ตอนที่ 4 : X'Mas Special: Mistletoe (JohnJae)
[JohnJae] Mistletoe---Justin Bieber
(แนะนำว่าให้เปิดเพลงฟังบิ้วท์อารมณ์ไปด้วยนะคะ^^)
หนาวจะตายอยู่แล้วนะ เมื่อไหร่จะมาสักที
หิมะสีขาวที่โปรยปรายลงมาเกลี่ยอยู่บนไหล่เสื้อโคตสีน้ำเงินเข้มที่ร่างโปร่งกำลังสวมใส่ราวกับเครื่องประดับที่เปล่งประกายวูบวาบสะท้อนไปมากับแสงไฟ เส้นผมสีทองใต้หมวกขนเฟอร์สไตล์มองโกลสร้างความละมุนละไมให้กับดวงหน้าหวานที่เริ่มชักสีหน้าไม่สบอารมณ์เพราะความหนาวและอาการโมโหหิวที่เขามักเป็นบ่อยๆ
รู้งี้ไปเล่นปาหิมะตามที่พวกมาร์คชวนดีกว่า
จองยุนโอมองไปตามทางที่ประดับไปด้วยแสงไฟสีส้มและต้นคริสต์มาสสีทองอย่างละเหี่ยใจ ทำไมคนอย่างเขาจะต้องเป็นฝ่ายมายืนรอคนช่างแกล้งเสมอด้วยก็ไม่รู้ ยิ่งเห็นบรรดาคู่รักที่กระซิบคำหวานหากันเต็มท้องถนนเดินผ่านเขาไปทีละคู่สองคู่ ยุนโอยิ่งรู้สึกอยากกลับไปหาอาหารเย็นร้อนๆ ฝีมือแทยงฮยองและนั่งเล่นเกมข้ามวันกับพวกเตนล์ฮยองให้สมกับวันหยุดที่ได้มาอย่างแสนยากเย็น
It’s the most beautiful time of the year.
Lights fill the streets spreading so much cheer.
I should be playing in the winter snow,
But I'mma be under the mistletoe.
พี่ไม่ได้บอกคนอื่นว่าจะกลับมาเกาหลีก่อนปีใหม่เพราะฉะนั้นเราไปเดทแบบลับๆ กันนะ แล้วไปเซอร์ไพรซ์พวกนั้นที่หอกันตอนดึกๆ ดีไหม
เพราะรอยยิ้มที่เกิดจากริมฝีปากรูปกระจับคู่สวยกับเสียงแหบทุ้มที่ชวนให้ใจสั่นไหวทุกครั้งที่ได้ยิน ยุนโอถึงได้มายืนรอพี่ชายร่วมวงที่มีอีกสถานะคือแฟนหนุ่มของเขาอยู่ใต้ต้นคริสต์มาสกลางเมืองด้วยใจตุ้มๆ ต่อมๆ เพราะไม่รู้ว่าจะมีใครจับได้ไหมว่าเขาคือจองแจฮยอนนักร้องวงNCTคนนั้น
ถ้าไม่มาในอีกสิบนาทีจะกลับจริงๆ ด้วย ต่อให้มาก็ต้องบังคับให้เลี้ยงเนื้อย่างกับเค้ก จะเอาให้หมดตัวเลย ชิ
“รอนานไหมครับคนสวย”
ยุนโอหันไปต้นเสียงนั่นทันที ร่างสูงที่ลากกระเป๋าเดินทางสีดำของ Samsonite ฝ่ากองหิมะบนพื้นตรงมาทางเขาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มชวนให้เขาหงุดหงิดตามเคย
“ใครคนสวย หล่อต่างหาก หล่อมากๆ ด้วย”
ปากน้อยๆ ยื่นออกมาอย่างทุกครั้งที่อารมณ์ไม่ดี ยุนโอช้อนตามองคนอายุมากกว่าค้อนๆ ราวกับจะเผาอีกฝ่ายเป็นจุณด้วยดวงตากลมโตคมๆ ของตนให้จงได้ แต่นั้นหาได้ทำให้คนอย่างจอห์นนี่ซอกลัวไม่ กลับกันร่างสูงยิ่งรู้สึกเอ็นดูท่าทีของเด็กน้อยตรงหน้าจนแทบอยากคว้าเข้ามาฟัดให้หนำใจอยู่รอมร่อ
“ครับๆ ยุนโอของจอห์นนี่ฮยองหล่อที่สุดในโลกเลย หล่อจนพี่ละสายตาไปจากเราไม่ได้ด้วยซ้ำรู้ไหม”
I don’t wanna miss out on the holiday,
But I can’t stop staring at your face.
I should be playing in the winter snow.
But I’mma be under the mistletoe.
