คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : MB : ตอนที่4 เป็นแฟนพี่กันต์ไหม? 100%
-BAMBAM-
วันนี้แหละครับ ผมคิดว่ามันเป็นเวลาอันสมควรอย่างยิ่งที่จะบอกความในใจให้คนสวยได้ฟัง ก็ที่คนสวยจะเป็นของคนอื่น พี่กันต์ยอมไม่ได้จริงๆนะครับ
ตอนนี้ผมอยู่โรงเรียนกำลังนั่งมองคนสวยกินข้าวเช้าอยู่ครับ โอ้แม่เจ้าช่างเซ็กซี่ ทั้งลิ้นที่แลบออกมาเลียริมปาก ช่างน่าจูบซะเหลือเกิน ดวงตาที่แสนเร้าร้อนกำลังทำให้ผมละลาย ผมไม่...สามารถละสายตาไปได้เลย คนสวยค่อยหันหน้ามามองพี่กันต์อย่างช้าๆ เหมือนเวลาจะหยุดหมุน ดูเหมือนคนสวยค่อยๆโน้มตาเข้ามาหาผม ใจมันเต้นแรงมากเลยครับ
‘ฉันคิดว่าฝันกลางวันทันทีที่เห็นเธอ
ฉันนึกว่าเจอนางฟ้า
ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ไม่อาจหลบสายตา
มองแต่เธอไม่หยุด เพ้อสุดๆ เกือบลืมหายใจ’
“หึๆ นี่จะมองอีกนานไหม”
“อ่ะ...เอ่อออ ก็ปาววววว ไม่ได้ม๊องงง” ผมกลายเป็นคนขี้อาย เขินแก้มแดงได้ไงเนี่ย เขินอยู่อย่างนี้จะกล้าไปบอกได้ไง
“น้ำลายไหลแล้วหน่ะ” คนสวยพูดก่อนที่จะลุกออกไป ผมเอามือมาเช็ดที่ปากตัวเอง ก็ไม่มีน้ำลายหนิ ย๊าาาา!
ตอนนี้เรียนคาบบ่ายครับ ก็ชิวๆ ผมคิดว่าถ้าพูดคงพูดไม่ออกหรอก ผมเลยเขียนไปให้ครับ
ผมแอบยัดกระดาษใส่ใต้โต๊ะของคนสวย ตอนที่คนสวยเผลอหลับอยู่ เฮ้ออออ ผมถอนหายใจออกมาหวังว่าคนสวยจะอ่านมันออกนะ ลายมือผมก็ไม่ได้สวยอะไรหนักหรอก
-MARK-
สวัสดีครับ ผมชื่อมาร์คครับ ผมเป็นคนไม่ค่อยพูดหรอก แต่รู้สึกจะพูดมากขึ้นตอนที่อยู่กับแบมแบม ตานั้นตลกชะมัด
ตอนแรกก็ไม่ชอบหรอกให้ใครมาเรียกคนสวย ถ้าเป็นคนอื่นคงโดนต่อยปากแตกไปล่ะ แต่นี่มัน
.....แบมแบมไง
แล้วตอนที่จะมาจีบผมอีก อย่านึกว่าผมไม่รู้นะ ไอ้แจ็คกับไอ้บีมันเล่าใครผมฟังหมดแล้ว ถ้าเป็นคนอื่นผมคงกระทืบมันไปแล้ว ผมเมะนะครับ
....แต่เป็นแบมแบมไง
อย่างตอนโบมี ผมเป็นคนบอกให้โบมีแกล้งเองแหละ ตอนหึงก็
....น่ารักดี
ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าเป็นคนอื่นคงไม่ปล่อยไว้หรอก
.....แต่มันเป็นแบมแบมไง
ผมคงไม่ได้คิดในทางชู้สาวหรอก
แค่มัน... น่ารักดี
ผู้ชายที่ชื่อแบมแบมมีอิทธิพลกับใจผมมากแค่ไหนกับเชียว แค่เด็กนักเรียนแลกเปลี่ยน แป๊ปเดียวก็กลับ...
