ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ...........เจอเช้า...กลางวัน...ซวยฉิบ.....
  พระเจ้า!! โอ้จอร์จ......ซวยมากเลยกรู...ไอ้ตาบ้าเมื่อเช้า...อยากจะบ้าตาย..ละ..ช้านนนน..
.รู้สึกว่ามันจะจำชั้นไม่ได้หรอก...ทามมายมันต้องตามมาจองล้างจองผลาญฉันเช้ากลางวันด้วยเนี้ย....โอยอยากจะบ้าตาย....ไม่กงไม่กินแล้วโว้ย....ฉันเดินหนีไป....
        ออ เทอมาก่อนหรอกหรอ...ขอโทษด้วยครับ...
.แล้วตานี่ก็ยื่นคะน้าหมูกรอบจานนี้ให้ฉัน...แต่เรื่องรัยฉันจะรับน้ำใจของนายห่ะ...นายตามจองล้างจองผลาญฉันตั้งแต่เช้าแล้วนะ
...ทำฉันซวยอีก....
\"ไม่เป็นรัยเอาไปเหอะฉันไม่กินแล้ว\"  แล้วฉันก็ส่งสายตาไปแบบว่า...กรุเกลียดขี้หน้าโว้ย...หิวข้าว....อีก
\"ก็เมื่อกี้บอกกินทุกวันไม่ใช่หรอ...เอาไปเหอะน่า...เรากินอย่างอื่นก็ได้นะ\"
ฉันมองหน้าตานี่นิดหนึ่ง..นายก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรซักหน่อย..หน้าตาหล่อแล้วก็มีน้ำใจอีก...เออ...กินก็กินวะ...หิวโว้ย...(อันนี้คิดในจัย)
....ไม่ได้หิวอะรัยมากหรอกนะแค่ไม่อยากหั้ยเสียน้ำใจน่ะ..
.\"  \"อืมครับ\"  ฉันทำหน้าจ๋อยๆนิดๆ....
แล้วเทอชื่อรัยอ่ะ...คือว่าฉันเข้ามาใหม่น่ะยังไม่รู้จักครัยเลย..
.ครัยจายอมบอกชื่อง่ายๆย่ะ(คิด)
ฉันชื่อแป้ง...เฮ้ยบอกไปแระ...ช้านนี่นะ..คร้าบบบ..เราชื่อ...อาร์ม นะ... อืมครัยถามนายไม่ทราบ....
ไม่ได้ถามหรอกแต่เราอยากบอก...เราย้ายมาจากญี่ปุ่นน่ะ..ไม่ค่อยรู้จักที่นี่เลย...ช่วยพาไปเดินดูหน่อยได้มั้ยอ่ะครับ
...ห่ะ....มาจากญี่ปุ่นหรอ ...เอ...ทำมัยคนย้ายมาจากญี่ปุ่นมีเยอะจัง....ช่างเหอะๆ...เรื่องรัยฉันจะพานายเดินทั่ว ร.ร เมื่อยจะตายห่า...
นะ นะ นะครับ...งั้นเดี๋ยวค่อยคิดละกัน..เราไปกินข้าวกันเหอะนะ..อะรัยนะ...นายก็ไปกินของนายสิ...ก็ซื้อได้แล้วนี่หน่า...ก็เราไม่รู้จักครัยนิ...รู้จักเทอคนแรกเลย...ขอไปนั่งด้วยหน่อยเหอะ...นะนะ..
.ทำมัยนายนี่ชอบอ้อนจัง...แล้วฉันก็เดินไปที่โต๊ะ..ในโรงอาหารที่ประจำอีกแหละ..แล้วนายนี่เดินตามฉันมา..ยัยเจกะนายเป้มองฉันอย่าง..
งงๆ...ว่าฉันไปเอาตานี่มาจากหนัย...พอตานี่นั่งเพื่อนฉันสองคนก็ซักทันที..
.นี่ครัยอ่ะ...ออ...คนนี้น่ะหรอ...คือว่าเพิ่งย้ายมาจากญี่ปุ่นน่ะ...
เพิ่งเข้าเรียนวันนี้น่ะ...เค้าไม่มีที่นั่งฉันเลยพามา...หรอ....แล้วชื่อรัยละ...
เป้ถามตานั่น..ออ..ชื่ออาร์ม...อยู่ ม. รัยอ่ะ.ม. 4...  นึกว่าอยู่ซัก ม. 5 ม. 6 นะเนี้ย..ออ.
คือเราเรียนมาจากนู้นถึง ม. 5 แต่พอดีจะเริ่มเรียนใหม่ดีกว่าจะได้คุ้นกะที่นี่ก้เลยเริ่ม ม. 4ใหม่น่ะ.อืม...เออ..
.นี่เพื่อนราชื่อเป้กะเจ...นายมาจากญี่ปุ่นหรอ...เมืองไหนละ..โตเกียวอ่ะ...ออ..
แล้วฉันก็กินข้าว..พอกินข้าวเสร็จ.ฉันก็นั่งเม้าท์ต่อกะเพื่อนๆทั้งสอง...แล้วก็มีผู้ร่วมสนทนาใหม่ก็คือนายอาร์มนี่แหละ...
จะว่าไปนายอาร์มก็น่ารักดีนะ...นายนี่อยู่ห้องข้างๆฉันเอง..รู้สึกว่านายอาร์มจะเริ่มสนิทกะเป้เหมือนกัน.
.
