คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบทแห่งสงคราม
ปฐมบทแห่งสงคราม
หลังจากสิ้นสุดมหาสงคราม Ragnarok สงครามที่เหล่าทวยเทพช่วยกันปราบเหล่าปิศาจผู้ชั่วร้าย ขจัดปัดเป่าความมืดออกไปจนหมดสิ้น โดยจิตใจของปีศาจที่แสนชั่วร้ายนั้นถูกสะกดไว้ ด้วยพลังอำนาจที่อ่อนลงทำให้มันอยู่ร่วมกับมนุษย์ อย่างเงียบเชียบ
แต่นั่นก็เป็นช่วงประวัติศาสตร์ในอดีตเท่านั้น บัดนี้เวลาผ่านพ้นมากว่า 1000 ปีแล้ว จิตใจของมนุษย์เริ่มเสื่อมโทรม มีการฆ่า ขโมย การลักพาตัว มนต์ที่สะกดจิตใจอันชั่วร้ายของปีศาจทั้งหลายเริ่มอ่อนแรง จิตใจชั่วร้ายกลับมีกำลังวังชาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และรอวันที่จะกลับหวนคืนสู่อำนาจอีกครั้ง
เหล่าทวยเทพลงมติเห็นพ้องว่าในขณะนี้จิตใจของมนุษย์เสื่อมทรามลงมาก เห็นว่าวิธีนี้จะทำให้มนุษย์ถึงคราดับสูญและแน่นอนหลังจากที่มนุษย์ถึงคราดับสูญ ทวยเทพก็จะออกมาต่อกรกับปีศาจทีหลัง และก็จะสร้างโลกขึ้นใหม่ โลกที่มีแต่ความงดงามมีแต่สิ่งที่ดีไม่เหมือนโลกในตอนนี้ ศึกครานี้เห็นทีจะไม่ยื่นมือเข้าช่วยเหมือนเมื่อคราวที่แล้ว ชีวิตของมนุษย์นั้นคงต้องให้มนุษย์เป็นผู้ตัดสิน หากมนุษย์เป็นผู้พ่ายแพ้ก็ถือว่าตรงตามแผนแต่หากมนุษย์เป็นฝ่ายชนะเหล่าเทพก็ต้องผิดหวัง และต้องรอ รอจนกว่ามนุษย์จะถึงคราวดับสูญ
…………..
รูน มิดการ์ด คืออาณาจักรของมนุษย์มาเนิ่นนานหลายพันปี เป็นสถานที่ซึ่งมีสิ่งที่สวยงามอยู่มากมายแต่บัดนี้คงไม่ใช่อีกแล้ว ขณะนี้ รูน มิดการ์ด กำลังเสื่อมโทรมเพราะจิตใจของมนุษย์นั่นเอง เมื่อผนึกที่กักขังวิญญาณเริ่มคลาย ทำให้เหล่ามอนสเตอร์เริ่มกับมีกำลังวังชาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทั้งยังกลายพันธ์เป็นสายพันธ์ที่ไม่มีใครรู้จัก เท่านั้นยังไม่พอพวกมันเริ่มมีหัวคิดมีสมองใกล้เคียงกับมนุษย์ ยิ่งพูดถึงเหล่าปีศาจที่รบกันในสงคราม Ragnarok คราวก่อนนั้นมันฉลาดกว่ามนุษย์เสียอีก เมื่อพันปีก่อนมันยังเป็นมิตรกับมนุษย์ทุกคน แต่วันนี้ไม่ใช่อีกแล้ว มันเริ่มดุร้ายและรวบรวมกำลังมอนสเตอร์ไว้มากมาย มันยังไม่กล้าหาญพอที่จะเข้าบุกเมืองที่มีมนุษย์อาศัยอยู่มากมาย เพราะมันรู้ดีว่ามนุษย์ยังไม่อ่อนแอถึงขนาดที่มันจะฆ่าได้โดยง่าย พวกปีศาจเหล่านี้กำลังรอเวลาที่กำลังวังชาของมันจะฟื้นคืนเรื่อยๆและกลับมีอำนาจขึ้นอีกครั้ง ดังเช่นในอดีต
