จอมใจของพี่จ้อป

ลำดับตอนที่ #1 : จอมใจจีบพี่จ้อป

-1-
 

ᴥ︎︎︎Enjoy Reading ᴥ︎︎︎

หลังอาจารย์ผู้สอนรายวิชาสุดท้ายของคาบเช้าเดินออกจากห้องไปนักเรียนชั้นมัธยมห้าห้องหนึ่งหลาย ๆ คนก็ลุกขึ้นเตรียมไปทานอาหารกลางวัน

 "จอมมึงจะไปไหนอีกเดี๋ยวโต๊ะเต็มนะ"ซ้อมรีบตะโกนเรียกจอมใจที่กำลังรีบร้อนวิ่งออกจากห้องแถมยังไม่ใช่ทางไปโรงอาหาร

"มึงไปก่อนเลย เดี๋ยวกูตามไป" จอมใจเดินมาด้อม ๆ มอง ๆ อยู่ที่หน้าห้องดนตรีพร้อมกับนมกล่องรสสตอเบอรี่ในมือ เขามาแอบมองรุ่นพี่ตัวสูงที่กำลังนั่งเกากีตาร์อยู่คนเดียว วันนี้ก็เอาแต่ซ้อมไม่ไปกินข้าวอีกแล้วนะ จอมใจย่นจมูกแอบบ่นเบา ๆ พร้อมกับนำขวดนมสตอเบอรี่ที่แปะโพสอิทสีม่วงไปวางไว้ที่ขอบหน้าต่างแล้วเคาะจนอีกคนหันมามอง ทันทีที่ได้สบตาเพียงเสี้ยววิคนตัวเล็กก็รีบวิ่งกุมอกออกมา

"เชี่ย หล่อจังวะ" จอมใจส่งเสียงหวีดร้องในใจ ทั้ง ๆ ที่แอบมองอยู่ทุกวี่ทุกวันแต่พอได้สบตาเข้าจริง ๆ กลับไม่เคยชินสักทีหล่อจนหัวใจจะวาย กินอะไรเข้าไปถึงได้หล่อขนาดนั้นนะ

จอมใจเดินยิ้มหน้าบานมาหาเพื่อน ๆ ในโรงอาหารความสุขบนใบหน้าที่ปิดไม่มิดทำเอาเพื่อน ๆ อดแซวไม่ได้

"เป็นไงล่ะมึงไปแอ้วหนุ่มที่ไหนมา"

"กูว่านะ ก็ไอ้พี่จ้อปคนดีคนเดิมของมันนั่นแหละ555"

"เป็นไงบ้างวะ"

"ก็เหมือนเดิมแหละวางไว้ที่หน้าต่างแล้วก็วิ่งออกมา555"

"ให้มันได้อย่างงี้สิเพื่อนกู" ข้าวปั้นตบบ่าเพื่อนรักเบา ๆ ด้วยความเหนื่อยใจ ชอบเขามาเป็นปีแต่ทำได้แค่แอบมองกับเอาขนมไปให้ไม่เคยได้คุยกันสักคำ

"จอมเย็นนี้อยู่ดูบอลกับกูปะพี่มัทของกูจะลงเล่น"ใจ๋เอ่ยชวนเพื่อนรักที่นั่งลงข้าง ๆ

"ดูก่อน ถ้าพี่จ้อปซ้อมดนตรีกูคงอยู่ดูเขา" คำตอบของจอมใจทำเอาเพื่อนทั้งโต๊ะโห่แซวเบา ๆ เรียกสีสันก่อนกินข้าว

นาฬิกาบอกเวลาสามโมงห้าสิบนาที อีกแค่ห้านาทีก็จะหมดคาบบ่ายแล้ว จอมใจนั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างพรางคิดถึงใบหน้าคมคายของรุ่นพี่คนเก่งที่เขากำลังหมายปอง ตอนนี้กำลังเรียนอะไรอยู่นะ หวังว่าจะตั้งใจเรียนนะครับ เมื่อคิดถึงตอนที่ได้สบตายิ่งทำให้ใบหน้าขาวขึ้นริ้วแดงระเรื่อ มุมปากยกขึ้นสูงจนแก้มปริ

ใจ๋ที่กำลังขมักเขม้นกับการจดโน้ตวิชาชีวะหันมาเจอกับเพื่อนรักที่นั่งยิ้มหน้าบานอยู่ข้างๆก็ใช้สันสมุดเคาะหัวไปหนึ่งที ข้อหาทำหน้าไม่เข้ากับบรรยากาศในห้องเรียน

"ใจ๋มึงไปรอที่สนามเลยก็ได้กูแวะไปดูที่ห้องดนตรีก่อน ถ้าพี่จ้อปไม่อยู่เดี๋ยวตามไป" หลังจากเก็บทุกอย่างเข้ากระเป๋าเรียบร้อยจอมใจก็รีบเดินไปดูที่ห้องดนตรี ปรากฏว่าไม่มีใครอยู่แถมประตูก็ถูกล็อกไปแล้ว

