มาเถิดฮองเฮา ข้าจะปลิดชีพเจ้าตามสัญญา

ตลอดชีวิตของนางนับแต่เริ่มจำความได้มีเพียงการเข่นฆ่า กระบี่เย็น ทว่าเลือดอุ่น ใบหน้าบิดเบี้ยวทุกข์ทน เสียงกรีดร้องของความเจ็บปวด บ้างวิงวอนขอชีวิต นางชินชา ทว่าไร้ความปราณี วันเวลาผันผ่านมานานเท่าใดหนอ ร้อยปี ห้าร้อยปี พันปี ห้าพันปี ผู้คนที่คุ้นเคยล้วนตายจาก แม่น้ำสายนั้นแห้งขอด บึงใหญ่กลายเป็นขุนเขา ชีวิตของนางกลับเป็นนิรันดร์ รูปโฉมสะคราญมิเปลี่ยนแปลง นางลืมสิ้นกระทั่งชื่อตน ผู้คนต่างเรียกขานนางว่า ‘มาร’ คนที่ถูกนางคร่าชีวิตล้วนเจ็บปวดและหวาดกลัวต่อความตาย มีเพียงนางที่ต้องทนทุกข์กับความไม่ตาย แล้ววันหนึ่ง เด็กน้อยผู้นั้นกลับมาทวงสัญญา “มาเถิดฮองเฮา ข้าจะปลิดชีพเจ้าตามสัญญา”

คำเตือน

1.เป็นนิยายจีนเรื่องแรกของผู้เขียน

2.ครึ่งแรกค่าตัวพระเอกจะแพงมากโปรดทำใจ

 3.ผู้เขียนไม่ถือว่านางเอกเลี้ยงต้อยเพราะนางอายุห่างจากพระเอกของเราเพียงไม่กี่พันปีเท่านั้น

4.ตัวละคร สถานที่และพฤติกรรมในนิยายเป็นเพียงเรื่องสมมุติ และนิยายจีนมีศัพท์เฉพาะค่อนข้างมาก เรื่องไหนผิดวานสะกิดบอกกันด้วย อย่าให้มันผิดอยู่อย่างนั้น อาย!