวของฉัน

แล้วฉันก็โบกมือลาเธอ ฉันกับเธอเรียนกันคนละห้อง ในเมื่อฉันสามารถทำให้คนอื่นตายได้เพราะกำแพงในห้องนํ้า ฉันจะจัดการทุกคนที่มาแกล้งฉันเลยคอยดู หึ!!

_____________________

เอาล่ะค่ะนี่ก็จบกับบทนำแล้ว ฟู้ กว่าจะจบกับบทแค่นี้ เฮ้อ อ้อ ๆ คนที่อ่านอาจจะเอ๊ะ! ชื่อเรื่องเป็นปากกา แต่ทำไม๊ทำไมเป็นกำแพงก็เพราะว่า คัตเตอร์ เข้าใจงั้น5555