ระบบส่งคืน100เท่าในตอนเริ่มต้น The system returns 100 times in the beginning

นี่เป็นเพียงการเรียบเรียงให้ผู้อ่านเข้าใจเรื่องราวในเรื่องนี้ในตอนต้นได้ดีขึ้น ซึ่งเนื้อหาที่จริงจังจะเริ่มในบทที่2

เนื้อหาในอนาคตน่าจะมีฉากรุนแรงอย่างการฆ่าฟันเกิดขึ้นเยอะหน่อยเพราะงั้นเรื่องนี้จะติดเรท18+ไว้ก่อนละกัน

(ตอนไหนเป็นเนื้อเรื่องจะมี () ในวงเล็บจะมีตัวเลขอยู่นะครับ ซึ่งตอนนี้คือ (1) เพราะผมไม่รู้ว่านี่เขาให้เขียนกล่าวเริ่มต้น เพราะงั้นตอนที่1 จะกลายเป็น (2) ไม่งงนะครับ พอดีมีเหตุผลที่ผมต้องทำแบบนี้อยู่ แต่ข้ามตรงนี้ไปก็ได้ครับ อ่านต่อให้สนุกนะครับ)

“นี่มัน..ตอนนี้ข้าอยู่ที่ไหนกัน”เฟยหลงตื่นขึ้นมาพร้อมกับความตื่นตระหนกเขาจำได้ว่าเขานั้นโดนศัตรูฆ่าตายในสนามรบ

แต่ในขณะที่เขากำลังจะตายนั้นเขากลับรู้สึกตัวว่าตัวเขาเองนั้นตื่นเข้ามาในสถานที่ที่ไม่รู้จักและในขณะนั้นเองก็ได้มีความทรงจำมากมายมหาศาลไหลเข้ามาในหน่วยความทรงจำของเขา

 ซึ่งนั่นทำให้เขารู้ว่านี่คือโลกของผู้ฝึกยุทธ และกำลังภายในและเจ้าของร่างนี้ก็มีนามว่าเฟยหลงเช่นกัน {เฟยหลง=มังกรทะยาน} ในขณะที่เฟยหลงกำลังเรียบเรียงความทรงจำอยู่นั้นเองก็ได้มีเสียงเข้ามาในหัวเขาว่า

“ติ๊ง ระบบส่งคืน100เท่าผูกมัด”

“หืม ระบบ?” เฟยหลงรู้สึกประหลาดเป็นอย่างมาก ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้จักระบบ แต่ในโลกของเขานั้นนวนิยายแนวระบบนั้นเขาเองก็เคยอ่านผ่านมาบ้างเช่นกัน รอไม่ช้าเฟยหลงก็รีบตั้งสติและถามระบบกลับไปว่า

“นี่ระบบ ความสามารถของเจ้ามีอะไรบ้าง”เฟยหลงกล่าวออกมาด้วยความสงสัย ถึงแม้อาจจะสามารถเดาความสามารถของระบบออกมาได้ตามชื่อของระบบ แต่การถามระบบออกไปโดยตรงนั้นจะได้คำตอบที่ชัดเจนมากกว่า

“ติ๊ง ระบบนั้นสามารถนำสิ่งของที่โฮสต์ได้มา มาเพิ่มเป็น100เท่าได้”

“ติ๊ง ท่านได้รับร่างกายมหาราชันย์ภูติจุติเป็นของขวัญในการเริ่มต้น ร่างกายนี้ไม่ใช่เพียงแต่ทำให้ร่างกายโฮสต์เข้าได้กับทุกธาตุเท่านั้น แต่หากโฮสต์ทำการกลืนกินเม็ดยาที่ช่วยเพิ่มพลังบ่มเพาะจำนวนมากก็ไม่จำเป็นต้องกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้น ร่างกายนี้จะปรับสมดุลให้ทุกอย่าง เพราะนี่คือร่างกายของราชาภูติองค์แรกของจักรวาลภูติ”

หลังจากที่เฟยหลงได้ฟังคำตอบของระบบนั้นเขาก็รู้สึกตื่นเต้นมาก ด้วยความทรงจำทำให้เขารู้ถึงความสำคัญของความสามารถนี้

