คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #34 : [OS] Santa Baby (Wonho X Shownu)
[OS] Santa Baby
Paring: Wonho X Shownu
Rate: …R (มั้?)
Author: S.Maple
Note: รู้สึไม่ถนัมืออบล...
Think of all the fun I've missed
Think of all the boys I haven't kissed
ินโฮอนั่เหม่อมอออไปนอหน้า่า รั้หนึ่ออมม่าเยบอเาว่าหาเาเป็นเ็ีมาพอ าน้าลอสะมาให้อวัับเาใน่ำืนวันริสมาส์ โฮอเื่อมาลอว่าุาน้ามีริ าน้าที่ทำหน้าที่เป็นแม่เลี้ยเี่ยวูแลเามาลอ 17 ปีที่ผ่านมา นที่อุ้มท้อ อยูแล ห่วใย ไม่ทอทิ้เาไปไหน
ออมม่าเาเอล่ะาน้าลอสในทุวันอีวิเา
วันนี้เป็นอีวันที่โฮอ่อน้าะเหามาเป็นพิเศษ ไม่ว่าะมอไปทาไหน็เห็นู่รัเินวนเวียนอยู่รอบัวทั้นั้น านพิเศษในร้านาแฟึ่ถูอร้อารุ่นพี่เรียน้วยันทำาสอ้าอเาพันันยุ่เหยิไปหม ลู้าสาวๆ มามาย่าหลั่ไหลเ้ามาไม่าสาย นเาไ้รับายาาพนัานนอื่นๆ ว่าเป็นัวเรียลู้า
เพราะวันนี้ายอีมา นมปัที่เรียมไว้ึถูายหมเลี้ยั้แ่่วสายอวัน เือร้อนหัวหน้าะอย่าฮยอวอนวิ่โร่เ้าไปหาเฟอร้านึ่ไ้่าวมาว่าป่วยหนันอนมอยู่บนเีย หลัาถูหลานายนเ่ลาไปเล่นสีแล้วเอาหน้าไปุ่มับอหิมะมา
โฮอหุหินิหน่อย อนที่เฟหน้า่วเินออมาทำาปรือใส่เา
ไม่เห็นมีใรบอเลยว่านเป็นเฟ้อน่ารันานี้
“ฮยอวอนอ่า ฝาไปูหลานายผมให้หน่อยไ้ไหมรับ” เสียแหบแห้อนเป็นเฟึ่เพิ่ัรายารนมปัล็อใหม่ลั้นวาไ้เสร็ทำเอาโฮอหันวับไปมอทันทีแม้ในมือะำลัเสิร์ฟาแฟร้อนให้ลู้าสาวมัธยมปลายลุ่มหนึ่อยู่
“ไ้ๆ ฮยอไปนั่พั่อนเลย โทษทีนะที่้อให้ื่นมาทำานแบบนี้อ่ะ”
รอยยิ้มว้านาหยีอนเป็นเฟบ่บอว่าไม่ไ้ิใเรื่อถูปลุึ้นมาทำาน ถึยัไะวันนี้เา็ิเอาไว้แล้วว่า้อทำนมปัหลายรอบ แ่ถือโอาส่วพัแวะไปีบหลับเิมพลัานให้ับัวเอเสียหน่อย ็หลายวัน่อนที่พี่สาวนสวยมาฝาหลานายอมแสบไว้ับเาเพราะิาน่วนบินไป่าประเทศ เาึลายเป็นอัปป้าำเป็นอย่า่วยไม่ไ้
ฮยอนอูเินเาะแะไปหานั่อยู่มุมหนึ่ึ่เป็นโ๊ะว่ายัไม่มีลู้าับอ พนัานหลายนโ้ัวให้ับเาอย่ามีมารยาท ไม่แปลเลยหาเ้าอร้านอย่าฮยอนอูะอยามานั่สัเาร์ูวามเป็นไปอร้าน นอาะเ็ารทำานอพนัานแล้ว เายัเหลือบูเมนูที่ลู้าสาวๆ สั่เ็บไว้เป็นลิส์ทำเพิ่มเิมในใ ูวามเป็นไปไ้าวาม้อารอลาเพิ่มเิม
