สาวใสหัวใจซาบซ่า

ลำดับตอนที่ #2 : ผู้ดูแลส่วนตัว

      พอ 4 สาวออกไปได้สักพัก พวก 4 หนุ่มก็โดนเรียกตัว เข้าห้องพักครูโดยทันที เลยทำให้สาวๆในโรงเรียนต่างก็พากันสงสัย เพราะว่า 4 หนุ่มยังไม่เคยมีใครใน 4 คนนี้เคย ถูกเรียกเข้าห้องพักครูเลย แต่คราวนี้กลับโดนเรียกเข้าห้องพักครูพร้อมๆกันทั้ง 4 คนเลย หน้าแปลก

“ครูอยากให้พวกเธอ เอาประวัติส่วนตัวของพวก 4 สาวนักเรียนใหม่ที่มาเมื่อเช้านี้ ไปอ่านแล้วศึกษาให้ระเอียด” อาจาย์พูดต่อหน้าพวก 4 หนุ่มที่นั่งอยู่ในห้องพักครู

“แล้วทำไมพวกผมจะต้องเอาประวัติของพวก 4 สาวนั้นมาอ่านด้วยล่ะครับ” จินพูดขึ้นด้วยความสงสัยและไม่เข้าใจว่าทำไมตนต้องมาอ่านอะไรพวกนี้ด้วย

“ก็ฉันจะให้พวกเธอคอยดูแลยัย 4 สาวนั้นน่ะสิ”  อาจารย์พูดถึง จุดประสงค์ที่ให้พวก 4 หนุ่ม อ่านประวัติส่วนตัวของ 4 สาว

“แล้วยังไงต่อครับอาจารย์” อาสึยะพูด

“งั้น มัชซึโมะโตะ นายคอยดูแล คาคิมิยะ อาริกะ ก็แล้วกันนะ  อากิรางิส่วนเธอก็ มิชิซากิ อายูมิ แล้วกัน  ฟุคามาจิก็ ซูซูโนะ  นาซาริ  แล้วก็ ฮาชินากิ  เธอก็คงต้องเป็น  โมโมกะ  รินะ”  อาจารย์พูดแล้วก็หยุดไป

“มีแค่นี้ใช่มั้ยครับอาจารย์” ยูยะพูดพร้อมกับจดตามที่อาจารย์บอกทุกอย่าง

“ฉันอยากจะเดือนพวกเธอหน่อย จงระวังยัย คาคิมิยะ กับ ยัยมิชิซากิ เอาไว้ให้ดี 2 คนนี้ ตัวแสบอย่าบอกใครเลย” อาจารย์พูดเตือนทั้ง 4 หนุ่ม

“งั้น ซูซูโนะ กับ โมโมกะ ก็ไม่มีปัญหาใช่มั้ยครับ” โคตะพูดขึ้น

“ไม่หรอยัย ซูซูโนะ กับยัยโมโมกะก็ใช่ย่อยสะเมื่อไหร่ แต่ยังไงก็ไม่เท่ากับยัย คาคิมิยะ กับ ยัยมิชิซากิหรอก” อาจารย์พูดจบก็ยื้นแฟ้มประวัติของ 4 สาวให้กับพวก 4 หนุ่มเพื่อที่จะได้เอาไปอ่าน  แล้วอาจารย์ ก็ให้ทั้ง 4 กลับไปที่ห้องเรียนได้

( ไม่นานนักเวลาก็ผ่านไปจนกระทั้งเช้าของอีกวัน )

             วันนี้ทั้ง 4 สาวมาถึงโรงเรียน  การแต่งตัวเปลี่ยนแปลไป อย่างกับว่าเป็นคนละคนกับเมื่อวานเลย  วันนี้ 4 สาวไม่ได้ขับมอเตอร์ไซมา  ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร   พอกริ่งเข้าเรียนคาบที่ 5  จบลง เสียงประกาศก็ดังขึ้นว่า........

