คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : MB : ตอนที่2 จีบคนสวยฉบับพี่กันต์ 100%
สวัสดีครับกลับมาพบกับพี่กันต์อีกเช่นเดิมนะครับ วันนี้พี่กันต์จะเริ่มจีบคนสวยอย่างจริงจงล่ะครับ
ก่อนอื่นเลยพี่กันต์ต้องตีสนิทกับเพื่อนของคนสวย ซึ่งประกอบไปด้วยไอ้สันและเจบี
พี่กันต์มองว่าวันนี้พี่กันต์จะสนิทกับสองคนนี้ครับ แต่พี่กันต์ยังไม่เคยไม่เคยเห็นหน้าเจบีเลยครับ งานนี้ต้องพึ่งยองแจครับ
ผมมาโรงเรียนแต่เช้า วันนี้มาพร้อมกับยองแจ
“แจๆ คนไหนชื่อเจบีว่ะ” ผมเอ่ยถาม
“นี่ไม่รู้หรอ” ถ้ารู้แล้วกูจะถามไหมมมมม
“นั้นไงเจบีที่เดินมากับจินยองอ่ะ” อ้าวนั้นมันไอบีนี่หว่า
“ขอบใจมากเพื่อน” จากนั้นผมก็เดินไปหาไอยูคที่คุยกระหนุงกระหนิงกับสาวน้อยอยู่ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าเป็นใครเหมือนกัน
“ยูคคคคคค คิดถึงงงงงง” ผมวิ่งเข้าไปกระโดดกอดมัน ต่อหน้าสาวน้อย
“นี่แบมแบมใช่ไหม” สาวน้อยเอ่ยถาม
“ใช่นี่แบมแบมเพื่อนพี่เอง” ไอยูคเอ่ย แหมมมมมีเพื่อนพ่งเพื่อนพี่หมั่นไส้
“สวัสดีค่ะหนูชื่ออึนจีนะค่ะ เป็นแฟนพี่ยูคค่ะ” ทำไมกูไม่มีอย่างนี้บ้างงงงงง พี่กันต์จะร้องไห้ ไม่เป็นไรครับพี่กันต์ยังมีคนสวยคอยอยู่เคียงข้างเสมอ(?)
อ่ะ! นั่นไงคนสวยมาโรงเรียนแล้ว ผมผละจากยูคแล้วไปหาคนสวย ทำไม่วันนี้มาโรงเรียนเร็วจัง แต่ก็ดีล่ะ รู้สึกคิดถึงหน้าคนสวย
“คนสวย!” ผมตะโกนเรียก
“อยากโดนต่อยอีกใช่ไหม” คนสวยโหดร้ายกับที่กันต์ตลอดเลยครับ
“คนสวยกินอาหาเช้าไหม อ่ะนี่” ผมยื่นแซนวิสกับนมกล่องที่ซื้อมาตอนเช้าให้คนสวย เป็นการสร้างความประทับใจอย่างนึง
“อือ” คนสวยตอบมาแค่นี้ จากนั้นก็เริ่มกิน พี่กันต์เห็นคนสวยกินได้ก็มีความสุขล่ะครับ ผมมองคนสวยทานแซนวิส จนคนสวยหันหน้ามามองผม
“มองทำไม” เงยหน้าขึ้นมามองทั้งๆที่ปากยังเคี้ยวอยู่
“ก็อยากมอง>///<” ผมตอบไปอย่างอายๆ
“เขินทำไม ฉันแค่ถามเฉยๆ”
“กะ...ก็กินไปดิ” คนสวยทำงี้แสดงว่าเปิดใจให้แล้วใช่ไหมล่ะ พี่กันต์เขินเลยครับ
'หัวใจเต้นแรง หน้าแดงทุกที
ใช้เธอหรือนี่ ที่คอยตลอดมา
ควบคุมไม่อยู่ รู้เลยว่าตัวสั่น
แค่เจอไม่นาน ถูกใจฉันเหลือเกิน'
อย่างนี้ค่อยมีกำลังใจในการจีบหน่อยเนอะ
25%