.เพราะนายนี่ชอบเล่นบาสเหมือนกะเป้และเย็นนี้เป้ก็จะพาอาร์มไปเล่นบาส...สมัครเข้าชมรมด้วย.....
.......................................................
.รู้สึกว่ามันจะจำชั้นไม่ได้หรอก...ทามมายมันต้องตามมาจองล้างจองผลาญฉันเช้ากลางวันด้วยเนี้ย....โอยอยากจะบ้าตาย....ไม่กงไม่กินแล้วโว้ย....ฉันเดินหนีไป....
        ออ เทอมาก่อนหรอกหรอ...ขอโทษด้วยครับ...
.แล้วตานี่ก็ยื่นคะน้าหมูกรอบจานนี้ให้ฉัน...แต่เรื่องรัยฉันจะรับน้ำใจของนายห่ะ...นายตามจองล้างจองผลาญฉันตั้งแต่เช้าแล้วนะ
...ทำฉันซวยอีก....
\"ไม่เป็นรัยเอาไปเหอะฉันไม่กินแล้ว\"  แล้วฉันก็ส่งสายตาไปแบบว่า...กรุเกลียดขี้หน้าโว้ย...หิวข้าว....อีก
\"ก็เมื่อกี้บอกกินทุกวันไม่ใช่หรอ...เอาไปเหอะน่า...เรากินอย่างอื่นก็ได้นะ\"
ฉันมองหน้าตานี่นิดหนึ่ง..นายก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรซักหน่อย..หน้าตาหล่อแล้วก็มีน้ำใจอีก...เออ...กินก็กินวะ...หิวโว้ย...(อันนี้คิดในจัย)
....ไม่ได้หิวอะรัยมากหรอกนะแค่ไม่อยากหั้ยเสียน้ำใจน่ะ..
.\"  \"อืมครับ\"  ฉันทำหน้าจ๋อยๆนิดๆ....
แล้วเทอชื่อรัยอ่ะ...คือว่าฉันเข้ามาใหม่น่ะยังไม่รู้จักครัยเลย..
.ครัยจายอมบอกชื่อง่ายๆย่ะ(คิด)
ฉันชื่อแป้ง...เฮ้ยบอกไปแระ...ช้านนี่นะ..คร้าบบบ..เราชื่อ...อาร์ม นะ... อืมครัยถามนายไม่ทราบ....
ไม่ได้ถามหรอกแต่เราอยากบอก...เราย้ายมาจากญี่ปุ่นน่ะ..ไม่ค่อยรู้จักที่นี่เลย...ช่วยพาไปเดินดูหน่อยได้มั้ยอ่ะครับ
...ห่ะ....มาจากญี่ปุ่นหรอ ...เอ...ทำมัยคนย้ายมาจากญี่ปุ่นมีเยอะจัง....ช่างเหอะๆ...เรื่องรัยฉันจะพานายเดินทั่ว ร.ร เมื่อยจะตายห่า...
นะ นะ นะครับ...งั้นเดี๋ยวค่อยคิดละกัน..เราไปกินข้าวกันเหอะนะ..อะรัยนะ...นายก็ไปกินของนายสิ...ก็ซื้อได้แล้วนี่หน่า...ก็เราไม่รู้จักครัยนิ...รู้จักเทอคนแรกเลย...ขอไปนั่งด้วยหน่อยเหอะ...นะนะ..
.ทำมัยนายนี่ชอบอ้อนจัง...แล้วฉันก็เดินไปที่โต๊ะ..ในโรงอาหารที่ประจำอีกแหละ..แล้วนายนี่เดินตามฉันมา..ยัยเจกะนายเป้มองฉันอย่าง..
งงๆ...ว่าฉันไปเอาตานี่มาจากหนัย...พอตานี่นั่งเพื่อนฉันสองคนก็ซักทันที..
.นี่ครัยอ่ะ...ออ...คนนี้น่ะหรอ...คือว่าเพิ่งย้ายมาจากญี่ปุ่นน่ะ...
เพิ่งเข้าเรียนวันนี้น่ะ...เค้าไม่มีที่นั่งฉันเลยพามา...หรอ....แล้วชื่อรัยละ...
เป้ถามตานั่น..ออ..ชื่ออาร์ม...อยู่ ม. รัยอ่ะ.ม. 4...  นึกว่าอยู่ซัก ม. 5 ม. 6 นะเนี้ย..ออ.
คือเราเรียนมาจากนู้นถึง ม. 5 แต่พอดีจะเริ่มเรียนใหม่ดีกว่าจะได้คุ้นกะที่นี่ก้เลยเริ่ม ม. 4ใหม่น่ะ.อืม...เออ..
.นี่เพื่อนราชื่อเป้กะเจ...นายมาจากญี่ปุ่นหรอ...เมืองไหนละ..โตเกียวอ่ะ...ออ..
แล้วฉันก็กินข้าว..พอกินข้าวเสร็จ.ฉันก็นั่งเม้าท์ต่อกะเพื่อนๆทั้งสอง...แล้วก็มีผู้ร่วมสนทนาใหม่ก็คือนายอาร์มนี่แหละ...
จะว่าไปนายอาร์มก็น่ารักดีนะ...นายนี่อยู่ห้องข้างๆฉันเอง..รู้สึกว่านายอาร์มจะเริ่มสนิทกะเป้เหมือนกัน.
.
.เพราะนายนี่ชอบเล่นบาสเหมือนกะเป้และเย็นนี้เป้ก็จะพาอาร์มไปเล่นบาส...สมัครเข้าชมรมด้วย.....
.......................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น