My way ทางสายนั้น (Yaoi) (PG-13)(ตอนพิเศษ G) - นิยาย My way ทางสายนั้น (Yaoi) (PG-13)(ตอนพิเศษ G) : Dek-D.com - Writer
×

    My way ทางสายนั้น (Yaoi) (PG-13)(ตอนพิเศษ G)

    โดย Cal2BeW

    บาสเก็ตบอลคือชีวิตของผม ผมชื่อ คาร์บิว ผมต้องย้ายโรงเรียนตามเตี่ย ไปช่วยราชกาลที่จังหวัด อ่างทอง วันแรกที่ไม่คุ้นเคยกับที่ใหม่ ๆ ทำให้ผม ได้พบกับเพื่อนใหม่ และก็ได้ฉายาใหม่ ได้พบกับความรักครั้งแรก และความรักครั้งใหม่ ที่จู่โจม หัวใจผมโดยไม่ทันได้ตั้งตัว

    ผู้เข้าชมรวม

    328

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    328

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    7
    จำนวนตอน : 3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  28 ส.ค. 61 / 21:54 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    อ้างอิงมาจากเรื่องจริง ของผู้แต่ง 

    [Base on my True Story]

    .

    .

    .

    (เกลิ่นนำเนื้อเรื่องย่อ จะถูกลบทิ้ง เมื่อเนื่อเรื่องหลักดำเนินเรื่องผ่านในส่วนนั้น ๆ แล้วนะครับนะครับ ซึ่งเรื่องนี้อาจจะยาวถึง 30-90 บทครับ ใช้เวลาเขียนประมาณ 2-3 สัปดาห์/บท และคาดว่าจะมี 3-4 ภาคครับ)

    .

    .

    .

    น.18+ แต่จะพยายามให้อยู่ใน PG-13 นะครับ

    "ขออภัยในบางส่วนของเนื้อหาที่ล่อแหลมไปในทางลามกอานาจารย์ และเนื้อหาส่วนใหญ่อาจจะหยาบคายไปบ้าง แต่เพื่ออรรถรสในการอ่านของทุกคนครับ"

    .

    .

    .


    ที่สำคัญมันเป็นกัปตันทีมบาสฯ ของโรงเรียน ส่วนผมมันก็แค่รีบลาวเดอร์ของทีม แต่ จิ๊บ ดัน ชอบ เติ้ล เรื่องมันมาวุ่นก็ตอนเทอร์ม 2 เพราะไอเติ้ล เสือกจะมาบอกว่า มันชอบผม ผมก็บอกมันไปว่า

    "พูดเป็นเล่น เราเป็นผู้ชาย นายก็ผู้ชาย จะมาช่งมาชอบกันได้ไง ฮึ่ย บ้าแล้ว"