คนตัวเล็กเดินคอตกไปตามนัดเพื่อนที่สนามบอล วันนี้พี่จ้อปไม่อยู่ซ้อมซะได้อุตสาห์จะมาแอบมองให้หายคิดถึงสักหน่อย

ขาเรียวก้าวไปข้างหน้าอย่างเนิบช้าก่อนที่จะหยุดนิ่งเมื่อได้ยินเสียงเพลงโปรด จอมใจมองหาต้นเสียงนั้นก็พบกับกลุ่มนักเรียนหญิงที่กำลังมุงดูเจ้าของเสียงอันไพเราะ

‘พี่จ้อป'

ใบหน้าคมคายรับกับเรือนผมสีน้ำตาลเข้มประกอบกับร่างสูงโปร่งที่กำลังนั่งดีดกีตาร์พร้อมกับฮัมเพลงเบา ๆ มันยิ่งเพิ่มพูนเสน่ห์ให้กับเจ้าตัวไปอีกหลายสิบเท่า

แค่มองไกล ๆ จอมใจยังแทบลมจับ บทจะหล่อก็หล่อใจหายเลยนะคนคนนี้ ยิ่งมองยิ่งเหมือนต้องมนต์ถูกสะกดไม่ให้ละสายตาไปไหน เป็นคนหรือเทวดากันแน่

'แอบหวงได้หรือเปล่านะ พ่อคนฮ็อต'

"อ้าวจอม! กูว่าจะโทรเรียกมึงมาพอดีคุมหน่อยดิพี่จ้อปมึงอะแย่งซีนนักบอลหมดแล้ว" จอมใจหัวเราะร่าแต่ในใจก็แอบตั้งคำถาม จะเอาอะไรไปคุมล่ะ เขาไม่ได้รู้จักกูซักนิด"เพลงโปรดมึงเลยป่ะเพลงนี้" ใจ๋เอ่ยขึ้นอีกครั้งเมื่อได้ยินทำนองที่คุ้นเคยจอมใจชอบเปิดบ่อย ๆ เวลาไปขอฟังเพลงด้วย

"อือ เพลงโปรดที่ร้องโดยคนโปรด โคตรดีเลยใจ๋" ใจ๋ทุบหลังเพื่อนไปหลายที รอยยิ้มทะเล้นถูกส่งมาไม่หยุด

"เพลงโปรดอะฟังเมื่อไหร่ก็ได้ แต่คนโปรดมึงต้องคว้าไว้ตอนนี้เท่านั้นนะจอม กูพูดจากใจจริงพี่จ้อปแม่งโดนลุมตอมอย่างกับขี้ ระวังจะโดนงาบไปแดกนะเพื่อน" การเปรียบเปรยของใจ๋เรียกเสียงหัวเราะคิกคักจากจอมใจได้ไม่น้อย มีที่ไหนกันเอาคนที่เพื่อนเชิดชูอย่างเทพบุตรมาเปรียบกับขี้แบบนี้5555

ทั้ง ๆ ที่ถูกชวนมาดูบอลแต่จอมใจกลับมานั่งดูนักร้องหน้ามึนคนนี้แทนซะได้ ไม่รู้ว่าเวลาผ่านมานานขนาดไหนแล้วสำหรับจอมใจมันเหมือนแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้นที่ได้มองหน้าพี่จ้อป มีอยู่หลายครั้งที่พี่จ้อปเงยหน้าขึ้นมาสบตากับจอมใจพอดิบพอดีมันเหมือนกับเวลาได้หยุดนิ่ง เสียงรอบข้างไร้ผลกับจอมใจโดยสิ้นเชิงมีเพียงเสียงหัวใจที่เต้นระรัวกับเสียงของสายกีตาร์ที่สั่นไหวเท่านั้น

วันนี้ช่างเป็นอีกวันที่คุ้มค่า

จอมใจตัดสินใจอย่างเด็ดขาดแล้ว! วันพรุ่งนี้เขาต้องไปพูดกับพี่จ้อปตรง ๆ ให้ได้! จะมามัวเขินอายจนวิ่งหนีเตลิดเปิดเปิงแบบทุกทีไม่ได้แล้ว!

ความฮึกเหิมที่มีมาทั้งหมดแทบจะหายไปเมื่อได้มาอยู่ต่อหน้ารุ่นพี่คนนี้จริงๆ

"เอ่อ พี่จ็อปใช้สายกีตาร์รุ่นอะไรหรอครับเสียงเพราะจัง" จอมใจใช้มือชื้นเหงื่อบีบกล่องนมสตอเบอรี่เพื่อเค้นความกล้าทั้งหมดออกมา

"ไม่รู้ พี่เขาให้มาอีกที" รุ่นพี่คนเก่งตีหน้ามึนพร้อมกับบอกความจริงที่ทำเอาจอมใจแทบจะไปต่อไม่เป็น

"ออ555 พี่จ้อปชอบฟังเพลงของไลก้าไหมครับ? " จอมใจอยากจะกัดลิ้นตัวเองหวังให้รุ่นพี่ตรงหน้าเป็นฝ่ายชวนคุยบ้าง

