ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : :: เปลี่ยนโฉมครั้งใหม่ ::
ในความคิดของผมขณะตอนที่ผมไปคว้ายัยเฉิ่มนั้น ผมไม่รู้หรอกนะว่าเธอคนนั้นเป็นใคร
แต่ที่ผมติดใจก็คือเธอไม่ได้ เฉิ่ม อย่างที่ผมคิดและอีกอย่างเธอกล้ามากที่กล้าต่อล้อต่อเถียงผมไม่มีใครกล้าเถียงผมซักคำ เธอคนแรกเลยนะผมเลยให้เธอมาเป็นเบ๊ผม 1 เดือนมันช่างสบายจริงๆ
“นี่ไอบูม แม้มาถึงก็เหม่อเลยนะเว้ย”ไม่รู้จะเรียกทำไมนะไอ ชิต
“เออทำไมหรอว๊ะเออข้าไปแล้นะเว๊ย  ไปรับน้องก่อน”
“ใครว๊ะน้องยัยเฉิ่มนั้นหรอว๊ะ โหไม่ได้เรื่อง”ดูมันพูดเดี๋ยวพรุ่งนี้ยัยเรนะตกดาวเด่นประจำโรงเรียนแน่ดูถูกคนอื่นไปเหอะคอยดูเหอะนะไอชิตแกจะเห็นยัยนั่นเป็นคนละคนเลย
“เออไปก่อนนะ บายว่ะ”ผมพูดและเดินออกมาจากห้องและผมก็เดินไปรับยัยนั่นแหละแต่ผมไม่รู้ว่าชื่ออะไร
และผมก็เดินมาถึงห้องม.4 ผมเห็นเธอแล้วนั่นไงแต่พวกผู้หญิงพวกนี้มารุมผมอยู่นั่นแหละเธอเดินออกมาแล้วนั่นไง
“นี่เธอยัยเฉิ่ม”ผมเรียกและยัยลิงพวกนี้ก็มองหน้าผมและมองยัยนั่น
“มีไรไม่ทราบนาย บูมการ่า”ดูสิฉายาผมแสบจริงๆเลก่อนที่ผมจะพูดก็มียัยลิงตัวไหนไม่รู้พูดมาก่อนว่า
“นี่บลูเช๊ดแกไปด่าพี่บูมเค้าอย่างงั้นได้ไง พี่เค้าเรียกแกดีๆนะ”
“ทำไมล่ะฉันไม่เฉิ่มนี่น่ายัยลิงปะการัง มาด่าฉันอย่างงี้เดี๋ยวก็โดนตบหน้าแหกหรอก”โหขอบคุณพูดได้แจ๋วนี่เธอ
“พี่บูมค๊ะดูมันสิค๊ะมันด่าเชอรี่  พี่บูมจัดการมันเลยนะค๊ะ”โหยัยลิงแกน่าจะโดนตบไปตั้งแต่แกไปพูดกะยัยนั่นแล้ว
“นี่น้องครับพี่ขอตัวนะครับ”น่าจะพูดอย่างงี้นานแล้วนะนี่
และผมก็เดินเข้าไปหายัยเฉิ่มนั่นและผมก็บอกเธอว่า
“นี่บลูเช๊ดฉันจะพาเธอไปเที่ยวห้างนะจะไปกับฉันไหม”ผมรู้ว่าเธอต้องไม่ตกลง
“นี่นายแกล้งโง่หรือเปล่านายให้ฉันเป็นเบ๊นาย 1 เดือนนะต้องทำตามนายสิ”
“อืมงั้นไปกัน”ผมคิดอยู่แล้วว่าเธอต้องพูดอย่างงี้
ระหว่างการเดินทางผมกับเธอไม่ได้คุยกันเลยแต่รู้สึกเธอจะเงียบๆมากกว่าผมไม่อยากรบกวนด้วย
ยัยนี่เวลามองข้างๆเธอชั่งน่ารักมาก น่ารักกว่าผู้หญิงที่ผมเคยคบด้วยซ้ำ หว๊าผมอยากได้เธอมาเป็นของผมจัง
