ตอนที่ 3 : Kirishima 00
Kirishima 00
ความเจ็บปวดแรกที่เขาเผชิญคือความเจ็บปวดที่เปลือกตาขวาเมื่ออายุได้ 3 ขวบกว่า ...นั่นคือตอนที่อัตลักษณ์ของเขาเริ่มปรากฏเป็นครั้งแรก...
เขาจำความเจ็บนั้นได้ดี...และจำได้ดีว่าตนเองร้องไห้งอแงว่าเกลียดอัตลักษณ์นี่มากแค่ไหน... เพราะมันฝากรอยแผลเป็นเอาไว้ แต่โชคดีที่ดวงตาเขาไม่ได้รับบาดเจ็บไปด้วย ไม่อย่างงั้นชีวิตเขาคงจะลำบากตั้งแต่เด็กแน่ๆ
แม้จะขึ้นชั้นมัธยมต้นแล้ว เขาก็ยังไม่ค่อยชอบอัตลักษณ์ของตนเองอยู่ดี ...เพราะอะไรน่ะเหรอ? ก็เพราะมันไม่เท่น่ะสิ! อัตลักษณ์ของคนอื่นเจ๋งๆเท่ๆเยอะแยะเต็มไปหมด แต่ของเขานั้นแค่ทำตัวแข็งได้เฉยๆ...ยิงไม่ได้ หายตัวไม่ได้ บินก็ไม่ได้ มันไม่เท่เอาซะเลยไม่ใช่เหรอ?
ถึงยังงั้นก็ตาม...ความฝันของเขาคือการได้เป็นฮีโร่ที่แสนเท่อย่าง คริมสันไรออท ฮีโร่ในดวงใจ ได้ใช้อัตลักษณ์ช่วยเหลือผู้คน ดังนั้นจึงเลือกที่จะเข้ามาเรียนต่อที่โรงเรียนมัธยมปลายยูเอ สาขาฮีโร่ สถานที่ในฝันสำหรับเด็กๆวัยคึกคะนองทั้งหลายเช่นเดียวกับเขา
"นี่ คิริชิมะ" คามินาริเอ่ยเรียก ขณะที่พวกเขากำลังนั่งเดินพักผ่อนกินขนมเล่นกันในวันหยุด
"หือ?"
"นายเคยคิดบ้างรึเปล่า ว่าถ้าเกิด...สมมติว่า...เอ่อ เราไม่ได้เป็นโปรฮีโร่กัน...จะทำยังไง?"
"เฮ้ อย่าพูดไม่เป็นลางอย่างงั้นดิ" เขาย่นคิ้ว ปากเคี้ยวไดฟูกุชิ้นโตตุ้ยๆ "ยังไงเราก็ต้องเป็นโปรฮีโร่กันให้ได้นะ!"
"ก็แค่คิดเผื่อไว้เฉยๆอ่า"
"ไม่เอาไม่พูด" เขายิ้มอวดฟันคมให้เพื่อน "ร่าเริงหน่อยๆ วันนี้วันหยุดนะ ไปเล่นเกมกันเถอะ!"
...อนาคตเป็นเรื่องที่ไม่แน่นอน ดังนั้นทำปัจจุบันให้ดีที่สุดไว้ก่อนดีกว่า...
...นั่นคือความคิดของคิริชิมะ เอย์จิโร่ ณ ตอนนั้น...
++++
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
