ยัยแสบสุดซ่ากับไอ้บ้าสุดหล่อ

ลำดับตอนที่ #2 : เจอกันวันแรก...กัดกันซะแล้ว

โอ๊ย!!!!!ฉันอยากจะบ้าตายมากโรงเรียนวันแรกก็สายซะแล้วตามิ่งคนขับรถฉันนี่ก็

ขับอย่างกับเต่าพอถามก็บอกว่าถ้าขับเร็วไม่ปลอดภัยครับคุณหนู ฉันนี่อยากไปขับ

เองซะจิงๆ

" ตามิ่ง เร็วๆหน่อยสิ แตมจะไม่ทันอยู่แล้วนะ สายแล้ว" เหมือนเดิมตามิ่งนี่นิ่ง

เหมือนเดิม

"คุณหนูครับใจเย็นๆสิครับ เดี๋ยวก็ถึงแล้ว" ตามิ่งถอนใจ

" เดี๋ยวก็ถึงพูดอย่างนี่มาเป็น10ๆรอบแล้วยังไม่เห็นกำแพงโรงเรียนเลย"

"นั่นไงครับถึงแล้ว"

"งั้นไปล่ะ บายนะตามิ่ง ขับรถกลับดีๆล่ะ" เอ้อ…กว่าจะถึง ว้าว ในที่สุดฉันก็ถึง

โรงเรียนโรงเรียนนี้น่าเรียนมากดูร่มรื่นสุดๆ

"ยืนฝันอะไรอยู่ห๊ะ ยัยเปีย ทำไมไม่ไปเข้าแถว ยืนบื้ออยู่ได้" เอ๊ะ…ใครทำลายความ

ฝันฉันเนี่ย โอ้โฮ้ เทพบุตรโคตรจะหล่อเลย ดวงตาสีเทาดูน่าค้นหาสุดๆ ผมสีชา ตัว

สูงเป็นบ้าเลยแต่มันว่าฉัน ฉันไม่ยอมหรอกนะ

"ทำไมล่ะ ฉันจะยืนมันเป็นที่ของนายหรือไงถึงมาว่าฉัน นายรู้ไหมฉันเป็นใคร" ยัย

บ้านี่ท่าจะบ้านะมายืนเพ้อฝันอยู่ได้เหมือนไม่เคยเห็นโรงเรียนยังไงไม่รู้แต่ดูแล้วจะ

คุณหนูสุดๆดูจากอุปกรณ์การเรียนแล้วยัยนี่เหมือนตุ๊กตาเลย สูงแค่ไหล่ผมซะมั้งเนี่ย
แต่ท่าจะซ่าน่าดูเลย

" เธอเป็นใครฉันจะไปรุ้หรอ บ๊องป่ะเนี่ยตัวเองเป็นใครยังไม่รู้เลย"

" อ๊าย….ตาบ้า ฉันจะฟ้องคุณพ่อ"

"โห้ เด็กชะมัดแค่นี้จะฟ้องพ่อ แน่จริงก็ไปฟ้องเลยไป" ไปดีกว่าคุยกับยัยนี่ท่าจะไม่

ไหวเดี๋ยวบ้าตาม

" แน่จิง อย่าเดินหนีสิ ไอ้โย่ง" มาโรงเรียนวันแรกก็มีเรี่องเลย เฮ้อ ไม่อยากเรียนแล้ว

แต่ถ้าเราไม่เรียนไอ้โย่งนั่นต้องหาว่าเรากลัวแน่เลยเดี๋ยวพรุ่นี้เอาบอดี้การ์ดมาด้วยดี

กว่า

" ยัยเชอแตม มายืนอะไร ตรงนี้เขาจะปฐมนิเทศกันแล้วนะ" ยัยนี่บื้อตลอดเลย ฉัน

แบลค่ะเป็นเพื่อนของเชอแตม

" อ้าว แบลฉันตามหาเธอตั้งนานนะ ไปไหนมา" หลอกมันหน่อยค่ะ เดี๋ยวมันว่า ว่า

ฉันมาสาย

" ไม่ต้องมาพูดเลยฉันรู้ว่าเธอ เพิ่งมาอย่าคิดว่าฉันโง่นะ" มุกเดิมค่ะทำไมฉันจะไม่รู้

" โห้ ทำเป้นรู้ทัน ไปเหอะไป" แล้วทั้งสองคนก็เดินไปหอประชุมที่ๆเขาปฐมนิเทศ

กัน