“อโทษนะะ ไม่ทราบว่าที่นั่รนี้ว่าไหมะ” ลู้าสาวท่านหนึ่เินรมาที่โ๊ะึ่ฮยอนอูนั่อยู่
ร่าสูอายหนุ่มเผยรอยยิ้มหวาน่อนะลุให้เธอนนั้นนั่แทนโยไม่ไ้สัเสายามแสวามเสียายอลู้าสาวนนั้นเลยสันิ ทำให้โฮอหลุหัวเราะออมา นฮยอวอนึ่อยู่ใล้ๆ หันมามอ้วยวามสนใ
“นั่นแน่ะ! แอบ้อเฟอเราอยู่หรือไ” หนุ่มนายแบบึ่ผันัวมารับานเสริมเพราะารายไ้เอ่ยปาแวเพื่อนร่วมานนใหม่ล่าสุ ูๆ แล้วสสัยหลุมพรารอยยิ้มอเฟนเ่ไปเรียบร้อย
“อือ”
ผิาที่พนัานหน้าใหม่อบลับมาเ็มปาเ็มำ ฮยอวอนบเ่าาอย่าถูใพร้อมแอบหันไปเรียเพื่อนร่วมานนอื่นๆ ให้มารับทราบแผนารับู่ใหุ้เฟหน้า่วับพ่อหนุ่มไฟแร ลายเป็นวาระารประุมลับึ่โฮอทำไ้เป็นเพียผู้ฟัแบบๆ
“นายเื่อพรอาน้าไหม” ู่ๆ มินฮยอึ่เป็นพนัานอีราย็โพล่ึ้นมา “เราลอทำำออเฟให้เป็นริีไหม”
พนัานทุนพนัหน้าอบรับ ส่วนนที่เพิ่เ้ามาร่วมว็หันไปถามนอื่นๆ รอบ้า สรุปผลออมาว่าทุนะ้อไปทำาร้นหามาให้ไ้ว่าปีนี้เฟอยาไ้อะไร
บาทีวอนโฮ็สสัย...
ทำไมเาถึิว่าระาษในมือึ่เผลอไปหยิบิมาูะเป็นประโยน์ันนะ
...ร้านปิแล้ว
วันนี้หลานายอฮยอนอูลเลือะไปอาศัยอยู่บ้านอฮยอวอนั่วราว เหุผลือารวนันไปเล่นเมที่้าไว้่อ ร่าสูเหม่อมอออไปนอบานหน้า่า บานประูบานสุท้ายถูล็อ้วยวามระมัระวั
นฮยอนอูหันหลัมาพร้อมับวามประหลาใ ่อุหลาบาวถูยื่นมารหน้าอเา แม้ะยัสับสนทว่าระาษในมือึ่เป็นสิ่ที่เาเียนิบอร์ออนโไว้เล่นๆ ลับเลยวามเป็นไปทั้หม
เ็หนุ่มหน้าใสส่รอยยิ้มมาให้ับเา มือ้าที่ว่าอยู่ถูว้าหมับไปุมไว้ อีฝ่ายออแรเพียเล็น้อย็พาเาเินไปามท้อถนนึ่ถูแ่้วยแสไฟหลาหลายสีสันเพื่อเลิมลอเทศาล
“อยาไปไหนเป็นพิเศษไหม” แม้ะปราศาำลท้าย แ่้วยำออัวเอทำให้ฮยอนอูเลือะยิ้มและไม่ใส่ใับำพูที่เป็นันเอนั่น “ไปึนัมานันไหม”
ฮยอนอูพยัหน้ารับเบาๆ อีฝ่าย็ัแูมือฮยอนอูึ้นไปบนรสเมล์สายหนึ่ วึ่เวลานี้ผู้นเบาบาลไปมา วามอบอุ่นที่มือนั้นทำเอาหัวใอเฟพอโึ้นมาั่วะ แล้ว็พลันฟีบลเมื่อนึถึวามเป็นริหลัาวันนี้
... ผมอแ่ใรสันที่พร้อมเ้าใและูแลผมบ้าในวันที่ผมอ่อนล้า...
