ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่องบ้าๆ ของผม

    ลำดับตอนที่ #14 : เรื่องยังไม่จบเท่านี้

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.03K
      1
      20 มี.ค. 53

    เรื่องยังไม่จบเท่านี้

    บางที คุณอาจกำลังสงสัยว่า เมื่อผมเฉลยแผนการสุดล้ำเลิศที่จะไล่คนอ่านไปหมดเช่นนี้แล้ว ทำไมตัวคุณเองถึงยังอ่านเรื่องบ้าๆ นี้ต่อใช่ไหม

    หรือไม่ คุณก็อาจจะกำลังสงสัยว่า เรื่องบ้านี้จะเป็นอย่างไรต่อไป จะไปจบที่ตรงไหนกันแน่

    หรือบางที คุณอาจเป็นห่วงร่างทรงของผม อยากรู้ว่า เธอจะสามารถรอดพ้นจากการควบคุมของผมได้จริงตามที่ผมบอกไว้หรือไม่

    เมื่ออ่านมาถึงตรงนี้ คุณก็อาจอยากเลิกสงสัยตามที่ผมยัดเยียดให้สงสัยแล้ว...

    ไม่ว่าคุณจะสงสัยหรือไม่ก็ตาม ผมก็ยินดีจะตอบให้คุณทราบว่า ที่คุณยังคงอ่านมาถึงตรงนี้อยู่ เป็นเพราะคุณเริ่มบ้าเรื่องนี้แล้วไง ต่อไปคุณก็ควรปวารณาตนเป็นสาวกของสุดยอดตัวร้ายที่ร้ายกาจสุดๆ ผู้จงรักภักดีต่อผมซะ

    ถ้าเกิดคุณยังไม่แน่ใจว่า ควรทำตามนั้นดีหรือไม่ คุณก็สามารถติดตามเรื่องราวของผมต่อไป ตราบใดที่ผมยังมีชีวิตอยู่ และยังไม่อยากเลิกเขียน เรื่องบ้าๆ ของผมก็ยังไม่จบลงง่ายๆ หรอก แล้วตอนนี้ผมก็เริ่มสนุกกับการเขียนเสียแล้วด้วยสิ

    ว่าแล้วก็กลับมาที่เรื่องของผมกันดีกว่า...

    การดำเนินการตามแผนการชั่วร้ายสุดยอดของผมที่เข้าไปแทรกแซงอดีตนั้น ผมค่อยๆ ทำไป ค่อยเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นไป ไม่ได้คิดแล้วทำรวดเดียวจบหรอก ดังนั้นหลังจากที่เริ่มต้นสั่งให้ร่างทรงเขียนเรื่องบ้าๆ ของผมไปได้เล็กน้อย ผมก็ต้องกลับมาหาเชนและเนฮีเดียอยู่ดี ขืนผมหายตัวไปนาน เชนอาจพังผนังเข้ามาลากคอผมไปก่อน

    เมื่อกลับมายังโลกบ้าๆ อันเป็นปัจจุบันของผมแล้ว ผมก็ย้อนคิดเรื่องที่บอกเนฮีเดียไว้ว่า จะคิดข้ออ้างไปบอกเชนเอง แล้วที่ผมหายตัวไปนานอย่างนี้จะเอาอะไรไปบอกเขาดีล่ะนี่

    ผมไม่กล้าบอกเขา เพราะกลัวว่าถ้าเกิดเชนอยากรู้รายละเอียด และอยากอ่านเรื่องบ้าๆ ที่ผมกำลังเขียนอยู่นี่ขึ้นมา เขาก็จะรู้ว่าผมคิดว่าเขาชั่วช้าแค่ไหน แล้วผมคงโดนเขาทารุณกรรม หรือถ้ามองในแง่ดีเขาก็อาจไม่สนใจรายละเอียดเชิงลึกมากนัก หรือถึงรู้ก็อาจจะดีใจก็ได้นะ เพราะเขาก็ดูจะชอบให้คนชื่นชมว่าเป็นคนเลวอยู่เหมือนกัน แต่ถึงอย่างไรนอกจากคิดว่าเขาเลวแล้ว ผมยังแอบด่าเขาว่าโง่อยู่ด้วยนี่นา ดังนั้นจะให้เชนอยู่เรื่องนี้ไม่ได้เป็นอันขาด

    แล้วก็เป็นอีกครั้งที่ผมยังไม่ทันคิดเสร็จ ยังตัดสินใจหาทางออกไม่ได้ เชนก็พังผนังเข้ามาลากตัวผมกลับไปจริงๆ

    เขาไม่ได้มาอย่างเงียบๆ อย่างที่ตอนที่ผนังกั้นปรากฏขึ้นมาเสียด้วย ผนังห้องพังถล่มลงมาด้วยเสียงอันดังลั่นราวกับถูกระเบิดทิ้ง แม้จะรู้ว่ามันเป็นเพียงภาพเสมือนจริงที่เชนสร้างขึ้นมา แต่ผมก็กลัวอยู่เหมือนกันนะ