หลังจากเรียนคาบเช้าจบ ผมก็เริ่มแผนการตีสนิทครับ ดูเหมือนไอยูคจะสนิทกับไอบีและไอสั้น
วันนี้ผมแอบเห็นไอสั้นแกล้งยองแจ แกล้งอีกล่ะ เชื่อสิเดี๋ยวตอนเย็นไอแจก็จะมาระบายที่ผม ทำเหมือนพี่กันต์เป็นส้วมเลยถถถ
“เฮ้!พวก” ผมยกมือทักทายพร้อมกับเดินไปกอดคอไอบีและไอสั้น ซึ่งตอนนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าคนสวยหายไปไหน
“มึงๆใครว่ะ” ไอสั้นมันสะกิดถามไอบี ก็พี่กันต์คนหล่อไงคร้าบบบบ
“พี่กันต์ไง”
“คุ้นๆหน้านะ” ผมแอบยิ้มที่ไอบีอาจจะจำผมได้
“คร้าบบบ”
“ไอคนที่นั่งกินข้าวกับเนียร์นี่หว่า ตายยย!” อะเฮือกกกก
“อ๊ากกกกก”
“เล่นไรปัญญาอ่อนว่ะ” จู่ๆคนสวยเดินมา(จากไหนไม่รู้) ใครปัญญาอ่อนครับ ไม่มี๊
“อะ..เอ่อออ” ผมพูดไม่ออกครับ มันเขินๆ555 ผมได้แต่หยุดนิ่ง และแล้วพวกมันและคนสวยก็เดินจากไปTT
เสียงออดบอกถึงเวลาเลิกเรียน ผมวิ่งไปดักหน้าคนสวย เพื่อที่จะพาไปส่งบ้าน
“คนสวย..เอ่ออ..คือ...” ผมไม่ค่อยกล้าพูดเมื่ออยู่ต่อหน้าคนสวย ก็มันเขิน
“มัวแต่อ้ำอึ้งอยู่ได้ เร็วๆฉันรีบกลับบ้าน”
“ให้พี่กันต์ไปส่งนะ!” ผมตัดสินใจพูดแบบหลับหูหลับตาออกไป
“อืม” คนสวยไม่ปฏิเสธแสดงว่าตอบ ตกลง!
ผมเดินไปส่งคนสวยที่บ้าน บ้านคนสวยห่างจากโรงเรียนแค่3ซอยเอง ซึ่งก็ไม่ไกลมากนัก
“คนสวยชอบกินอะไรหรอ” ผมเอ่ยถาม
“แล้วนายจะรู้ไปทำไม” แหนะๆ มีการถามกลับอีก
“นะๆๆๆๆ บอกหน่อยจิ” ผมพูดเสียงหวานพร้อมกับทำตาปริบๆ คนสวยหันหน้าหนีทำไมหื้มมม เขินสินะ ก็คนมันหล่อ
“หิวหรอ? ไปหาไรกินก่อนก็ได้” รู้ทันอีกล่ะ คนสวยพูดเองนะคร้าบบบบ
“อื้อๆ” ผมได้แต่พยักหน้า ก็หิวไงงงง คือ...อยากชวนไปเดทไรงี้
“อยากกินไร??” ทำหน้าแบบนี้ตามใจคนสวยเลยจ้า
“แล้วแต่คนสวย”
“ฉันตามใจนาย ถ้าไม่เลือกก็ไม่ต้องกิน” คนสวยงอนหรออออ ต้องง้อดิ
“อ่ะๆๆๆๆ พี่กันต์อยากกินอาหารไทย”
“นายเป็นคนไทยใช่ไหม??” ถามงี้คือไม่รู้หรอ งอนๆๆๆ(?) คนหล่อต้องไม่งอนดิโถ่วววว
“ป่ะ ไปกินกันเถอะฉันหิวแล้ว” กินไรหรออออ หรือว่าคนสวยอยากกินตับ??
“อย่ามาทำหน้าหื่น” คนสวยเอ่ยขึ้นพร้อมกับเอามือเขกหัวพี่กันต์
-JACKSON-
กราบสวัสดีพี่ๆน้องๆลุงป้าน้าอาปู่ย่าตายายนะครับ กระผมหวัง แจ็คสัน ก็เป็นพาร์ทแรก และไม่รู้จะมีอีกไหม??
