สาวใสหัวใจซาบซ่า

ลำดับตอนที่ #6 : แค้นนี้ต้องชำระ

ทั้ง 4 คนมายืนรวมกันอยู่หน้าห้องแล้วอายูมิก็เปิดจดหมายออกอ่าน 

“ ถึงอายูมิ  อาริกะ  รินะ  นาซาริ

                   หวัดดี!  นี่ก็ 2 วันแล้วสินะ ที่พวกเธอย้ายไปอยู่โรงเรียนใหม่  ก็หวังว่าพวกเธอคงจะยังไม่ลืมฉันไปหรอกนะใช่มั้ย และอีกอย่างพวกเธอก็คงจะยังไม่ลืมลูกน้อง กะจอกๆ ของพวกเธอด้วย  เอาเป็นว่า มาเข้าเรื่องเลยดีกว่า  ตอนนี้เจ้า ทาคาชิ ลูกน้องเก่า  เอ๋! เก่าหรือป่าว  เอาเป็นว่าลูกน้องของพวกเธอ อยู่กับฉัน ที่โกดังล้าง ถ้าพายใน 1 ชั่วโมงพวกเธอยังไม่มา ก็คงรู้นะ ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าทาคาชิ”  อายูมิอ่านจบ ก็นึกขึ้นได้ว่า.....

“โก” ทั้ง 4 คนพูดขึ้นมาด้วยความตกใจ

“ฉันว่า พวกเรารีบไปช่วยเจ้าทาคาชิดีกว่า” อาริกะพูด

“โกดังล้างแถวๆนี้ก็มีที่เดียว ที่ท้าเรือ” นาซาริพูดขึ้น

“งั้นก็ไปกันเลย” รินะพูดจบ  ทั้ง 4  สาว ก็รีบวิ่งออกไปโดยที่ไม่ทันได้สนใจว่า 4 หนุ่มยืนอยู่หน้าห้อง

“วิ่งไปนู้นแล้ว ตกลงพวกเรา จะเอาไง จะตามไปหรือว่าไม่” โคตะพูดพูดเมื่อเห็น 4 สาว วิ่งออกไป

“ฉันว่า พวกเราก็รีบตามไปเถอะ” ยูยะพูดจบ ทั้ง 4 หนุ่มก็วิ่งตามทั้ง 4 สาวไป

( ณ ที่โกดังล้าง ที่ท้าเรือ )

“ว่าไง  อายูมิ  อาริกะ นาซาริ รินะ  ไม่ได้เจอกันสะนานนะ” โกหัวหน้าแก๊ง  Evill  พูดขึ้นเมื่อเห็น ทั้ง 4 สาววิ่งเข้ามา

“เจ้าทาคาชิมันอยู่ไหน” นาซาริถามเจ้าโกที่ยืนอยู่ข้างหน้าพวกลูกน้องของมัน

“ ก็อยู่นี่ไง” โกพูดพร้อมกับชี้ไปข้างหลังด้วยแขนข้างซ้าย เพราะว่าแขนข้างขวาของโกหักอยู่น่ะ ว่าแล้วพวกลูกน้อยของมันก็แยกออกเป็น 2 ฝั่ง เลยทำให้เห็นเจ้าทาคาชิที่โดนมัดอยู่กับเก้าอี้ แถวยังโดนซ้อมอีกด้วย

“โก แกซ้อมเจ้าทาคาชิมันทำไม” รินะพูดขึ้นเมือเห็นเจ้าทาคาชิ มีแผลเต็มตัวไปหมด

“ในจดหมาย ฉันก็ไม่ได้บอกนิว่า จะไม่ซ้อมมัน”  โกพูด  แต่ก็จริง ในจดหมายก็ไม่ได้บอกจริงๆนั้นแหละ

“แล้วแกมีเรื่องอะไรกับพวกฉัน” อาริกะถามโก

“ก็จะเรื่องอะไรละ  พวกแกทำฉันแสบมากนะ” โกพูด

“อ๋อ! ไอ้ที่พวกฉัน ไปทำแขนแกหักน่ะหรอ” อายูมิพูดจบ พวก 4 หนุ่ม ที่วิ่งตามมาก็มาหยุด ยืนอยู่ข้างหลังของ 4 สาว

