My friend รักแท้....แพ้คำว่า “เพื่อน”

My friend

รักแท้....แพ้คำว่า “เพื่อน”

“พวกมึง กูว่ากูเริ่มเมาแล้วอะ ขอไปนอนก่อนนะ” ฉันล้มตัวลงนอนอย่างเร็วเพราะรู้สึกมึนจนทนไม่ไว้ แต่นอนไปได้สักพักกลับมีอะไรบางอย่างนิ่มๆมาแตะที่ปากของฉัน ซึ่งไม่ต้อเดาเลยเพราะมันคือปากคน!!!! และคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก “เรน”เพราะมันนอนอยู่ข้างๆฉัน เรนจูบฉันอย่างอ่อนโยน ด้วยความที่ฉันยังรู้สึกมึนเลยไม่ได้โต้ตอบอะไร ไม่นานเรนก็ผลักออกไปนอนที่เดิม ใช่!!ที่เดิม แต่หัวใจฉันนะสิที่ไม่เหมือนอีกต่อไปแล้ว....

..................

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ไรต์แต่งนะคะ ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ ยังไงก็ คอมเม้นติชมและเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยนะ