ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Brother
Moon Taeil
"...อ่า" โอ้ยย ทำไมมึนหัวแบบนี้เนี่ยย
หือ นี่ผมหลับไปั้แ่อนไหน? ำไ้ว่าล่าสุุยับแฮยอน านั้น็เผลอพิน้อแล้ว็...หลับไป
อ่าา ทำไมมันยับัวไม่ไ้
"...." ...เ้าเ็หน้าาวำลันอนอผมนี่เอ หึๆ
"อือ.." ผมับแฮยอนนอนอยู่บนฟูเียวัน สสัยแฮยอนอุ้มผมมาล่ะมั้
"..." ผมำลันอนมอหน้าาวๆอแฮยอน อมไม่ไ้เลยว่าใบหน้านี้มัน่าสมบูร์แบบ ...ทั้หล่อทั้น่ารั
ฮึ่ยย มอไปมอมา็แอบหมันไส้ บีบมูะเลยยยย
"อืออ ฮยอ ่วัเลยรับ" อ้อนลอๆ "่ว็นอน่อสิแฮยอนนา"
ฟึ่บ
ือแหม ะนอน็แ่ลับา็ไ้มั้ นี่เ้าเ็ี้อ้อนเล่นระับอ้อมอแถม...เอามูโ่ๆนั่นมาุไร้อผมอี
"อ๋าาา แฮยอนมันัี๋นะ อ้ะ"
ึ
เสียรานั่น ร่าเล็ไม่รู้ว่ามันำลัทำไห้ใอแฮยอนแทบระเบิ
แทอิลฮยอ! ะยั่วผมเินไปแล้วนะ
"หึหึ นี่แหน่ะ" อ้า มูนั่นยัไร้อผม ่อแ่ราวนี้ลับมีวามลื่นหยุ่นๆอลีบปามพูมาูบอผม้วย นี่แฮยอน...
"ยะ หยุนะ อือ!" ในที่สุ็ันเ็นี่ออไ้ แ่มือปลาหมึยัออยู่ ฮื่ออ อึอันะ อะแน่นเลย! ัหวะที่ะเยหน้าึ้นไปุยับแฮยอน เ็นี่็มอผมอยู่่อนแล้ว
มอ้วยสายาที่ผม...ไม่เยเห็นมา่อน
แ่..ะว่าไม่เยเห็น็ไม่ใ่ เาเยเห็นสายาแบบนี้อนรู้สึเหมือนมีนมอ ไม่ว่าะเป็นเวลาิน้าว เวลานั่เล่นโทรศัพท์ หรือแม้ระทั่เวลา้อม พอหันไป็เอแฮยอนำลัมอมา้วยสายาแบบนี้ แบบที่เ้าไม่รู้ว่ามันหมายวามว่ายัไ แ่เพียเสี้ยววินาที มัน็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มหรือไม่็ารหันหน้าหนีแสร้ว่าไม่ไ้มอ
แ่รั้นี้มันนาน
สายาสอสายาำลัมอัน และใบหน้าอแฮยอนที่่อยๆเลื่อนเ้ามา
"โอ้ย! ฮยอพอแล้วๆๆ!"
"นี่แหนะๆๆ เ็ทะลึ่ เ็ลาม ้อโนลโทษ!" อนนี้ผมำลับิปาเ้าเ็รหน้าอยู่ ทะลึ่ีนั!
"ไปีว่า แบร่~" ผมอาศัยัหวะที่แฮยอนร้อโอโอยแล้วเอามือุมปาที่ผมพึ่บิ วิ่หนีะ ฮ่าๆ สมน้ำหน้า
"ฮึ่ย ฮยอฝาไว้่อนเถอะ!"
"เป็นรอยเลยหรอเนี่ย?" ผมำลัมอรอยแที่ออัวเอาระ เ็บ้า! รู้ี้บิให้ปาเบี้ยวะะี
ร่าเล็ำลับเี้ยวเี้ยวฟันัวเออยู่ในห้อน้ำ เสียบ่นุุ้้ลอยออมาให้นแอบฟัหน้าห้อน้ำยืนยิ้มเหมือนนบ้า
แร่
"^[+++]^" เหอะ ออมา็เอเ็บ้ายืนยิ้มโว์ฟันล้อเลียน ีวิมูนแทอิล!