    แกใช้เวลาทำอะไรอยู่คนเดียวตั้งครึ่งค่อนวันวะ” ชายผมส้มที่เพิ่งโผล่ออกจากกลุ่มควันขึ้นเสียงอย่างหมดความอดทน หน้าตาอยากหาเรื่องจัด ท่าทางผมจะทำให้เขาถึงขีดจำกัดเสียแล้ว

    อ้อ... ก็คิดแผนยึดครองโลกให้นายไง” ถ้าผมกลายเป็นตัวร้ายยอดนิยมขึ้นมาจริงๆ เชนต้องได้รับอานิสงส์ไปบ้างแหละ

    แผนอะไรวะ” เชนแยกเขี้ยวถาม

    เอ่อ... เข้าไปแทรกแซงอดีต เพื่อยึดครองโลกให้นายตั้งแต่ต้น” ดูเหมือนความกลัวจะทำให้ผมเปิดเผยความจริงออกไปโดยไม่ทันคิดอีกแล้ว

    ยังไง” เชนคาดครั้น ดูสงบอารมณ์ลงได้เล็กน้อย

    แล้วผมก็เล่ารายละเอียดของแผนการแทรกแซงอดีตคร่าวๆ ให้เขาฟัง แต่ไม่ได้บอกหรอกนะว่า เนื้อหาโดยรวมของเรื่องที่เขียนนั้นเน้นสร้างความนิยมให้ผมมากกว่าเขา พอเล่าจบผมก็เสริมท้ายว่า

    วิธีก็เป็นหนึ่งในกระบวนการเผยแพร่อุดมการณ์ของพวกเราตามความคิดของนายนะ แล้วตอนแรกที่ขอปรึกษากับเนฮีเดียตามลำพังก็เพื่อถามถึงทฤษฎีเวลาต่างๆ นั่นแหละ เรื่องนี้ถามเธอดูก็ได้”

    เชนหันไปมองหญิงสาวในฮู้ดหน้าแมวเป็นเชิงถามแวบหนึ่ง พอเห็นเธอผงกศีรษะรับแล้วก็หันกลับมากล่าวกับผมต่อ

    ก็พอเข้าใจอยู่หรอก แต่ทำไมต้องย้อนกลับไปทำในอดีตด้วยวะ”

    ก็การเผยแพร่ความบ้าในอดีตที่ความบ้าในตัวผู้คนยังน้อยอยู่มันง่ายกว่าการเผยแพร่ความบ้าในยุคนี้ที่คนมีความบ้าอยู่ในตัวเยอะแล้วไง”

    ผมเอาทฤษฎีความบ้าของผมมาอ้างอิง เชนพยักหน้าเข้าใจในคำตอบ แต่ก็ยังไม่สิ้นคำถาม

    แล้วทำไมต้องเป็นยุคที่แกว่านั่นด้วยล่ะ ถ้าจะทำอย่างนั้นก็ไปยึดครองโลกตั้งแต่ยังไม่มีมนุษย์เกิดขึ้นเลยไม่ดีหรือไง”

    เพราะผมมีพื้นฐานความรู้ของโลกยุคนั้นดีที่สุด ส่วนโลกยุคที่เก่าไปก็ไม่ค่อยน่าสนใจ นายอยากยึดครองโลกที่มีแต่ลิงหรือ”

    ก็ถูกของแก แต่ที่สำคัญ...ทำไมต้องปิดเป็นความลับด้วยวะ” เชนจ้องผมลึกเข้าไปในดวงตา

    ก็เพราะมันมีโอกาสที่จะสำเร็จแล้วส่งผลกระทบต่อปัจจุบันของพวกเราน้อย แต่ถ้าสำเร็จจริงจะได้เซอร์ไพรซ์นายไง” ผมตอบอ้อมแอ้ม ท่อนหลังนี่เพิ่งแต่งขึ้นสดๆ

    จริงหรือวะ” เชนเลิกคิ้วถาม คงไม่ค่อยเชื่อที่ผมพูดนัก

    จริงสิ” ผมรีบบอก “ไม่เชื่อก็ลองถามเนฮีเดียเกี่ยวกับทฤษฎีเวลา และความเป็นไปได้ที่แผนนี้จะช่วยพวกเราดูก็ได้นะ”

    คราวนี้เชนยังไม่ทันได้หันไปถาม หญิงสาวก็รายงานขึ้นก่อนอย่างรู้หน้าที่ว่า

    โอกาสที่แผนการแทรกแซงอดีตของคุณอันเวสจะส่งผลกระทบต่อปัจจุบันของพวกเรามีอยู่ศูนย์จุดศูนย์ศูนย์ศูนย์หนึ่งเปอร์เซนต์ หรือหนึ่งในล้านส่วนค่ะ – คุณเชนต้องการข้อมูลเกี่ยวกับทฤษฎีเวลาด้วยไหมคะ”

    ผมและเชนฟังแล้วค้างไปขณะหนึ่ง

    ไม่ต้องบอกให้หมดกำลังใจอย่างนั้นก็ได้นะ เนฮีเดีย...