แต่เฟยหลงก็ยังไม่รีบร้อนที่จะตรวจสอบระบบแต่สิ่งที่เขาจะทำในตอนนี้คือตรวจสอบความทรงจำของเจ้าของร่างเฟยหลงคนก่อน

เพราะสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือการที่ตัวเราเองนั้นไม่รับรู้ข้อมูลอะไรเลยในสถานที่ที่ตัวเราอยู่

…

1ชั่วยามผ่านไป

เฟยหลงได้เรียบเรียงความทรงจำส่วนสำคัญได้แล้วส่วนใหญ่ อย่างแรกเลยคือโลกใบนี้นั้นถูกแบ่งไปด้วย "8ทวีป" ซึ่งระดับของแต่ละทวีปก็จะมีความแข็งแกร่งแตกต่างกันไปไม่ว่าจะเป็นเพราะสงครามหรือความเห็นแก่ตัวที่ทำให้ทวีปนั้น ๆ มีความอ่อนแอกว่าทวีปอื่น {ระดับทวีปแบ่งจากอ่อนแอไปแข็งแกร่งสุด}

1.ทวีปปราณฟ้า {อ่อนแอสุดในบรรดา8ทวีป} ***เฟยหลงอยู่ทวีปนี้ ***

2.ทวีปเมฆาคราม

3.ทวีปอัคคีผลาญ

4.ทวีปกระบี่สวรรค์

5.ทวีปต้นกำเนิด

6.ทวีปเหมันต์เยือกแข็ง

7.ทวีปอสูร

8.ทวีปศักดิ์สิทธิ์ {แข็งแกร่งที่สุดในบรรดา8ทวีป}

หลังจากที่เฟยหลงรับทราบข้อมูลพวกนี้ เขาก็เกิดสงสัยว่าเหตุใดทวีปที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างทวีปศักดิ์สิทธิ์ถึงไม่ลุกล้ำอาณาเขตของทวีปอื่นและก่อสงครามขึ้นมาเพื่อยึดครองอาณาเขต

 แต่หลังจากคำถามนี้ผุดขึ้นมาในหัวของเฟยหลง เฟยหลงก็ได้รับรู้ถึงคำตอบทันทีจากความทรงจำของเฟยหลงคนก่อน เหตุผลนั้นก็เพราะว่ามีกฏของโลกใบนี้อยู่นี่เอง 

หากคนของทวีปไหนจะข้ามไปทวีปอื่น จะไม่สามารถนำบุคคลไปมากเกินไปได้และต้องผ่านเงื่อนไขบางอย่างถึงจะสามารถข้ามไปทวีปอื่นได้ 

แต่หากคนที่มีระดับพลังสูงเกินไปที่มากกว่าทวีปนั้นจะรับไหวระดับพลังของบุคคลนั้นก็จะถูกลดลงทันทีรวมถึงสมบัติต่าง ๆ ด้วยเช่นกัน และที่สำคัญ "ทวีปเหมันต์เยือกแข็ง" “ทวีปอสูร” “ทวีปศักดิ์สิทธิ์” หากพูดถึงความแข็งแกร่งนั้นทั้ง3ทวีปก็มีความแข็งแกร่งพอ ๆ กัน 

แต่เนื่องจากความเป็นมาของ"ทวีปศักดิ์สิทธิ์"ทำให้ผู้คนนั้นยอมรับว่า"ทวีปศักดิ์สิทธิ์"นั้นเป็นอันดับ1จากทวีปทั้งหมด และระดับพลังของโลกใบนี้นั้นแบ่งออกเป็น

1.ฝึกหัด 1-9

2.รวบรวมลมปราณ 1-9

3.กลั่นแกนฉี 1-9

4.หมุนแกน 1-9

5.แกนทองคำ 1-9

6.ก่อตั้งวิญญาณ 1-9

7.วิถีธรรมชาติ 1-9

8.ปฐพี 1-9

9.นภา 1-9

10.ชะตาแห่งกรรม ต่ำ กลาง สูง สูงสุด

ส่วนระดับที่สูงกว่านี้นั้นร่างของเฟยหลงคนก่อนไม่อาจรับรู้ได้และหลังจากเฟยหลงลองตรวจสอบดูก็พบว่าตนนั้นอยู่ระดับฝึกหัดขั้นที่5 และร่างนี้ก็อายุได้15ปีแล้ว