 “มิชิซากิ  อายูมิ , คาคิมิยะ  อาริกะ,  โมโมกะ  รินะ,  ซูซูโนะ  นาซาริล  และ  มัชซึโมะโตะ  จิน , อากิรางิ  อาสึยะ ,  ฮาชินากิ  โคตะ ,  ฟุคามาจิ  ยูยะ,  ขอเชิญทั้ง 8 คน มาที่ห้องพักครูในตอนนี้ด้วยคะ” เสียงประกาศเรียก ทั้ง 8 คนไปที่ห้องพักครู ดังขึ้น 

           พอพวกนาริไปถึงก็ต้องพบกับพวก 4 หนุ่มที่นั่งรออยู่แล้ว  ทั้ง 4 สาวนั่งลงที่เก้าอี้ที่เตรียมไว้

“ยัย 4 แสบ  วันนี้แต่ตัวเรียบร้อยดีนี่” อาจารย์พูดขึ้น เมื่อเดินเข้ามาเห็นการแต่งตัวของทั้ง 4 สาว

“อาจารย์เรียกพวกหนู  มีอะไรหรอคะ” อายูมิพูดขึ้น เพราะไม่เข้าใจว่าทำไมอาจารย์ถึงเรียกทั้ง 4 คนมาที่ห้องพักครูอีก

“พวกเรา 4 คนก็แต่งตัวเรียบร้อยแล้วนะคะ” อาริกะพูด เพราะอยากจะรู้เหตุผลว่าอาจารย์เรียกทั้ง 4 สาว มาทำไม

“ฉันจะแนะนำ ผู้ดูแลประจำตัวพวกเธอ ให้พวกเธอรู้จัก” อาจารย์พูด

“ผู้ดูแลประจำตัว หมายความว่าไงคะอาจารย์” นาซาริถามอาจารย์เพราะไม่เข้าใจว่าทำไมจะต้องมีผู้ดูแลประจำตัวด้วย

“ก็หมายความว่า 4 หนุ่ม เขาจะมาคอยดูแลพวกเธอยังไงละ” อาจารย์อธิบายให้ทั้ง 4 สาวฟัง  จากที่ดูๆมา 4 สาว มี รินะคนเดียวที่ไม่เดือดร้องอะไรกับเขา เลยทั้งๆที่เพื่นอีก 3 คนต่างก็คัดค้าน

“ฉันไม่สนใจว่าพวกเธอจะว่ายังไง แต่ยังไงพวกเธอก็ต้องมีผู้ดูแลประจำตัวอยู่ดี” พออาจารย์พูดออกมาอย่างนั้นเลยทำให้พวก 4 สาว ยอมแต่โดยดี

“คะ” 4 สาวตอบพร้อมกัน

“แล้ววันนี้ทั้งวัน พวกเธอก็จะต้องอยู่กับผู้ดูแลเท่านั้น ทำความรู้จักกันสะด้วยล่ะ ฉันจะเริ่มประกาศชื่อที่ละคู่ แล้วพอฉันประกาศจบไปคู่หนึ่ง คู่นั้นก็ไปหาที่นั่งแล้วทำความรู้จักกันสะ  คู่แรก ซูซูโนะ  ฟุคามาจิ  ยูยะ  เขาจะเป็นคนดูแลเธอ” อาจารย์พูดจบ นาซาริกับยูยะก็เดินออกไปจากห้อง

“คู่ต่อไป  โมโมกะ   ฮาชินากิ  โคตะ เขาเป็นคนดูแลเธอ” อาจารย์พูดแล้ว รินะกับยูยะก็เดินออกไป

“ต่อไป  คาคิมิยะ  มัชซึโมะโตะ  จิน  เขาคือคนที่จะมาดูแลเธอ” อาจารย์พูดแล้ว  อาริกะกับจินก็เดินออกไป  ก็คงเหลืออยู่ แต่ อายูมิกับ อาสึยะ

“ ส่วนเธอ 2 คนก็คู่กัน” อาจารย์พูดแล้วก็เดินออกไป

( ตัดไปทางด้านของ นาซาริ กับ ยูยะที่เดินออกมาคู่แรก )

“เธอเลือกที่นั่งสิ ว่าจะนั่งตรงไหน” ยูยะพูด

“อืม....งั้นเราไปนั่ง ใต้ต้นไม้ในสวนมั้ย” นาซาริพูดแล้วก็ยิ้มให้กับยูยะ

“อืม ก็ได้” ยูยะ ที่เป็นคนไม่คอยยิ้ม ถ้าไม่ใช่อยู่ในกลุ่มเพื่อน แต่ยูยะเขากลับยิ้มให้นาซาริ  ว่าแล้วทั้งคู่ก็เดิมมานั่งลงใต้ต้นไม้ในส่วน