    ไม่ต้องล่ะ” เชนตอบเธอ ก่อนบอกผมว่า “เอาเป็นว่าฉันเชื่อนายก็แล้วกัน อยากทำเรื่องไร้สาระนี้ต่อก็ทำไป แต่อย่าลืมว่าเราต้องวางแผนยึดครองโลกปัจจุบันนะโว้ย”

    ผมควรจะซาบซึ้งใจกับความไว้วางใจที่เชนมอบให้ไหมนี่...

    โลกสมัยนี้พัฒนาไปถึงขั้นที่ว่า ถ้าคุณอยากจับโกหกใคร หรืออยากรู้ว่าคนอื่นจริงใจกับคุณแค่ไหน คุณก็สามารถติดตั้งเครื่องมือที่ทำหน้าที่ดังกล่าวเอาไว้กับตัว ไว้คอยวิเคราะห์ลักษณะท่าทางและความจริงในคำพูดของอีกฝ่ายได้แล้ว แม้แต่เครื่องมือที่ช่วยอ่านใจคนก็ยังมีเลย

    ถึงกระนั้นก็ตาม ก็มีคนที่ใช้เครื่องที่ประเภทที่ว่าอยู่น้อยยิ่งนัก ส่วนใหญ่เป็นพวกสัจจนิยมสุดโต่งเสียด้วย คนในโลกบ้าๆ นี้ยังคงเชื่อในเรื่องที่พวกเขาอยากเชื่อ แม้มันจะเป็นความเท็จหรือเป็นเรื่องปั่นแต่งหลอกลวงประการใด ถ้าพวกเขาอยากให้มันเป็นจริง พวกเขาก็ยินดีจะเชื่อในสิ่งเหล่านั้น

    แม้มนุษย์จะพยายามพัฒนาตนเข้าหาความสมบูรณ์แบบเพียงใดก็ตาม การเหลือร่องรอยของความไม่สมบูรณ์แบบเอาไว้ก็เป็นสิ่งยืนยันได้ดีว่า เขายังคงเป็นมนุษย์...เป็นแค่มนุษย์ที่เกือบสมบูรณ์แบบคนหนึ่ง คนส่วนใหญ่ในโลกนี้จึงยังคงใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลในการมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคม เพื่อให้เหลือหลักฐานที่ว่า พวกเขายังคงเป็นมนุษย์อยู่ ...เชนก็เป็นแบบนั้น

    เมื่อได้ความไว้วางใจจากเชนมาเช่นนี้แล้ว บางทีผมก็ควรตอบแทนเขาโดยการทำให้คำโกหกที่เคยบอกไปเป็นจริงขึ้นมาให้ได้เหมือนกัน

    อันเวส”

    ผมได้ยินเสียงใครบางคนเรียกชื่อ พอสติกลับมาอยู่กับตัวจึงรู้ว่าเป็นเชน

    นายกำลังคิดเรื่องอะไรไม่ดีเกี่ยวกับฉันอยู่หรือเปล่า” เขาถาม

    เปล่านี่” ผมส่ายหน้า

    งั้นก็เลิกมองฉันด้วยหน้าเด๋ออย่างนั้น กลับมาทำหน้าชั่ว แล้วรีบคิดแผนยึดครองโลกต่อได้แล้วโว้ย” เชนตะโกนสั่ง พลางเขวี้ยงลูกโลกจำลองที่เพิ่งสร้างขึ้นมาในมือใส่หัวผม

    ผมเอี้ยวตัวหลบ ลูกโลกพุ่งเฉียดหางตาไป หัวใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่มชั่วขณะ ถึงจะอยู่ในห้องที่ทุกอย่างสามารถเป็นไปตามความคิดซึ่งมีระบบรักษาความปลอดภัยขั้นสูง แต่ถ้าเชนนึกอยากให้ผมเจ็บตัวจริงๆ ชีวิตผมก็คงไม่ค่อยปลอดภัยเท่าใดนัก ผมจึงเลิกคิดนอกเรื่อง รีบกลับมาทำหน้าเคร่งขรึมป้องกันตัวไว้ก่อนทันที

    ผมเผยแพร่อุดมการณ์การเป็นตัวร้ายไปในอดีตแล้ว แต่ยังไม่ได้ริเริ่มอะไรเลยในปัจจุบัน บางทีอาจต้องลองเผยแพร่ในโลกนี้ดูบ้าง แต่ก่อนหน้านั้นก็ต้องถามเรื่องหนึ่งให้แน่ใจเสียก่อน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×