"อือ เพราะดี" จอมใจหวีดร้องในใจอย่างเหลืออด อึดอัดโว้ยยย

"ผมก็ชอบ"

"ชอบพี่"

จอมใจเบิกตากว่างรีบวางกล่องนมไว้บนโต๊ะก่อนที่จะจ้ำอ้าวหนีไปจากความอับอายตรงหน้า จอมใจ! ไอ้บ้า!! พูดออกไปได้อย่างไงวะ

จ้อปพยักหน้ารับพร้อมตอบกลับไป

"ขอบคุณครับ"

เหตุการณ์นั้นทำเอาทั้งตัวจอมใจและพี่จ้อปโดนแซวจากเด็กชมรมดนตรีไปหลายวัน จอมใจได้แต่ก้มหน้างุดครุ่นคิดถึงช่วงเวลานั้น เขาน่าจะบอกตอนอยู่กันสองคนแท้ ๆ แบบนี้พี่จ้อปเลยโดนล้อไปด้วยเลยถ้าพี่จ้อปเกลียดขี้หน้าเราขึ้นมาจะทำไงเนี่ย ได้แต่คิดแล้วก็หงุดหงิดกับตัวเอง

ผิดกับอีกฝั่งที่ไม่ได้สะทกสะท้านใด ๆ จ้อปโดนสารภาพรักจนชินแล้วเขาเองก็ไม่ได้สนใจอะไรนักด้วย มันก็เป็นแค่เรื่องเล่าให้หายเครียดกันไปในชมรมก็เท่านั้น

จอมใจนอนจ้องโทรศัพท์มือถือที่เปิดค้างไว้หน้าโปรไฟล์เฟซบุ๊คของพี่จ้อป

ส่งคำขอเป็นเพื่อนมาหนึ่งอาทิตย์แล้วนะ! ทำไมถึงไม่รับสักทีล่ะ หรือว่าจะเกลียดขี้หน้าเราไปแล้วจริงๆ  จอมใจทึ่งหัวตัวเองพร้อมกับจ้องหน้าจอไปด้วย

รับสิๆๆๆๆๆๆ

"ขนาดขอเป็นเพื่อนยังไม่รับเลยแล้วจะเอาหน้าที่ไหนไปขอเป็นแฟนวะ!"  ร่างบางบ่นอุบก่อนที่จะตัดใจออกจากหน้าโปรไฟล์พี่คนโปรดแล้วเปลี่ยนไปแชร์เพลงเศร้าแทน

ความคิดหนึ่งเด้งขึ้นมาในหัว 'ส่งเพลงไปจีบ' พี่จ้อปก็ฟังเพลงแนวเดียวกับเราด้วยส่งไปดีไหมนะ

"ไม่ลองก็ไม่รู้นะเว้ย!!" 

จอมใจมองออกนอกหน้าต่าง ตอนนี้ท้องฟ้าสีครามถูกแต่งแต้มไปด้วยดวงดารานับแสนนับล้าน แต่ทว่าแสงสว่างนับล้านนั้นเทียบกับดวงจันทร์เพียงดวงเดียวที่ลอยเด่นกลางนภาไม่ได้เลยมันช่างสุกสกาว สวยงามยิ่งกว่าเพรชพลอย มองเท่าไหร่ก็ไม่เคยเบื่อเหมือนกับความรู้สึกที่จอมใจมีให้กับพี่จ้อป

.

.

.

.

คุณคือดวงจันทร์ ฉันสิคนบ้า

หลงรักจันทร์ หลงรักคุณเป็นบ้า

คุณคือดวงจันทร์ ฉันสิคนบ้า

[1]

.

.

.

.

จอมใจกดส่งลิงค์เพลงเพลงหนึ่งให้กับพี่จ้อป ใบหน้าเห่อร้อนเมื่อเครื่องหมายติ๊กถูกถูกแทนที่ด้วยรูปโปรไฟล์ของผู้รับ พี่จ้อปอ่านแล้ว

... เครื่องหมายจุดสามจุดเด้งไปมาบ่งบอกว่าผู้รับกำลังจะตอบกลับมา หัวใจของเขาแทบจะกระเด็นหลุดออกมาเต้นด้านนอก ไม่ไหว รอต่อไปไม่ไหวแล้ว

จอมใจเขวี้ยงมือถือของตัวเองลงเตียงใช้หมอนใบโตกดทับเครื่องมือสื่อสารเอาไว้แน่น ส่งไปแล้ว ทำไงดี เขาจะชอบไหมนะ ฮื้อออออออ อยากให้ส่งเพลงกลับมาจัง

มือเล็กค่อยๆยกหมอนขึ้นหรี่ตามองข้อความจากฝั่งซ้าย

'ใครครับ?'

ไอ้ พี่ จ้อป โว้ยยยยยยยยยย!!!!

________________

ถึงเนื้อเรื่องจะกาว ๆ ไปบ้างแต่เราจะพยายามเขียนออกมาให้ดีที่สุด

ขอบคุณที่สนับสนุนกันนะคะシ︎

[1] เพลง -คุณคือดวงจันทร์ ฉันสิคนบ้า- คณะขวัญใจ