“ยูยะนาย มี Noot book ด้วยหรอ”  นาซาริพูดเมื่อเห็น Noot book ของยูยะเข้า

“เอ่อ! Noot book  เนี้ยหรอ” ยูยะพูดแล้วก็หยิบ Noot book ออกมา

“อุ้ย! ขอโทษนะ ที่เมื่อกี้ฉันเรียกนายว่ายูยะ พึ่งรู้จักกันแท้ๆ ฉันควรจะเรียกนายว่า ฟุคามาจิ มากกว่า” นาริพูดขึ้น

“ไม่หรอ  ไม่เป็นไรเรียกฉันว่า ยูยะ ก็ได้” ยูยะพูดแล้วก็หันมายิ้มให้นาซาริ

“Noot book ของนายมีชื่อมั้ย” นาซาริถาม

“ทำไมหรอ” ยูยะถามนาซาริกลับมา

“ก็ที่จริงแล้ว ฉันก็มี Noot book เหมือนกัน ฉันตั้งชื่อให้มันว่า  จีนะ” นาริอธิบายให้ยูยะฟัง

“ฉันก็มีชื่อ โนคิ” ยูยะพูดด้วยความแปลกใจ เพราะว่ายูยะไม่เคยคิดเลยว่าจะมีคนตั้งชื่อให้กับ Noot book แบบเขาด้วย

“ฉันขอเล่นมันได้มั้ย” นาริถามยูยะ เพราะนาซาริรู้ดีว่า คนที่ตั้งชื่อให้กับ  Noot  book แสดงว่าคน คนนั้นจะต้องรัก Noot  book ของเค้าเอามากๆ

“ได้สิ” ยูยะให้นาริเล่น Noot  book ได้ก็เพราะว่า ยังไงนาริก็ต้องดูแล Noot  book ของยูยะเป็นอย่างดีแน่ๆ    ไม่นานนักนาซาริก็เข้าไปเล่น อินเตอร์เน็ต แล้ว

“นี้ยูยะ ดูนี้สิ” นาริเรียกยูยะมาดูรูปการ์ตูน 

“อืมๆ ก็น่ารักดี เธอชอบการ์ตูนหรอ” ยูยะพูดไปก็ใจเต้นไป เพราะยูยะไม่เคยเข้าใกล้ผู้หญิงคนไหนขนาดปากจะโดนแก้มอย่างนี้เลย    ( ปากของยูยะแทบจะโดนแก้มของนาซาริแนะ แต่นาซาริไม่รู้ )

“ใช่ แล้วล่ะ ฉันชอบการ์ตูนเอามากๆเลย อืม อายูมิ กับ อาริกะ 2 คน นี้เค้าก็ชอบการ์ตูนเหมือนกันนะ” นาซาริพูดแล้วก็ยิ้มให้กับยูยะ  ทางด้านของนาซาริกับยูยะไปกันได้ด้วยดี

( งั้นเราก็ขอตัดไปทางด้านของ รินะ กับ โคตะ ก่อนก็แล้วกัน )

“รินะหิวน้ำมั้ย เดี๋ยวผมไปซื้อน้ำให้” โคตะถามรินะ

“ยังไม่หิวเลย  แล้วนายละ ฮาชินากินายหิวน้ำมั้ย” รินะถามโคตะกลับมามั้ง

“ยังไม่หิวหรอ  ที่จริงเธอเรียกฉันว่า โคตะ ก็ได้นะ ฉันไม่ถือ” โคตะบอกกับรินะ

“อืม โคตะก็โคตะ แล้วนายเรียนอยู่ชั้นไหนหรอ” รินะถามโคตะที่นั่งอยู่ตรงข้าม

 “ฉันเรียนอยู่ ม. 5 แล้ว” โคตะตอบรินะ

“อ้าว! งั้นนายก็เป็นพี่ ฉันนะสิ” รินะพูดด้วยความตกใจ เพราะนึกว่าโคตะอยู่ ม. 4 เหมือนกัน

“ไม่เป็นไรหรอก  เราอายุไม่แต่ต่างกันเท่าไหร่ เธอเรียกฉันแบบเดิมนั้นแหละดีแล้ว” โคตะรีบบอกกับรินะ เพราะไม่อยากให้รินะเรียกตนว่าพี่ มันดูห่างๆยังไงไม่รู้

