คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ อุบัติเหตุพลัดชีวิต
สภาพอาาศสใสแสแส่อสว่ายามเ้ารู่
แสาวอาทิย์ระทบับสายน้ำในทะเลสาบส่อประายระยิบระยับ....
สรีสูศัิ์นาหนึ่ยืนมวิวทิวทัศน์ที่สวยาม อยู่ในศาลาทรีนโบราริมทะเลสาบ้วยใบหน้าที่เป็นัวลเธอยืนเหม่อลอยท่ามลานาำนัลที่ำลััเรียมเรื่อเสวยเมื่อัเรียมเสร็นาำนัลนหนึ่็เินเ้าไปถามหิสูศัิ์
นาำนัล " ฝ่าบาท..ทริอะไรอยู่เหรอเพะ "
เสียนาำนัลเอ่ยถาม
เินอันฟาน " ไม่มีอะไร " น้ำเสียอ่อนโยน
นาำนัล " หม่อมันไ้ัเรียมเรื่อเสวยเสร็แล้วเพะ "
เินอันฟานพยัหน้าเล็น้อยานั้นเธอ็เินไปนั่ลเ้าอี้....บนโ๊ะเ็มไป้วยอาหารมามายที่ถูปรุึ้นอย่าพิถีพิถันแ่ละานถูแ่อย่าสวยามและปราี
เินอันฟานนั่มออาหารบนโ๊ะ้วยใบหน้าที่นิ่สบานั้นเธอ็ใ้ะเียบีบอาหารในานึ้นมาิมู นาำนัลนหนึ่ที่เพิ่ะเ้ามาทำานในวัเป็นวันแรึไม่รู้ระเบียบอวัหลว
เธอยืนมอมาที่เินอันฟานในะที่ำลัินอาหารึ่มันผิระเบียบ
หลี่ " บัอาเ้าล้าียัไที่มามอฝ่าบาทอนที่พระอ์ำลัเสวยเ่นนี้ " น้ำเสียุ
เมื่อไ้ยินหลี่พูแบบนั้นนาำนัลที่ำลัมออยู่็สะุ้และใมาัวอเธอสั่นไหว้วยวามลัว
หลี่ " ยัไม่รีบุเ่าลอี "
พอหลี่พูบเธอ็รีบุเ่าทันที
เินอันฟานที่ำลัมออยู่็ลุึ้นาเ้าอี้เินมายืนอยู่รหน้านาำนัลนนั้น
เินอันฟาน " เ้าเพิ่ะเ้าวัมาสินะ ถึไม่รู้ระเบียบ " น้ำเสียอ่อนโยนและนุ่มนวล
นาำนัลใหม่ " เพะ ฝ่าบาท " น้ำเสียสั่นเทา
เวลาที่เธอพู็เอาแ่้มหน้า้มา
เินอันฟานาใบหน้านิ่ๆ็เปลี่ยนเป็นอมยิ้มเล็น้อย่อนะเอามือไปลูบหัวอนาำนัลเบาๆ
เินอันฟาน " เ้าะลัว้าทำไม...้าไม่ัเ้าหรอ"
หลี่และเหล่านาำนัลนอื่น่าพาันำเบาๆ
นาำนัลใหม่ " ฝ่าบาท!! "
เินอันฟาน " เ้าลุึ้นไ้แล้ว...ถึเ้าะทำผิ็ริ แ่นี่ถือเป็นวามผิรั้แรอีอย่าเ้า็เพิ่ะเ้าวัมาใหม่้าไม่ถือโทษโรธเ้าหรอ "
หลี่ยิ้ม " ฝ่าบาททรมีพระเมาับเ้านานี้ ยัไม่รีบอบพระทัยพระอ์อี "
นาำนัลใหม่ " อบพระทัยฝ่าบาทที่ทรเมา "
ในะนั้นเอ็มีนาำนัลนนึัมีปลายแหลมออมาาในแนเสื้อพุ่เ้ามาาทา้านหลัอเินอันฟานแ่เธอหลบทันึทำให้มีไปปัเ้าที่ลาออนาำนัลนที่มาใหม่ ทุน่าใทำอะไรไม่ถู ในอนที่เินอันฟานหลบำไลหยอเธอ็หลุออา้อมือ
ทหารและอรัษ์ที่เฝ้าอยู่รอบๆศาลาเมื่อเห็นเ่นนั้น็รีบวิ่เ้าไปอารัาเินอันฟานทันที
อรัษ์ " ับัวนาำนัลผู้นี้เอาไว้ "
ทหารสามนายับุมนาำนัลนนั้นทันที
อรัษ์ " ฝ่าบาททรเป็นเ่นไรบ้า "
เินอันฟาน " ้าไม่เป็นไร "
