บอดดี้การ์คนนี้มอบหัวใจให้นายคนเดียว

ปังๆๆ!! เสียงปืนดังสนั่น มีกลุ่มคนชุดดำ กับชุดขาวกำลังยิงปืนตอบโต้กัน ชายหนุ่มร่างเล็กในชุดสูทสีดำที่เปื้อนฝุ่นไปทั้งตัวกำลังยิงสวนกับศัตรู ปังๆๆ!!

'' นายครับผมเปิดช่องทางได้แล้วครับ นายรีบหนีไปก่อนเลยครับ '' นทีพูดอย่างร้อนล้น

" แล้วนายล่ะ?!! " ชายรูปร่างสูงใหญ่ถามด้วยความเป็นห่วง

นทีหันไปมองเจ้านายของเขา เขามีแผลที่ถูกยิงที่แขนมีเลือดออกมามาก มันทำให้หัวใจของนทีสั่นคลอน

" นายไม่ต้องผมหรอกครับ นี่เป็นหน้าที่ของผมๆจะต้องปกป้องนายไว้ให้ได้ไม่ว่าจะต้องเลือกด้วยชีวิตก็ตาม " ผมตอบ

" นายยังเด็กอยู่นะ!! " เจ้านายพูดเสียงดุๆเขาไม่ชอบที่ผมพูดแบบนี้

ปังๆๆ!! มีลูกน้องทางฟั่งผมถูกยิงไปหลายคน ผมเห็นสถานการณ์ไม่ดีผมจึงพูดออกไป

" ทิ้งผมไว้ที่นี้แล้วก็ไม่ต้องสนใจผมอีก " ผมพูดออกไป หัวใจผมกรีดร้อง

" นายพูดว่าอะไรนะ!! ทิ้งไปแบบไม่ต้องสนใจนายคิดว่าเป็นใครถึงมาออกคำสั่งกับฉัน!! "

นายพูด

" ตั้งแต่ผมก้าวเท้าเข้ามาในตระกูลของนายผมก็ตัดสินใจแล้วว่าจะต้อง ทำงานรับใช้พวกท่าน โดยที่ไม่คัดค้านอะไรอยู่แล้ว แต่วันนี้ไม่ใช่เพื่อตระกูลของนายท่าน  แต่ผมอยากปกป้องท่านจากใจจริง " ผมพูด

" งั้นฉันสั่งนายให้ตามฉันกลับไปเดี๋ยวนี้!! " นายท่านสั่งด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด

ผมส่ายหน้า นายท่านเริ่มหัวเสียแล้วเริ่มทำหน้ายักษ์ใส่ผม ผมทำหน้าเรียบนิ่งไม่แสดงความกลัวออกมา

" นายต้องกลับมาที่ตระกูลให้ได้ ต่อให้แขนขานายจะขาดก็ตาม " นายท่านพูด

" ครับ " ผมตอบสั้นๆ

ก่อนที่นายท่านจะหนีออกไปจากตรงนี้ ผมขอให้ปลอดภัยผมก็ดีใจมากแล้ว เมื่อนายหนีไปไกลมากแล่วผมส่งสัณญาณให้คนอื่นถอย ในจังหวะที่ผมถอยของผมไปชนกับอะไรบ้างอย่าง เมื่อผมหันไปก็เห็นปากกระบอกปืนจ่อที่หัวผม ปัง!!!.