"ไร" เสียสะบัไปอี๊
"โหยย ฮยออ่า อย่าโรธผมเลยนะ ผมแล้เล่นๆเออ่า" ทำมาเป็นเสียอ่อนเสียหวาน
"แล้ว?"" ยั ยัไม่เลิเ๊ ็แหม ไม่บ่อยะหน่อยที่เ็นี่ะหน้าหอ แทอิล็อยาแล้น้อบ้า หลัาโนน้อแล้มาเยอะน่ะนะ
"แทอิลฮยอ แฮยอนอโทษน้า แฮยอนะไม่แล้ฮยอแบบนี้แล้วรับ" โอเ พั! นับรั้ที่แฮยอนแทนัวเอ้วยสรรพนามน่ารัๆแบบนี้ไ้เลย
...และทุๆรั้มัน็ทำไห้แทอิลใอ่อนไ้แบบไม่ยาะ้วย
็หน้าแฮยอนมันลอ่ะ
"ฮ่าๆๆๆๆ อุ้บ" ปิปาแทบไม่ทัน แ่มัน็ไม่ทันะแล้ว แฮยอนมอ้อนผมแล้วอ่ะ
"ฮึ่ย" ฮ่าๆ ลริๆ หน้ามุ่ยยัับหมีอินน้ำผึ้
"อ่า แ่แฮยอนแล้ฮยอ่อนนะ" พูแล้ว็ี้นิ้วไปทาเ็อายุน้อยว่า
"-3-" เ็ื้ออนแล้วรับ บึนปาใส่ผมะนี่ แ่..ปาแฮยอน้ำนิหน่อย้วย นี่ผมบิแรเินไปหรอเนี่ย!
าเป็นฝ่ายวรโรธ ็ลายเป็นรู้สึผิแทน แ่ปาแฮยอนมัน้ำริๆ ยิู่ไล้ๆยิ่้ำมา
"แฮยอน เ็บมั้ย" ทำเอรู้สึผิเอ ีริๆ
วามเป็นห่วอแทอิลทำให้เ้าัวลืมัว นำนิ้วมือไปเลี่ยเบาๆที่ปาแฮยอน
โอเ แฮยอนใล้ายแล้ว พอใหรือยัมูนแทอิล
ทุารระทำอยู่ในสายามอนอายุน้อยว่า สีหน้าเป็นห่ว วาที่สัเุและเป็นัวล ปาที่บันอย่าใ้วามิ
และวามินึที่ไม่ไ้พูออไป
..ฮยอ..อย่าไปทำสีหน้าแบบนี้ให้ไรเห็นนะรับ...
"อ่า แฮยอน มานี่สิ" ผมับมือแฮยอนึเ้ามาในรัว ส่วนผมไปเปิ่อฟรีเพื่อหาน้ำแ็้อน "เอแล้ว"
"าหน่อยนะ" มือาวหยิบ้อนน้ำแ็แล้วนำไปถูปาบวมๆ โยที่ไม่รู้เลยว่าเ้าอริมฝีปาำลัใเ้นเร็วแ่ไหน
"..."