ผมจัดเก็บโต๊ะก่อนออกจากห้องเหมือนทุกๆวันครับ เอ๊ะ! ผมเห็นกระดาษของใครไม่รู้อยู่ในลิ้นชักของผม ผมหยิบมันออกมาดูครับ เห็นแล้วน้ำตาจะไหลครับ มันซึ้งมากจริงๆ แน่นี้ก็รู้ล่ะว่ากระดาษแผ่นนั้นใครเป็นคนเอามาให้
ผมเพ่งมองกระดาษแผ่นนั้นอย่างไม่กระพริบตา ตอนนี้ผมกลับบ้านพร้อมกับกระดาษแผ่นนั้น ตลอดทางผมได้แต่มองกระดาษแผ่นนั้นครับ ผมรู้แค่ว่าความหมายมันดีแน่ๆ แค่ผมรู้ว่าใครเอามาให้ก็เผลอยิ้มออกมาล่ะครับ
ที่ผมซึ้งขึ้นมากก็คือ
.........ผมอ่านมันไม่ออก
20%
ตอนนี้ผมอาบน้ำเรียบร้อย ล้มตัวลงบนที่นอน พร้อมกับเอากระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาดูอีกรอบ
ผมคิดขึ้นได้ดังนี้จึงเปิดกลูเกิ้ลแปลภาษา เพราะให้ตายยังไงผมก็อ่านไม่ออกหรอกครับ ก็มันเป็นภาษาไทยหนิ
เมื่อผมเปิดแปลภาษาพิมพ์เข้าไปดูความหมาย ผมนี่อึ้งเลยครับ
..
...
....งงมาก
ทำไมมันมีเกี่ยวกับอะไรไหมๆ จะชวนไปทอผ้าไหมหรอ?? ถ้าชวนก็บอกไปก็ได้ ผมงงกับคำแปลมากเลยครับ
แบมแบมเขียนไร?? หรือผมพิมพ์ผิดหรือเปล่า?? ผมย้อนดูไปดูมา ก็ถูกแล้วหนิ ยังงงกับคำแปลมากครับ
-JACKSON-
สวัสดีครับผมกับพี่หวังคนเดิม
‘ชอบก็จีบดิว่ะ’
คำๆนี้ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวผมครับ ก็มัน....เขิน
"แจ ให้กู..เอ้ย! ผม ไปส่งที่บ้านนะ” ผมพยายามลดคำหยาบ พูดสุภาพ เพื่อยองแจคนเดียวนะครับ
“ไม่ต้องสุภาพกับฉันก็ได้” ยองแจพูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
“หัวเราะไรรรร” ผมเอ่ยถาม
“ก็เปล๊า” ผมชอบที่ยองแจหัวเราะนะ ดวงตาตี่ๆเวลาหัวเราะแล้วตาจะปิด มันดูเหมือนโลกของผมสดใสขึ้นมา
ผมเดินไปส่งบ้านยองแจ เดินคุยไปเรื่อยๆ
นี่แจ็คสัน ถึงบ้านฉันแล้ว” รู้สึกเหมือนกันไหม รู้สึกว่าทำไม่บ้านยองแจถึงตั้งอยู่ใกล้ขนาดนี้ ขนาดผมพาเดินอ้อมโรงเรียนเพื่อให้อยู่กันสองต่อสองนานๆแล้วนะ ต้องไปเผาบ้านทิ้งแล้วให้สร้างบ้านแม่งไกลๆเลย
“อ้าวแจเองหรอลูก” คุณแม่ครับสวัสดีคร้าบบบบ ผมเป็ยนเขยบ้านนี้นะอิอิ คุณแม่(ของยองแจ) เปิดประตูรั้วออกมาหลังจากที่ยองแจกด
ออด
“นั้นใครหรอลูก” คุณแม่ถามกับชี้มาทางผม
“แฟนยองแจครับ!” ผมเอ่ยออกไป ด้านได้อายอดครับ
“เฮ้ยยยย...ยะ..ยังไม่ได้ปะ..เป็นซักหน่อย” ทำไมยองแจหน้าแดงอย่างนี้ กริ้วๆ
“เข้าบ้านก่อนก็ได้ลูกเขย” คุณแม่เอ่ยชวน ตอนนี้ยองแจวิ่งหนีเข้าไปในบ้านล่ะครับ555
ไม่เป็นไรครับคุณแม่” ผมปฏิเสธไป
“เรียกแม่ด้วย น่ารักจัง จีบแจให้ติดล่ะ สู้ๆ รอลูกเขยอยู่น๊า” คุณแม่พูดอย่างนี้ผมถึงกับไปไม่เป็นเลยครับ เลยได้แต่ยืนเกาหัว