การได้มาอยู่ระดับฝึกหัดขั้นที่5ในวัย15นั้น ในที่แห่งนี้นั้นไม่ถือเป็นอัจฉริยะ และก็ไม่ถือเป็นขยะด้วยเช่นกัน เนื่องด้วยว่าตระกูลเฟยที่เขาอาศัยอยู่นั้นเป็นเพียงครอบครัวธรรมดา

การที่เขาสามารถไปถึงระดับฝึกหัดขั้นที่5ในวัย15ปีได้นั้น ในตระกูลเฟยนี้ถือเป็นอัจฉริยะเลยทีเดียว

ด้วยความคิดที่หาญกล้าของเฟยหลงคนก่อนที่ต้องการให้ตระกูลมีฐานะที่ดีขึ้น เฟยหลงจึงได้ไปเข้าร่วมกับนิกายฟู่เทียซึ่งเป็นถึงนิกายที่ใหญ่เป็นอันดับ1ใน3ของอาณาจักรแห่งนี้

ซึ่งก็คืออาณาจักรหว่างจง ถึงแม้ในทวีปปราณฟ้านี้อาณาจักรหว่างจงเป็นเพียงอาณาจักรเล็กๆก็ตาม

แต่ในสายตาของฝูงชนในเมืองอาณาจักรหว่างจงหรือ3นิกายใหญ่ก็ต่างเป็นตัวตนที่เปรียบเสมือนพระเจ้าสำหรับพวกเขา

เฟยหลงเป็นเพียงศิษย์รับใช้ในนิยายฟู่เทียแห่งนี้

 ซึ่งระดับศิษย์แบ่งออกเป็น “ศิษย์รับใช้ ศิษย์สายนอก ศิษย์สายใน ศิษย์หลัก” และไม่ใช่แค่นั้นในอาณาจักรหว่างจงแห่งนี้ยังมี4ตระกูลใหญ่อยู่อีกด้วย

ถึงแม้ความแข็งแกร่งของ3ใน4ตระกูลใหญ่ไม่อาจเทียบเท่าราชวงศ์หว่างจงและ3นิกายใหญ่ แต่พวกเขาก็เป็นรองเพียงอาณาจักรและ3นิกายใหญ่แค่นั้

 นอกจากนิกายฟู่เทียแล้วอีก2นิกายใหญ่ก็คือนิกายตี้เถียนและนิกายเทียนตง และปัจจุบันตระกูลผู้ปกครองอาณาจักรหรือก็คือราชาของอาณาจักรนี้ก็คือคนของตระกูลต้า อีก3ตระกูลที่เหลือก็คือ จ้าน เป่ย และกง

'ดูเหมือนว่าสถานะของข้าก็ไม่ได้ต่ำเกินไปเหมือนผู้กลับชาติมาเกิดในชาติก่อน' เฟยหลงคิด

 ส่วนสาเหตุของการตายนั้นก็ไม่ได้มีอะไรซับซ้อนเนืองจากก่อนนอนนั้นเฟยหลงคนก่อนคิดว่าการเป็นเพียงศิษย์รับใช้มิอาจทำให้ตระกูลตนเองนั้นมีสถานะที่ดีขึ้นได้จึงพยายามบ่มเพาะอย่างบ้าคลั่งใช้ทรัพยากรทั้งหมดที่มีจึงทำให้ธาตุไฟเข้าแทรกจนเสียชีวิต

“เห้อ ชีวิตของเด็กหนุ่มนี้ช่างน่ารันทดยิ่งนัก ถึงแม้เจ้าจะรักตระกูลมากแต่เจ้าก็ต้องรักตัวเจ้าเองด้วย” เฟยหลงกล่าว

