[FIC My Hero Academia] That Quirk Should Be Mine!

ตอนที่ 1 : Bakugou 00

Bakugou 00

ชีวิตบัดซบ...

คือสิ่งที่บาคุโก คัตสึกิรู้สึกได้ตั้งแต่อายุ 4 ขวบ เมื่อเพื่อนๆในห้องเรียนของเขาต่างก็ทยอยกันอวด อัตลักษณ์ ที่เริ่มฉายแววกันอย่างสนุกสนานตื่นเต้น

...ทุกคน...ไม่เว้นแม้แต่มิโดริยะ อิซึคุ หรือ เดกุ ...ชื่อที่เขามักจะใช้เรียกอีกฝ่ายอย่างดูถูกดูแคลน...

"โอ้โห อิซึคุ! อัตลักษณ์เท่จังเลย!" เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นพลางจ้องมองการปะทุเล็กๆบนฝ่ามือของเด็กชายผู้มีผมสีเขียวเจ้าของรอยยิ้มสุดแหยประจำห้อง

"ง...งั้นเหรอ" เจ้าตัวยิ้มแหยขณะมองอัตลักษณ์ของตนเอง ซึ่งก็คือระเบิด "แต่ผมว่ามันดูอันตรายยังไงก็ไม่รู้"

"ไม่หรอกจ้ะ เป็นอัตลักษณ์ที่ดีมากๆเลยนะจ๊ะอิซึคุคุง จะต้องเป็นฮีโร่ได้แน่ๆเลย" ครูประจำชั้นสาวเอ่ยชมเพื่อสร้างความมั่นใจให้กับนักเรียนของหล่อน

...ฮีโร่...

อาชีพสุดเท่ในฝันที่ใครๆก็อยากเป็น ไม่ว่าจะเพื่อนๆร่วมห้อง หรือนักเรียนชั้นอื่น โรงเรียนอื่น และนั่นก็รวมถึงตัวของบาคุโกเองด้วย

เขามักจะพูดกับเพื่อนๆอยู่เสมอว่าเมื่อใดที่อัตลักษณ์ปรากฏ เมื่อนั้นเขาจะต้องเป็นฮีโร่ที่เท่แบบออลไมท์ให้ได้อย่างแน่นอน และถึงขั้นคิดจะเหนือกว่าออลไมท์เสียด้วยซ้ำ...

ทว่า...

โชคชะตาก็ดันเล่นตลก...

บาคุโกมองมือของตนเองที่ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ...ให้ตายสิ! เขารอวันที่อัตลักษณ์จะปรากฏมานานจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว! เขาเหลือบมองระเบิดกลุ่มน้อยๆบนฝ่ามือของเจ้าเดกุอย่างหงุดหงิด ทำไม? ทำไมอัตลักษณ์ของเราถึงได้ปรากฏช้ากว่ามัน? ทำไมกันล่ะ? นี่เราช้าที่สุดในห้องอย่างงั้นเหรอ?

"คัตจังคิดว่าไงบ้าง...เอ่อ อัตลักษณ์ของผม..." มิโดริยะถามเขาด้วยน้ำเสียงที่ไม่มั่นใจติดจะเอียงอายเล็กน้อย

เจ๋งไปเลย คือคำที่อยู่ในใจของบาคุโก แต่ปากของเขาตอบออกไปว่า "ก็งั้นๆแหละ อัตลักษณ์ของฉันจะต้องเจ๋งกว่านายแน่นอน คอยดูได้เลย"

...แต่จนแล้วจนรอด อัตลักษณ์ของเขาก็ยังไม่ปรากฏเสียทีจนกระทั่งจบภาคเรียน สุดท้ายแม่ของเขาจึงต้องพาเขาไปพบแพทย์เพื่อปรึกษาปัญหาเรื่องนี้...

...นั่นจึงทำให้เขาได้รู้ว่า ตนเองนั้น...

...ไร้อัตลักษณ์... 

++++