“อายูมินี่มันเรื่องอะไร บอกฉันมาสิ” จินพูดขึ้นเมื่อเห็นพวกโกที่ยืนอยู่ตรงหน้า

“ก็ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่พวกมันจะมาเอาคืนที่ พวกฉันไปทำหัวหน้ามันแขนหักน่ะ” อายูมิพูด

“หา!!~!! ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าพวกมันมาเอาคืนแท้ๆ ไหงพวกเธอมาให้พวกมันตืบแบบนี้ล่ะ” อาสึยะพูดขึ้นด้วยความสงสัย

“ที่จริงแล้วอะนะ พวกเราก็พึ้งรู้เมื่อกี้เนี้ยเองแหละ” นาซาริพูด

“พึ้งรู้ เมื่อกี้! แล้วทำไมพวกเธอไม่ยักหนีละ”  โคตะพูด

“และที่สำคัญน่ะนะ พวกเธอเป็นผู้หญิง แถมยังมีแค่ 4 คนอีก แต่พวกมันมีเป็น 10 แล้วพวกเธอจะทำยังไง” ยูยะพูดพร้อมกับมองไปทางพวกโก

“ก็พวกมัน ดันจับลูกน้องของพวกฉัน ไปเป็นตัวประกันน่ะสิ” อาริกะพูด

“ถ้าพวกนายไม่มีความคิดที่ดีกว่านี้น่ะนะ ก็ไม่ต้องพูดดีกว่า” รินะพูด ก็มีใครบางคนพร้อมกับลูกน้องเดินเข้ามายืนอยู่ข้างๆเจ้าโก

“ว่าไงวะโก คราวนี้แกมาหาเรื่องใครอีกละ ทั้งๆที่แขนแกก็ยังไม่หายเลยแท้ๆ”  คนนี้มีชื่อว่า  โทฮะ เจ้าเนี้ยเป็นหัวหน้ากลุ่ม  Devil ที่อยู่ในโรงเรียน K เหมือนกันกับ เจ้าพวกโก และยังมีอีกหลายๆกลุ่ม ที่ไม่ค่อยจะถูกกับพวก 4 สาว สักเท่าไหร่

“ก็จะใครสะอีกเล่า” โกพูดพร้อมกับมองมาทาง พวก 4 สาว

“ยัยตัวแสบ หาตัวเจอจนได้น่ะ” โทฮะพูดเมื่อเห็น ทั้ง 4 สาว

“อ้าว! ว่าไง โทฮะ” อายูมิทักโทฮะ

“แล้วไอที่ว่าหาพวกเราน่ะ มีอะไรหรอ” อาริกะพูดต่อ

“ยัยตัวแสบ ยังจะมีหน้ามาถามอีกนะ จะเรื่องอะไรละ ก็ที่พวกแก ไปถล่มลังฉัน ยังจะทำเป็นจำไม่ได้อีก” โทฮะพูดด้วยความโมโหอย่างแรง  ( ลัง คือ ที่อยู่ประจำของพวกโทฮะน่ะ )

“เอ่อ โทษทีวะโทฮะ บังเอิญวันนั้น พวกฉันอารมณ์ไม่ดี แล้วก็ดัน บังเอิญไปเห็นลังของพวกแกเข้าก็เลยระบาย อารมณ์ ไปนิหน่อยเอง” รินะพูดแล้วก็ทำหน้าแหยๆ

“อย่างนั้น เค้าเรียกว่านิดหน่อยหรอไงหะ! ทั้งกระจกแตก ข้าวของเกลื่อนไปหมด เนี้ยนะ!” โทฮะพูดขึ้น

“เดี๋ยวน่ะ  โก  โทฮะ ของเวลาให้พวก ฉันปรึกสากันก่อน” นาซาริพูดขึ้น เพราะว่าถ้าจะให้ทั้ง 4 สาวลุยกับพวกโก และโทฮะ ก็คงจะไม่ไหว เพราะว่า ทั้ง 2 กลุ่ม พวมกันแล้ว ก็เกือบๆ 30 คน แนะ

“เฮ้ย! ใจเย็นๆก่อนสิวะโทฮะ” โกพูดพร้อมกับเอามือจับไหร่โทฮะ

“ก็ได้  ฉันให้เวลาพวกแก 5 นาที หลังจากนั้นพวกฉันจะ ตืบ! พวกแก” โทฮะพูดจบพวก 4 สาวก็หันไปปรึกสากัน พร้อมกับพวก 4 หนุ่มด้วย