คือผมแอบชอบคนๆนึงครับ เขาน่ารัก น่าแกล้ง แบบเจอครั้งแรกมันใช่อ่ะครับ หวังอยากได้
วันนี้เปิดเทอมวันแรกครับ ผมไม่ได้มาสายนะ ผมมาเที่ยง และก็กวนตีนอาจารย์พอเป็นพิธีก่อนที่จะนั่งข้างคนที่ผมแอบชอบ เขินมากครับ ก็ไม่รู้จะทำยังไม่เหมือนกัน
“อ่ะ!” เสียงหวานเอ่ยขึ้นหลังจากที่ผมใช้มือดึงเส้นผมของเขา ก็ผมไม่รู้ว่าจะต้องทำไงหนิ ไม่เคยจีบใครนี่หน่า
“ย่าาาาส์! มีปัญหาอะไรกับกูมากห๊ะ??” สงสัยผมคงแกล้งเยอะไป ดูสิโกรธผมแล้ว ผมแกล้งนิดหน่อยเอง แค่ดึงผม จั๊กจี้ ป่วนตอนที่เรียน แค่นี้เอง
“อ่ะ..เอ่อ” ผมพูดไม่ออกครับ
“อย่ามัวแต่อ้ำอึ้ง” TT แฟน(ในอนาคต) ถ้าจะโหดขนาดนี้นะ
หลายๆวันต่อมา
ผมก็แกล้งเขาอีกตามเคยครับ ผมเป็นพวกแสดงความรักไม่เก่งไง ก็ไม่รู้สิมันเขินๆ
ผมเดินอยู่กับไอบี และไอยูคที่พึ่งสนิทกันครับ อยู่ๆมีใครไม่รู้ทำเหมือนสนิทกันมากกกกกกก ซึ่งผมแค่รู้ว่าอยู่ห้องเดียวกันแค่นี้
ผมพึ่งมารู้ทีหลังครับว่าสนิทกับเขา เข้าทางไงครับ555
เย็นวันนี้ ผมกะว่าจะสภาพมั้ง(?) ก็เขินๆนิดนึง ก็ปกติจะมีสาวๆมาสารภาพรักกับผม นี้เป็นคนแรกเลยนะเนี่ย
“โอ้ย!” ผมกระชากหัวเขามา
“เอ่อ..”
“ดึงหัวทำไมห๊ะ เจ็บนะเว้ย” คำด่าไม่สะเทือนผมหรอกครับ ตอนนี้ใจผมมันเต้นไม่เป็นจังหวะครับ
“เอ่อคือ..”
“แกล้งอยู่ได้ แกล้งไรนักหนาว่ะ!” ผมโดนเหวี่ยงครับ ปากอย่าแข็งดิไอหวัง
“ก็ชอบไง” ผมกลั้นใจพูดมันออกไป
“นิสัยไม่ดี ชอบแกล้งคนอื่น” หื้อ หมายถึงชอบมึงไงยองแจ
“หมายถึงชอบมึง”
“...” เงียบทำไมครับ แบบนี้ใจไม่ดีนะเว้ย
และยองแจก็วิ่งไปโดยไม่กล่าวอะไรเลย วิ่งสักพักก็หันหลังแล้วตะโกน
“ชอบก็จีบดิว่ะ” เขินครับ ตอนนี้ไปไม่เป็นล่ะ สติผมยังอยู่ใช่ไหมครับ
'ฉันต้องทำ ทำอะไร สักอย่างแล้ว
ให้เธอนี้ ไม่แคล้วไม่คลาดกัน
ให้เธอรู้ตัวว่ามีคนอย่างฉัน
แอบมองเธออยู่ตรงนี้
รอคอยเธอตรงนี้ ฉันนี่ไง'
70%
-BAMBAM-
ณ ตอนนี้ พี่กันต์นั่งกินอาหารไทยกับคนสวยครับ ผมกลัวคนสวยกินเผ็ดไม่ได้ เลยสั่งอาหารเบาๆ พวกแกงเขียวหวาน ปลาราดน้ำพริก ยำ อะไรประมาณนี้ ผมได้แต่มองคนสวยกินครับ มันไม่สามารถละสายตาไปไหนเลยเลย..
“กินดิ มองอยู่ได้”คนสวยเหลือบมองมานิดหน่อยแล้วเอ่ยขึ้น
“ก็กินไง แฮะๆ” ผมค่อยๆตักยำมากินอย่างระมัดระวัง ต้องสุภาพครับท่องไว้ ต้องสุภาพ
“หิวไม่ใช่หรอ ตักแค่นี้จะอิ่มได้ไง” คนสวยตักกับข้าวมาใส่จานผมครับ พี่กันต์ฟินนนน ที่ถามนี่เป็นห่วงเขาชิมิล่ะ
“คร้าบบบบบ” จากนั้นผมกับคนสวยก็ทานอาหารกัน เหมือนเดทเลยเนอะ>//<
“คนสวยให้พี่กันต์ไปส่งที่บ้านไหม” หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จแล้ว ผมเอ่ยถาม
“ดึกแล้ว กลับบ้านไป” คนสวยตอบกลับมา ก็ผมอยากไปส่งง่ะ
“ให้พี่กันต์ไปส่งนะๆๆๆ” ผมทำอ้อนๆใส่
“ไม่ต้องเลย กลับบ้านได้แล้ว วันหลังค่อยมาส่ง”
“แค่6โมงเย็นเอง ไม่ดึกนะ ให้ไปส่งนะๆๆๆ”
“กลับบ้าน!” คนสวยทำโหดใส่พี่กันต์ อย่าโหดสิ
“ก็ได้ๆ พรุ่งนี้เจอกันนะคนสวย” พูดจบพร้อมกับโบกมือลา
“ป๊าม๊าสวัสดีครับ” ผมเดินกลับมาถึงบ้าน พร้อมเอ่ยสวัสดีเป็กิจวัตรไปแล้ว
“เรียกยองแจมากินข้าวหน่อยลูก ม๊าทำอาหารเสร็จล่ะ” ม๊าหันมาเอ่ยกับผม ผมตอบรับไป พร้อมกับเข้าไปในห้องของยองแจ
“แจๆ” ผมสะกิดยองแจที่มุดตัวอยู่ในผ้าห่มอยู่
“หื้ออออ-///-“ ยองแจเปิดผ้าห่มออกมา
“ทำไมหน้าแดงว่ะ” ผมเอ่ยถาม ไม่สบายหรือเปล่า?? หรือไปโดนไรมา?? ผมสงสัย
“ก็ปะ..ปาว เอ่อ..แม่เรียกให้ตามมากินข้าวใช้ไหม ปะๆๆ” ยองแจเอ่ยมาพร้อมกับรีบลงไปกินข้าว ทำไมทำตัวแปลกๆว่ะ??