“นั้นผมกลับบ้านก่อนนะครับ” ผมเอ่ยลา
“นั้นกลับดีๆล่ะ บ้านนี้รอลูกเขยอยู่นะลูกกก!” ผมเดินไปแล้วแม่ตะโกนบอก
“คร้าบบบบบ” ผมตะโกนกลับ แล้วเดินกลับบ้าน พร้อมกับรอยยิ้มเมื่อนึกถึงตอนยองแจเขิน น่ารักชะมัดให้ตายสิ
‘ฉันรู้ฉันธรรมดาเธอคงไม่สนใจ ฉันรู้ว่าเกินจะคว้า
แม้คิดจะห้ามตัวเอง แต่เมื่อเธอหันมา
ดังถูกเธอสะกด มันสะกัด ไม่อาจห้ามใจ
นี่เธอดูดีไปหรือเปล่า หรือเดินออกมาจากฝันของใคร’
-YUNGJAE-
“อ้าวแบม ทำไมวันนี้กลับบ้านเร็วจังว่ะ” หลังจากผมเดินหนีแจ็คสันที่ทำให้ผมเขิน ก็มาพบกับแบมแบมที่นั่งกินขนมอยู่บนโซฟา
“ว่าแต่นาย..เรื่องแจ็คสันไปถึงไหนแล้ว” แบมแบมเอ่ยถาม เห้ย! แม่งรู้ได้ไงว่ะ
“ไม่ต้องทำหน้างง เรื่องนี้รู้กันทั้งโรงเรียนล่ะ เป็นบ้างงง กริ้วๆๆ” ไอแบมมันแซวใส่ อย่าเขินดิว่ะยองแจ!
“อะไร๊ กูไม่รู้เรื่องเลยยย” ผมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“อ่อออหรออออ เมื่อกี้อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่าใครมาส่งมึงที่บ้าน” มันรู้ได้ไงว่ะ ไอแบมญาณทิพย์หรอ
“ไม่ต้องนิททากูในใจก็ได้ กูรู้ล่ะกัน” มันต้องใช่แน่ๆ แบม มึงมีญาณทิพย์ใช่ไหมมม ตอบบบบ
“ได้กับคนสวยของมึงยัง” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องโดยด่วนก่อนที่จะโดนแซวไปมากกว่านี้
"ยังเลยว่ะ ขอคนสวยเป็นแฟนล่ะ” เหยดดดดเหลือเชื่อเลย คนสวยของมันไม่น่าจะตอบรับง่ายๆหรอกครับ พี่ผมรู้เรื่องของมันก็มันแม่งมาคุยเรื่องนี้ให้ผมฟังทุกวันครับ เบื่อไหมม?? มากกกกกกกกครับ
-BAMBAM-
วันนี้อากาศดีครับ ผมมาโรงเรียนตามปกติ แต่ไม่ค่อยกล้ามองหน้าคนสวยแน่ๆ กล้าๆน่อยดิว่ะ ฮึบ! สู้เว้ยยยย!
“หวัดดีคนสวย” ผมเอ่ยสวัสดีตามปกติ พร้อมกับทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ที่ประจำ
“นี่..” ผมรู้สึกลุ้นและตื่นเต้นกับคำตอบมากครับ
“อะ..เอ่อออ คนสวยตอบตะ..ตกลงใช่ไหม” ตอนนี้ใจผมมันเต้นตุบตับตุบตับ
“เขียนไรว่ะ อะไรเกี่ยวกับไหมๆ งง” เพล้ง! ในเมื่อไม่ได้เป็นอย่างที่คิดก็หน้าแตกสิครับ
“เอ่อคะ...คนสวย พี่กันต์ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น” ต้องรีบอธิบายไปครับ
“แล้วหมายความว่ายังไง หื้มมมม” ไอคำว่าหื้มไม่ต้องเอาหน้าเข้ามาใกล้ได้ไหม ใจยิ่งสั่นไหวอยู่
“กะ..ก็มะ..หมายความว่า เป็นฟะ..แฟนพี่กันต์ไหมงะ..ไง” ผมพูดไปเสียงสั่นไปครับ อย่าสั่นดิวะโวยยยยยยย
“หึๆ” คนสวยยิ้มมุมปาก ซึ่งมันดูเจ้าเล่ห์มาก
