นางร้ายเช่นข้าไม่คุกเข่าต่อหน้าผู้ใด ยกเว้นสามี~

นางร้ายเช่นข้านั้นไม่คุกเข่าต่อหน้าอ้ายอีคนไหน จะอ๋องที่ไหน ฮ่องเต้แล้วอย่างไร ล้วนทำให้ข้าคุกเข่าไม่ได้ แต่หากเจ้าเอ่ยปากเพียงหนึ่งคำข้าจะยอมคลานเข่าขึ้นเตียงไปหาเจ้าแต่โดยดีเลย สามี~~

“ การกระทำและวาจาไม่ตรงไหนของเจ้าที่เป็นสิ่งที่สตรีที่ดีงามควรทำ และข้าไม่ใช่สามีของเจ้า “ บุรุษผู้นั่งบนบัลลังค์กระดูกเอ่ยขึ้นต่อเซียนน้อยที่เข้ามาบอกรักตนทุกเช้าเย็น 

“ ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้ อีกอย่างวันนี้ไม่ใช่ วันหน้าท่านก็ได้เป็นอยู่ดี สู้เรียกไว้ให้ท่านชินก่อนมิดีหรอกหรือสามี~ “ เซียนน้อยกล่าววาจาด้วยรอยยิ้ม