Love of Rustic มนต์รักบ้านนา

ณ ตลาดหนองไผ่ซิตี้เเลนด์

"อันโตคือมาช้าเเท้ฉัตร" เอกกล่าวรับเพื่อนที่พึ่งมาถึงนัดสาย เกือบ 20 นาที

"เฮาถืกเเม่จ่มมา ขอโทษโตหลายๆ เด้อ เเต่กูบ่ผิด ฮ่ะฮ่าๆ!" กลุ่มของฉัตรเเละเอกเดินล่นเที่ยวตลาดกัทุกสัปดาห์

ปั๊ก! เอ๊อะ ขอโทษครับผมไม่ทันระวัง" ชายสูงขาวผิวพรรณดีเดินชนกบหนุ่มบ้านนาคนหน้ามา คนหน้ามึน

"เอ้าบักออันนี้มึงเอาตาไปเฮ็ดอิหยังยุ บ่เบิ่งตาม้าตาx อู๊ยๆๆ!! กูสิใสกกหน้าเออดอก" ตัวเขาปากสบถด่าคนตรงหน้า ทั้งยังมือไม้ ชูขึ้นหาเรื่องคนที่โดนชน

"อ่าาาา ผม ผมขอโทษจจริงๆ ค้าบ พอดีผมรีบมากๆ คราวหลังจะระวังนะครับ ผมไปก่อนหล่ะ รีบจริงงๆ" ชายหนุ่มวิ่งจากไปโดยไม่ให้ฉัตรชัยจะได้พูดอะไรต่อหนุ่มคนนนั้นก็จากไปไกลจนไม่เห็นฝุ่นเเล้ว

" อ่าาวว..." เขาได้เเต่อ้ำอึ้งไม่ได้ทันพูดอะไร