“หึอะไร คนสวยย่าาาาส์” ผมดูโวยวายนิดหน่อย
-MARK-
“กะ..ก็มะ..หมายความว่า เป็นฟะ..แฟนพี่กันต์ไหมงะ..ไง” ถ้าคนน่ารักๆมาบอกกับคุณแบบนี้จะรู้สึกยังไง?? และแน่นอนครับใจผมมันเต้นแรงมาก แรงเกินไปแล้ว แบมแบมมีอิทธิพลกับใจผมขนาดนี้เลยหรอ?? ที่จริงผมรู้ความหมายของคำนี้แล้วล่ะ ผมมีลูกพี่ลูกน้องอยู่ที่ไทยเลยโทรไปถาม เครีอญาติผมเยอะ ก็คนมันหล่อ
“หึๆ” ผมได้แต่ยิ้มเจ้าเล่ห์กลับไป
“หึอะไร คนสวยย่าาาาส์” แบมแบมคงจะเขินน่าดู ได้แต่โวยวายครับ ผมว่าผมควรจะรุกดีไหม ผมควรจะตอบกลับว่าอะไรดี แน่นอนผมไม่ปล่อยไว้แน่ คนที่มีอิทธิพลกับหัวใจผมเป็นครั้งที่2 ผมจะไม่มีทางปล่อยให้หลุดมืออีกอันขาด ดังนั้นผมต้องทำอะไรซักอย่างสิ
“ตกลง” ผมก้มลงเล็กน้อยเพื่อกระซิบบอก
“คะ..คนสวยจะ...จริงใช่ไหม” ดูเหมือนว่าแบมแบมจะดูดีใจมาก แก้มกลมๆสีขาวเนียน เปอะเปี้อนได้ด้วยสีแดงนิดๆด้วยความเขิน ผมก็เขินเป็นนะครับ มันเป็นภาพที่ดูน่ารัก จนผมอดใจไม่ไหว
ฟอดดดดดดดดดดดด
ผมก้มลงไปหอมแก้มขาวเนียน ซึ่งมีกลิ่นหอมมากมาย พร้อมกับกระซิบลงไปอีก
"จริงสิ” จากนั้นผมรีบออกจากตรงนั้นให้ไวที่สุด ซึ่งแบมแบมยังคงยืนอึ้งอยู่อย่างนั้น ผมไม่ใช่ตนอย่างนี้นะ มีแค่แบมแบมเท่านั้นแหละที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้
'อย่างเธอแค่มองไม่ได้หรอก ให้มองอย่างเดียวไม่ได้หรอก
พบคนโดนใจอย่างเธอ ถ้าไม่คุยกับเธอ ฉันเสียดายของ'
-BAMBAM-
เมื่อกี้ผมฝันไปแน่ๆเลยครับ... ไอ้ยูคคคคไอ้แจจจจจ กูฝันใช่ไหมมมมมม
“มึงเลิกทำหน้าตาอย่างนี้เถอะว่ะ”
“ทำไม” ตอนนี้ผมนั่งเล่นอยู่กับไอยูคระหว่างรอรุ่นพี่(ใครไม่รู้ แต่มันบอกให้รอเป็นเพื่อน) มารับมันกลับบ้าน
“แม่งเหมือนโจรโรคจิตขโมยกางเกงในของผู้ชายที่ยังไม่ได้ซักแถมยังเลือกเฉพาะคนที่เป็นสังคังอีก” พ่องสิครับ ไม่ได้ทำหน้าตาขนาดนั้นซักหน่อย พูดซะกูเสียหายหมด
“แบมกูกลับก่อนนะ กลับบ้านดีๆล่ะ” หลังจากที่คุยกันอยู่สักพัก ก็มีรถคันสีแดงพาให้แสบตามาจอดริมฟุตบาทแอบสังเกตเห็นคนที่มารับไอยูค โคตรเอ็กซ์ว่ะ เรื่องนี้มีเคลียร์ครับ รู้เรื่องชาวบ้านคืองานของเรา
'ปล่อยเธอผ่านไปไม่ได้หรอก ไม่รู้จักเธอไม่ได้หรอก
แม้เราเพิ่งเคยพบกัน แต่เธอ(ได้ใจฉันไปครอบครอง/ถูกใจฉัน)'
100%
เสียดายของ-ฺBasher
TalkTalk
โปรดอย่าหาสาระจากเรื่องนี้ สาระออบซอสไตล์ เพลงที่ประกอบก็เก่านิดนึง ไปหาฟังเอาเองมีชื่อเพลงบอกอยู่555 ฝากเม้นให้กำลังด้วยนะค่ะ จะพยายามทำให้มันสุดๆเนอะ
@By_BLeaf
O W E N TM.
ความคิดเห็น