คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ✿ rubberdoll ✿ : Prologue
Prologue
เสียงคลิกเม้าส์ดังเป็นระยะในห้องนอนเงียบๆ มืดๆ แสงไฟจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ส่องออกมาสะท้อนกับเลนส์แว่นตาหนาเตอะ ร่างสูงโปร่งที่กำลังจดจ้องกับหน้าจอคอมพิวเตอร์ตาไม่พริบเดินไปหยิบกล่องกระดาษทิชชูที่หัวนอนมาวางไว้บนโต๊ะคอมฯ ก่อนจะขยับแว่นเบาๆ แล้วคลิกเข้าไปในลิงค์หนึ่ง
อ๊ะ.. อ๊า... อ๊ะ อิไต๊..อิ..ไต๊ ฮ้า...คิมูจิ งื่อ..
เสียงครางของผู้หญิงดังไปทั่วห้องนอน ที่มือขวาของร่างโปร่งกำลังจับอะไรบางอย่างแล้วชักขึ้นลงอย่างรวดเร็ว เหงื่อไหลหยดออกมาตามหน้าผากเป็นทาง
อิ..อิคึ! อ๊า.. โมะโตะๆๆ ..
“แฮ่กๆๆ” เสียงหอบหายใจของคนที่อยู่หน้าคอมฯ ดังไม่แพ้กับเสียงผู้หญิงที่ดังมาจากคลิปในคอมฯ
เขากัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ เมื่อกำลังจะถึงจุดนั้น แต่ยังไม่ทันถึงครึ่งคลิปก็ดันปลดปล่อยออกมาซะก่อน
“...” เขาหอบหายใจเบาๆ ทั้งๆ ที่เสียงผู้หญิงในคลิปกำลังร้องครางเสียงดังอยู่
เสร็จเร็วเกินไปแล้ว...
มือหนาเลื่อนไปดึงกระดาษทิชชูสองสามแผ่นออกมาจากกล่องก่อนจะเช็ดที่มือ แถวกางเกง และหน้าโต๊ะคอมฯ ให้เรียบร้อย แล้วโยนกระดาษทิชชูพวกนั้นใส่ถังขยะ
กริ๊งงงงงง
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นจากหัวเตียงทางด้านหลังร่างสูง เขาค่อยๆ ลุกขึ้นแล้วเดินไปปิดนาฬิกาที่ตอนนี้บอกเวลาหกโมงตรง แขนยาวๆ ชูขึ้นเหนือหัว ร่างโปร่งบิดตัวพร้อมกับหาว
สำหรับชีวิตเด็กม.ปลายปีสองอย่าง ปาร์คชานยอล ไม่มีอะไรน่าเบื่อไปกว่าการต้องมาทำอะไรจำเจๆ ในตอนเช้า ตื่น อาบน้ำ กินข้าว ไปโรงเรียน และคอยสังเกตการสิ่งรอบข้างตลอดโดยไม่ค่อยปริปากพูดคุยกับใคร
ชานยอลย้ายมาที่ต่างจังหวัดตั้งแต่ขึ้นม.ปลาย เพื่อมาเรียนโรงเรียนชื่อดังที่ใครๆ ก็บอกว่าดีกัน
จะโรงเรียนไหนก็เหมือนกันแหละน่า...
ไม่มีทางเลือก ยังไงก็ต้องตามใจพ่อแม่อยู่ดี แถมยังได้ย้ายออกมาอยู่คนเดียวที่บ้านอีกหลังที่ต่างจังหวัดก็เลยยอมง่ายๆ โรงเรียนของเขา ถ้าไม่รวยหรือไม่ก็เรียนโง่ก็อยู่ไม่ได้หรอก
ถ้าจะถามว่าระหว่าง ความรวย และ ความฉลาด ปาร์คชานยอลมีอะไรน่ะเหรอ?
