เกาะสวรรค์

ลำดับตอนที่ #6 : เรือแตก

โจ้ : เกือบตายแล้วสิ

แก้ว : เป็นไรมั้ย? โจนาธาน

โจ้ : ถ้าจะเรียกแบบนั้นเรียกโจโจ้ดีกว่าครับ แล้วก็ ที่ตกน้ำไปเมื่อกี้ทำให้ตาสว่างเลยครับ(ซ่างเมา)

ทิว : ล้างเนื้อล้างตัวเหรอ? งั้นถ้าลงทะเลนี้นับไหมครับท่านผู้เจริญ

แก้ว : ไม่ (ทำเสียงแข็งและสายตาหน้ากลัวให้เป็นคำตอบ)

ทิว : ครับ ครับ ครับ

ทุกคนลงไปข้างล่างและกลับขึ้นมาเพราะกลิ่นหอมๆ ของอาหารเช้า

เจมส์กัน : โครม~~~~(ดังที่สุด)

เจนนิเฟอร์ : น่าอร่อยจัง~

ไอเดียร์ : เอาอันนี้! อันนี้ด้วย! แล้วก็อันนี้!(หยิบแต่ของหวาน)

ทิว : เดียวอ้วนหรอก

มิ้นท์ : ที่รักของฉันกินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนหรอกย่ะ

โบนัส : มันหมายถึงเธอต่างหาก มิ้นท์

มิ้นท์ : ฮ๊ะ!!(หยิบทั้งของมันของหวาน)

แก้ว : เอ่อ... คือว่า.. ช่วยเอาไปส่งที่ห้อง_กับห้อง_(ห้องของเอกกับเรด)ฝากด้วยนะคะ

บริกร : ครับ ๆ(เดินลงไปส่งอาหาร) อะ นี้เธอใช่

ฉึก มีดได้แทงเข้าที่หัวใจโดยตรง เขายกสิ่งที่เหมือนกับระเบิดขึ้น

?? : ห้องเครื่องทางงง นี้!  ไม่ไม่ทางนี้(เข้าเลี้ยวขวาแล้วเดินกลับมาเพื่อไปด้านซ้าย)

ที่หน้าห้องเครื่องมีคน.. ศพเฝ้าอยู่หนึ่งหน้าประตู ข้างในมีอีกสอง

ไอเดียร์ : อร่อยจังเลยนะเนี่ย

มิ้นท์ : นี้ ถ้ากลับไปถึงบ้านเดียวฉันทำของโปรดให้กินเอาไหม?

ไอเดียร์ : จริงเหรอ สัญญานะ.. ว่าแต่ทำไมถึง

ตู้ม!!

กัปตัน : ระเบิด! ที่ไหนกัน!!

ต้นกล : ที่ห้องเครื่องครับ!

เสียงระเบิดสนั่นไปทั่วลำเรือ เกิดความวุ่นวายขึ้นมาในตัวเรือ มีคนโดนแนวระเบิดจนปลิวตกทะเล ที่หนักสุดคือเจมส์ที่อยู่ใกล้กับที่เกิดระเบิดขึ้น ไฟติดตัวเขา และเขาก็โดดลงน้ำไปเพื่อดับไฟที่ตัว

กัปตัน : ไปดูซะสิ!! แล้วเอาเรือชูชีพไปรับคนที่ตกไปด้วย

ต้นกลและคนของเขาพากันลงไปอย่างทุลักทุเล เพราะเรือที่โครงเครง เจอกับศพนอนตายอยู่ทั้งในห้องเครื่องและนอกห้อง

รองต้นกล : พวกเขา..

ต้นกล : ...ตายแล้ว ตอนนี้เราต้องโฟกัสกับงานก่อน

ลูกทีม : คะ-ครับ!/ค่ะ!

กัปตัน : เตรียมเรือชูชีพ!!

กะลาสี : ครับ!

แน็ต : เดียวก่อนสิ.. ยังมีคนอยู่เลยไม่ใช่เหรอ

กัปตัน : ถ้าซ่อมเรือไม่ได้เราต้องไปขึ้นเรือชูชีพ!!

โบนัส : จริงด้วย! ไอ้เอกกับไอ้เรดยังอยู่ข้างล่าง!

กัปตัน : ว่าไงนะ!

ต้นกล : ไม่ไหว ติดต่อกัปตัน! สละเรือ!!

รองต้นกล : ครับ(ติดต่อกัปตัน) เออ.. คือว่ายังมีผู้โดยสารอยู่ข้างล่างครับ!

ต้นกล : ว่าไงนะ!