“ม๊าครับผมกินข้าวมาแล้วนะ” ผมเอ่ยขึ้นหลังจากนั่งโต๊ะทานอาหาร
“ไม่เป็นไรลูก แจเป็นไรหรือเปล่า เอาแต่เขี่ยข้าวไปมา หน้าแดงด้วย ไม่สบายหรอลูก??” ม๊าหันไปถาม ผมก็อยากรู้เหมือนกัน
“ไม่เป็นไรครับม๊า” หลังจากเอ่ยเสร็จยองแจก็นั่งกินข้าวอย่างเงียบๆ
วันนี้ผมมาโรงเรียนตามปกติ
ผมแอบเห็นคนสวยคุยกับใครไม่รู้ ดูท่าทางสนิทสนมกับเชียว เหอะ!
ผมเดินไปนั่งที่ประจำของผมครับ
“สวัสดีคนสวย” ผมเอ่ยขึ้น พร้อมกับโบกมือ
“สวัสดีค่ะ” ผู้หญิงคนที่คุยกับคนสวยหันมาเอ่ย คือสวัสดีคนสวยไง และยัยเด็กนี้มาตอบ วอททท??
“พี่หมายถึงคนสวยคนนั้นครับ” ผมเอ่ยขึ้นดูท่าทางน่าจะเป็นน้อง เลยเรียกแทนตัวเองว่าพี่ พร้อมกับชี้ไปทางคนสวย
“พี่มาร์คสวยหรอค่ะ พี่เขาออกจะหล่อ” ตาถั่วแล้วหนู คนสวยหล่อ?? ไม่ใช่ล่ะๆ
“คนสวยสิ สวยบรรลัยโลกขนาดนี้” ผมเอ่ยบอกกับน้องไป
“หล่อเถอะค่ะ ใช่ไหมพี่มาร์คขา” พูดเสร็จยัยเด็กนั้นเกาะแขนคนสวยของพี่กันต์ พร้อมกับสองคนนี้คุยกระหนุงหระหนิงกัน นี้ยังเห็นหัวพี่กันต์คนนี้อยู่ไหมมม โว้ยยยย แหนะๆมีบีบจมูกกันด้วย ยีหัวอีก ยิ้มให้กันอีก ไรว่ะ!!!
“นี่ๆๆๆๆ พี่กันต์อยู่ตรงนี้นะ” ผมเอ่ยขึ้นพร้อมกับเอาชี้ตนเอง
“ก็รู้ไงแล้วจะบอกเพื่อ??” ไอเด็กปากดี เดี๊ยะๆ คนสวยก็ไม่ว่าอะไรแถมยังยิ้มๆให้อีก ชิๆๆ
‘ ต้องทำเช่นไร ใช้เธอหันมา
ให้เธอรู้ว่า มีคนเขาสนใจ
เจอกันแล้ว อย่าผ่านเลยได้ไหม
ถ้าเสียเธอไป ก็คงซอกซ้ำ’
100%
เพลงทำอะไรสักอย่าง-ป้าง นครินทร์
TalkTalk
ก็จบไปอีก1ตอนเนอะ555 ก็จะรีบๆแต่งเดี๋ยวลืมพอตเรื่องหมด ตอนนี้ก็เกือบจะลืมล่ะ คือไรท์เป็นคนขี้ลืมไง 555 เดี๋ยวมาแก้คำผิดทีหลังน๊าาาาาา
----------------------------------------
กว่าจะได้แต่ง555 การบ้านเยอะมากมายก่ายกอง ก็ขอบคุณที่อ่านกันนะค่ะ ขอบคุณทุกๆคนเลย ขอบคุณค่ะ
@By_Bleaf
ความคิดเห็น