“นี่นายหลับหรอไงห๊ะ ถึงแล้วเรียกเท่าก็ไม่ตอบซักคำ”ฉันถามไปงั้นแหละ
“อืมงั้นไปกันสิ ไปร้านทำผมร้านแรกนะ”ร้านที่ผมจะไปผมรู้จักน่ะค้าทำผมได้ดีมากเลยแหละ
“อืมไปทำไมล่ะ นายจะตัดผมหรอ”น่าเบื่อจะตายถ้าจะ
“อืมเดี๋ยวเธอก็รู้น่ะ”ผมตอบแบบเซงๆๆ
และผมก็กึ่งลากกึ่งจูงเธฮมาร้านทำผม
“มาถึงร้านแล้วเข้าไปซะยัยบลูเช๊ดเดี๋ยวก็ต้องไปซื้อเสื้อผ้าอีก”ผมพูดพร้อมยิ้มนิดๆๆ
“นายจะพาฉันไปเลือกเสื้อผ้าหรอไม่นะ”ฉันคิดแบบเซงๆๆ
“สวัสดีจ้าน้องบูมวันนี้พาใครมาให้พี่แปลงโฉมละห๊ะ”พี่กระเทยพูด
“อ่อพี่มูมู่ครับคนข้างหลังผมครับ”นี่นายแค้นนี้ต้องชำระ
“อ่อน้องหรอค๊ะเชิญด้านในค่ะ และน้องบูมไปนั่งรอเลยจะเดี๋ยวพี่แปลงโฉมให้เอง”
“ครับ ขอบคุณมากนะครับ”
เพราะนายคนเดียวนะฉันต้องมาร้านทำผมบ้าๆกับนายแถมโดนแปลงโฉมอีก แค้นนี้ต้องชำระ!!!
“พี่ค่ะตัดเร็วๆเหอะค่ะ ไม่ชอบรอนานอ่าค่ะ”ใจกล้าไหมล่ะพูดตรงๆ
“อ่าค่ะ น้องได้เลยค่ะ”กระแดะจริงๆเป็นกระเทยพูด ค่ะ
และระหว่างที่พี่เค้าคิดว่าจะตัดทรงไรให้ฉันฉันก็ดันเคลิ้มหลับไปโดยที่ไม่รู้ตัวแต่ที่รู้ตัวอีกทีก็คือพี่เค้าตัดผมฉันเสร็จแล้ว และกำลังเรียกฉัน
“นี่น้องค่ะตื่นได้แล้วค่ะ พี่ตัดผมให้เสร็จแล้วค่ะ”
“ค่ะๆเออเสร็จแล้วใช่ไหมค่ะ”ฉันก็เงยหน้ามองกระจกฉันเปลี่ยนไปผมที่เข้ากะหน้าฉันและไสล์จนบางเหมาะกับที่จะรัดผมเป็นหางม้า
“จ้าน้องนี่น่ารักกว่าที่พี่คิดนะ ไปได้แล้วล่ะน้องบูมเค้านั่งรออยู่”ใครให้รอเนี่ย
พอฉันเดินออกมาจากห้องที่ทำผมและฉันก็เห็นนายบูมกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่และเค้าก็เหมือนกลับว่าจะไม่สนใจภายนอกเลยว่าฉันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“นี่นายบูมจะนั่งอ่านอีกนานไหม”ฉันเรียกเค้าเองแหละ
“ ...”ค้างครับเธอน่ารักมากเลยครับ ไม่เห็นเหมือนยัยเฉิ่มคนเดิมเลย
“นี่มองฉันทำไมห๊ะ ไม่เคยเห็นคนสวยหรอ”ฉันชมตัวเองหน้าด้านๆ
/////////////////////////////////////
แค่นี้ก่อนนะค๊ะ เดี๋ยวจะมาลงให้ตอนที่ 3 เยอะๆค่ะขอแค่กะลังใจ เม๊น+โหวด ก็พอค่ะ