นาำนัล ( นร้าย ) " เินอันฟาน...้าะ่าเ้า " น้ำเสียเยือเย็น
เินอันฟาน " เ้าล้ามา...ที่ิทำร้าย้า
ทหาร!! เอาัวนาำนัลผู้นี้ไปที่ลานไ่สวน ้าะเป็นนไ่สวนนาเอ "
ทหาร " รับ้วยเล้าพระเ้า่ะ "
นาำนัล ( นร้าย ) " ปล่อย้านะ...เินอันฟานเ้ามันนาปีศาร้าย!!! " เธอร้อออมา้วยน้ำเสียที่เ็มไป้วยวามอาาแ้น
ทหารไ้ลาัวนาำนัลไปยัลานไ่สวน
เินอันฟานำลัะเินามทหารออไปเพื่อทำารไ่สวน แ่ในอนนั้นเอเธอ็รู้สึเหมือนว่าอะไรบ้าอย่าไ้หายไปเธอึมอูที่แน้า้ายอเธอ ็พบว่าำไลหยที่หยาอินนรัอเธอไ้ให้ไว้เป็นอแทนใอนนี้มันไ้หายไปแล้ว
เินอันฟาน " ำไล้า...หายไปั้แ่เมื่อไหร่? หรือว่าะเป็นเมื่อรู่ "
เินอันฟานรู้สึร้อนรนระวนระวายใเป็นอย่ามาเธอึบอให้หลี่และเหล่านาำนัล่วยันหา
เธอใ้เวลาหาอยู่นาน็พบว่ามันหล่นอยู่ริมทะเลสาบเมื่อพบแล้วเธอึหยิบำไลึ้นมา
ในะนั้นเอ็มีลูธนูพุ่ลมาาหลัา ึ!! ทะลุปัเ้าไปรลาหัวใอเินอันฟาน
ทำให้ร่าอเธอลไปในทะเลสาบพร้อมับำไลหย...
หลหล ( นาำนัลนสนิท ) " ว้ายายแล้ว!!!...่วย้วย ฝ่าบาทถูลอบปลพระนม์ " นาะโนร้อ้วยวามใ
ทั้ทหารทั้อรัษ์่าแห่ันมาและมีทหารนนึวิ่ไปบอหยาอินเมื่อเารู้เรื่อ็รีบวิ่มาที่อุทยานหลวทันที
หยาอิน " ฝ่าบาท!!...นี่มันเิอะไรึ้น "
นาำนัลนสนิท " มีนลอบเ้ามาทำร้ายฝ่าบาท อนนี้ฝ่าบาทลไปในทะเลสาบ "
หยาอิน " ทหาร!!!...ามไปับัวมันมาให้ไ้ "
" อรับ " ทหารำนวนมาวิ่ามนร้ายไป
หยาอินรีบระโลไปในทะเลสาบเพื่อ่วย
เินอันฟาน หิสาวผู้เป็นที่รัอเา...
****************************
หมู่บ้านอี้โ เมือิหล
ท้อฟ้ายามเที่ยแสแ้าหิสาวนหนึ่ที่ำลัถือะร้าสมุนไพรเินไปามโหินริมลำธาร
ฟาหร " วันนี้หาสมุนไพรไ้เยอะเลย...ถ้าเอาไปายที่ลามี้าวินไปอีหลายวันเลย"
เธอพูพึมพำับัวเอ
ไม่นานท้อฟ้า็เปลี่ยน...าที่เมื่อรู่แแร้าอนนี้ลับมืรึ้มฝน็่อยๆโปรยปรายลมาสัพั็โหมระหน่ำลมาอย่าแรเหมือนฟ้าพิโรธ
หิสาวรีบวิ่หาที่หลบฝนแ่้วยสภาพอาาศอนนี้ทั้ลมทั้ฝน ในะที่เธอำลัวิ่็สะุ้อนหินทำให้เธอพลัลไปในน้ำ
ฟาหร " ่วย้วย!!! "
เธอร้ออวาม่วยเหลือแ่นี่มันเป็นป่าลึึไม่่อยมีนผ่านมา เธอพยายามิ้นรนที่ะว่ายึ้นฝั่แ่เพราะเธอว่ายน้ำไม่เป็นึไม่สามารถ่วยเหลือัวเอไ้
อนนี้ฝน็เริ่มหนัมาว่าเิมฟาหระเียะายอยู่นาน...ไม่นานเธอ็หมแรร่าอเธอมลไปใ้น้ำ
ฟาหร " ีวิ้า้อมาบลรนี้อย่านั้นหรอ
ถ้าาิหน้ามีริ ้าอเิใหม่เป็นหิที่สูศัิ์เหนือใรในแผ่นิน ไม่้อเป็นหิที่ยานเ่นนี้อี "
านั้นเธอ็หมสิ้นลมหายใ ร่าอเธอไหลไปามระแสน้ำ....