“หากความปราถนาของเจ้าคือการทำให้ครอบครัวยิ่งใหญ่และสุขสบายข้าเองที่มาอยู่ในร่างกายเจ้านั้นจะรับผิดชอบต่อเอง แต่อย่าได้มาว่าข้าภายหลังหละว่าหากเกิดอะไรขึ้นกับตระกูลเจ้าแล้วข้าช่วยไม่ทัน เพราะข้าเองก็ต้องใช้เวลาทั้งหมดให้คุ้มค่าด้วยเช่นกัน เพราะชีวิตข้าเองก็ไม่มีเวลาต้องไปปกป้องผู้อื่นตลอดเวลา” เฟยหลงกล่าวออกมาด้วยท่าทีที่ดูซับซ้อนและมุ่งมั่น

“หืม..นี่มันคืออะไรกัน” เฟยหลงกล่าวออกมาด้วยท่าทีสงสัย

เพราะข้างกายเขานั้นมีเม็ดกลมๆเกลื่อนอยู่ที่พื้นประมาณ3เม็ดได้ หลังจากนั้นไม่นานตามความทรงจำของเฟยหลงคนก่อนเขาก็ได้รับรู้ว่านี่คือเม็ดยาเพิ่มพลังปราณระดับ1 ความบริสิทธิ์1ส่วน

 แม้จะเป็นเพียงเม็ดยาระดับ1ที่มีความบริสุทธิ์เพียง1ส่วนแต่ยังไงนี่ก็คือเม็ดยาแล้วต้องรู้ด้วยว่านี่คืออาณาจักรขนาดเล็ก

การมีคนปรุงยาได้นั้นถือเป็นเรื่องที่วิเศษมาก และในนิกายฟู่เทียนั้นเม็ดยาเพิ่มพลังปราณระดับ1 ความบริสุทธื์1ส่วนอันนี้ก็จะแจกจ่ายให้ศิษย์รับใช้1ปีต่อ1เม็ด

การที่เฟยหลงมีมากขนาดนี้เพราะเขาได้บังเอิญเข้าไปในป่าสัตว์อสูรที่ศิษย์มักชอบเข้าไปฝึกฝนกันเป็นประจำและเขาก็ได้เห็นเม็ดยาเพิ่มพลังปราณ2เม็ดตกอยู่ตามพื้นในชายป่า

 ซึ่งน่าจะมาจากการที่ศิษย์คนนั้นต่อสู้กับสัตว์อสูรและมีเหตุที่ต้องล่าถอยอย่างไวจึงไม่สังเกตเห็นเม็ดยาที่ตนทำตกไว้ และรอบ ๆ ก็มีสมุนไพรบางส่วนที่เฟยหลงเก็บเอาไว้เพื่อเอามาบ่มเพาะพลัง

ทั้ง ๆ ที่เฟยหลงคนก่อนเองนั้นก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสมุนไพรที่ตนเก็บมามีสรรพคุณอะไรบ้าง ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจว่าทำไมเฟยหลงคนก่อนถึงเสียชีวิตได้โง่ขนาดนี้

การเอาสมุนไพรที่ไม่ทราบคุณค่า และสรรพคุณของมันมาใช้งาน มันไม่ต่างกับการจงใจฆ่าตัวตายเลยแม้แต่น้อย

ตอนนี้เอง เฟยหลงไม่รอช้ารีบใช้มือคว้าสมุนไพร4ชนิดที่อยู่รอบๆตัวและเม็ดยาเพิ่มพลังปราณอีก3เม็ด

“ติ๊ง โฮสต์ได้รับสมุนไพรระดับ2 เมฆาน้ำเงิน”

“ติ๊ง ขอแสดงความยินดีด้วยระบบส่งคืน100เท่าทำงาน โฮสต์ได้รับสมุนไพรระดับ4 เขี้ยวอัสดง”

“ติ๊ง โฮสต์ได้รับสมุนไพรระดับ1จันทรา”

“ติ๊ง….”

