รักลับๆ ของเฮอร์ไมโอนี่ x เดรโก

Into

กลางดึกสงัดคืนหนึ่ง ภายในโรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทย์มนศาสตร์ ฮอกวอต ในระเบียงทางเดินชั้นสี่

"วันนี่ เธอมาช้าเฮอร์มี่"ร่างของเด็กหนุ่มโผล่เข้ากอดเด็กสาวที่เลี้ยวมุมเข้ามาพอดี ด้วยความคิดถึง

"อะไรกันเกรโก กอดแน่นขนาดนี้"ด้วยความเขินอายเฮอร์ไมโอนี่ตีแขน แฟนหนุ่มของเธอเบาๆ

"ก็ฉันคิดถึงเธอนี่ เฮอร์มี่ ตอนกลางวันจะแสดงออกมาก็ไม่ได้ วันๆนึง เธอเอาแต่หมกตัวอยู่กับพวกพอตเตอร์"ในหน้าซีดแหลมนั้นแสดงความไม่พอใจชัดเจน

"คิกๆ ฉันคิดว่า แพนซี่ พากินสัน จะทให้เธอคลายเคลียดได้ซะอีกนะ"เด็กสาวเอื้มมือ ไปคลายคิ้วที่ผูกเป็นปมของเขาออก

"เธอก็รู้นี่ ต่อให้มีคนอีกตั้งมากมายฉันก็ไม่สน แค่มีเธอเพียงคนเดียวก็พอ เฮอร์มี่"เด็กหนุ่มหยอดคำหวานใส่แฟนสาวอย่างไม่รอช้า

"ไม่ต้องมายอกันเลย วันนี้นัดออกมา มีอะไรงั้นหรือ"

"ไม่มีอะไรหรอก เพียงแต่ฉัน.... อยากกอดเธอ"เขากระชับอ้อมกอดในมือแน่น อย่างที่ปากว่า

"อะไรกัน เธอนี่ อยากกอดฉันทุกวันเลย เมื่อเช้าก็ที ฉันยังไม่ได้ทำโทษเธอเลย"แกล้งดุ กลบเกลื่อนความเขินอาย

"ก็ฉันไม่ชอบนี่ เจ้าวีสลีย์นั่นชอบมองเธอแปลกๆ"หน้ามุ่ยยามเอ่ยถึงบุคคลที่สาม

"แปลกยังไงล่ะ ฉันกับรอนเราเป็นเพื่อนกัน ไม่เหมือนเธอนะ"

แม้จะเจอลูกอ้อนของเด็กสาว ทว่าเดรโกไม่มีท่าทีผ่อนปรนเลยแม้แต่น้อย

"ไม่รู้แหละ ฉัน ห่วง หวง แล้วก็หึง"คำตอบที่ตรงทะลุเพดานของเขาทำเอา เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มไม่หุบ

"ยังไง รอนก็เป็นเพื่อน แฮร์รี่ก็ด้วย ขนาดเธอยังมี แพนชี่เลยไม่ใช่รึไง"โดนเด็กสาวตอกกลับบ้าง

"นั่นเพื่อน"เดรโกตอบ

"อย่างอนสิ ไม่มีใครสำคัญไปกว่าเธออีกแล้วล่ะ"คราวนี้เด็กสาวเป็นฝ่ายกอดบ้าง

เดรโก ถึงกับนิ้มไม่หุบกับประโยคนั้นของเธอ