ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สาวใสหัวใจซาบซ่า

    ลำดับตอนที่ #4 : จดหมายเจ้าปัญหา

    • อัปเดตล่าสุด 30 เม.ย. 49


    กระดาษที่อาสึยะปามาได้ปลิวไปตรงลงที่พื้นห้องแทนที่จะตกลงบนโต๊ะของอายูมิ

    เฮ้ย! ใครปากระดาษมาวะ เพื่อนร่วมห้อง คิจิ พูดขึ้นเมื่อเห็นกระดาษก้อนนั้น  ว่าแล้วคิจิก็เปิดออกอ่านขอความข้างใน ด้วยน้ำสังอันดังลั้นว่า.....

     

    ถึงอายูมิ

                  ฉันขอโทษด้วยที่เมื้อกี้ ฉันพูดออกไปแบบนั้น  ทั้งๆที่เราพึ้งจะเจอกันครั้งแลก  แต่ฉันก็ชอบเธอจริงๆนะ อายูมิ

                                                                     # อาสึยะ #

     

                    คิจิอ่านจบ  ทั้ง 3 สาว และเพื่อนร่วมห้องทุกคน ต่างก็หันไปมองที่อายูมิเป็นตาเดี๋ยว  แต่ท่าว่าอายูมิเธอไม่ได้นั่งอยู่ที่โต๊ะสะแล้ว......

    ปัง!!~!!” เสียงปิดประตูห้องดังลั่น  3 สาว รู้ได้ทันทีเลยว่านั้นจะต้องเป็นอายูมิแน่ๆ   พวกเธอไม่รอช้ารีบวิ่งตามอายูมิออกไป

     

    ( ที่ตึก ม.5 )

    อาสึยะ นายอยู่ไหน อายูมิพูดขึ้นเมื่อวิ่งมาหยุดอยู่หน้าห้อง ม.5-A     อาสึยะเมื่อได้ยินดังนั้นก็ถึงกับสะดุ้งสุดตัว ด้วยความตกใจ

    อาสึยะ นายอยู่ไหน ออกมาเดี๋ยวนี้นะ อายูมิเรียกอาสึยะอีกครั้ง

    เออ...ฉันอยู่นี่  มีอะไรหรอ  อาสึยะพูดด้วยท่าทีงงๆ  แต่ก็ยังเดินออกมาหาอายูมิที่ยืนอยู่หน้าห้อง พร้อมกับ ยูยะ  โคตะ แล้วก็จิน

    หยุดวิ่งได้สักที่ เหนื่อยแทบแย้ รินะพูดขึ้นด้วยความเหนื่อย  เพราะเห็นอายูมิที่ยืนอยู่หน้าห้อง  ทั้ง 3 สาวค่อยๆเดินเข้าไปหาอายูมิ  แต่แล้ว.......

    นายเขียนแบบนั้นทำไม นายต้องการอะไรจากฉันกันแน่ อายูมิพูดแล้วก็คว้าคอเสื้อของอาสึยะกระชากเข้ามาพร้อมกับกำมัดทำท่าจะต่อยอาสึยะอย่างเต็มแรง  อาสึยะเหมือนจะรู้ตัวว่าเขาผิด เขาเลยยืนให้อายูมิต่อยนิ้งๆ

    อายูมิ เดี๋ยว! คุยกันด้วยเหตุผลสิใครบางคนใน 6 คนพูดขึ้นแล้วเข้าไปห้ามอายูมิ  แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว

    ตุบ!!~!!” หมัดของอายูมิชกโดนคนที่เข้ามาห้าม คนนั้นอย่างจัง

    อาริกะ!!!!!!!” ทั้ง 7 คน พูดขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจ เพราะคนที่เข้ามาห้ามนั้นก็คือ  อาริกะนั้นเอง

    อาริกะ.........อาริกะ.......อาริกะ อายูมิเรียกอาริกะที่สลบไปด้วย แรงต่อยของตัวเอง

    ฉันว่า เราพาอาริกะไปที่ห้องพยาบาลเถอะ นาซาริพูดแล้ว ทั้ง 3 สาว ก็ทำท่าจะเข้าไปพยุงอาริกะ  แต่อยู่ๆ จินก็พูดขึ้นว่า.......

    พวกเธออุ้มยัยนี่ไม่ไหวหรอก เดี๋ยวฉันเป็นคนพาไปเอง ยังไงๆยัยนี้ก็อยู่ในความดูแลของฉันอยู่แล้ว  จินพูดจบก็เข้ามาอุ้มอาริกะไปห้องพยาบาล

    ฉันขอโทษน่ะ  ที่เขียนไปแบบนั้น  แต่ฉันก็ชอบเธอจริงๆ  อาสึยะพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ

    อายูมิอย่าต่อยอาสึยะเขาเลยน้า นาซาริพูดขึ้นข้างๆหูของอายูมิ

    ช่างมันเหอะ ฉันเองแหละที่อารมณ์ร้อนเกินไป  และไม่ฟังที่นายพูด......เลยทำให้เพื่อนของฉันต้องมาเจ็บตัวเพราะความใจร้องของฉันเอง อายูมิพูด

    เฮ้ย! นึกว่าอายูมิยังโกรธอยู่สะอีก รินะพูดขึ้นเมื่อได้ยินอายูมิพูดออกไปแบบนั้น

     ดีแล้วล่ะที่ไม่โกรธแล้ว ไม่งั้นต้องมีใครคนใดคนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงนี้โดนหมัดพิคาดของอายูมิอีกแน่ นาซาริพูดขึ้น

    ฉันว่านะอายูมิเนี้ย หมัดหนักไม่เบาเลย หมัดเดียวสลบโคตะพูดเบาๆ

    สักวันเจ้าอาสึยะได้โดนหมัดนั้น แน่เพราะชอบทำอะไรบ้าๆ ไม่คิดเอาสะเลย ยูยะพูด

    นี่! พวกเธอมายืนทำอะไรกันอยู่ตรงนี้  นี่มันชั่วโมงเรียนนะ แยกย้ายกันไปเข้าเรียนเดี๋ยวนี้ อาจารณ์พูดขึ้นเมื่อเดินมาเห็นทั้ง 6 คน ยืนอยู่นอกห้อง

    ครับ / ค่ะ  ทั้ง 6 คน ตอบขึ้นพร้อมกัน แล้วแยกย้ายกันกลับเข้าห้องเรียนไป

     

    ( ณ ที่ห้องพยาบาล )

          พอจินเดินมาถึงห้องพยาบาลก็ค่อยๆ วางตัวของอาริกะนอนลงบนเตียง แล้วจินก็นำผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าและ เลือดตรงมุมปากให้กับอาริกะ  อาริกะขยับตัวเมื่อจินเอาผ้ามาเช็ดเลือดตรงมุมปากด้วยความเจ็บ  ว่าแล้วอาริกะก็ค่อยๆลืมตาขึ้น

     

    ตายละ จินจะทำยังไงละทีเนี้ย ถ้าเกิดอาริกะลืมตาขึ้นมาเห็นว่าจิน

    เค้าเป็นคนเช็ดเลือดให้ละก็มีหวัง อาริกะล้อตายแน่

    จินจะทำยังไง

     

    โปรดติดตามตอนต่อไป

    By…KiB…

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×