ขอบคุณนะค๊ะเข้ามาอ่านก็เม๊นด้วยนะจะ ติชมด้วยก็จะดีมากค่ะ
By: Bu_shsKy
แต่ที่ผมติดใจก็คือเธอไม่ได้ เฉิ่ม อย่างที่ผมคิดและอีกอย่างเธอกล้ามากที่กล้าต่อล้อต่อเถียงผมไม่มีใครกล้าเถียงผมซักคำ เธอคนแรกเลยนะผมเลยให้เธอมาเป็นเบ๊ผม 1 เดือนมันช่างสบายจริงๆ
“นี่ไอบูม แม้มาถึงก็เหม่อเลยนะเว้ย”ไม่รู้จะเรียกทำไมนะไอ ชิต
“เออทำไมหรอว๊ะเออข้าไปแล้นะเว๊ย  ไปรับน้องก่อน”
“ใครว๊ะน้องยัยเฉิ่มนั้นหรอว๊ะ โหไม่ได้เรื่อง”ดูมันพูดเดี๋ยวพรุ่งนี้ยัยเรนะตกดาวเด่นประจำโรงเรียนแน่ดูถูกคนอื่นไปเหอะคอยดูเหอะนะไอชิตแกจะเห็นยัยนั่นเป็นคนละคนเลย
“เออไปก่อนนะ บายว่ะ”ผมพูดและเดินออกมาจากห้องและผมก็เดินไปรับยัยนั่นแหละแต่ผมไม่รู้ว่าชื่ออะไร
และผมก็เดินมาถึงห้องม.4 ผมเห็นเธอแล้วนั่นไงแต่พวกผู้หญิงพวกนี้มารุมผมอยู่นั่นแหละเธอเดินออกมาแล้วนั่นไง
“นี่เธอยัยเฉิ่ม”ผมเรียกและยัยลิงพวกนี้ก็มองหน้าผมและมองยัยนั่น
“มีไรไม่ทราบนาย บูมการ่า”ดูสิฉายาผมแสบจริงๆเลก่อนที่ผมจะพูดก็มียัยลิงตัวไหนไม่รู้พูดมาก่อนว่า
“นี่บลูเช๊ดแกไปด่าพี่บูมเค้าอย่างงั้นได้ไง พี่เค้าเรียกแกดีๆนะ”
“ทำไมล่ะฉันไม่เฉิ่มนี่น่ายัยลิงปะการัง มาด่าฉันอย่างงี้เดี๋ยวก็โดนตบหน้าแหกหรอก”โหขอบคุณพูดได้แจ๋วนี่เธอ
“พี่บูมค๊ะดูมันสิค๊ะมันด่าเชอรี่  พี่บูมจัดการมันเลยนะค๊ะ”โหยัยลิงแกน่าจะโดนตบไปตั้งแต่แกไปพูดกะยัยนั่นแล้ว
“นี่น้องครับพี่ขอตัวนะครับ”น่าจะพูดอย่างงี้นานแล้วนะนี่
และผมก็เดินเข้าไปหายัยเฉิ่มนั่นและผมก็บอกเธอว่า
“นี่บลูเช๊ดฉันจะพาเธอไปเที่ยวห้างนะจะไปกับฉันไหม”ผมรู้ว่าเธอต้องไม่ตกลง
“นี่นายแกล้งโง่หรือเปล่านายให้ฉันเป็นเบ๊นาย 1 เดือนนะต้องทำตามนายสิ”
“อืมงั้นไปกัน”ผมคิดอยู่แล้วว่าเธอต้องพูดอย่างงี้
ระหว่างการเดินทางผมกับเธอไม่ได้คุยกันเลยแต่รู้สึกเธอจะเงียบๆมากกว่าผมไม่อยากรบกวนด้วย
ยัยนี่เวลามองข้างๆเธอชั่งน่ารักมาก น่ารักกว่าผู้หญิงที่ผมเคยคบด้วยซ้ำ หว๊าผมอยากได้เธอมาเป็นของผมจัง
“นี่นายหลับหรอไงห๊ะ ถึงแล้วเรียกเท่าก็ไม่ตอบซักคำ”ฉันถามไปงั้นแหละ