“นี่โคตะนายมี มือถือมั้ย” รินะถาม

“ทำไมหรอ” โคตะถามด้วยความสงสัย แต่ก็ยังยื่นมือถือให้กับรินะ

“เอามาเหอะน่า” รินะพูดพร้อมกับหยิบมือถือของโคตะมากด

“นี่เบอร์ติดต่อฉัน แล้วเบอร์นายละ” นาริพูดแล้วก็ยื่นมือถือคืนให้กับโคตะ

“เบอร์ฉันน่ะหรอก็  07 – 956 – xxxx” โคตะบอกเบอร์กับรินะ

“รินะ ฉันว่า เธอดูไม่เห็นจะ เป็นยัยตัวแสบแบบที่อาจารย์ว่าเลย” โคตะถามขึ้นด้วยความสงสัย เพราะจากที่โคตะเห็น  รินะก็ไม่เหมือนยัยตัวแสบเลย

“ที่จริง พวกเราไม่ได้เป็นยัยตัวแสบอย่างที่อาจารย์ว่าหรอก” รินะพูด

“อ้าว! แล้วทำไมอาจารย์เขาถึงเรียกพวกเธอว่าแบบนั้นล่ะ” โคตะถามอีก

“ก็คงเพราะว่า  อาจารย์มักจะเห็นพวกเราในตอนที่ แสบซ่า ล่ะมั้ง” รินะอธิบาย  ดูถ้ารินะกับโคตะจะเข้ากันได้ดีแล้วแหละ

( งั้นก็ไปดูทางด้าน 4 คน ที่เหลือกัน )

                   ณ ที่ห้องกิจกรรมของชมรมดนตรี ที่จินกับอาสึยะ พาอาริกะ กับอายูมิ มา  แต่ทั้ง 2 คู่นั่งกันอยู่คนล่ะมุมห้องเลย  เพราะอาจารย์บอกว่าห้าม ทั้ง 4 สาวอยู่ด้วยกัน ไม่งั้นจะตัดคะแนน จิตวิสัย

“นี่ๆอายูมิ เธอมีเบอร์มือถือมั้ย” อาสึยะถามอายูมิ เรื่องเบอร์มือถืออยู่นาน 2 นานแล้ว

“ฉันมี  แต่ฉันไม่ให้แล้วจะทำไม”  อายูมิตอบแบบนี้มา 30 – 40 คำแล้ว

“นี่ถึงเธอจะไม่บอก  เจ้าอาสึยะมันก็รู้อยู่ดีละ เพราะอาจารย์เขาให้พวกฉัน 4 คน เอาประวัติของพวกเธอ 4 คนไปอ่านแล้ว” จินพูดขึ้นด้วยความรำคาญ ส่วนอาริกะน่ะหรอ นั่งเคี้ยว มาคฝรั่ง แล้วก็อ่านหนังสือการ์ตูนอยู่ อย่างไม่รู้ไม่ชี้ ว่าจินจะพูดอะไร จะว่าใคร แล้วจะทำอะไรด้วย

“ก็ฉันอยากได้จากอายูมิจังมากกว่านี่” อาสึยะพูด

“ใครอนุญาต ในนายเรียกฉันว่า อายูมิจังหา!!~!!” อายูมิพูดขึ้นด้วยความโมโห

 “ ก็ผมชอบอายูมิจังนี่ เรามาเป็นแฟนกันเถอะน่ะ” อาสึยะพูดอย่างนั้น เลยทำให้อาริกะที่นั่งอ่านหนังสือการ์ตูนอยู่ถึงกับหันมามอง 

“อายูมิจังงั้นหรอหา!!~!!” ว่าแล้วความโมโหก็เข้ามาคอกงำ อายูมิ

“ตุบ!!~!!” อายูมิต่อยเข้าไปที่หน้าของอาสึยะพอดี แล้ววิ่งออกไปจากห้องด้วยความเร็ว

“โอ้ย!!~!! ฉันเจ็บนะ” อาสึยะร้องออกมาด้วยความเจ็บ     มือของอาสึยะจับอยู่ที่มุมปาก ที่โดนอายูมิต่อยเข้าอย่างจัง แต่อาสึยะก็ยังยิ้มได้

เอ๋! ทำไมอายูมิถึงไม่ชอบให้ใครเรียกตัวเองว่าอายูมิจัง

เอามากๆนะ  เรื่องนี้ต้องมีสาเหตุแน่ๆ

โปรดติดตามตอนต่อไป

By…KiB…