"พอแล้วรับ"
ทนไม่ไหวแล้ว.. แฮยอนทนไม่ไหวับวามรู้สึที่มันล้นใแบบนี้แล้ว
"อ่า โอเๆ เอ่อือ ฮยออโทษนะ" ผมำลัใสั่น นี่แฮยอนโรธผมหรือป่าว แฮยอนไม่เยหน้านิ่ใส่ผมแบบนี้
เพราะวามิมา ปาเล็ๆึพูถ้อยำ้อน้อออมา โยที่ไม่ไ้รู้เลยว่าเ็ื้อไม่ไ้โรธเาสันิ
"ฮยอ ไม่ิว่ามันะเป็นแผลบวม แฮยอนเ็บมามั้ย" ..วามเป็นห่วนี้
"เี๋ยวพรุ่นี่ ฮยอพาไปหาหมอนะ ถ้าแผลยัไม่ีึ้น" ..วามใส่ในี้
"ถะ ถ้าแฮยอนยัไม่หายโรธ เี๋ยวฮยอะเลี้ยไอศรีม อาทิย์นึ ไม่สิเือนนึเลย" ..วามใีนี้
"แฮยอนนา ยโทษให้ฮยอนะ ยโทษให้แทอิลฮยอนะ นะ" ..วามน่ารันี้..
แฮยอน้อารเป็นเ้าอมันแ่เพียผู้เียว
"ฮยอ"
"วะ ว่าไแฮยอน"
"ฮยอ ..รู้มั้ยว่าำอิษานอผมในวันเิ มันืออะไร"
"อ่า ็แฮยอนบอว่า อให้เรามีวามสุันแบบนี้อยู่้วยันแบบนี้ไปนานๆ ...เป็นำอิษานที่น่ารัมาเลยน้า"
Jung Jaehyun
"แ่มีำอิษานอื่น ที่ผมบอว่า ผมะเ็บเป็นวามลับ"
"..." าลมๆมอแฮยอนอย่ารอฟัและสนใ
"แ่ผมอยาะบอฮยอ..."
"ว้าวว ว่ามาสิๆๆ บอฮยอไ้ทุเรื่อเลยนะ!"
"ผมอิษานมัน..มาสามปีแล้วล่ะรับ" สามปี ที่เ้ารู้ัแทอิลฮยอ..
"เห? ทำไมนานัเลยล่ะ" นั่นสินะรับ ทำไมวามรู้สึผมที่ิว่ามันแ่ั่วราว มันถึเลยเถิมาั้สามปีเลยล่ะรับ
"แล้วมันเป็นริหรือยัล่ะแฮยอนนา?" ำอบนี้ มันอยู่ที่...นรหน้าแฮยอน
.
.
.
.
.
.
.
.
"ผมรัฮยอ"
"!!!"
"ฮยอ ะรัผมอบลับ ...ไ้มั้ยรับ" ฮยอะทำไห้ำอิษานผมเป็นริใ้มั้ย.. แฮยอนไม่รู้ัวเลย ว่าเสียเ้าสั่นมาแ่ไหน
"โธ่..ไ้สิแฮยอนนา" สีหน้าอึ้ๆ เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มหวานว้า ทำให้ใอแฮยอนพอโ ำอิษานอผม มันำลัเป็นริแล้ว!
"ะ ริหรอรับ" าลมโ เบิึ้นอย่าใ
"ริสิ..เ็บ้า" และหัวใมันพอโึ้นเรื่อยๆ เมื่อเห็นร่าบาหน้าึ้นริ้วแๆ แถมหลบาเาเินๆอี ..น่ารั เหมือนฝันเลย!
"ั้นฮยอบะ.." ยัไม่ทันที่เาะพูบประโย
"ฮยอ็รัน้อายอฮยออยู่แล้วหน่า ไม่เห็น้ออิษานเลย ฮ่าๆ แฮยอนนี่ล่ะ็.." และำพูอีมามายที่ร่าเล็พูออมา แ่มัน...ไม่ไ้อยู่ในโสทประสาทอแฮยอนอี่อไป
เพราะสมออเามีแ่ำๆเียว
ำๆเียวอแทอิล
ำที่บอว่าเ้าเป็นไ้แ่ น้อาย
❤
To Be Con
_______________________________
รอนานมั้ยยยย part นี้เรียนินึเพราะ้อบัับให้ัว part เริ่มเลี้ยวเ้าเนื้อเรื่อไ้ัที
อน่อๆไปรอนานหน่อยน้า ไม่เินสอสามวัน
มีำไหนผิหรือฟิเป็นยัไอมเม้นท์บอไรท์ไ้นะ บายยย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น