ำอบ้าๆ ที่เาเอาไปิไว้บนบอร์ นฮยอนอูไม่เ้าใเลยว่าทำไมเาถึเียนไปแบบนั้น ไม่รู้้วย้ำว่าอีฝ่ายถูทาฝ่ายบริารออนโ้ามาหรือเปล่า
“นายหนาวเหรอ” นนั่้านนอเอื้อมเอาผ้าพันออัวเอส่มาให้ับเา มืออุ่นถูไปมา่อนะแนบลแ้มสอ้าอฮยอนอูเพื่อให้วามอบอุ่น
วอนโฮมีวามสุมา ที่เห็นเ้าเ่าน้อยทำหน้าาเหรอหราไม่สมอายุ ไหนะผิวแๆ ที่โผล่พ้นอุ้มืออเาออมาอี
ะน่ารัไปไหนนัหนาน่ะ
แ่นี้็หละายอยู่แล้ว
ารล้อุแผ่านไปไ้้วยี วอนโฮัแื้อแมุ่แพร้อมเียนำอที่ทำเอาฮยอนอูหน้าแเถือ นัวโเินหนีสายาวิบวับนั่นเร็วๆ แ่็้าว่าเ้าเ็บ้าึ่ประาศโ้ว่าะีบเาอย่าริั
“อย่าหนีสิ” วอนโฮ้าวเท้าเร็วๆ ามมาอนี้อายา้านหลั
“ไม่ไ้หนีสัหน่อย” น้ำเสียอู้อี้พลา้มหน้าหลบนหน้า้านที่พยายามแะเาให้ึ้นไปสบาเป็นพัลวัน
“หน้าแหมแล้ว อาาศ็ไม่ไ้ร้อนนะ”
“ฮึ่ย... ปล่อยเลยนะ”
เมื่อเ้าเ่าน้อยเริ่มพยศวอนโฮ็ัารุ๊บเบาๆ ที่แ้ม้าหนึ่ เรียสายาื่นๆ ราวับเ็น้อยออีฝ่าย ับพลันิ้วอนถูลวนลาม็มวันยุ่ สอา้าวถอยหลั้วยวามไม่มั่นใ
“นายทำไปเพื่ออะไร ที่อนโ้ามาเหรอ”
ฮยอนอูลัว...
ลัวว่าารระทำอนนี้็แ่าร้าวาน เป็นานๆ หนึ่ออีฝ่าย
“เปล่า...” วอนโฮแย้มรอยยิ้มว้า เป็นรอยยิ้มที่นฮยอนอูไม่ใเลยสันิเียว “ใสั่มา”
สิ้นำใบหน้าที่แอยู่แล้ว็ลับแว่าเิม แ่ะ้าวาเินหนี็ไม่มีแรเมื่อมีแรึรั้าอเาให้เ้าใล้ นในที่สุริมฝีปาร้อน็ู่โมลืนินริมฝีปาอฮยอนอู แรบัราวับะหยอเย้าให้อับอายทำนฮยอนอูอยาะผลัอีฝ่ายออ ถึอย่านั้นเาลับรู้สึีับเ้าเ็รหน้าอย่าไม่มีเหุผล
ลิ้นร้อนเี่ยวระหวัิมรสหวาน้านในโพรปาออีฝ่าย มือหนาอนหน้ามึนให้เ้ามาใล้อีนิ ลอบยิ้มร้ายเมื่อนัวโยอมส่สัาารอบรับลับมา ราวับว่าบาสิ่ถูุประาย เสียราอือเพราะาอาาศหายใทำเอาวอนโฮเผลอนึภาพนัวโนอนเปลือยเปล่าใ้ร่าอเา
อยาให้ินะแย่แล้ว...