กล่าวถึงเมื่อ1000 ปีที่แล้ว หลังจากที่เหล่าปีศาจถูกเทพขจัดปัดเป่าจนหมดสิ้นโลกก็เหมือนได้รับการชำระล้าง มนุษย์ทุกคนต่างศรัทธาในตัวเหล่าเทพที่ลงมาปราบปีศาจร้าย ผู้คนในยุคนั้นมีจิตใจที่ดีงาม แต่หลังจากที่เหล่าเทพฟื้นฟูบ้านเมืองให้ความรู้ความสามารถแก่มนุษย์ ให้พลังแก่มนุษย์เพียงเพื่อให้อยู่กันอย่างสงบไว้เพื่อป้องกันตัว เหล่าเทพก็พบว่าตนนั้นคิดผิดอย่างมหันต์ การที่มอบพลังให้แก่มนุษย์ ทำให้มนุษย์เกิดความคิดชั่วร้าย ในยุคแรกนั้นอาจไม่ใช่เพราะมนุษย์ทุกคนนั้นต่างศรัทธาต่อเหล่าทวยเทพแต่หลังจากที่ เทพกลับไปยังสรวงสวรรค์เป็นเวลานาน ทำให้มนุษย์นั้นเริ่มหมดศรัทธาโดยเฉพาะผู้ที่เกิดมาทีหลังโดยไม่เคยรู้เห็นเลยว่า เหล่าเทพพวกนั้นมีอยู่จริงหาใช่คำเล่าลือที่คนแก่แต่งขึ้นมาไม่
ผู้ที่ไม่ศรัทธาในเหล่าเทพเกิดความโลภมากเริ่มอวดฝีมือว่าใครเหนือกว่า ฆ่าทุกคนที่ผิดใจตนเองเกิดความเห็นแก่ตัว ความโลภถึงกับฆ่ามอนสเตอร์ที่อยู่ร่วมกับมนุษย์อย่างสงบมาอย่างยาวนานเพื่อเอาสิ่งของจากมอนสเตอร์เช่นหัวใจของมัน หัว หรืออื่นๆเพียงเพื่อเอามาไว้สะสม ถึงแม้สิ่งของบางอย่างนั้นจะเพิ่ม พลังความสามารถให้แก่ตน แต่มันก็ไม่คุ้มค่ากับความสงบสุข ที่ต้องเสียไป
เหล่าเทพเห็นถึงการกระทำอันเหลวไหลของมนุษย์นี้เองจึงเกิดการไม่พอใจและตัดสินว่าจะไม่ยื่นมือเข้าช่วยมนุษย์อีกต่อไปแล้ว
ในปัจจุบันมอนสเตอร์นั้นล้วนดุร้ายขึ้นทุกทีๆ เพราะมนุษย์เป็นผู้ทำร้ายมันแน่นอนมันย่อมต้องมีความรู้สึกโกรธและเกลียด ที่อยู่ดีๆมนุษย์ก็รุกรานมัน มันเริ่มแค้นและเริ่มโจมตีมนุษย์ พวกมันเริ่มแพร่พันธุ์เพื่อเพิ่มกำลังพลของมันและเริ่มรุกรานดินแดนของมนุษย์ เหล่ามนุษย์ผู้แข็งแกร่งจึงรวมตัวกันปกป้องผู้ที่อ่อนแอ จึงเกิดเป็นกำลังทหารของแต่ละเมืองโดย มนุษย์นั้นเริ่มสำนึกผิดกับสิ่งที่ทำไว้ เริ่มไม่ฆ่าเหล่ามอนสเตอร์แต่ฝึกวิชาเพื่อใช้ป้องกันตนเองเท่านั้น แต่ดูเหมือนว่ามันจะสายไปเสียแล้ว
แต่ในเมื่อเรานั้นมีกำลังในมือเหตุใดเราจึงต้องยอมพวกมันเหล่านั้นด้วยมนุษย์คนแรกเริ่มเกิดความคิดเช่นนี้ และความคิดเหล่านี้เริ่มเพิ่มจำนวนอย่างรวดเร็วจนมนุษย์นั้นก็เริ่มรวมพลังกันออกฆ่าฟันเหล่ามอนสเตอร์ อย่างโหดเหี้ยม ทำคนเริ่มถูกปลูกฝังความแค้นออกฆ่ามอนสเตอร์การรบเหล่านั้นดำเนิน มากว่าช่วง 500 ปีหลังมหาสงครามที่เหล่าทวยเทพไม่ปรากฏขึ้นอีก และมนุษย์หมดศรัทธาการรบทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่งมนุษย์ก็ไม่สามารถอยู่ร่วมกับมอนสเตอร์ได้
แต่มนุษย์ก็ไม่ได้โหดเหี้ยมไปหมดทุกคนมนุษย์ที่มีจิตใจดีก็ยังพอมีอยู่บ้าง มอนสเตอร์ก็เช่นกัน มอนสเตอร์ที่รักสงบก็ยังมีหลงเหลือแต่กระนั้นมันก็ลดจำนวนน้อยลงทุกทีในเมื่อมนุษย์นั้นรุกรานพวกมันถึงขนาดนี้
จิตใจของมนุษย์เริ่มเสื่อมทราม วิญญาณชั่วร้ายเริ่มมีกำลังมากขึ้น การดับสูญของมนุษย์ใกล้เข้ามาทุกที
เหล่าทวยเทพผู้มิยื่นมือเข้าช่วยหากแต่เฝ้ามองดูอยู่ห่างๆ
จะมีใครหาญกล้าพอที่จะยุดยั้งได้หรือไม่
ความคิดเห็น