    ก็นะ ตอนนั้นผมยังแมนเต็มร้อยอะ สำคัญคือ ผมไม่เคยลดละที่จะจีบ จิ๊บ อะ ในที่สุด ในวันที่ผนตกหนักมาก จนแทบจะมองทางข้างหน้าไม่เห็น จิ๊บ ก็ถือร่ม เดินข้ามถนนกลับบ้าน เหมือนทุกวัน เพียงแต่วันนี้ ฝนตกหนักเป็นพิเศษ ระหว่างที่กำลังข้ามถนนอยู่ จู่ ๆ ก็มีปิ๊กอัพวิ่งสวนเล็นส์มา พร้อมบีบแตรตลอดทางเหมือนกับว่าเบรคแตก และผมอยู่ตรงนั้นพอดี (เป็นพวกโรคจิต ชอบตากฝน) ผมก็เลยคว้าแขน จิ๊บ ไว้ก่อนที่จะก้าวเท้าลงไปที่พื้นถนนแต่รถปิ๊คอัพคันนั้น ก็ทำเอาโคลนกระเด็นเลอะเสื้อ เลอะกางเกง เลอะกระโปรง เปรอะไปหมดอะ เลยแวะไปบ้าน จิ๊บ เพื่อล้างเนื้อล้างตัว เปลี่ยนเสื้อ และรอฝนหยุดด้วย เย็นนั้น เลยได้คุยกับพี่ชาย จิ๊บ และพ่อแม่ จิ๊บ และก็ได้ควง จิ๊บ เป็นแฟน เฮ่อ เหมือนจะจบเรื่องละ แต่มันเพิ่งเริ่มอะ หลังจากที่ผมได้คฑากรสุดสวยมาเป็นแฟน ผมก็ไม่เคยได้อยู่ในฐานะแฟนเลย ผมอยู่ในฐานะผัว ตลอดเวลา เพราะ คฑากรโรงเรียน สะกิดผมเดือนละ 3-7 รอบ เล่นเอาผมไม่ต้องนับวันปลอดภัยเลยละ เพราะวันที่เธอสะกิดผม อันตรายเสมออะ หลั่งภายในปุ๊บ ท้องปั๊บ แต่ผมใส่ถุงยางอนามัยป้องกันทุกครั้งนะ คิดง่าย ๆ ครับ ว่าจะบ่อยขนาดไหน ผมมีอะไรกันจนรู้หมดละว่า ตึกไหนมีที่แอบตรงไหนได้บ้างอะ แต่แล้ว ปาร์ตี้ ย่อมมีวันเลิกรา จริงมั้ย ความสุขในวัยเรียน (ช่วงมัธยมต้น) ของผม ก็หมดลง โดยการกระทำของมือดี แอบถ่ายคริป โดยในคริปเห็นหน้า จิ๊บ ชัดเจนมากและแล้ว ก็โดนแม่ของ จิ๊บ สั่งให้เลิกกัน วันศุกร์นั้น ผมเฮิร์ทมาก รู้สึกเสียใจมาก ก็แค่อยากเมา เผ่อจะทำให้อะไรดีขึ้นบ้าง ผมเลยไปนั่งดื่มเบียร์ อยู่ในบาร์สายฝน (สมัยนั้นยังไม่มีกำหนดอายุของคนที่สามารถเที่ยวผับบาร์ได้) แต่ก็ไม่เมา เลยกลับบ้าน วันเสาร์ เลยนัด เติ้ล ไปดื่ม กับเพื่อนอีก 2 คน ที่ค่ายทหารชั้นประทวน (บ้านต้อง) ดื่ม 285 โซดาน้ำไป 2 กรม ยังไม่เมา แค่เดินไม่เป็น เลยต่อ On the Rock อีก ครึ่งกรม คราวนี้ละ เมาไม่รู้เรื่องเลย แค่รู้ว่าไอ เติ้ล บอกว่าจะพาผมไปส่งบ้านเอง แค่นั้นอะ ผมหลับไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะ กว่าจะตื่นก็ค่ำ ๆ วันอาทิตย์ ละ ที่สำคัญคือ โครตเจ็บบั้นท้าย ปวดท้องมวน ๆ ปวดหัวสุด ๆ และมีเลือดไหลออกทางทวารหนัก พอเอามาดม คาวเหมือน อสุจิ เลยนะ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรนะ แต่เริ่มคิดก็ตอนที่ว่า เชี่ย นี่ไม่ใช่ห้องกูนิหว่า แล้วห้องใครวะ? แล้วเจ้าของห้องตัวดีก็โผล่มา

    "เชี่ย เติ้ล ที่นี่ที่ไหนวะ" ผมถามมัน มันตอบว่า

    "นี่บ้านกูเอง" ผมมเลยถามมันว่า

    "แล้วเสื้อผ้ากูไปไหนหมดวะ" มันบอกว่า

    "ในตะกร้า" แล้วผมก็ถามมันอีกว่า

    "แล้ว..." แต่มันกลับบอกว่า

    "ที่รัก...นี่เองไม่รู้เลยหรอ ว่าเองเสร็จข้าเรียบร้อยแล้ว" เอาจริง ๆ ผมก็รู้นะครับ แค่ไม่อยากจะยอมรับ และอีกอย่าง คือ ของไอ เติ้ล แม่งใหญ่ จนไม่น่ายัดรูใครได้อะ คิดง่าย ๆ เหมือนเอาข้อมือยัดอะมิน่าล่ะถึงได้เลือดออกอะ เออแต่ช่างมันเถอะ ผมก็ไม่ได้เสียหายอะไรอะนะ แค่ขี้คล่องขึ้น แค่นั่นอะ ตอนนั้น ไม่คิดอะไรมากนะ แต่ผลกระทบ มันเกิดในวันจันทร์อะเพราะวันจันทร์ พอผมกลับถึงบ้าน พอถอดกางเกงใน เท่านั้นหละครับ ตกใจแทบช็อค นึกว่าวันมามากเถอะ เลือดนี่ เต็มกางเกงในไปหมด (โรงเรียนผม ใส่กางเกงดำครับ เลยไม่เห็นเลือดที่ซึมออกมาข้างนอกกางเกง) คิดว่าต้องไปหาหมอ เลยชวนไอเติ้ลไปด้วย (บ้านเติ้ลอยู่ห่างจากบ้านผม 550 เมตร) ไปหาหมอที่คลีนิกส์หมอเสริม หมอตรวจภายใน (หมอรู้จักกะม้าด้วย) หมอถามก่อนเข้าห้องตรวจว่า โดนอะไรมา ผมตอบว่า ล้มทับขวดแป็ปซี่ครับ หมอเหมือนจะรู้ เพราะไอ เติ้ล ก็เคยมาหาหมอคนนี้แล้วอ่ะครับ หมอตรวจเสร็จ บอกโดนมาหนักเลยนะ คราวหน้าเบา ๆ กันหน่อยแล้วกัน แล้วหมอก็ถามว่า ให้เย็บให้ไหม ผมก็บอกหมอไปว่า ไม่ต้องหรอกครับ หมอก็บอกว่า "หมอก็ว่างั้นอ่ะ ยังไงก็ฉีกอีก!!!" หมอรู้จริง ๆ ด้วย เลยบอกหมอว่า