“ไป่อที่ห้อผมนะ” เ็ัวร้ายยิ้มว้าเมื่อเห็นารอบรับอเฟัวโือารพยัหน้าึ้นล
เสียราระเส่าเมื่อร่าายถูบันทั่ว ลิ้นร้อนอนไไปทุสัส่วนามวามปรารถนาอผู้เป็นเ้าอ ลิ่นหอมหวานอนมอบทำเอานอยู่เหนือร่าหิวระหายมาึ้นว่าเิม ร่าายึ่มีล้ามเนื้อประปรายูไม่เ้าันับเอวอน่าย้ำรหน้า วอนโฮอยาะโทรไปบอแม่เสียอนนี้เลยว่าาินี้มีลูให้แม่ไม่ไ้แล้ว แ่ถ้าให้ทำว่าที่เมียนว่าะท้อนี่ วอนโฮสู้าย
ยออสีสวยูัน้วยแรอารม์ เสรสีสวยล่อาล่อใแมลัวโึ่เริ่มแะปลายลิ้นลไปให้นหอบหายใั๊ี้เล่นๆ ่อนะเริ่มบั ูุนเสียั๊วบ๊าบ เอวบาร่อนเสียสีับอวัยวะที่เริ่มโป่พอออีฝ่าย ปราาร่านสุท้ายถูถอออไป้วยวามร่วมมืออนถูระทำึ่สิล่อลอยไปับรสามาที่เ็วายร้ายำลัปรนเปรอให้
ริมฝีปาร้อนไลู่บ ทั้บัไปทั่วร่าายนถึบริเวอันราย วอนโฮใเลี่ยส่วนอ่อนไหว ยาสอ้าอฮยอนอูึ้นพาบ่า ลอบผิวปาหวิวให้นัวโเินอายเล่น เมื่อเห็นว่าส่วนนั้นระุถี่ๆ ล้ายรอบาอย่าเ้าไปเิมให้เ็ม
“อย่าแล้... ฮือ”
ยัไม่ทันะไ้ประท้วมามาย ลิ้นร้อนลับลไปสำรว่อทาใหม่ที่ไม่เยมีใรล่วล้ำ แรมิบถี่ๆ ระหว่า้านนิ้วเรียวยาวสอส่ายหาุระสัน นฮยอนอูเ็บแปลบทว่าไม่นานลับมีวามรู้สึประหลาแทรเ้ามา
ภาพรหน้าลับลายเป็นเ้าหมาป่าัวโเล้าโลม่อทาหลั้วยสีหน้าหื่นระหาย ฮยอนอูระุหลายรั้่อนะปลปล่อยออมาแม้อีฝ่ายะไม่ไ้แะส่วนนั้นอเาเลย็ามที
“ฮือ... ใส่เ้ามาที ไ้โปร” วามอับอายหมไปแล้ว เหลือเพียวาม้อารึ่พุ่สูว่าทุรั้ นฮยอนอูยอมอับอายพลิลับหลัยื่น่อทาสีหวานึ้นสู รอรับบาสิ่ึ่เาิว่าเิมเ็มวามปรารถนาใน่ำืนริสมาส์อเาไ้
“เรียื่อผม...” สะโพลมลึร่อนอยู่รหน้า มิหนำ้ำยั้วยวามพึพอใออีฝ่ายทำเอาวอนโฮอยาะีนรหน้า้วยแท่ร้อนให้หายอยา...
