คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #52 : แค่สำคัญกว่าคนอื่น
ู้มม!!
" เยี่ยมไปเลยเมร่า!! " ฮันิเอ่ยิมเมร่าในร่าไททัน
ร่าที่เพิ่เอามือไป่อยหินมาหมา ๆ ็หันมามอฮันิ ่อนะล้มฮวบลไป
ู้มม..
" อ้าวว!! เฮ้ย!! เมร่า!!" ฮันิร้อ เมื่อเห็นผู้ใ้พลัส่วนหนึ่อไททันล้มลมา
ฮันิรีบวิ่ไปหาร่าไททันนั้น เธอวิ่ไป ปราร่าหิสาวถูีออมาาท้ายทอยอไททัน
ฮันิรีบเ้าไปึเธอออมา เผยให้เห็นสีหน้าทีู่เหนื่อยล้าอหิสาว
" ไหวไหม เมร่า " ฮันิเอ่ยถามร่าในอ้อมแนเธอ
" ไหวอยู่.. " เธออบ แ่ร่าายูอ่อนระทวยไปหม
แ่นี่มันรอบที่สี่อวันแล้วนะ เ๊..
" อ่า.. ั้นันเอาเธอไป้วยละัน " ฮันิเอ่ย ่อนะแบร่าอเธอไปที่ม้า แล้วึวบม้าไปพวเพื่อน ๆ ที่ำลัสร้ารารถไฟันอยู่
" เฮ้!! " ฮันิเอ่ยเรียหนุ่ม ๆ สาว ๆ ที่ำลัทำานันอยู่
" เหนื่อยไหม แ่็อบในะ ที่มา่วยทำานน่ะ " ฮันิเอ่ยบอ
พวเาุยันนาน ่อนะเปลี่ยนันไปนั่บนรถไฟไอน้ำบวนเล็ ๆ
" เอ๋ ะสร้าานที่มาเลย์แล้วแอบเ้าไปันหรอ? "
" ุฮันิบอไว้อย่านั้นน่ะ "
" ็ีน่ะสิ ะไ้ิมอาหารมาเลย์้วย "
" เอ.. ะเอาอะไรไปันีนะ.." พวเพื่อน ๆ ุยัน ปลุหิสาวที่ำลันอนหลับพัผ่อน้า ๆ แนื่นึ้นมา
" หาวว " หิสาวลุึ้นมาหาวั ๆ ทำให้เพื่อน ๆ หันมามอ
" แม้ หลับะสบายเียวนะ " แนเอ่ยแวเพื่อนอน
" ห๊ะ? อะไร? " หิสาวเอ่ย้วยวามสะลึมสะลือ
" ะว่าไป.. ันมีเวลาไม่ถึ 5 ปี.. ยัไม่รู้เลย.. ว่าะให้ใรสืบทอพลั.. " เอเรนเอ่ย
" ันะรับ่ว่อเอ " มิาสะเอ่ย
" ไม่ไ้ " แนเอ่ยห้าม
" ันน่ะ ทั้ลา ทั้.. " แนเอ่ยโอ้อวัวเอ ไม่รู้ว่าพวเาิอะไร ถึอยาไ้พลัอไททัน
" แน นอย่านายน่ะ ไม่วรเป็นไททันหรอ นายวรเป็นผู้บัาารมาว่านะ " อนนี่เอ่ย
" ให้ันรับ่ว่อเอเถอะ "
" เี๋ยวสิ.. เอเรนไม่วรให้นโ่รับ่ว่อไม่ใ่หรอ "
" เอ๋.."
" เพราะะนั้นให้ันรับ่ว่อเอเถอะ! " า่าเอ่ย
" เอ๋.. " อนนี่เอะใ ทำให้า่าหันมามอ
" อะไรัน เธอโ่ว่าันไม่ใ่หรอ.. " อนนี่เอ่ยแย้
" เอ๋.. "
" เอ๋.. "
" เอ่อ.. " เมร่าร้อออมาเบา ๆ ้วยวามวย และแล้ว นโ่็เพิ่มมาเป็นสามน
" ันน่ะ ไม่อยาให้เพื่อน ๆ อัน้อมาีวิสั้นหรอ... เพราะพวนายน่ะ สำั่อันมา " เอเรนเอ่ย
" อ..อ. เอ่อ.. " เมร่าร้อออมาอีรั้
ท่ามลาแสสว่ายามเย็น เมร่าและนอื่น ๆ ็พาันหน้าแใส่ัน
" เอ็ะหน้าแทำไมวะ!!" แนะโนออมา
" เอ๋.. เอ่อ.." เอเรนร้อออมาเบา ๆ และแล้ว นโ่็เพิ่มมาเป็นสี่
" อุ!! อุแหวะ!!" เมร่ารีบหันไปอ้วนอรถไฟ
" ม..เมร่า!!" แนรีบหันไปูเธอ
" ..ันสบายีน่า.. " เธอเอ่ยบอ
สบายีับผีอ่ะิ่ เ๊ฮันิเล่นให้ันฝึแปลร่าวันละห้ารอบ นใส้เปื่อยหมแล้วมั้เนี่ย!!
" แล้วเธอะหน้าแทำไมเนี่ย!! เมร่า!! " แนเอ่ย เมื่อเห็นใบหน้าอเธอ
" อ..เอ๊ " เธอร้อออมาเบา ๆ
" นี่.. ที่หน้าพวเราแเพราะแสอาทิย์่าหาล่ะ.. " อาร์มินเอ่ย
" อ๋อ.. เพราะแสอาทิย์เอหรอหรอ.. " แนเอ่ย ่อนะถอหมวออ เผยให้เห็นใบหน้าแ่ำาารเิน
" แล้วเธอล่ะ เมร่า เธอะสืบทอพลัให้ใร " แนเอ่ยถามเธอ
" พลัที่ันไ้มาน่ะ.. มันเป็นแ่ส่วนหนึ่.. ยัไม่รู้เลย ว่าทำอะไรไ้ ทำอะไรไม่ไ้ มันเหมือนว่าันยืมร่าอแอนนี่มา่วย้ำ" เธอเอ่ย นถึอนนี้ รอยแปลร่าที่าอเธอยัไม่หายไปเลย
" ั้นเรื่ออายุัยอเธอ็ไม่มีผล้วยน่ะสิ " แนเอ่ยถามเธอ
" ไม่รู้สิ.." เธออบ
และแล้ว บทสนทนาอทุน็ไ้บล พร้อมับแสอาทิย์ที่ลับอบฟ้าไป..
เรือีอย่าเพิ่ไป!!ไร์เอาภาพมาส่!!
ในปาไม่ใ่ป๊อี้นะะ แ่เป็นบุหรี่( ที่ยัไมุ่ไฟ) ่ะ เอิ้ๆๆ
ือเรียับภาพวาัวเอ ;-; ลายเส้นไม่ที่ะที
ใรเอาไปรีโพส์โยไม่ไ้รับอนุา ไร์ับีรูส์นะะ!!
ความคิดเห็น