มือหนาที่ปราศจากถุงมือเพราะความเคยชินกับอากาศหนาวถูกยกขึ้นมาประคองดวงหน้าที่เต็มไปด้วยแก้มอิ่มเย็นเฉียบเพราะการรอคอยกว่าครึ่งชั่วโมงท่ามกลางความหนาวเย็นของเดือนธันวาคม ชายหนุ่มรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ทำให้คนรักที่เด็กกว่าของเขาต้องมาเผชิญกับลมหนาวจนผิวเรียบเนียนเริ่มแห้ง แต่เพราะจุดนี้คือสถานที่ๆ เขาว่าตกแต่งเทศกาลคริสต์มาสได้สวยที่สุดประจำปีของกรุงโซล เขาจึงอดชวนคนตัวเล็กกว่ามาเดินชมถนนโรแมนติคสายนี้ไม่ได้
ซึ่งเขาก็ตัดสินใจไม่ผิด เด็กน้อยของเขาดูสวยจนเขาหายใจสะดุดทันทีที่มองเห็นร่างโปร่งยืนเอามืออังลมหายใจออกมาเป็นควันสีขาวท่ามกลางหิมะที่โรยตัวลงมาราวกับหยาดคริสตัล และสายตาของยุนโอที่มองมาทางเขานั้นช่างเต็มไปด้วยความโหยหา... ไม่ต่างจากของเขา
ราวกับปาฏิหาริย์แห่งวันคริสต์มาส
เขาได้เดินตามหาหัวใจของเขาจนพบใต้ต้นคริสต์มาสสีทอง ไม่ต่างจากบรรดานักปราชญ์แห่งบูรพาที่ติดตามดวงดาวมาทางทิศประจิม
Aye, love, the wise men followed the star.
The way I followed my heart
And it led me to a miracle.
“บอกก่อนนะว่าพี่จะต้องเลี้ยงข้าวเย็นกับเค้กผมด้วย”
มือบอบบางสีขาวอมชมพูระเรื่อทาบทับลงบนมือหนาของอีกฝ่ายที่สร้างอบอุ่นให้กับพวงแก้มสีพีชและหัวใจใต้อกซ้ายของเขา ริมฝีปากบางคู่สวยยังคงยู่อย่างไม่พอใจนัก แต่จอห์นนี่รู้ดีว่าอีกฝ่ายยกโทษให้เขาที่มาช้าตั้งแต่วินาทีแรกที่เขาเดินเข้ามาจนถึงตัวร่างโปร่งแล้ว
“แน่นอนสิครับ พี่มีของขวัญให้เราด้วยนะ”
ร่างสูงเปลี่ยนมากุมมืออุ่นๆ ของแฟนเด็กเพื่อเตรียมเดินไปยังเป้าหมายถัดไปซึ่งก็คือร้านอาหารที่เขาจองไว้เพื่ออีกฝ่ายโดยเฉพาะ
“อ้าว ไหนบอกว่าไม่แลกของขวัญกันไงครับ”
ยุนโอถามอย่างตกใจ เพราะตามที่ตกลงกันไว้ทีแรก จอห์นนี่ฮยองจะเลี้ยงข้าวเขา ส่วนเขาก็จะจ่ายค่าเค้ก แทนการแลกของขวัญ
“ก็พี่อยากให้นี่นา ถือซะว่าเป็นของฝากจากชิคาโก้ละกัน”
ได้ยินดังนั้น ร่างโปร่งก็หยุดเดินพร้อมกับบ่นกระปอดกระแปดว่าไม่ยุติธรรมเลย
“พี่น่าจะบอกผมก่อน ผมจะได้เตรียมให้พี่ด้วย พี่นี่...”
คำพูดที่เหลือมลายหายไปทันทีที่ริมฝีปากร้อนๆ ของคนอายุมากกว่าทาบทับลงบนริมฝีปากแดงตัดกับผิวขาวนวลของยุนโอ ใบหน้าที่ได้รับคำชมว่าหล่อเหลาเกินวัยอยู่เสมอขึ้นสีแดงแปรดเพราะอารามตกใจและเขินอายที่ถูกอีกฝ่ายจู่โจมท่ามกลางผู้คนจำนวนมาก ถึงแม้ว่าคนส่วนใหญ่จะสนใจแต่คู่รักของตัวเองก็ตามที
“ยุนโอไม่ต้องซื้ออะไรให้พี่หรอก เพราะแค่มียุนโออยู่ตรงนี้กับพี่... ให้พี่ได้กอดได้จูบ มันก็คือสุขสันต์วันคริสต์มาสสำหรับพี่แล้วล่ะ”
Aye, love, don't you buy me nothing.
'cause I am feeling one thing, your lips on my lips.
That’s a merry, merry Christmas.
อีกอย่างคืนนี้ยังอีกยาวไกล เด็กน้อยของเขาน่ะคือของขวัญชั้นเยี่ยมที่สุดแล้ว
Talk:
ลงช้าไปหนึ่งวัน แต่นี่คือโดดงานมาเขียนแล้วนะ5555
ตอนแรกว่าจะไม่เขียนสเปฯคริสต์มาสหรอก แต่อยู่ๆ ก็ฟิตตอนห้าทุ่มสี่สิบห้า เขียนเสร็จภายในครึ่งชั่วโมงแต่ก็ไม่ทัน
แรงบันดาลใจจากเพลง Mistletoe ที่น้องแจชอบ (ที่เราก็ชอบมากๆ อยู่แล้วเหมือนกัน เปิดฟังทั้งวันเลยวันนี้)
บวกกับภาพถ่ายที่สนามบินของจยาที่เพิ่งปล่อยออกมา คิดว่าน่าจะกลับไปเยี่ยมบ้านอ่ะเนอะ
ถ้าชอบก็เม้นท์ให้กำลังใจไรท์ฯสักนิดเด้อ^^
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
อย่าปล่อยให้น้องรอนานแบบหิวๆอย่างนี้อีกนะคะ ใจแม่จิขาด