“วอนโฮ วอนโฮ... อ๊า....” เสียรายาวพร้อมับารเิหน้าึ้นสู นฮยอนอูถูระแทรัวๆ แ่แล้ว็หยุลนเา้อสวนลับเอ พอไม่นานอีฝ่าย็วบรัวๆ แล้ว็ผ่อนแรลไป้ำแล้ว้ำเล่า
้านนิ้วเรียวเอื้อมไปปิรั้ปลายส่วนอ่อนไหวไม่ยอมให้ปลปล่อย แม้ะทรมานแ่ไหนฮยอนอูลับรู้สึีมาึ้นเท่านั้น
บาทีฮยอนอูอาะเป็นสาย M
“เปลี่ยนท่าันนะ” เสียระิบแหบพร่าราวับปีศาร้ายล่อลวเหยื่อัวน้อย
วอนโฮถอนร่าายออ ัแเปลี่ยนให้ัวเอลไปนั่เอนัวสบายๆ บนเียว้า พลารั้เอวอีฝ่ายึ้นมานั่ร่อมให้ส่วนอ่อนไหวเสียสีันไปมา
“ฮือ... วอนโฮ วอนโฮ”
“่วยินผมทีนะรับ”
แล้ว่ำืนนั้นฮยอนอู็ไ้ินอเ็ทั้ืน
เฟัวสูื่นเ้ามา้วยอาารปวสะโพอย่าหนั สายามวามอสภาพในห้อึู่ปิี เสื้อผ้าบนัวเา็เป็นุนอน นอิไม่ไ้ว่าเมื่อืนแ่ฝันื่นหนึ่เว้น็แ่เมื่อเอื้อมไปแะ้านหลัอัวเอแล้วพบว่ามีน้ำสีาวุ่นไหลเยิ้มเป็นหลัาน
อา... เ้าเ็นั่นน่ะให้เาินทั้ืนนแทบไม่ไ้นอน
ถ้าเป็นพวที่อนโหรือเพื่อนเา้ามาให้ระบายอารม์็ไม่ไ้แย่นัหรอนะ ถือว่าอร่อยใ้ไ้ทีเียว
“ื่นแล้วเหรอรับ” ผ้านหนูผืนไม่ให่นัูหมิ่นเหม่นนมอเป็นฝ่ายหลบสายา ล้ามท้อแน่นๆ ับผิวาวสะท้อนแสทำฮยอนอูปวาแ่เ้า รั้นะลุหนีอาารปวสะโพ็เ้าู่โมนยอมแพ้ “เ็บมาไหม เี๋ยวผมเอาออให้นะ”
เสียระิบเน้นบาำนอหวาระแวไม่ไ้ทำเอาฮยอนอูเผลอ้อหน้าอีฝ่ายรๆ แล้ว็้อหลบวูบเมื่อพบว่าสายาหื่นระหายไม่ไ้าหายไป้วยเลย
“ผมื่อินวอนโฮ อยู่ห้อร้าม เรียนมัธยมปลาย S อายุ 17”
รู้สิ... ฮยอนอูรู้ีทีเียวว่าอีฝ่ายอายุเท่าไหร่ ถึเมื่อืนะีมา แ่พอิถึวามวุ่นวายที่อาามมาแล้วนแ่ลับปวหัวึ้นมาะทันหัน
“ห้ามิหนี ฮยอนอูเป็นเมียผม ะว่าไปแล้วเมื่อืนน่ะ...” ใบหน้าที่เลื่อนเ้าใล้นเินวามำเป็น ย้ายไปุไ้ที่ออนหมทาหนี “แน่นสุๆ เลย”
“อื๊อ….!” เฟนเ่เิหน้าสูราเสียสั่นเมื่อมือหนาล้วไปบีบเ้น่วสะโพภายใ้ผ้าห่มเนื้อี
“เมียรับ ออีหลายๆ รอบนะ”
นฮยอนอู หัวหน้าเฟและเ้าอร้านนมื่อั้วยวัย 3X ปี ถูเ็มัธยมปลายระทำำเรา้วยวามเ็มใภายในอนโ
อา... อวัปีนี้อวอนโฮนี่้อบอแม่แล้วสินะ
ทั้หอม ทั้หวาน นอยาินไปเรื่อยๆ เลย...
:: Talk ::
อันยอ~~~
ลับมาพร้อมวามป่วอีแล้ว่ะ ที่ริั้ใะล่วริสมาส์
แ่็ไม่ทัน... มัวแ่ไปื้ออเ้าบ้าน
ฝาิามันไปเรื่อยๆ นะะ
.....สวัสีปีใหม่ 2017 ่ะ.....
ความคิดเห็น