    "หมอ อย่าบอกม้านะครับ น่ะ" หมอก็ตอบตกลง แต่ยกเว้น แม่เธอจะถามหมอนะ และก็กลับบ้าน พร้อมยา กับจ่ายค่าตรวจ + ยา 360 บาท กลับถึงบ้าน เตี่ยถามทันทีว่า ไปไหนมา บอก ไปหาหมอ แล้วน้ำเสียงเตี่ยก็เปลี่ยนไป เตี่ยถามว่า

    "แล้วลื้อเป็นอะไรมากปล่าว ไหน เจ็บตรงไหน ตัวก็ไม่ร้อนนิ แล้วลื้อจะไปหาหมอทำไม" ผมไม่รู้จะตอบเตี่ยยังไงเลยพูดกึ่งจริงกึ่งโกหกไปว่า

    "เล่นกับเพื่อน โดนเพื่อน "ชีโตส" แล้วตูดฉีกอะครับ ไม่เป็นอะไรมากหรอกครับเตี่ย" แล้วเตี่ยก็บ่นพึมพำ ๆ (รู้สึกว่ามันชักจะยาวละ ขอตัดเลยละกันนะ เพราะเรื่องครั้งที่สอง ครั้งที่สาม กับการเชคชื่อสุดประหลาด ของอาจารย์มานพ และเรื่องคู่จิ้นประจำโรงเรียน และก็ การขอคบกันอย่างเป็นทางการหน้าเสาธง เอิ่ม เรื่องนี้ปล่อยไม่ได้แฮะ เพราะ ผมชอบอะ) ก็หลังจากที่จบการแข่งขันบาสฯ ระดับภาค ผลการแข่งขัน อ่างทอง ชนะ สุพรรณบุรี ไปด้วยสกอร์ 86 : 74 ผอ. จึงได้เรียกนักกีฬาตัวแทนทั่ง 8 คน ของ รร. ออกมาหน้าเสาธง หนึ่งในนั้นคือ เติ้ล ม.3/4 ซึ่งแน่นอน ว่ามันต้องเป็นกัปตันทีม และมันก็ได้ออกมาพูดแสดงความรู้สึก หน้าเสาธง สิ่งที่มันพูด ก็มี

    "ผม นายอณุสร ทิวาเครือภพ ตัวแทนทีมบาสฯ ของ โรงเรียนอ่างทองปัทมโรจน์วิทยาคม มีความปราบปลื้ม ยินดีเป็นอย่างมากที่ตัวข้าพเจ้า ได้นำทีมบาสฯ ม.ต้น ของจังหวัดอ่างทองไปคว้าชัยในระดับภูมิภาคมาได้ และ ผมขอประกาศ ณ ที่นี้ครับ ว่า ด.ช. สาโรจน์ เร้า.......!!!?" สายไมโครโฟนหลุดครับ แต่ที่ผมเห็นอาการเขินของเขาแล้ว ก็พอรู้ครับว่าจะพูดว่าอะไร ยิ่งท่าทางที่เห็นได้ชัด โดยเฉพาะ นิ้วหัวแม่มือ นิ้วชี้ นิ้วก้อย ที่ชี้มาทาง ม.3/4 อย่างเห็นได้ชัด...

    ...ต่อมา พอผมจบ ม.3 ผมก็หนีไอเติ้ลไปเรียนเตรียมวิศวกรรมเครื่องกล (PME) ที่ วิทยาลัยเทคโนโลยีอุตสาหกรรม (ว.ท.อ.) สถาบันเทคโนโลยี พระจอมเกล้า พระนครเหนือ (สจพ.) ส่วนเติ้ล ก็ต่อ ม.4 ที่โรงเรียนทิวไผ่งาม และก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็น ปฏิญญา ทิวาเครือภพ อะครับ

    (ความจริงผมก็ไม่ได้อยากย้ายไปเรียนไกลจาก เติ้ลหรอกครับ แต่เตี่ยถูกย้ายกลับไปช่วยราชกาลที่ราชบุรี เลยมีทางเลือกแค่ 2 ทางคือ

    1. กลับราชบุรีกับเตี่ย

    2. ไปเรียนกรุงเทพฯ แต่โรงเรียนทิวไผ่งามอยู่กรุงเทพนิ)

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น