***************************
วัหลว เมือิหล
สถานาร์ในวัหลวอนนี้ำลัวุ่นวายอย่าหนั ุนนาทุนที่ทราบเรื่อ่ามารวมัวันที่ทะเลสาบ....
ทั้ทหารทั้ราอรัษ์่าพาันามล่านร้ายไปนสุทาัน แ่ลับไม่พบวี่แววอนร้าย
เินอันฟาน " ีวิอ้าบสิ้นแ่เพียเท่านี้แล้วสินะ "
ร่าอเธอมลสู่ใ้ทะเลสาบ
หยาอินำลไปใ้น้ำพยายามมอหาเินอันฟานแ่็ไม่พบ " อันฟาน...เ้าะ้อไม่เป็นไร "
ทหารและนาำนัล่าลไปในทะเลสาบเพื่อ่วยันหาร่าอเธอ
********************
ห้าั่วโม่อมา
นระทั่พลบ่ำึพบร่าอเธอ หยาอินอุ้มร่าอเธอึ้นาน้ำ...ร่าายอเธอเปียโไป้วยน้ำ เลือไหลออาบาแผลไม่หยุ
หยาอิน " หมอหลว !!! " เาะโนึ้น้วยน้ำเสียที่ำลัโรธและเสียใ
หมอหลว " ้ามาแล้ว..." หมอรีบวิ่เ้ามาหาหยาอิน
หยาอิน " หมอหลว..่วยฝ่าบาท้วย ท่าน้อ่วยนาให้ไ้นะ "
หมอหลวับูีพรอเธอ็ใมา
หมอหลว " ฮือ..ฝ่า..ฝ่าบาททรสิ้นพระนม์ "
ใบหน้าอหยาอินเ็มไป้วยวามเสียใและวามเ็บปว เาระาเสื้ออหมอหลว้วยมือสอ้าอเา
หยาอิน " เ้าพูอะไร!!..เ้าเป็นหมอเ้า้อ่วยนาไ้สิ " น้ำเสียเยือเย็น
หยาอินในอนนี้เหมือนนลุ้มลั่
เาผลัหมอหลวล้มลแล้วัาบออมาพาที่ออหมอหลว ท่ามลาเหล่าุนนาและทหารมามาย หมอหลวลัวนี่รา!!!
หยาอิน " ถ้าเ้า่วยนาไม่ไ้...เ่นนั้นีวิเ้าอยู่ไป็ไร้วามหมาย "
ในะที่เาำลัะ่าหมอหลว
ร่าอเินอันฟาน็ไอสำลัน้ำออมา
่อนะหมสิไปอีรั้
เมื่อทุนเห็นเ่นนั้น็พาันใมา
หยาอินทิ้าบลแล้วรีบวิ่มาูเินอันฟาน
หยาอินับูีพรอเธอ็พบว่าเธอยัมีีวิอยู่
เาเรียหมอหลวให้มาูอาารอเธอ
หมอหลวที่ำลันั่สั่น้วยวามลัว็รีบลุึ้นแล้วมาับูีพรอเธอ
หมอหลว " หา!!.เอ่อ.ือ..ือว่า "
หยาอิน " รีบพูมาสิ... อ้ำๆอึ้ๆ อยู่ไ้ "
หมอหลว " ....ฝ่าบาทยัทรมีพระนม์ีพอยู่ "
ทุน่าสับสนและะลึับเหุาร์ที่เิึ้น
"เป็นไปไ้ยัไัน " เสียออัรมหาเสนาบีัึ้น
หยาอินทำวามเารพ " ท่านพ่อ "
หยาลั่วพยัหน้ารับ " เมื่อี้เ้าพูเอว่า ฝ่าบาททรสิ้นพระนม์แล้ว...แล้วเหุใอนนี้ลับบอว่าพระอ์ยัทรมีพระนม์ีพอยู่ "
หมอหลว " ้าเอ็ไม่อยาะเื่อ..แ่อนนี้ีพรอฝ่าบาทยัเ้นเหมือนับนปิ "
หลี่ " พวท่านอย่าเพิ่สสัยอะไรเลย..รีบพาฝ่าบาทเส็ลับำหนั่อนเถอะ "
หยาลั่ว " เ้าพาฝ่าบาทลับไปที่
ำหนั่อน แล้วให้หมอหลวทำารรัษา "
หยาอิน " อรับท่านพ่อ "
านั้นหยาอิน็อุ้มเธอลับำหนั...
***********************************
ความคิดเห็น