“อืมงั้นไปกันสิ ไปร้านทำผมร้านแรกนะ”ร้านที่ผมจะไปผมรู้จักน่ะค้าทำผมได้ดีมากเลยแหละ
“อืมไปทำไมล่ะ นายจะตัดผมหรอ”น่าเบื่อจะตายถ้าจะ
“อืมเดี๋ยวเธอก็รู้น่ะ”ผมตอบแบบเซงๆๆ
และผมก็กึ่งลากกึ่งจูงเธฮมาร้านทำผม
“มาถึงร้านแล้วเข้าไปซะยัยบลูเช๊ดเดี๋ยวก็ต้องไปซื้อเสื้อผ้าอีก”ผมพูดพร้อมยิ้มนิดๆๆ
“นายจะพาฉันไปเลือกเสื้อผ้าหรอไม่นะ”ฉันคิดแบบเซงๆๆ
“สวัสดีจ้าน้องบูมวันนี้พาใครมาให้พี่แปลงโฉมละห๊ะ”พี่กระเทยพูด
“อ่อพี่มูมู่ครับคนข้างหลังผมครับ”นี่นายแค้นนี้ต้องชำระ
“อ่อน้องหรอค๊ะเชิญด้านในค่ะ และน้องบูมไปนั่งรอเลยจะเดี๋ยวพี่แปลงโฉมให้เอง”
“ครับ ขอบคุณมากนะครับ”
เพราะนายคนเดียวนะฉันต้องมาร้านทำผมบ้าๆกับนายแถมโดนแปลงโฉมอีก แค้นนี้ต้องชำระ!!!
“พี่ค่ะตัดเร็วๆเหอะค่ะ ไม่ชอบรอนานอ่าค่ะ”ใจกล้าไหมล่ะพูดตรงๆ
“อ่าค่ะ น้องได้เลยค่ะ”กระแดะจริงๆเป็นกระเทยพูด ค่ะ
และระหว่างที่พี่เค้าคิดว่าจะตัดทรงไรให้ฉันฉันก็ดันเคลิ้มหลับไปโดยที่ไม่รู้ตัวแต่ที่รู้ตัวอีกทีก็คือพี่เค้าตัดผมฉันเสร็จแล้ว และกำลังเรียกฉัน
“นี่น้องค่ะตื่นได้แล้วค่ะ พี่ตัดผมให้เสร็จแล้วค่ะ”
“ค่ะๆเออเสร็จแล้วใช่ไหมค่ะ”ฉันก็เงยหน้ามองกระจกฉันเปลี่ยนไปผมที่เข้ากะหน้าฉันและไสล์จนบางเหมาะกับที่จะรัดผมเป็นหางม้า
“จ้าน้องนี่น่ารักกว่าที่พี่คิดนะ ไปได้แล้วล่ะน้องบูมเค้านั่งรออยู่”ใครให้รอเนี่ย
พอฉันเดินออกมาจากห้องที่ทำผมและฉันก็เห็นนายบูมกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่และเค้าก็เหมือนกลับว่าจะไม่สนใจภายนอกเลยว่าฉันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“นี่นายบูมจะนั่งอ่านอีกนานไหม”ฉันเรียกเค้าเองแหละ
“ ...”ค้างครับเธอน่ารักมากเลยครับ ไม่เห็นเหมือนยัยเฉิ่มคนเดิมเลย
“นี่มองฉันทำไมห๊ะ ไม่เคยเห็นคนสวยหรอ”ฉันชมตัวเองหน้าด้านๆ
/////////////////////////////////////
แค่นี้ก่อนนะค๊ะ เดี๋ยวจะมาลงให้ตอนที่ 3 เยอะๆค่ะขอแค่กะลังใจ เม๊น+โหวด ก็พอค่ะ
ขอบคุณนะค๊ะเข้ามาอ่านก็เม๊นด้วยนะจะ ติชมด้วยก็จะดีมากค่ะ
By: Bu_shsKy
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น