คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : จดหมายเจ้าปัญหา
กระดาษที่อาสึยะปามาได้ปลิวไปตรงลงที่พื้นห้องแทนที่จะตกลงบนโต๊ะของอายูมิ
“เฮ้ย! ใครปากระดาษมาวะ” เพื่อนร่วมห้อง คิจิ พูดขึ้นเมื่อเห็นกระดาษก้อนนั้น ว่าแล้วคิจิก็เปิดออกอ่านขอความข้างใน ด้วยน้ำสังอันดังลั้นว่า.....
“ถึงอายูมิ
ฉันขอโทษด้วยที่เมื้อกี้ ฉันพูดออกไปแบบนั้น ทั้งๆที่เราพึ้งจะเจอกันครั้งแลก แต่ฉันก็ชอบเธอจริงๆนะ อายูมิ
# อาสึยะ # ”
คิจิอ่านจบ ทั้ง 3 สาว และเพื่อนร่วมห้องทุกคน ต่างก็หันไปมองที่อายูมิเป็นตาเดี๋ยว แต่ท่าว่าอายูมิเธอไม่ได้นั่งอยู่ที่โต๊ะสะแล้ว......
“ปัง!!~!!” เสียงปิดประตูห้องดังลั่น 3 สาว รู้ได้ทันทีเลยว่านั้นจะต้องเป็นอายูมิแน่ๆ พวกเธอไม่รอช้ารีบวิ่งตามอายูมิออกไป
( ที่ตึก ม.5 )
“อาสึยะ นายอยู่ไหน” อายูมิพูดขึ้นเมื่อวิ่งมาหยุดอยู่หน้าห้อง ม.5-A อาสึยะเมื่อได้ยินดังนั้นก็ถึงกับสะดุ้งสุดตัว ด้วยความตกใจ
“อาสึยะ นายอยู่ไหน ออกมาเดี๋ยวนี้นะ” อายูมิเรียกอาสึยะอีกครั้ง
“เออ...ฉันอยู่นี่ มีอะไรหรอ” อาสึยะพูดด้วยท่าทีงงๆ แต่ก็ยังเดินออกมาหาอายูมิที่ยืนอยู่หน้าห้อง พร้อมกับ ยูยะ โคตะ แล้วก็จิน
“หยุดวิ่งได้สักที่ เหนื่อยแทบแย้” รินะพูดขึ้นด้วยความเหนื่อย เพราะเห็นอายูมิที่ยืนอยู่หน้าห้อง ทั้ง 3 สาวค่อยๆเดินเข้าไปหาอายูมิ แต่แล้ว.......
“นายเขียนแบบนั้นทำไม นายต้องการอะไรจากฉันกันแน่” อายูมิพูดแล้วก็คว้าคอเสื้อของอาสึยะกระชากเข้ามาพร้อมกับกำมัดทำท่าจะต่อยอาสึยะอย่างเต็มแรง อาสึยะเหมือนจะรู้ตัวว่าเขาผิด เขาเลยยืนให้อายูมิต่อยนิ้งๆ
“อายูมิ เดี๋ยว! คุยกันด้วยเหตุผลสิ” ใครบางคนใน 6 คนพูดขึ้นแล้วเข้าไปห้ามอายูมิ แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว
“ตุบ!!~!!” หมัดของอายูมิชกโดนคนที่เข้ามาห้าม คนนั้นอย่างจัง
“อาริกะ!!!!!!!” ทั้ง 7 คน พูดขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจ เพราะคนที่เข้ามาห้ามนั้นก็คือ อาริกะนั้นเอง
“อาริกะ.........อาริกะ.......อาริกะ” อายูมิเรียกอาริกะที่สลบไปด้วย แรงต่อยของตัวเอง
“ฉันว่า เราพาอาริกะไปที่ห้องพยาบาลเถอะ” นาซาริพูดแล้ว ทั้ง 3 สาว ก็ทำท่าจะเข้าไปพยุงอาริกะ แต่อยู่ๆ จินก็พูดขึ้นว่า.......
“พวกเธออุ้มยัยนี่ไม่ไหวหรอก เดี๋ยวฉันเป็นคนพาไปเอง ยังไงๆยัยนี้ก็อยู่ในความดูแลของฉันอยู่แล้ว” จินพูดจบก็เข้ามาอุ้มอาริกะไปห้องพยาบาล
“ฉันขอโทษน่ะ ที่เขียนไปแบบนั้น แต่ฉันก็ชอบเธอจริงๆ” อาสึยะพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ
“อายูมิอย่าต่อยอาสึยะเขาเลยน้า ” นาซาริพูดขึ้นข้างๆหูของอายูมิ
“ช่างมันเหอะ ฉันเองแหละที่อารมณ์ร้อนเกินไป และไม่ฟังที่นายพูด......เลยทำให้เพื่อนของฉันต้องมาเจ็บตัวเพราะความใจร้องของฉันเอง” อายูมิพูด
“เฮ้ย! นึกว่าอายูมิยังโกรธอยู่สะอีก” รินะพูดขึ้นเมื่อได้ยินอายูมิพูดออกไปแบบนั้น
“ดีแล้วล่ะที่ไม่โกรธแล้ว ไม่งั้นต้องมีใครคนใดคนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงนี้โดนหมัดพิคาดของอายูมิอีกแน่” นาซาริพูดขึ้น
“ฉันว่านะอายูมิเนี้ย หมัดหนักไม่เบาเลย หมัดเดียวสลบ” โคตะพูดเบาๆ
“สักวันเจ้าอาสึยะได้โดนหมัดนั้น แน่เพราะชอบทำอะไรบ้าๆ ไม่คิดเอาสะเลย” ยูยะพูด
“นี่! พวกเธอมายืนทำอะไรกันอยู่ตรงนี้ นี่มันชั่วโมงเรียนนะ แยกย้ายกันไปเข้าเรียนเดี๋ยวนี้” อาจารณ์พูดขึ้นเมื่อเดินมาเห็นทั้ง 6 คน ยืนอยู่นอกห้อง
“ครับ / ค่ะ” ทั้ง 6 คน ตอบขึ้นพร้อมกัน แล้วแยกย้ายกันกลับเข้าห้องเรียนไป
( ณ ที่ห้องพยาบาล )
พอจินเดินมาถึงห้องพยาบาลก็ค่อยๆ วางตัวของอาริกะนอนลงบนเตียง แล้วจินก็นำผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าและ เลือดตรงมุมปากให้กับอาริกะ อาริกะขยับตัวเมื่อจินเอาผ้ามาเช็ดเลือดตรงมุมปากด้วยความเจ็บ ว่าแล้วอาริกะก็ค่อยๆลืมตาขึ้น
ตายละ จินจะทำยังไงละทีเนี้ย ถ้าเกิดอาริกะลืมตาขึ้นมาเห็นว่าจิน
เค้าเป็นคนเช็ดเลือดให้ละก็มีหวัง อาริกะล้อตายแน่
จินจะทำยังไง
โปรดติดตามตอนต่อไป
By KiB
ความคิดเห็น