แน่นอนต้องอย่างแรกอยู่แล้ว เรื่องการเรียนไม่ค่อยเป็นใจกับเขาเท่าไหร่ แต่ก็ใช่ว่าคนอย่างปาร์คชานยอลจะโง่ไปซะหมดหรอกนะ อย่างน้อยเขาก็สามารถจดจำสิ่งต่างๆ ได้ดี ทั้งๆ ที่ดูคลิปโป๊แทบทุกวัน
ร่างโปร่งที่สูงร้อยแปดสิบกว่าที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำเดินไปหาชุดนักเรียนที่ตู้เสื้อผ้า
ง่วงชะมัดเลย เมื่อคืนก็ดันไม่ได้นอนซะด้วยสิ
ชานยอลติดกระดุมเสื้อและใส่กางเกงก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าเป้สะพายแฟบๆ แล้วเดินลงบันไดไปที่ห้องครัว เขาเปิดตู้เย็นแล้วหยิบนมขึ้นมายกดื่มก่อนนจะเอาออกแล้วใช้หลังมือเช็ดปากเบาๆ ตายังดูปรือๆ แสดงถึงความง่วงจากการที่ดูคลิปโป๊ทั้งคืน
ขายาวๆ เดินออกมาจากรั้วบ้านพร้อมกับขนมปังหนึ่งก้อนที่ถืออยู่ในมือ การกินข้าวตอนเช้านี่มันเป็นเรื่องที่เสียเวลาสำหรับเขา การที่รีบออกมาจากบ้านแล้วเดินเรื่อยๆ ไปโรงเรียนมันดูน่าตื่นเต้นกว่าเสียอีก บางทีเขาอาจจะเจออะไรที่แปลกใหม่ก็ได้
“โย่!” เสียงหนึ่งดังมาจากด้านแต่ไกล เจ้าของเสียงเดินเข้ามากอดคอชานยอล
“ไฮ” ตอบสั้นๆ
“เมื่อคืนนี้ได้ดูคลิปโป๊ที่เขาลงใหม่เปล่า? โคตรเด็ดเลย”
“อืม”
“เสียงครางโคตรดีอ่ะ เฮ้ย ทำหน้าตื่นเต้นหน่อยดิวะ”
“เฮ้อ”
ใครมันจะไปตื่นเต้น ที่ดูเมื่อคืนนี้ยังไม่ทันเข้าเนื้อเลย เสร็จก่อนซะงั้น
“เป็นอะไรของมึงเนี่ย”
ชานยอลได้แต่เดินถอนหายใจไม่ตอบอะไร
คิมจงอิน หรือที่คนอื่นเรียกกันสั้นๆ ว่า ไค เพื่อนสนิทที่สุดและที่สุดของปาร์คชานยอล แต่นิสัยของสองคนนี้ค่อนข้างจะต่างกัน ไคเป็นคนดูจะเฮฮากว่าชานยอลเป็นไหนๆ แต่ก็ไม่ใช่ว่าชานยอลจะไม่ใช่คนร่าเริงหรอก ก็แค่เป็นคนชอบเซ็งไปซะทุกเรื่องก็เท่านั้นเอง
และไคก็เดินพูดคนเดียวไปจนถึงโรงเรียนโดยมีชานยอลเดินตอบ ‘อืม’ ‘อ่าฮะ’ ตลอดทาง เขาเองก็ไม่เข้าใจว่าฟังไคบ่นแบบนี้ทุกวันได้ไง แถมยังเป็นเรื่องที่ไม่ซ้ำกันอีกต่างหาก
“ว่าแต่.. ตกลงเป็นอะไรกันแน่? ทำไมคลิปเมื่อคืนมันถึงไม่ตื่นเต้นสำหรับมึง” ชานยอลฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียน
“ไม่บอกเฟ้ย”
“อะไรฟะ! เป็นเพื่อนที่สนิทต่อกันที่สุดแท้ๆ”
“อย่ามาเออเองได้ไหมเล่า”
“ก็บอกมาสิ อย่างน้อยกูก็เป็นคนเดียวที่รับฟังทุกอย่างของมึงนี่หว่า”
พยายามจะพูดให้ใจอ่อนอยู่สินะ
“บอกก็ได้ เอาหูมานี่สิ”
ไคยื่นหูมาใกล้ๆ ชานยอล ริมฝีปากหนายื่นเข้าไปใกล้หูของไคช้าๆ แล้วทำปากขมุบขมิบไปมาเบาๆ
“หา? เสร็จเร็ว? ทำไมมึงกากแบบนี้..” ไคพูดกระซิบตอบเบาๆ
“กูอุตส่าห์บอกแล้วอย่ามาตอกย้ำได้ไหม” ขึ้นเสียงใส่เบาๆ “อันที่จริงก็เป็นแบบนี้มาสองสามวันแล้ว”
“กูเคยไปเจอมาในเน็ตนะ”
“หืม?”
“กูว่ามึงสามารถฝึกความสามารถของมึงได้จากวิธีนี้แน่นอน”
“อะไรวะ บอกกูมาๆ”
“ตุ๊กตายาง”
TALK
สวัสดีฮ้าบ -/\- ฝากฟิคตุ๊กตายางไว้ด้วยนะครับ
เป็นฟิคจริงจัง(รึเปล่า)เรื่องที่สาม
ครับ ถ้ายอดวิวทั้งหมดเกิน 400 และคอมเม้นต์เกิน 40
ผมจะมี Hashtag ให้นะครับ♥
ความคิดเห็น