หว่ออ้ายหนี่ คำนี้ฉันรักเธอ

ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 8 - - - วางแผน

            "เธอรู้จักหลงด้วยเหรอ" พี่ฮูกหันมาถามฉัน

            "ไม่รู้จักหรอก ก็เห็นเค้าหน้าตี๋ๆน่ะเลยเรียกไปงั้นๆ"

            หลงยักไหล่แบบว่าไม่รู้เรื่องเมื่อพี่ฮูกถามเขาด้วย

            "ฉันจะให้นายมาช่วยกินไข่เจียวหน่อย น้องสาวฉันมันงี่เง่าทำไข่ตั้งโหลนึงแตก"
            เผาเข้าไปไอ้พี่บ้า เรื่องมันก็จบไปแล้วยังจะเอามาพูดอยู่ได้

            "ฮ่าๆ เดี๋ยวผมช่วยกินเองไม่ต้องห่วง"แล้วนายจะรู้สึกเมื่อได้เห็นไข่เจียวที่ฉันทอด

            เฮือก!! เขากลืนน้ำลายอย่างยากลำบากเมื่อเห็นไข่ที่ฉันทำ เป็นไงล้าบอกแล้ว

            "อย่ามองไข่ที่เปลือกนอก รสชาติมันอร่อยมากเลยนะ ไม่เชื่อลองชิมดูซิ"ฉันตัดไข่แล้วตักไปที่จานของนายตี๋ ฮิๆ ทำหน้าทำตาซะ

            "ขะ ขอบใจนะ มันน่าอร่อยมากเลย"
            เขาหันไปยิ้มแหะๆให้พี่ฮูกอย่างเสียไม่ได้ ท่าทางนายกับพี่ฮูกจะสนิทกันพอสมควร ปกติถ้าไม่จำเป็นจริงๆพี่จะไม่ค่อยพาเพื่อนมาที่บ้านเท่าไร หรือว่าเพื่อนเค้าไม่อยากมา

            อั้ม หงับๆๆ

            "เป็นไงฝีมือน้องสาวสุดที่รักของฉัน"พี่นะแกล้งกันได้ ฉันรู้ว่าพี่พูดประชด

            "ถ้าบอกแบบเกรงใจก็คืออร่อย แต่ถ้ามาจากใจจริงๆคือไม่อร่อยม๊าก"

            "ไอ้..."

            "ดีมากไอ้น้อง พูดตรงๆแบบนี้ถูกใจพี่มาก"ผู้ชายสองคนที่อยู่ตรงหน้าฉันหัวเราะชอบใจกันยกใหญ่ แมลงวันจะบินเข้าปากอยู่แล้ว

            "ครับ ผมขอกินของพี่ดีกว่า"

            โด่เอ้ยย ฉันจะกินคนเดียวยังไงให้ไหวตั้งหกฟองเชียวนะ มีหวังอ้วนแหงๆเลย

            "แล้วนายออกมาจากโรงเรียนได้ไง" ฉันถามขึ้นเมื่อเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองจะไม่มีบทในโต๊ะอาหารนี้แล้ว

            "ปิดเทอม จะทำอะไรก็ได้"

            "แล้วทำไมไม่กลับบ้าน"เขาก้มหน้าก้มตากินหงุดๆ

            "ใครจะอยู่ต่อก็ได้แต่ค่าหอก็จ่ายเท่าเดิม งัมๆ ฉันเลยอยู่ต่อเพราะจะไปรับงานพิเศษด้วยน่ะ กลับบ้านไปก็ไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้ว งัมๆ ฝีมือพี่นกฮูกนี่อร่อยสุดๆเลยฮะ"

            ฉันก็ยอมรับนะว่าถึงพี่จะไม่ค่อยชอบทำอาหารแต่ไข่เจียวของพี่อร่อยเหาะไปเลย

            "ขอกินของพี่หน่อยดิ"

            พี่ฮูกทำตาโตแบบทะเล้นๆแล้วถาม

            "กิน...กินอะไรของพี่!!"

            "ก็ไข่เจียวอ้า อย่ามาทะลึ่งนะพี่" ฉันทำท่าจะเอาซ้อมจิ้วหัวพี่

            "น้องพี่นี่โหดดีนะ"

            "นายชอบผู้หญิงโหดๆเปล่าล่ะ ถ้าชอบฉันยกยัยนี่ให้เลย เบื่อขี้หน้ามันแล้ว"

            "ไหนบอกรักฉันนักหนาไง ที่แท้ก็โกหก" ฉันนั่งกอดอกทำหน้ามุ่ย พี่ฮูกรีบเดินเข้ามาแล้วจับหัวฉันเอียงซ้ายเอียงขวา แล้วนวดๆๆขมับ

            "ก็แค่ล้อเล่นง่ะ อยากจะให้บอกอีกรอบมั้ยล่ะว่าพี่..."

            "พี่รักน้องของพี่ โอ้ยพี่ฮูกจ๋าฉันฟังพี่พูดประโยคนี้จนเบื่อแล้วนะ"นายตี๋รับบทคนดีพูดแทรกขึ้น

            "เธออย่าพูดแบบนั้นซิ ถ้าเกิดวันนึงพี่ฮูกไม่ได้อยู่กับเธอแล้วเธอจะคิดถึงประโยคนี้ อยากให้พี่เธอพูดประโยคแบบนี้ทุกๆวัน เชื่อฉันเหอะ"

            นายอย่าพูดเป็นลางแบบนั้นซิ ได้ๆๆฉันจะไม่ว่าพี่แล้ว ใจไม่ดีเลยอ่ะ

            "อ่ะกินซะ" นายตี๋ตักไข่เจียวของพี่มาให้ฉันที่จานข้าว แน่นอนล่ะว่าฉันไม่ปฏิเสธหรอก ฉันทนกินฝีมือตัวเองไม่ไหวแล้ว บางที่ก็เค็มสุดๆ บางที่ก็หวานจ๋อยจนเลี่ยน แหวะ

            "เออแล้วเรื่องที่ให้กลับไปคิดอะว่าไง" ฉันเงี่ยหูฟังพี่กับนายตี๋คุยกันขณะที่ล้างจานอยู่ในครัว

            สองคนนี้คิดจะวางแผนทำอะไรน่ะ ไม่บอกให้ฉันรู้บ้างเลย

            "ตกลงครับ แต่ค่าจ้างผมขอไม่รับนะ ผมทำด้วยใจ"

            "งั้นเริ่มพรุ่งนี้เลย อุปกรณ์ฉันก็มีครบแล้ว"

            จึ๋ย พี่วางแผนจะฆ่าใครน่ะ ฉันต้องสืบให้รู้เรื่องซะแล้วงานนี้ ก่อนอื่นต้องไปเลียบๆเคียงๆถามพี่ฮูกก่อน ถ้าไม่สำเร็จค่อยว่ากันอีกที