“ติ๊ง…… ”

“ติ๊ง ท่านได้รับเม็ดยาเพิ่มพลังปราณระดับ1ความบริสุทธิ์1ส่วน จำนวน3เม็ด”

“ติ๊ง ขอแสดงความยินดีด้วยระบบส่งคืน100เท่าทำงานโฮสต์ได้รับเม็ดยาเพิ่มพลังปราณระดับ3ความบริสุทธิ์10ส่วน จำนวน1เม็ด”

“หืม..เดี๋ยวนะระบบเม็ดยาเพิ่มพลังปราณระดับ1ความบริสุทธิ์1ส่วน หากถูกกระตุ้น100เท่าแล้วมันได้ถึงเม็ดยาเพิ่มพลังปราณระดับ3ความบริสุทธิ์10ส่วน จำนวน1เม็ดเลยหรือ?” เฟยหลงกล่าวออกมาด้วยความสงสัย

ถึงแม้จะกินเม็ดยาเพิ่มพลังปราณระดับ1ความบริสุทธิ์1ส่วนจำนวน300เม็ดเข้าไป ผลก็มิอาจเทียบเท่าเม็ดยาเพิ่มพลังปราณระดับ2ความบริสุทธิ์10ส่วนได้เลยด้วยซ้ำ

 แม้จะห่างกันเพียง1ขั้น แต่นั่นก็ก้าวที่ห่างกันอย่างใหญ่หลวง หากให้เปรียบเทียบก็คงเหมือนเอาขนาดของดาวเสาร์ไปเทียบกับขนาดของกาแล็คซี่

“ติ๊ง เนื่องด้วยว่าการกระตุ้น100เท่านี้ไม่ใช่แต่เพียงทำให้สิ่งของที่ท่านได้มาเพิ่มถึง100เท่าได้ แต่ระบบยังสามารถปรับเปลี่ยนบางส่วนเพื่อดึงประสิทธิภาพออกมาให้ได้สูงสุดเพราะฉนั้นประโยชน์ที่ได้รับจึงได้มากกว่าปกติ” เสียงระบบที่ดูเหมือนหุ่นยนต์ได้ตอบกลับมา

“ฮ่าๆๆๆ ช่างดียิ่งนัก” เฟยหลงรู้สึกดีเป็นอย่างมากถ้าระบบเป็นอย่างงี้ ก็ใช้เวลาไม่นานที่เขาจะแข็งแกร่งขึ้น

“ติ๊ง ยินดีด้วยท่านได้รับ….”

‘อึก อึก..’ เฟยหลงไม่สนใจสมุนไพรทั้ง4เพราะตอนนี้เขาไม่รู้ว่าสมุนไพรทั้ง4นี้สามารถทำอะไรได้บ้าง เขาจึงเก็บสมุรไพรไว้ก่อน

จากนั้นเฟยหลงก็กลืนเม็ดยาเข้าไปทันที ที่เขาไม่กังวลนั้นเพราะระบบนั้นตั้งแต่เขาเข้ามาในร่างกายนี้ระบบก็ทำการรักษาอาการที่ธาตุไฟเข้าแทรกให้ร่างกายนี้เรียบร้อยแล้ว

‘ตู้ม ตู้ม ตู้ม…….’ เฟยหลงได้ทะลวงไปถึงขั้นรวบรวมลมปราณขั้นที่1ในทันที เขาไม่นึกเลยว่าเม็ดยาจะให้ผลดีขนาดนี้ พูดถึงความบริสุทธิ์10ส่วน แม้แต่นักปรุงยาชั้นสูงเองส่วนใหญ่ก็ไม่อาจปรุงยาระดับต่ำ ๆ ให้มีความบริสุทธิ์10ส่วนได้เช่นกัน

หลังจากที่เฟยหลงที่ทะลวงไปยังระดับรวบรวมลมปราณขั้นที่1 เขาก็รับรู้ได้ทันทีเลยว่าพลังที่เขามีอยู่นั้นต่อให้มีเขาคนก่อนซักหนึ่งหมื่นคนก็มิอาจสู้เขาที่อยู่ในระดับรวบรวมลมปราณขั้นที่1ตอนนี้ได้เลยแม้แต่น้อย