ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : TWO
“ปีหนึ่รวม!เร็วรับ”เสียพี่าวเหนือะโนัเรียปีหนึ่
“วันนี้เป็นวันรับน้อวันสุท้ายพรุ้นี้เราะไปปลูป่าัน”
“เราะไปัน2วัน1ืนพรุ้นี้รถออ09:00รนะรับห้ามสาย!”ไปปลูป่า็ีถือว่าทำะแนนีบพี่าวเหนือไปเลย
“แยย้ายไ้รับ”
“พี่าวเหนือรับไปิน้าวับผมไหม”ผมถามพี่าวเหนือแ่เหมือนแผนผมะล่มรับเพราะพี่ไนท์เพื่อนพี่าวเหนือเาบอว่า
“ไม่ไ้หรอไอหนาวเหนือมัน้อทำรายานส่อาารย์ไม่ั้นมันไม่ผ่านแน่แถมหนัสือ็หายาอี”
“หนัสืออะไรหรอรับ”ผมถามเพื่อผมะไ้่วยอะไรเาไ้บ้า
“มันเป็นหนัสือเ่าอะเี่ยวับพันธุ์ไม้อะอันนี่อะ//รูป”หนัสืออันนีุ้้นๆเหมือนะมีอยู่ที่ร้านหนัสือเ่าๆแถวหอ
“เหมือนผมเยเห็นแถวๆหอนะพี่เี๋ยวผมลอไปหาให้”
“เฮ้ย...ไอหนาวะไปอนนี้หรือไไม่เ้าเรียนหรอ”พี่ไนท์ถามผมแ่บ่ายวันนี้ผมไม่มีเรียน
ะวิ่ออมาผมโทรศัพท์หาไอแทน
[ว่าไมึ]
“ร้านหนัสือแถวหอที่มึพาูไปอยู่รไหนนะ”ผมถามมันเพราะมันพาผมไปวันนั่นแ่ผมะทาไปไม่ไ้
[ทำไมอะ มึะไปเ่าหนัสือหรือ]
“ป่าวูะไปหาหนัสือให้พี่าวเหนือ”
[อ่อ...ร้านอยู่xxx]
“อบุมึ”ผมเอ่ยอบุมันและรีบึ้นร่อมรถู่ใออไป
ร้านxxx
“อโทษนะรับยัมีหนัสือแบบนี้อยูาไหมรับ//ยื่นรูป”อให้มีเถอะ
“สัรู่นะะ...มี่ะอยู่xx่ะ”เย้!มีริ้วย
“เอแล้ว/แ๊ๆ~ฝุ่นเยอะะมั”ผมเป็นภูมิแพ้นิหน่อยร่าายอ่อนแอป่วย่าย
“พี่าวเหนือะีใไหนนะ/ยิ้ม”ผมยิ้มพร้อมยหนัสือึ้นมาูอยารู้ว่าพี่เาะีใไหม
ผมลับมาที่มอแล้วรับอนนี้ผมำลัเินไปห้อสมุเห็นพี่ไนท์บอพี่าวเหนือไปทำรายานที่นั่นผมเินไปยิ้มไปเหมือนนบ้าเลยรับ
ะผมเินเามาผมเห็นพี่าวเหนือับพี่รีนรุ่นพี่ปี4ผมเห็นในมือพี่รีนถือหนัสือแบบเียวับอผมสสัยพี่าวเหนือมีนหาหนัสือน่วบสอนแล้วละรับผมเินออมาพร้อมับยิ้มให้ับัวเอ
“วันนี้เป็นวันรับน้อวันสุท้ายพรุ้นี้เราะไปปลูป่าัน”
“เราะไปัน2วัน1ืนพรุ้นี้รถออ09:00รนะรับห้ามสาย!”ไปปลูป่า็ีถือว่าทำะแนนีบพี่าวเหนือไปเลย
“แยย้ายไ้รับ”
“พี่าวเหนือรับไปิน้าวับผมไหม”ผมถามพี่าวเหนือแ่เหมือนแผนผมะล่มรับเพราะพี่ไนท์เพื่อนพี่าวเหนือเาบอว่า
“ไม่ไ้หรอไอหนาวเหนือมัน้อทำรายานส่อาารย์ไม่ั้นมันไม่ผ่านแน่แถมหนัสือ็หายาอี”
“หนัสืออะไรหรอรับ”ผมถามเพื่อผมะไ้่วยอะไรเาไ้บ้า
“มันเป็นหนัสือเ่าอะเี่ยวับพันธุ์ไม้อะอันนี่อะ//รูป”หนัสืออันนีุ้้นๆเหมือนะมีอยู่ที่ร้านหนัสือเ่าๆแถวหอ
“เหมือนผมเยเห็นแถวๆหอนะพี่เี๋ยวผมลอไปหาให้”
“เฮ้ย...ไอหนาวะไปอนนี้หรือไไม่เ้าเรียนหรอ”พี่ไนท์ถามผมแ่บ่ายวันนี้ผมไม่มีเรียน
ะวิ่ออมาผมโทรศัพท์หาไอแทน
[ว่าไมึ]
“ร้านหนัสือแถวหอที่มึพาูไปอยู่รไหนนะ”ผมถามมันเพราะมันพาผมไปวันนั่นแ่ผมะทาไปไม่ไ้
[ทำไมอะ มึะไปเ่าหนัสือหรือ]
“ป่าวูะไปหาหนัสือให้พี่าวเหนือ”
[อ่อ...ร้านอยู่xxx]
“อบุมึ”ผมเอ่ยอบุมันและรีบึ้นร่อมรถู่ใออไป
ร้านxxx
“อโทษนะรับยัมีหนัสือแบบนี้อยูาไหมรับ//ยื่นรูป”อให้มีเถอะ
“สัรู่นะะ...มี่ะอยู่xx่ะ”เย้!มีริ้วย
“เอแล้ว/แ๊ๆ~ฝุ่นเยอะะมั”ผมเป็นภูมิแพ้นิหน่อยร่าายอ่อนแอป่วย่าย
“พี่าวเหนือะีใไหนนะ/ยิ้ม”ผมยิ้มพร้อมยหนัสือึ้นมาูอยารู้ว่าพี่เาะีใไหม
ผมลับมาที่มอแล้วรับอนนี้ผมำลัเินไปห้อสมุเห็นพี่ไนท์บอพี่าวเหนือไปทำรายานที่นั่นผมเินไปยิ้มไปเหมือนนบ้าเลยรับ
ะผมเินเามาผมเห็นพี่าวเหนือับพี่รีนรุ่นพี่ปี4ผมเห็นในมือพี่รีนถือหนัสือแบบเียวับอผมสสัยพี่าวเหนือมีนหาหนัสือน่วบสอนแล้วละรับผมเินออมาพร้อมับยิ้มให้ับัวเอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น