“ฉันว่านะ ถ้าให้ลุยกับ 2 กลุ่มนี้พวกเราแค่ 8 คน ก็คงไม่ไหวแน่ๆ” อาริกะพูด

“แล้วพวกเราจะเอายังไงดีล่ะ” อายูมิพูด

“ก็เอางี้ดิ  เดี๋ยวฉันกับโคตะจะแอบเข้าไปช่วยเจ้าทาคาชิมัน ส่วนพวกเราที่เหลือก็ ช่วยล่อให้พวก โกกับโทฮะ มันไปที่อื่นก็แล้วกัน” รินะพูดขึ้น

“งั้น พวกเราไปเจอกันที่บ้านนะ” นาซาริพูด ส่วนทั้ง 4 หนุ่มก็ได้แต่ฟัง ไม่ใช่ว่าไม่กล้าเสนอความคิดเห็นหรอกนะ  แต่ที่จริงแล้วพวก 4 หนุ่มพูดไม่ทันต่างหาก

“หมดเวลาแล้ว พวกแกเตรียมตัวเจ็บตัวไวได้เลย” โทฮะพูดจบ รินะกับโคตะ ก็แอบเดินไปอยู่ข้างหลังของเจ้าทาคาชิแล้ว ก็เหลือแต่ให้ พวก อายูมิ อาริกะ นาซาริ  อาสึยะ จิน และก็ยูยะ ล่อเจ้าพวกนี้ไปก็เท่านั้น

“พวกฉันก็คงไม่โง่ ให้พวกแกมาตืบหรอกวะ” อายูมิพูดขึ้น แล้วอาริกะก็บอกกับทุกคนเบาๆว่า...........

“ไปเลย!!  วิ่งได้” สิ้นคำพูดของอาริกะ ทั้ง 6 คนก็วิ่งออกไปทางที่นั้น

“พวกแกคิดจะหนีหรอ  เฮ้ย! พวกเราตามพวกมันไป” โทฮะพูดกับลูกน้องแล้ว พวกโทฮะก็วิ่งตามทั้ง 6 คน ออกไป

“เฮ้ย! พวกเรา ก็ตามไปด้วย ยัยตัวแสบพวกนั้นต้องสั่งสอนสะบ้าง” โกพูด แล้วพวกโก ทั้งหมดก็วิ่งตามทั้ง 6 คนไป เช่นเดียวกับพวกของโทฮะ ว่าแล้ว รินะกับโคตะก็เดินออกมาจากที่ซ้อน
”นี่ ทาคาชิแก เป็นยังไงบ้างเนี้ย” รินะพูดพร้อมกับสกิดไหร่ของเจ้าทาคาชิส่วนโคตะก็ไปแกะเชือกให้เจ้าทาคาชิ

“อ้าว! คุณรินะ แล้วพวกคุณอายูมิ  คุณอาริกะ คุณนาซาริ ละไปไหนแล้วครับ” เจ้าทาคาชิถาม

“มัว แต่เป็นห่วงพวกฉัน ดูตัวแกสิ” รินะพูดจบ โคตะก็แกะเชือกเสร็จพอดี

“ฉันว่าพวกเราพาเค้า ไปที่บ้านของพวกเธอก่อนดีกว่านะ เพื่อพวกนั้นจะย้อนกลับมา” โคตะพูด

“ฉันก็ว่างั้นแหละ” รินะพูด 

            ว่าแล้วรินะกับโคตะก็พาเจ้าทาคาชิไปที่บ้านของทั้ง 4 สาว   ทั้ง 4 สาว เช่าบ้านอยู่ด้วยกันน่ะ

( ตัดไปทางทั้ง 6 คน ที่ตอนนี้กำลังวิ่งหนีพวกโกกับโทฮะอยู่ )

“นี่เอาไงดีจะไปทางไหน มีอยู่ 3 ทาง” อายูมิพูด

“งั้นเอางี้เราแยกกันไปคนล่ะทางก็แล้วกันนะ” อาริกะพูดจบทั้ง 6 คนก็แยกกันไปคนล่ะทาง

“นั้นพวกมันอยู่นั้น” โทฮะพูดพร้อมกับชี้ไปที่ทั้ง 6 คน ที่วิ่งกันไปคนละทาง

ทั้ง 6 คนจะหนีจากน้ำมือของโกกับโทฮะได้มั้ย

ติดตามตอนต่อไป

By…KiB…